1
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Ahmad Mendes Moreira
« στις: Τετ 31 Μάι 2023 23:51 »
Γενικώς δεν κρατάμε κανέναν όπως φαίνεται.
Το forum των φίλων του ΠΑΣ κι όχι του πας!
ΜΗΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ!
Εμφάνιση μηνυμάτων
Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
2
ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ για τον ΠΑΣ (και μόνο) / Απ: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ - ΦΙΛΙΚΑ 2023-24
« στις: Τρι 30 Μάι 2023 20:48 »
Έπιασε δουλειά ο Νιαρχάκος στον ΠΑΣ Γιάννινα – Ο ρόλος του
Για μία τρίτη θητεία επιστρέφει στον ΠΑΣ Γιάννινα ο παράγοντας Δημήτρης Νιαρχάκος, που ήταν στον Άρη τα τελευταία 2,5 χρόνια. Ο κ. Νιαρχάκος μετά τον υποβιβασμό της ομάδας το 2019 είχε αποχωρήσει για τον Άρη, με τον Γ. Ντάσιο να τον αντικαθιστά. Όταν ανέβηκε η ομάδα το 2020 επέστρεψε εκ νέου, αλλά για μια πιο σύντομη παρουσία, αφού ξαναγύρισε στον Άρη. Ο Μπάμπης Καρβέλης ανέλαβε εν μέρει τον ρόλο του έκτοτε. Μετά το “διαζύγιο” με τους “κίτρινους” προ ημερών, το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Γιάννινα επαναλήφθηκε για τον γνωστό παράγοντα.
Ο κ. Νιαρχάκος έχει ήδη εγκατασταθεί στο προεδρικό γραφείο στο ΠΕΑΚΙ όπου θα έχει ουσιαστικά διοικητικό, οργανωτικό, συντονιστικό και διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ διοίκησης και αγωνιστικού τμήματος. Δεν αναμένεται δηλαδή να κάθεται στον πάγκο. Έτσι, ο Μπάμπης Καρβέλης διατηρεί τη θέση του γενικού αρχηγού.
Πάντως, όπως γίνεται αντιληπτό, η ομάδα αυτές τις μέρες δουλεύει σε πολλά μέτωπα, ασχέτως αν δεν έχει γίνει καμία επίσημη ανακοίνωση.
super-fm.gr
Για μία τρίτη θητεία επιστρέφει στον ΠΑΣ Γιάννινα ο παράγοντας Δημήτρης Νιαρχάκος, που ήταν στον Άρη τα τελευταία 2,5 χρόνια. Ο κ. Νιαρχάκος μετά τον υποβιβασμό της ομάδας το 2019 είχε αποχωρήσει για τον Άρη, με τον Γ. Ντάσιο να τον αντικαθιστά. Όταν ανέβηκε η ομάδα το 2020 επέστρεψε εκ νέου, αλλά για μια πιο σύντομη παρουσία, αφού ξαναγύρισε στον Άρη. Ο Μπάμπης Καρβέλης ανέλαβε εν μέρει τον ρόλο του έκτοτε. Μετά το “διαζύγιο” με τους “κίτρινους” προ ημερών, το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Γιάννινα επαναλήφθηκε για τον γνωστό παράγοντα.
Ο κ. Νιαρχάκος έχει ήδη εγκατασταθεί στο προεδρικό γραφείο στο ΠΕΑΚΙ όπου θα έχει ουσιαστικά διοικητικό, οργανωτικό, συντονιστικό και διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ διοίκησης και αγωνιστικού τμήματος. Δεν αναμένεται δηλαδή να κάθεται στον πάγκο. Έτσι, ο Μπάμπης Καρβέλης διατηρεί τη θέση του γενικού αρχηγού.
Πάντως, όπως γίνεται αντιληπτό, η ομάδα αυτές τις μέρες δουλεύει σε πολλά μέτωπα, ασχέτως αν δεν έχει γίνει καμία επίσημη ανακοίνωση.
super-fm.gr
3
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Αλέξανδρος Λώλης
« στις: Τρι 30 Μάι 2023 20:41 »
Στις προπονήσεις της Εθνικής Ελπίδων κλήθηκε ο Αλέξανδρος Λώλης
Στις προπονήσεις της Εθνικής Ελπίδων το διάστημα 29/05-03/06 κλήθηκε από τον Ομοσπονδιακό τεχνικό Νίκο Παπαδόπουλο ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ Γιάννινα Αλέξανδρος Λώλης στο πλαίσιο προετοιμασίας της Εθνικής Ομάδας ενόψει των επίσημων υποχρεώσεων της στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2025 τον Σεπτέμβριο.
Αναλυτικά οι κλήσεις του κ. Παπαδόπουλου:
Γκούμας Δημήτριος – Γκρόιτερ Φιρτ
Μπαλωμένος Κωνσταντίνος – ΠΑΟΚ
Θεοχάρης Γεώργιος – ΑΕΚ
Παναγιώτου Παναγιώτης – ΠΑΟΚ
Χρυσόπουλος Κωνσταντίνος – Ολυμπιακός
Ασλανίδης Κυριακός – Βόλος
Τσοπούρογλου Δημήτριος – ΠΑΟΚ
Κωνσταντόπουλος Απόστολος – Μπίρχοστ
Κίτσος Φώτιος – Ομόνοια
Τουρκοχωρίτης Γεώργιος – Παναθηναϊκός
Αποστολόπουλος Απόστολος – Ολυμπιακός
Λιάτσος Χρήστος – Ολυμπιακός
Κρυπαράκος Χρήστος – Παναθηναϊκός
Λώλης Αλέξανδρος – ΠΑΣ Γιάννινα
Μεταξάς Δημήτριος – Βόλος
Καραμπέρης Θωμάς – Πανσερραϊκός
Καραμάνης Αθανάσιος – Διαγόρας
Νίνο Μάρκος – Λάρισα
Νιάρχος Ιωάννης – Ντινάγσκα Στρέντα
Σοφιανός Μάριος – Πανσερραϊκός
Κοσίδης Μιχαήλ – ΑΕΚ
Τσαβίδας Μάριος – Ατρόμητος
Ζούγλης Νικόλαος – Αστέρας Τρίπολης
Σουρλής Βασίλειος – Ολυμπιακός
passports.gr
Στις προπονήσεις της Εθνικής Ελπίδων το διάστημα 29/05-03/06 κλήθηκε από τον Ομοσπονδιακό τεχνικό Νίκο Παπαδόπουλο ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ Γιάννινα Αλέξανδρος Λώλης στο πλαίσιο προετοιμασίας της Εθνικής Ομάδας ενόψει των επίσημων υποχρεώσεων της στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2025 τον Σεπτέμβριο.
Αναλυτικά οι κλήσεις του κ. Παπαδόπουλου:
Γκούμας Δημήτριος – Γκρόιτερ Φιρτ
Μπαλωμένος Κωνσταντίνος – ΠΑΟΚ
Θεοχάρης Γεώργιος – ΑΕΚ
Παναγιώτου Παναγιώτης – ΠΑΟΚ
Χρυσόπουλος Κωνσταντίνος – Ολυμπιακός
Ασλανίδης Κυριακός – Βόλος
Τσοπούρογλου Δημήτριος – ΠΑΟΚ
Κωνσταντόπουλος Απόστολος – Μπίρχοστ
Κίτσος Φώτιος – Ομόνοια
Τουρκοχωρίτης Γεώργιος – Παναθηναϊκός
Αποστολόπουλος Απόστολος – Ολυμπιακός
Λιάτσος Χρήστος – Ολυμπιακός
Κρυπαράκος Χρήστος – Παναθηναϊκός
Λώλης Αλέξανδρος – ΠΑΣ Γιάννινα
Μεταξάς Δημήτριος – Βόλος
Καραμπέρης Θωμάς – Πανσερραϊκός
Καραμάνης Αθανάσιος – Διαγόρας
Νίνο Μάρκος – Λάρισα
Νιάρχος Ιωάννης – Ντινάγσκα Στρέντα
Σοφιανός Μάριος – Πανσερραϊκός
Κοσίδης Μιχαήλ – ΑΕΚ
Τσαβίδας Μάριος – Ατρόμητος
Ζούγλης Νικόλαος – Αστέρας Τρίπολης
Σουρλής Βασίλειος – Ολυμπιακός
passports.gr
4
Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2022-23 / Απ: ΠΑΣ 2022-23 (Πρόγραμμα και διάφορα νέα για τη σεζόν)
« στις: Τρι 30 Μάι 2023 20:36 »
Άνοιξε η ψηφοφορία για την ανάδειξη του Stoiximan Player of the Club του ΠΑΣ Γιάννινα.
Μπείτε στο vote.slgr.gr και ψηφίστε έως τρεις ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ Γιάννινα.
Η ψηφοφορία θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη 31 Μαΐου και ώρα 12:00.
Οι υποψήφιοι Stoiximan Player of the Club του ΠΑΣ Γιάννινα είναι:
1/ Ρ. Εραμούσπε
2/ Κ. Σόρια
3/ Ε. Παντελάκης
4/ Ζ. Καραχάλιος
5/ Κ. Μπάλαν
6/ Κ. Ροσέρο
7/ Γ. Παμλίδης
8/ Α. Μ. Μορέιρα
9/ Π. Τσιντώτας
10/ Σ. Πήλιος
https://www.slgr.gr/el/article/psephiste-tous-stoiximan-player-of-the-club-tou-pas-giannina/
Μπείτε και ρίξτε την ψήφο σας.Είναι μέχρι αύριο στις 12.
Μπείτε στο vote.slgr.gr και ψηφίστε έως τρεις ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ Γιάννινα.
Η ψηφοφορία θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη 31 Μαΐου και ώρα 12:00.
Οι υποψήφιοι Stoiximan Player of the Club του ΠΑΣ Γιάννινα είναι:
1/ Ρ. Εραμούσπε
2/ Κ. Σόρια
3/ Ε. Παντελάκης
4/ Ζ. Καραχάλιος
5/ Κ. Μπάλαν
6/ Κ. Ροσέρο
7/ Γ. Παμλίδης
8/ Α. Μ. Μορέιρα
9/ Π. Τσιντώτας
10/ Σ. Πήλιος
https://www.slgr.gr/el/article/psephiste-tous-stoiximan-player-of-the-club-tou-pas-giannina/
Μπείτε και ρίξτε την ψήφο σας.Είναι μέχρι αύριο στις 12.
5
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Σταύρος Πήλιος
« στις: Τρι 30 Μάι 2023 20:32 »
Πήλιος: «Ανήκω στον ΠΑΣ, η διοίκηση χειρίζεται το θέμα»
Πρόκειται για την αποκάλυψη του φετινού ΠΑΣ Γιάννινα και τον ποδοσφαιριστή που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά όταν αυτή του δόθηκε. Από τις γειτονιές της Ρόδου και τις Ελπίδες Ιωαννίνων έφτασε να βρίσκεται μια ανάσα από τη μεταγραφή του και τα όνειρα του δεν σταματούν εδώ. Ένας μετρημένος και ώριμος χαρακτήρας, πάντα με το χαμόγελο και ένα από τα καλύτερα παιδιά των αποδυτηρίων του ΠΑΣ Γιάννινα. Ο λόγος για τον Σταύρο Πήλιο, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στο «Πρωινό Λόγο» σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, την πρώτη του και ενδεχομένως την τελευταία ως ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ Γιάννινα, αν ισχύσουν τελικά τα μεταγραφικά σενάρια.
Ο Σταύρος Πήλιος μίλησε στους Θανάση Μυριούνη, Χρήστο Καλύβα και Νίκο Γιωτίτσα για όλους και για όλα σε μια εκ βαθέων συνέντευξη. Από το ποδοσφαιρικό του ξεκίνημα από τις γειτονιές της Ρόδου και τις Ελπίδες Ιωαννίνων μέχρι την υπογραφή του επαγγελματικού του συμβολαίου και το ντεμπούτο του με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και τα μεταγραφικά σενάρια που τον φέρνουν κοντά στην ΑΕΚ και τα ποδοσφαιρικά του όνειρα. Μια απολαυστική συνέντευξη από έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή με ταπεραμέντο.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Σταύρου Πήλιου στον «Π.Λ.»
Σταύρο ας πάμε τον χρόνο πίσω. Από που ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και πως προέκυψε ο ΠΑΣ Γιάννινα; «Στη Ρόδο ξεκίνημα να παίζω ποδόσφαιρο, με τους φίλους μου στη γειτονιά, όχι όμως σε κάποια ακαδημία. Ξεκίνησα να παίζω στα 13 στα Γιάννενα στις Ελπίδες Ιωαννίνων. Μετά από τρία χρόνια πήγα στην Κ 17 με προπονητή τον κ. Λάζαρο Σέμο, στη συνέχεια στην Κ 19 με τον κ.Αγγέλη και μετά στην πρώτη ομάδα» Αγωνιζόσουν από το ξεκίνημα ως αριστερός μπακ ή ήρθε στην πορεία αυτό;
Σε ποια άλλη θέση σου αρέσει να αγωνίζεσαι; :«Ξεκίνησα από αριστερό εξτρεμ και από μικρός μου άρεσε πάρα πολύ. Στην εποχή του κ. Πετράκη και πριν γίνω καν επαγγελματίας ήρθε μία ξαφνική αλλαγή και είχαμε κάνει κάποιες συζητήσεις και πίστευε λόγω ταχύτητας μπορώ να αγωνιστώ ως αριστερός μπακ. Στην αρχή παραξενεύτηκα γιατί μου άρεσε το γκολ, να παίζω μπροστά και να μην έχω τόσες πολλές ευθύνες σαν αμυντικός, αλλά στην πορεία τελικά μου άρεσε πολύ αυτή η θέση και δεν μου βγήκε σε κακό. Το αριστερό εξτρέμ δεν το αλλάζω, έπαιξα και λίγο στον Ηρακλή σαν αμυντικό χαφ αλλά πιστεύω ότι δεν είναι τόσο πολύ στο φόρτε μου να έχω τη μπάλα στα πόδια. Πλέον προτιμώ τη θέση του αριστερού μπακ».
Στην Κ 19 όπου αγωνίστηκες ήταν κάποιος προπονητής που σε βοήθησε να εξελιχθείς; «Η καλή χρονιά που ανέβηκα πολύ ήταν με τον κ. Αγγέλη. Με βοήθησε πάρα πολύ και σαν άνθρωπο, αλλά και σαν ποδοσφαιριστή. Στην αρχή δεν ήμουν βασικός ήμουν εκτός αποστολής στα πρώτα έξι παιχνίδια. Σκεφτόμουν να φύγω αλλά μιλήσαμε και μου είπε να μείνω και θα πάρω την ευκαιρία. Στο επόμενο παιχνίδι με έβαλε και είπα ότι κάτι πρέπει να κάνω ώστε να δείξω ότι μπορώ να παίξω. Γιατί όταν δεν είσαι επαγγελματίας και έρχονται στην Κ 19 από τη μεγάλη ομάδα να παίξουν οι επαγγελματίες είναι λογικό να μη πάρεις παιχνίδια και τότε εμένα δεν με ήξερε κανένας ερχόμουν από την Κ 17. Αυτό για εμένα ήταν μια πρόκληση και πιστεύω ανταπεξήλθα πολύ καλά και στην πρώτη μου χρονιά στην Κ 19 το καλοκαίρι είχα πάρει τα πρώτα μηνύματα και πήγα προετοιμασία με τη μεγάλη ομάδα και αυτό ήταν μεγάλη χαρά για εμένα».
Ποια ήταν τα πρώτα λόγια του Γιάννη Πετράκη όταν σε καλωσόρισε στην μεγάλη ομάδα; «Μου είπε ότι είμαι πολύ καλός σαν χαρακτήρας, με συμπάθησε και μου είπε πως είδε σε μένα ότι έχω κάτι ποδοσφαιρικό για να παίξω επαγγελματικά. Τα παιδιά από την Κ 19 ρωτούσαμε αν πρέπει να πηγαίνουμε στις προπονήσεις της μεγάλης ομάδας και μια μέρα θυμάμαι μου είπε να μη ξαναρωτήσω και θα πηγαίνω κάθε μέρα για προπόνηση και στην Κ 19 μόνο στους αγώνες. Αυτό με έκανε χαρούμενο γιατί με εμπιστεύτηκε και μόλις υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο με κάλεσε μετά από δύο εβδομάδες και με είχε στην αποστολή σε παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και μετά στο Κύπελλο με τον Πανιώνιο και εκεί κατάλαβα ότι κάτι κάνω καλά».
Ήθελε υπομονή από εσένα όλο αυτό το διάστημα ώστε να πάρεις την ευκαιρία για να αγωνιστείς; «Ναι ήθελε υπομονή. Δεν σταμάτησα ποτέ να πιστεύω στον εαυτό μου και έλεγα ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία. Πράγματι στο Κύπελλο στον αγώνα με τη Βέροια όπου είχα βάλει το γκολ με το πέναλτι ήταν αυτό το παιχνίδι που με στιγμάτισε πολύ σαν παίκτη, το παιχνίδι με τον Ατρόμητο όπου μου είχε δώσει τα εύσημα ο προπονητής. Όταν έχεις παίκτες σαν τον Πίρσμαν που πρέπει να συναγωνιστείς μόνο καλά μπορείς να πάρεις και να μαθαίνεις. Όλα τα χρόνια είχα υπομονή και δούλευα σκληρά».
Το καλοκαίρι του 2021 πήγες δανεικός στον Ηρακλή. Πως σκέφτηκες αυτό τον δανεισμό και αν σε βοήθησε στην εξέλιξη σου. «Όταν ήρθε η στιγμή να πάω δανεικός δεν το είχα σκεφτεί καθόλου, δεν το πίστευα και πίστευα ότι θα είμαι στην ομάδα. Ο κ. Μεταξάς πίστευε τότε ότι ήταν καλύτερο (
μάλλον και εντέλει μου έκανε καλό. Πήρα πάρα πολλές εμπειρίες και με βοήθησε πολύ ο Ηρακλής, ο κ. Γεωργιάδης με βοήθησε πάρα πολύ και σαν αριστερό μπακ και τον ευχαριστώ για αυτό όπως και την ομάδα του Ηρακλή».
Πως ένιωσες όταν ο κ. Μεταξάς ανέφερε σε δηλώσεις του ότι για εμένα δεν υπάρχει παίκτης Πήλιος και αν η μετέπειτα πορεία σου είναι μια απάντηση στη δήλωση αυτή; «Με πείραξε πάρα πολύ αυτό που είπε. Όταν μιλάς για έναν ποδοσφαιριστή έτσι δεν είναι ότι καλύτερο. Πείσμωσα πάρα πολύ και τελικά απέδειξα πράγματα που κάποιοι δεν τα πίστευαν για εμένα και χαίρομαι για αυτό».
Είσαι ικανοποιημένος από τη σεζόν που έκανες με δεδομένο ότι δεν ήσουν βασικός στην αρχή; «Ξεκίνησε η σεζόν το καλοκαίρι και ήμουν πίσω στις επιλογές από τον Κιάκο και τον Ποζνάνσκι. Δεν ήμουν στα πλάνα του κ. Στάικου και εκεί υπήρχε η σκέψη να φύγω τον Ιανουάριο είτε ως δανεικός, είτε ως ελεύθερος. Συζήτησα με τον κ. Στάικο ο οποίος με πίστευε πάρα πολύ αλλά μου είπε να κάνω υπομονή και να περιμένω την ευκαιρία μου και να είμαι έτοιμος. Στην αρχή δεν τον πίστευα αλλά τον ευχαριστώ πολύ γιατί με εμπιστεύτηκε στο παιχνίδι με την ΑΕΚ και μετά στο παιχνίδι με τον Ιωνικό και θυμάμαι να μου λέει μετά το παιχνίδι ότι τον έβγαλα ασπροπρόσωπο και ότι με ευχαριστεί που έδειξα ότι ήμουν έτοιμος».
Ποιο πιστεύεις ότι ήταν το καλύτερο και το χειρότερο παιχνίδι σου στο πρωτάθλημα; «Το καλύτερο μου παιχνίδι πιστεύω ήταν με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ στα Γιάννενα. Ξεκίνησα άσχημα στα πρώτα παιχνίδι στα Play Out αλλά κάποια στιγμή σαν παίκτης θα κάνεις κάποια κοιλιά και εγώ προσπαθούσα να κρατήσω μία ισορροπία και πιστεύω ότι το κατάφερα».
Που πιστεύεις ότι χρειάζεσαι βελτίωση αγωνιστικά και ποιο τεχνικό χαρακτηριστικό σου θέλει δουλειά; «Όλοι μου λένε για τη σωματοδομή μου και ότι χρειάζεται να πάρω λίγα κιλά και να δυναμώσω λίγο παραπάνω και στην άμυνα. Το τεχνικό στοιχείο που θέλω να βελτιώσω είναι στην άμυνα ενός εναντίον ενός».
Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και η ομάδα φέτος κινδύνευσε με υποβιβασμό; «Ξεκίνησε η χρονιά με διαφορετική ομάδα τελείως μετά τις αποχωρήσεις. Έφυγαν πολλοί παίκτες και αυτό φάνηκε στην αρχή του πρωταθλήματος και μέχρι τον Δεκέμβρη δεν είχαμε πάρει τους βαθμούς που θέλαμε αν και το πιστεύαμε πολύ ότι μπορούμε να το κάνουμε. Μας βοήθησε η διακοπή για το Μουντιάλ, ήρθαν κάποιοι παίκτες που μας βοήθησαν και αυτοί και είδαμε μετά τα αποτελέσματα με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Λεβαδειακό ότι δεν θα είχαμε κάποιο πρόβλημα να μείνουμε στην κατηγορία. Στα Play Out γύρισε το πράγμα και ήταν καθαρά θέμα ψυχολογίας αλλά δεν πιστέψαμε ποτέ ότι θα πέσουμε και αυτό φάνηκε στο τέλος».
Πιστεύεις ότι στο τέλος μίλησε η εμπειρία των παικτών και η αποφασιστικότητα ή και ο κόσμος ως 12ος παίκτης; «Ο κόσμος ήταν πολύ σημαντικός φέτος, μας βοήθησε πάρα πολύ. Ήταν και πέρυσι κοντά στην ομάδα ακόμη και στα δύσκολα ήταν εκεί μαζί μας και τους ευχαριστώ για αυτό. Ήταν όμως και θέμα παικτών μέσα στα αποδυτήρια που δεν το έβαλαν ποτέ κάτω και ειδικά οι μεγαλύτεροι και όταν έχεις μια νεανική ομάδα με έναν νέο προπονητή παίζει και αυτό σημαντικό ρόλο».
Ήταν κομβικά τα παιχνίδια με Παναιτωλικό και Ιωνικό; «Ναι ήταν κομβικά παιχνίδια τα ματς με Παναιτωλικό και Ιωνικό και ειδικά το δεύτερο και όταν παίρνεις τέτοιο διπλό πιστεύεις πιο πολύ και δείξαμε ότι δεν ήμασταν ομάδα που θα παλεύει για να μείνει κατηγορία»
Πως εκλαμβάνατε οι παίκτες τις αποδοκιμασίες από μερίδα του κόσμου προς τον προπονητή ο οποίος ανέλαβε φέτος όλο το βάρος τις ευθύνης για τις εμφανίσεις της ομάδας. «Ο κόσμος αγαπάει την ομάδα και αυτό το δείχνει με κάθε τρόπο. Φέτος περίμενε κάτι καλύτερο μιας και πέρυσι είχαμε τερματίσει 6οι και όταν αγαπάς την ομάδα τόσο πολύ δεν θες να κινδυνεύει. Ο προπονητής πήρε όλο το βάρος πάνω του. Στα αποδυτήρια μας είπε ότι το παίρνει όλο αυτός και εμείς πρέπει να έχουμε πίστη στο πλάνο. Ο προπονητής πίστευε ότι θα τα καταφέρουμε και φάνηκε στο τέλος ότι είχε δίκιο»
Θεωρείς ότι ήταν επιτυχημένος ως πρόεδρος ο Γιώργος Χριστοβασίλης και αν με τον θάνατο του κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του ΠΑΣ: «Αρχικά να δώσω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια Χριστοβασίλη. Ο πρόεδρος είναι μια μεγάλη απώλεια, εγώ τον ήξερα και πάρα πολύ καιρό. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν δημιούργησε πότε πρόβλημα στα αποδυτήρια, δεν είχε κακό λόγο και δεν έμπαινε στα χωράφια του προπονητή. Ήταν ο πρώτος που έδινε το έναυσμα να κάνουμε υπομονή, στήριζε τους παίκτες και τους προπονητές και σίγουρα μετά από 15 χρόνια ως πρόεδρος αφήνει πίσω του ένα μεγάλο ΠΑΣ Γιάννινα».
Πιστεύεις ότι έχει έρθει η ώρα να κάνεις το βήμα παραπάνω με βάση τα μεταγραφικά σενάρια που σε φέρνουν πότε στην ΑΕΚ και πότε στον Ολυμπιακό; «Το ότι ακούγονται αυτές οι φήμες είναι τιμή για εμένα. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος αν κάνεις το βήμα τώρα ή μετά. Η αλήθεια είναι ότι έχω να δώσω ακόμη πράγματα μιας και ήταν μόλις η πρώτη μου γεμάτη χρονιά στη μεγάλη κατηγορία. Πιστεύω ότι ακόμη χρειάζομαι παιχνίδια γιατί έχω πολλά πράγματα να βελτιώσω και για εμένα το πιο σημαντικό είναι το αγωνιστικό κομμάτι».
Υπάρχει κάτι χειροπιαστό ή μόνο φήμες όσον αφορά το ενδιαφέρον από την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό; «Εγώ ακόμα δεν έχω κάτι στα χέρια μου και είμαι παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα. Ότι διαχειρίζεται η ομάδα δεν το γνωρίζω και εγώ περιμένω να δω τι θα γίνει γιατί ακούω πάρα πολλά».
Θα ήθελες να παραμείνεις στον ΠΑΣ εφόσον σου γίνει πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου; «Αν ο ΠΑΣ Γιάννινα μου κάνει την τιμή και μου προσφέρει συμβόλαιο ανανέωσης όλα τα σκέφτεσαι, δεν κάνεις βιαστικές κινήσεις. Αγαπώ τον ΠΑΣ Γιάννινα, έχω δει καλές και άσχημες μέρες οπότε ότι είναι καλύτερο να γίνει θα γίνει».
Ποιο είναι το πιο τρελό σου ποδοσφαιρικό όνειρο; «Είναι τιμή να παίζεις στην Εθνική Ελλάδος ειδικά σε μια θέση που παίζω εγώ όπου παίζουν παίκτες όπως ο Τσιμίκας και ο Γιαννούλης και σίγουρα είναι μεγάλη πρόκληση. Ωστόσο το πιο τρελό μου όνειρο είναι να παίξω σε ένα από τα μεγάλα πρωταθλήματα στο εξωτερικό και να κατακτήσω το Τσάμπιος Λιγκ. Είναι ένα τεράστιο όνειρο».
Ένα σχόλιο για τη διοργάνωση του τελικού στο Κύπελλο Ελλάδος που όλοι το θεωρούν γιορτή αλλά ψάχναμε για γήπεδο: «Είναι γιορτή ο τελικός Κυπέλλου και όταν είναι αντίπαλες δύο μεγάλες ομάδες πρέπει να έχει κόσμο. Έγινε αυτό με το γήπεδο και κρίμα που δεν είχε κόσμο να δει το παιχνίδι. Έτσι το αποφάσισαν, έτσι έγινε, οι παίκτες δεν μπορούν να κάνουν κάτι».
Είναι ένα κίνητρο για τα παιδιά της Κ 19 η ανάδειξη και η προώθηση στη μεγάλη ομάδα; «Σίγουρα γιατί ο ΠΑΣ Γιάννινα πάντα πίστευε σε αυτά τα παιδιά και αυτό φάνηκε με εμένα, με τον Λιάσο, με τον Λώλη όπου είχαμε την ευκαιρία να προσπαθήσουμε και να φτάσουμε στη μεγάλη ομάδα. Αν το αξίζεις πραγματικά η ομάδα δεν θα σου σταθεί εμπόδιο και θα σε βοηθήσει πολύ να κάνεις το βήμα παραπάνω για να παίξεις στον ΠΑΣ μιας και αυτός είναι ο στόχος όσο πιο πολλά παιδιά βγαίνουν από την ακαδημία είναι ότι καλύτερο».
Τι θα συμβούλευες τα παιδιά που παίζουν στην Κ 19; «Θα συμβούλευα τα παιδιά να μη το βάζουν ποτέ κάτω, να έχουν υπομονή που είναι το πιο σημαντικό πράγμα, να δουλεύουν και η δικαίωση θα έρθει. Να ακούν τους γονείς τους γιατί είναι σημαντικό εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι από θέμα ψυχολογίας και υπομονής»
Έχεις αγωνιστεί ως συμπαίκτης με τον αδελφό σου; «Μαζί παίξαμε ένα φιλικό με αντίπαλο τη Βέροια όπου μπήκε αλλαγή και εγώ έπαιξα αριστερά και αυτός δεξιά και ήταν φοβερή εμπειρία να παίζεις συμπαίκτης με τον αδελφό σου έστω και σε φιλικό».
Τι χρειάζεται ο ΠΑΣ να μην έχει την ίδια εικόνα και του χρόνου; «Είναι σημαντικό να μείνει ο ίδιος κορμός, να μην είναι μια νέα ομάδα όπως πέρυσι, είναι σημαντικό για τον προπονητή να ξέρει το πλάνο, αυτοί που θα έρθουν να μπουν γρήγορα. Θα δουλέψουμε πολύ το καλοκαίρι ώστε να διορθωθούν τα λάθη και να μην έχουμε τα ίδια».
Πως ήταν το κλίμα στα αποδυτήρια μιας και είναι η δύναμη του ΠΑΣ όλα τα χρόνια; «Όποιος παίκτης έρχεται στην ομάδα ενσωματώνεται πάρα πολύ γρήγορα. Τα αποδυτήρια είναι μεγάλη δύναμη στον ΠΑΣ και παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην αγωνιστική δράση και ειδικά κάποιοι παίκτες με τρέλα όπως Εραμούσπε. Ο Τζίνο που ήρθε τον Γενάρη έκανε αμέσως καλές σχέσεις με όλους. Τα αποδυτήρια ήταν πάντα καλά είτε πήγαινε καλά η ομάδα είτε όχι».
Πως βλέπεις την αθλητική δημοσιογραφία στα Γιάννενα; «Είναι πολύ έντονη. Οι δημοσιογράφοι είστε κοντά στην ομάδα και αυτό το βλέπεις και στις προπονήσεις που έρχεστε. Είστε σωστοί άνθρωποι που δεν μπλέκονται στο αγωνιστικό και εντός των αποδυτηρίων».
Να σχολιάσεις με λίγα λόγια τα παρακάτω πρόσωπα: Γιάννης Πετράκης: «Ο πρώτος προπονητής που με πίστεψε, μου έκανε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο. Καλός άνθρωπος, καλός προπονητής, ήταν μεγάλη τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί του».
Αργύρης Γιαννίκης: «Καθαρά γερμανική φιλοσοφία, είχε ένα πλάνο και έπρεπε να υποστηρίξεις για να παίξεις. Μου βγήκαν οι χρονιές με τον κ. Γιαννίκη, δεν είχα πολλές συμμετοχές αλλά πάντα σου μιλούσε, σε βοηθούσε και πήρα σημαντικά πράγματα».
Ηρακλής Μεταξάς: «Δεν τον έζησα. Όταν ήρθε, πήγα δανεικός».
Θανάσης Στάικος: «Τρομερός άνθρωπος, χαρακτήρας, έπαιρνε το βάρος πάνω του και δεν το έφερνε στα αποδυτήρια. Ένας προπονητής που έχει να δώσει πολλά και το δείχνει όταν σε πιστεύει. Πίστεψε πολύ στην ομάδα και με χαροποιεί που του βγήκε στο τέλος της σεζόν».
Μπάμπης Καρβέλης: «Τον ξέρω πολλά χρόνια, δεν κρύβομαι ποτέ από τον Μπάμπη. Με καταλαβαίνει όταν έχω κάτι, μου μιλάει, με βοηθάει πολύ και είναι τρομερός άνθρωπος. Είναι η ψυχή των αποδυτηρίων».
Δημήτρης Νιαρχάκος: «Ελάχιστα τον θυμάμαι γιατί δεν τον πρόλαβα σαν παίκτης. Όταν έγινα επαγγελματίας αυτός με φώναξε και μου είπε θα σε καλέσουν να υπογράψεις, ήσυχος άνθρωπος, δεν παρενέβη από ότι θυμάμαι ότι ήταν καλός στη δουλειά του».
Παναγιώτης Χριστοβασίλης: «Είχαμε πολλές συνομιλίες, με βοήθησε σε κάποια κομμάτια όταν πήγα στον Ηρακλή και τον Γενάρη που υπήρχε περίπτωση να φύγω. Έδωσε το στίγμα στην ομάδα και όταν ο πατέρας του δεν ήταν καλά στην υγεία του. Μας έδινε δύναμη, μας πίστευε εμάς και τον προπονητή».
Κλείνοντας τη συνέντευξη στείλε ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΣ: «Ο κόσμος αγαπάει πάρα πολύ την ομάδα και αυτό φαίνεται από την προσέλευση του στα παιχνίδια. Να μη σταματήσει ποτέ να πιστεύει στην ομάδα. O ΠΑΣ Γιάννινα είναι μεγάλη ομάδα, ο κόσμος πρέπει να είναι συνέχεια στο γήπεδο και οι φίλαθλοι να υποστηρίζουν την ομάδα. Να είναι σίγουροι ότι αυτή θα τους ανταμείβει με τα αποτελέσματα».
passports.gr
Μάλλον η τελευταία του συνέντευξη σαν παίχτης του ΠΑΣ
Πρόκειται για την αποκάλυψη του φετινού ΠΑΣ Γιάννινα και τον ποδοσφαιριστή που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά όταν αυτή του δόθηκε. Από τις γειτονιές της Ρόδου και τις Ελπίδες Ιωαννίνων έφτασε να βρίσκεται μια ανάσα από τη μεταγραφή του και τα όνειρα του δεν σταματούν εδώ. Ένας μετρημένος και ώριμος χαρακτήρας, πάντα με το χαμόγελο και ένα από τα καλύτερα παιδιά των αποδυτηρίων του ΠΑΣ Γιάννινα. Ο λόγος για τον Σταύρο Πήλιο, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στο «Πρωινό Λόγο» σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, την πρώτη του και ενδεχομένως την τελευταία ως ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ Γιάννινα, αν ισχύσουν τελικά τα μεταγραφικά σενάρια.
Ο Σταύρος Πήλιος μίλησε στους Θανάση Μυριούνη, Χρήστο Καλύβα και Νίκο Γιωτίτσα για όλους και για όλα σε μια εκ βαθέων συνέντευξη. Από το ποδοσφαιρικό του ξεκίνημα από τις γειτονιές της Ρόδου και τις Ελπίδες Ιωαννίνων μέχρι την υπογραφή του επαγγελματικού του συμβολαίου και το ντεμπούτο του με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και τα μεταγραφικά σενάρια που τον φέρνουν κοντά στην ΑΕΚ και τα ποδοσφαιρικά του όνειρα. Μια απολαυστική συνέντευξη από έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή με ταπεραμέντο.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Σταύρου Πήλιου στον «Π.Λ.»
Σταύρο ας πάμε τον χρόνο πίσω. Από που ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και πως προέκυψε ο ΠΑΣ Γιάννινα; «Στη Ρόδο ξεκίνημα να παίζω ποδόσφαιρο, με τους φίλους μου στη γειτονιά, όχι όμως σε κάποια ακαδημία. Ξεκίνησα να παίζω στα 13 στα Γιάννενα στις Ελπίδες Ιωαννίνων. Μετά από τρία χρόνια πήγα στην Κ 17 με προπονητή τον κ. Λάζαρο Σέμο, στη συνέχεια στην Κ 19 με τον κ.Αγγέλη και μετά στην πρώτη ομάδα» Αγωνιζόσουν από το ξεκίνημα ως αριστερός μπακ ή ήρθε στην πορεία αυτό;
Σε ποια άλλη θέση σου αρέσει να αγωνίζεσαι; :«Ξεκίνησα από αριστερό εξτρεμ και από μικρός μου άρεσε πάρα πολύ. Στην εποχή του κ. Πετράκη και πριν γίνω καν επαγγελματίας ήρθε μία ξαφνική αλλαγή και είχαμε κάνει κάποιες συζητήσεις και πίστευε λόγω ταχύτητας μπορώ να αγωνιστώ ως αριστερός μπακ. Στην αρχή παραξενεύτηκα γιατί μου άρεσε το γκολ, να παίζω μπροστά και να μην έχω τόσες πολλές ευθύνες σαν αμυντικός, αλλά στην πορεία τελικά μου άρεσε πολύ αυτή η θέση και δεν μου βγήκε σε κακό. Το αριστερό εξτρέμ δεν το αλλάζω, έπαιξα και λίγο στον Ηρακλή σαν αμυντικό χαφ αλλά πιστεύω ότι δεν είναι τόσο πολύ στο φόρτε μου να έχω τη μπάλα στα πόδια. Πλέον προτιμώ τη θέση του αριστερού μπακ».
Στην Κ 19 όπου αγωνίστηκες ήταν κάποιος προπονητής που σε βοήθησε να εξελιχθείς; «Η καλή χρονιά που ανέβηκα πολύ ήταν με τον κ. Αγγέλη. Με βοήθησε πάρα πολύ και σαν άνθρωπο, αλλά και σαν ποδοσφαιριστή. Στην αρχή δεν ήμουν βασικός ήμουν εκτός αποστολής στα πρώτα έξι παιχνίδια. Σκεφτόμουν να φύγω αλλά μιλήσαμε και μου είπε να μείνω και θα πάρω την ευκαιρία. Στο επόμενο παιχνίδι με έβαλε και είπα ότι κάτι πρέπει να κάνω ώστε να δείξω ότι μπορώ να παίξω. Γιατί όταν δεν είσαι επαγγελματίας και έρχονται στην Κ 19 από τη μεγάλη ομάδα να παίξουν οι επαγγελματίες είναι λογικό να μη πάρεις παιχνίδια και τότε εμένα δεν με ήξερε κανένας ερχόμουν από την Κ 17. Αυτό για εμένα ήταν μια πρόκληση και πιστεύω ανταπεξήλθα πολύ καλά και στην πρώτη μου χρονιά στην Κ 19 το καλοκαίρι είχα πάρει τα πρώτα μηνύματα και πήγα προετοιμασία με τη μεγάλη ομάδα και αυτό ήταν μεγάλη χαρά για εμένα».
Ποια ήταν τα πρώτα λόγια του Γιάννη Πετράκη όταν σε καλωσόρισε στην μεγάλη ομάδα; «Μου είπε ότι είμαι πολύ καλός σαν χαρακτήρας, με συμπάθησε και μου είπε πως είδε σε μένα ότι έχω κάτι ποδοσφαιρικό για να παίξω επαγγελματικά. Τα παιδιά από την Κ 19 ρωτούσαμε αν πρέπει να πηγαίνουμε στις προπονήσεις της μεγάλης ομάδας και μια μέρα θυμάμαι μου είπε να μη ξαναρωτήσω και θα πηγαίνω κάθε μέρα για προπόνηση και στην Κ 19 μόνο στους αγώνες. Αυτό με έκανε χαρούμενο γιατί με εμπιστεύτηκε και μόλις υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο με κάλεσε μετά από δύο εβδομάδες και με είχε στην αποστολή σε παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και μετά στο Κύπελλο με τον Πανιώνιο και εκεί κατάλαβα ότι κάτι κάνω καλά».
Ήθελε υπομονή από εσένα όλο αυτό το διάστημα ώστε να πάρεις την ευκαιρία για να αγωνιστείς; «Ναι ήθελε υπομονή. Δεν σταμάτησα ποτέ να πιστεύω στον εαυτό μου και έλεγα ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία. Πράγματι στο Κύπελλο στον αγώνα με τη Βέροια όπου είχα βάλει το γκολ με το πέναλτι ήταν αυτό το παιχνίδι που με στιγμάτισε πολύ σαν παίκτη, το παιχνίδι με τον Ατρόμητο όπου μου είχε δώσει τα εύσημα ο προπονητής. Όταν έχεις παίκτες σαν τον Πίρσμαν που πρέπει να συναγωνιστείς μόνο καλά μπορείς να πάρεις και να μαθαίνεις. Όλα τα χρόνια είχα υπομονή και δούλευα σκληρά».
Το καλοκαίρι του 2021 πήγες δανεικός στον Ηρακλή. Πως σκέφτηκες αυτό τον δανεισμό και αν σε βοήθησε στην εξέλιξη σου. «Όταν ήρθε η στιγμή να πάω δανεικός δεν το είχα σκεφτεί καθόλου, δεν το πίστευα και πίστευα ότι θα είμαι στην ομάδα. Ο κ. Μεταξάς πίστευε τότε ότι ήταν καλύτερο (
μάλλον και εντέλει μου έκανε καλό. Πήρα πάρα πολλές εμπειρίες και με βοήθησε πολύ ο Ηρακλής, ο κ. Γεωργιάδης με βοήθησε πάρα πολύ και σαν αριστερό μπακ και τον ευχαριστώ για αυτό όπως και την ομάδα του Ηρακλή».Πως ένιωσες όταν ο κ. Μεταξάς ανέφερε σε δηλώσεις του ότι για εμένα δεν υπάρχει παίκτης Πήλιος και αν η μετέπειτα πορεία σου είναι μια απάντηση στη δήλωση αυτή; «Με πείραξε πάρα πολύ αυτό που είπε. Όταν μιλάς για έναν ποδοσφαιριστή έτσι δεν είναι ότι καλύτερο. Πείσμωσα πάρα πολύ και τελικά απέδειξα πράγματα που κάποιοι δεν τα πίστευαν για εμένα και χαίρομαι για αυτό».
Είσαι ικανοποιημένος από τη σεζόν που έκανες με δεδομένο ότι δεν ήσουν βασικός στην αρχή; «Ξεκίνησε η σεζόν το καλοκαίρι και ήμουν πίσω στις επιλογές από τον Κιάκο και τον Ποζνάνσκι. Δεν ήμουν στα πλάνα του κ. Στάικου και εκεί υπήρχε η σκέψη να φύγω τον Ιανουάριο είτε ως δανεικός, είτε ως ελεύθερος. Συζήτησα με τον κ. Στάικο ο οποίος με πίστευε πάρα πολύ αλλά μου είπε να κάνω υπομονή και να περιμένω την ευκαιρία μου και να είμαι έτοιμος. Στην αρχή δεν τον πίστευα αλλά τον ευχαριστώ πολύ γιατί με εμπιστεύτηκε στο παιχνίδι με την ΑΕΚ και μετά στο παιχνίδι με τον Ιωνικό και θυμάμαι να μου λέει μετά το παιχνίδι ότι τον έβγαλα ασπροπρόσωπο και ότι με ευχαριστεί που έδειξα ότι ήμουν έτοιμος».
Ποιο πιστεύεις ότι ήταν το καλύτερο και το χειρότερο παιχνίδι σου στο πρωτάθλημα; «Το καλύτερο μου παιχνίδι πιστεύω ήταν με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ στα Γιάννενα. Ξεκίνησα άσχημα στα πρώτα παιχνίδι στα Play Out αλλά κάποια στιγμή σαν παίκτης θα κάνεις κάποια κοιλιά και εγώ προσπαθούσα να κρατήσω μία ισορροπία και πιστεύω ότι το κατάφερα».
Που πιστεύεις ότι χρειάζεσαι βελτίωση αγωνιστικά και ποιο τεχνικό χαρακτηριστικό σου θέλει δουλειά; «Όλοι μου λένε για τη σωματοδομή μου και ότι χρειάζεται να πάρω λίγα κιλά και να δυναμώσω λίγο παραπάνω και στην άμυνα. Το τεχνικό στοιχείο που θέλω να βελτιώσω είναι στην άμυνα ενός εναντίον ενός».
Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και η ομάδα φέτος κινδύνευσε με υποβιβασμό; «Ξεκίνησε η χρονιά με διαφορετική ομάδα τελείως μετά τις αποχωρήσεις. Έφυγαν πολλοί παίκτες και αυτό φάνηκε στην αρχή του πρωταθλήματος και μέχρι τον Δεκέμβρη δεν είχαμε πάρει τους βαθμούς που θέλαμε αν και το πιστεύαμε πολύ ότι μπορούμε να το κάνουμε. Μας βοήθησε η διακοπή για το Μουντιάλ, ήρθαν κάποιοι παίκτες που μας βοήθησαν και αυτοί και είδαμε μετά τα αποτελέσματα με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Λεβαδειακό ότι δεν θα είχαμε κάποιο πρόβλημα να μείνουμε στην κατηγορία. Στα Play Out γύρισε το πράγμα και ήταν καθαρά θέμα ψυχολογίας αλλά δεν πιστέψαμε ποτέ ότι θα πέσουμε και αυτό φάνηκε στο τέλος».
Πιστεύεις ότι στο τέλος μίλησε η εμπειρία των παικτών και η αποφασιστικότητα ή και ο κόσμος ως 12ος παίκτης; «Ο κόσμος ήταν πολύ σημαντικός φέτος, μας βοήθησε πάρα πολύ. Ήταν και πέρυσι κοντά στην ομάδα ακόμη και στα δύσκολα ήταν εκεί μαζί μας και τους ευχαριστώ για αυτό. Ήταν όμως και θέμα παικτών μέσα στα αποδυτήρια που δεν το έβαλαν ποτέ κάτω και ειδικά οι μεγαλύτεροι και όταν έχεις μια νεανική ομάδα με έναν νέο προπονητή παίζει και αυτό σημαντικό ρόλο».
Ήταν κομβικά τα παιχνίδια με Παναιτωλικό και Ιωνικό; «Ναι ήταν κομβικά παιχνίδια τα ματς με Παναιτωλικό και Ιωνικό και ειδικά το δεύτερο και όταν παίρνεις τέτοιο διπλό πιστεύεις πιο πολύ και δείξαμε ότι δεν ήμασταν ομάδα που θα παλεύει για να μείνει κατηγορία»
Πως εκλαμβάνατε οι παίκτες τις αποδοκιμασίες από μερίδα του κόσμου προς τον προπονητή ο οποίος ανέλαβε φέτος όλο το βάρος τις ευθύνης για τις εμφανίσεις της ομάδας. «Ο κόσμος αγαπάει την ομάδα και αυτό το δείχνει με κάθε τρόπο. Φέτος περίμενε κάτι καλύτερο μιας και πέρυσι είχαμε τερματίσει 6οι και όταν αγαπάς την ομάδα τόσο πολύ δεν θες να κινδυνεύει. Ο προπονητής πήρε όλο το βάρος πάνω του. Στα αποδυτήρια μας είπε ότι το παίρνει όλο αυτός και εμείς πρέπει να έχουμε πίστη στο πλάνο. Ο προπονητής πίστευε ότι θα τα καταφέρουμε και φάνηκε στο τέλος ότι είχε δίκιο»
Θεωρείς ότι ήταν επιτυχημένος ως πρόεδρος ο Γιώργος Χριστοβασίλης και αν με τον θάνατο του κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του ΠΑΣ: «Αρχικά να δώσω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια Χριστοβασίλη. Ο πρόεδρος είναι μια μεγάλη απώλεια, εγώ τον ήξερα και πάρα πολύ καιρό. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν δημιούργησε πότε πρόβλημα στα αποδυτήρια, δεν είχε κακό λόγο και δεν έμπαινε στα χωράφια του προπονητή. Ήταν ο πρώτος που έδινε το έναυσμα να κάνουμε υπομονή, στήριζε τους παίκτες και τους προπονητές και σίγουρα μετά από 15 χρόνια ως πρόεδρος αφήνει πίσω του ένα μεγάλο ΠΑΣ Γιάννινα».
Πιστεύεις ότι έχει έρθει η ώρα να κάνεις το βήμα παραπάνω με βάση τα μεταγραφικά σενάρια που σε φέρνουν πότε στην ΑΕΚ και πότε στον Ολυμπιακό; «Το ότι ακούγονται αυτές οι φήμες είναι τιμή για εμένα. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος αν κάνεις το βήμα τώρα ή μετά. Η αλήθεια είναι ότι έχω να δώσω ακόμη πράγματα μιας και ήταν μόλις η πρώτη μου γεμάτη χρονιά στη μεγάλη κατηγορία. Πιστεύω ότι ακόμη χρειάζομαι παιχνίδια γιατί έχω πολλά πράγματα να βελτιώσω και για εμένα το πιο σημαντικό είναι το αγωνιστικό κομμάτι».
Υπάρχει κάτι χειροπιαστό ή μόνο φήμες όσον αφορά το ενδιαφέρον από την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό; «Εγώ ακόμα δεν έχω κάτι στα χέρια μου και είμαι παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα. Ότι διαχειρίζεται η ομάδα δεν το γνωρίζω και εγώ περιμένω να δω τι θα γίνει γιατί ακούω πάρα πολλά».
Θα ήθελες να παραμείνεις στον ΠΑΣ εφόσον σου γίνει πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου; «Αν ο ΠΑΣ Γιάννινα μου κάνει την τιμή και μου προσφέρει συμβόλαιο ανανέωσης όλα τα σκέφτεσαι, δεν κάνεις βιαστικές κινήσεις. Αγαπώ τον ΠΑΣ Γιάννινα, έχω δει καλές και άσχημες μέρες οπότε ότι είναι καλύτερο να γίνει θα γίνει».
Ποιο είναι το πιο τρελό σου ποδοσφαιρικό όνειρο; «Είναι τιμή να παίζεις στην Εθνική Ελλάδος ειδικά σε μια θέση που παίζω εγώ όπου παίζουν παίκτες όπως ο Τσιμίκας και ο Γιαννούλης και σίγουρα είναι μεγάλη πρόκληση. Ωστόσο το πιο τρελό μου όνειρο είναι να παίξω σε ένα από τα μεγάλα πρωταθλήματα στο εξωτερικό και να κατακτήσω το Τσάμπιος Λιγκ. Είναι ένα τεράστιο όνειρο».
Ένα σχόλιο για τη διοργάνωση του τελικού στο Κύπελλο Ελλάδος που όλοι το θεωρούν γιορτή αλλά ψάχναμε για γήπεδο: «Είναι γιορτή ο τελικός Κυπέλλου και όταν είναι αντίπαλες δύο μεγάλες ομάδες πρέπει να έχει κόσμο. Έγινε αυτό με το γήπεδο και κρίμα που δεν είχε κόσμο να δει το παιχνίδι. Έτσι το αποφάσισαν, έτσι έγινε, οι παίκτες δεν μπορούν να κάνουν κάτι».
Είναι ένα κίνητρο για τα παιδιά της Κ 19 η ανάδειξη και η προώθηση στη μεγάλη ομάδα; «Σίγουρα γιατί ο ΠΑΣ Γιάννινα πάντα πίστευε σε αυτά τα παιδιά και αυτό φάνηκε με εμένα, με τον Λιάσο, με τον Λώλη όπου είχαμε την ευκαιρία να προσπαθήσουμε και να φτάσουμε στη μεγάλη ομάδα. Αν το αξίζεις πραγματικά η ομάδα δεν θα σου σταθεί εμπόδιο και θα σε βοηθήσει πολύ να κάνεις το βήμα παραπάνω για να παίξεις στον ΠΑΣ μιας και αυτός είναι ο στόχος όσο πιο πολλά παιδιά βγαίνουν από την ακαδημία είναι ότι καλύτερο».
Τι θα συμβούλευες τα παιδιά που παίζουν στην Κ 19; «Θα συμβούλευα τα παιδιά να μη το βάζουν ποτέ κάτω, να έχουν υπομονή που είναι το πιο σημαντικό πράγμα, να δουλεύουν και η δικαίωση θα έρθει. Να ακούν τους γονείς τους γιατί είναι σημαντικό εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι από θέμα ψυχολογίας και υπομονής»
Έχεις αγωνιστεί ως συμπαίκτης με τον αδελφό σου; «Μαζί παίξαμε ένα φιλικό με αντίπαλο τη Βέροια όπου μπήκε αλλαγή και εγώ έπαιξα αριστερά και αυτός δεξιά και ήταν φοβερή εμπειρία να παίζεις συμπαίκτης με τον αδελφό σου έστω και σε φιλικό».
Τι χρειάζεται ο ΠΑΣ να μην έχει την ίδια εικόνα και του χρόνου; «Είναι σημαντικό να μείνει ο ίδιος κορμός, να μην είναι μια νέα ομάδα όπως πέρυσι, είναι σημαντικό για τον προπονητή να ξέρει το πλάνο, αυτοί που θα έρθουν να μπουν γρήγορα. Θα δουλέψουμε πολύ το καλοκαίρι ώστε να διορθωθούν τα λάθη και να μην έχουμε τα ίδια».
Πως ήταν το κλίμα στα αποδυτήρια μιας και είναι η δύναμη του ΠΑΣ όλα τα χρόνια; «Όποιος παίκτης έρχεται στην ομάδα ενσωματώνεται πάρα πολύ γρήγορα. Τα αποδυτήρια είναι μεγάλη δύναμη στον ΠΑΣ και παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην αγωνιστική δράση και ειδικά κάποιοι παίκτες με τρέλα όπως Εραμούσπε. Ο Τζίνο που ήρθε τον Γενάρη έκανε αμέσως καλές σχέσεις με όλους. Τα αποδυτήρια ήταν πάντα καλά είτε πήγαινε καλά η ομάδα είτε όχι».
Πως βλέπεις την αθλητική δημοσιογραφία στα Γιάννενα; «Είναι πολύ έντονη. Οι δημοσιογράφοι είστε κοντά στην ομάδα και αυτό το βλέπεις και στις προπονήσεις που έρχεστε. Είστε σωστοί άνθρωποι που δεν μπλέκονται στο αγωνιστικό και εντός των αποδυτηρίων».
Να σχολιάσεις με λίγα λόγια τα παρακάτω πρόσωπα: Γιάννης Πετράκης: «Ο πρώτος προπονητής που με πίστεψε, μου έκανε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο. Καλός άνθρωπος, καλός προπονητής, ήταν μεγάλη τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί του».
Αργύρης Γιαννίκης: «Καθαρά γερμανική φιλοσοφία, είχε ένα πλάνο και έπρεπε να υποστηρίξεις για να παίξεις. Μου βγήκαν οι χρονιές με τον κ. Γιαννίκη, δεν είχα πολλές συμμετοχές αλλά πάντα σου μιλούσε, σε βοηθούσε και πήρα σημαντικά πράγματα».
Ηρακλής Μεταξάς: «Δεν τον έζησα. Όταν ήρθε, πήγα δανεικός».
Θανάσης Στάικος: «Τρομερός άνθρωπος, χαρακτήρας, έπαιρνε το βάρος πάνω του και δεν το έφερνε στα αποδυτήρια. Ένας προπονητής που έχει να δώσει πολλά και το δείχνει όταν σε πιστεύει. Πίστεψε πολύ στην ομάδα και με χαροποιεί που του βγήκε στο τέλος της σεζόν».
Μπάμπης Καρβέλης: «Τον ξέρω πολλά χρόνια, δεν κρύβομαι ποτέ από τον Μπάμπη. Με καταλαβαίνει όταν έχω κάτι, μου μιλάει, με βοηθάει πολύ και είναι τρομερός άνθρωπος. Είναι η ψυχή των αποδυτηρίων».
Δημήτρης Νιαρχάκος: «Ελάχιστα τον θυμάμαι γιατί δεν τον πρόλαβα σαν παίκτης. Όταν έγινα επαγγελματίας αυτός με φώναξε και μου είπε θα σε καλέσουν να υπογράψεις, ήσυχος άνθρωπος, δεν παρενέβη από ότι θυμάμαι ότι ήταν καλός στη δουλειά του».
Παναγιώτης Χριστοβασίλης: «Είχαμε πολλές συνομιλίες, με βοήθησε σε κάποια κομμάτια όταν πήγα στον Ηρακλή και τον Γενάρη που υπήρχε περίπτωση να φύγω. Έδωσε το στίγμα στην ομάδα και όταν ο πατέρας του δεν ήταν καλά στην υγεία του. Μας έδινε δύναμη, μας πίστευε εμάς και τον προπονητή».
Κλείνοντας τη συνέντευξη στείλε ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΣ: «Ο κόσμος αγαπάει πάρα πολύ την ομάδα και αυτό φαίνεται από την προσέλευση του στα παιχνίδια. Να μη σταματήσει ποτέ να πιστεύει στην ομάδα. O ΠΑΣ Γιάννινα είναι μεγάλη ομάδα, ο κόσμος πρέπει να είναι συνέχεια στο γήπεδο και οι φίλαθλοι να υποστηρίζουν την ομάδα. Να είναι σίγουροι ότι αυτή θα τους ανταμείβει με τα αποτελέσματα».
passports.gr
Μάλλον η τελευταία του συνέντευξη σαν παίχτης του ΠΑΣ
6
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Σταύρος Πήλιος
« στις: Τρι 30 Μάι 2023 20:28 »
Σήμερα έγινε το τελευταίο ραντεβού μεταξύ των διοικήσεων των δύο ομάδων και οριστικοποιήθηκε η μεταγραφή του Πήλιου στην πρωταθλήτρια και Κυπελλούχο ΑΕΚ.
Όπως είχαμε γράψει σε παλαιότερο ρεπορτάζ μαζί του θα πάρει και τον αδελφό του Αλέξη ο οποίος αγωνίζονταν ως δεξιός οπισθοφύλακας με την Κ 19 και θα παίξει στο πρωτάθλημα της Super League 2 με την ΑΕΚ Β' με τον ΠΑΣ να παίρνει ένα σεβαστό ποσό για τα τροφεία του νεαρού ποδοσφαιριστή.
passports.gr
Πακέτο για ΑΕΚ φαίνεται
Όπως είχαμε γράψει σε παλαιότερο ρεπορτάζ μαζί του θα πάρει και τον αδελφό του Αλέξη ο οποίος αγωνίζονταν ως δεξιός οπισθοφύλακας με την Κ 19 και θα παίξει στο πρωτάθλημα της Super League 2 με την ΑΕΚ Β' με τον ΠΑΣ να παίρνει ένα σεβαστό ποσό για τα τροφεία του νεαρού ποδοσφαιριστή.
passports.gr
Πακέτο για ΑΕΚ φαίνεται
7
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Rodrigo Nahuel Erramuspe
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 23:13 »ΠαράθεσηΡοντρίγκο Εραμούσπε! Ο κεντρικός αμυντικός τωνΕάν ισχύει, ΔΕΝ ξεκινάμε καλά...89 γκολ, παρακαλώ! Στον ΠΑΣ έχουν βάλει λυτούς και δεμένους μήπως και «τσιμπήσει» κανένας αγοραστής. Έστω και στα 33 χρόνια ζωής του Αργεντινού στόπερ. Οσονούπω, εξελίξεις…
https://www.sportime.gr/podosfairo/superleague/super-league-paraskinia-afton-xepoulai-o-pas-poursaitidis-gia-panetoliko-to-respect-ston-ioniko/
Κεντρικό αμυντικό που τα σέρνει και σου έχει κάμποσα γκολ τη χρονιά, απλά τον κρατάς!
8
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Γερμανικό ποδόσφαιρο
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:45 »
ο Αμβούργο φτάνει μια ανάσα από την άνοδο στη Μπουντεσλίγκα αλλά με κάποιο κωμικοτραγικό τρόπο κάθε φορά αυτή χάνεται στο φινάλε.
Σήμερα η κατάρα έμοιαζε επιτέλους να σπάει. Mε νίκη εκτός έδρας και γκέλα της Χαϊντενχάιμ θα κέρδιζε την απ'ευθείας άνοδο. Ήταν σοβαρό εξ αρχής, προηγήθηκε στο 3' και κατάφερε να πάρει το ματς και να μην τα σκατώσει πάλι.
Με το άλλο ματς στο 92' και τη Χαϊντενχάιμ πίσω στο σκορ με 2-1 οι οπαδοί του Αμβούργου πίστεψαν ότι είχε φτάσει η μέρα της λύτρωσης και μπήκαν στο χόρτο να πανηγυρίσουν ενώ ο εκφωνητής του γηπέδου τους έδινε συγχαρητηρια για την άνοδο. Τη συνέχεια την έχετε καταλάβει όλοι...
Η Χαϊντενχάιμ ισοφάρισε στο 93', έκανε το 2-3 στο 99' και ανέβηκε στη Μπουντεσλίγκα για πρώτη φορά στην ιστορία της! Το Αμβούργο θα παίξει για άλλη μια φορά στα πλέι οφ ανόδου.
Αυτός που καταράστηκε το Αμβούργο με αυτόν τον τρόπο πρέπει να είναι ο πιο μερακλής σαδιστής του κόσμου. Αυτή δεν είναι απλή κατάρα της στιγμής, είναι μελετημένο βασανιστήριο που κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται από την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.
El Sombrero
Σήμερα η κατάρα έμοιαζε επιτέλους να σπάει. Mε νίκη εκτός έδρας και γκέλα της Χαϊντενχάιμ θα κέρδιζε την απ'ευθείας άνοδο. Ήταν σοβαρό εξ αρχής, προηγήθηκε στο 3' και κατάφερε να πάρει το ματς και να μην τα σκατώσει πάλι.
Με το άλλο ματς στο 92' και τη Χαϊντενχάιμ πίσω στο σκορ με 2-1 οι οπαδοί του Αμβούργου πίστεψαν ότι είχε φτάσει η μέρα της λύτρωσης και μπήκαν στο χόρτο να πανηγυρίσουν ενώ ο εκφωνητής του γηπέδου τους έδινε συγχαρητηρια για την άνοδο. Τη συνέχεια την έχετε καταλάβει όλοι...
Η Χαϊντενχάιμ ισοφάρισε στο 93', έκανε το 2-3 στο 99' και ανέβηκε στη Μπουντεσλίγκα για πρώτη φορά στην ιστορία της! Το Αμβούργο θα παίξει για άλλη μια φορά στα πλέι οφ ανόδου.
Αυτός που καταράστηκε το Αμβούργο με αυτόν τον τρόπο πρέπει να είναι ο πιο μερακλής σαδιστής του κόσμου. Αυτή δεν είναι απλή κατάρα της στιγμής, είναι μελετημένο βασανιστήριο που κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται από την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.
El Sombrero
9
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ράγιο Βαγιεκάνο: Το καμάρι της εργατικής τάξης
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:42 »
Μια τέτοια μέρα το Μάιο του 1924 μια παρέα νεαρών μαζεύτηκε σε ένα σπίτι στα νότια της Μαδρίτης και ίδρυσε τη Ράγιο Βαγιεκάνο, ένα σύλλογο που θα εκπροσωπούσε τη γειτονιά τους.
Ενενήντα εννιά χρόνια αργότερα παραμένει μια ομάδα γειτονιάς που όμως αντέχει στο υψηλότερο επίπεδο, έχει ως ανεπίσημο ύμνο ένα μέταλ τραγούδι που λέει "η πειρατική ζωή είναι η καλύτερη" και ως σλόγκαν τη φράση "φτωχοί αλλά περήφανοι".
Προχθές στο Βαγιέκας έκανε την εμφάνιση του αυτό το εντυπωσιακό γκράφιτι:
"Από όλα τα δοκιμαστικά που έκανε σε Αγγλία και Ισπανία, μόνο μια ομάδα έδειξε ενδιαφέρον. Μια ομάδα που αδιαφόρησε για την προέλευση του καθώς έχει ως μότο: «Στο Βαγιέκας το μόνο χρώμα που έχει σημασία είναι το κόκκινο στη λωρίδα της φανέλας»..."
http://www.pas.gr/forum/index.php?topic=6325.msg246309#msg246309
El Sombrero
Ενενήντα εννιά χρόνια αργότερα παραμένει μια ομάδα γειτονιάς που όμως αντέχει στο υψηλότερο επίπεδο, έχει ως ανεπίσημο ύμνο ένα μέταλ τραγούδι που λέει "η πειρατική ζωή είναι η καλύτερη" και ως σλόγκαν τη φράση "φτωχοί αλλά περήφανοι".
Προχθές στο Βαγιέκας έκανε την εμφάνιση του αυτό το εντυπωσιακό γκράφιτι:
"Από όλα τα δοκιμαστικά που έκανε σε Αγγλία και Ισπανία, μόνο μια ομάδα έδειξε ενδιαφέρον. Μια ομάδα που αδιαφόρησε για την προέλευση του καθώς έχει ως μότο: «Στο Βαγιέκας το μόνο χρώμα που έχει σημασία είναι το κόκκινο στη λωρίδα της φανέλας»..."
http://www.pas.gr/forum/index.php?topic=6325.msg246309#msg246309
El Sombrero
10
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Πολιτική και ποδόσφαιρο
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:28 »
Η καταπολέμηση του Ρατσισμού στον Αθλητισμό και η μάχη κατά των διακρίσεων (vids)
Ο ρατσισμός συνεχίζει να μαστίζει τον κόσμο, αλλά πρόσφατα έχουν γίνει πολλά τα σημάδια ότι έχει εισχωρήσει για τα καλά στον αθλητισμό.
Αυτές οι πράξεις υπονομεύουν τις βασικές αξίες της συμμετοχικότητας, της δικαιοσύνης και πάνω από όλα του σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Πρόσφατα περιστατικά ανέδειξαν για ακόμα μια φορά την επείγουσα ανάγκη για συντονισμένες προσπάθειες εξάλειψης αυτού του φαινομένου από τον αθλητισμό. Αυτές τις ημέρες κυριαρχεί το θέμα του Βινίσιους, ο οποίος αντιμετώπισε ρατσιστικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης της Ρεάλ Μαδρίτης για το ισπανικό πρωτάθλημα.
Η… μονιμοποίηση του ρατσισμού στον αθλητισμό
Μπορεί να έχουν γίνει κάποια βήματα προόδου στην αντιμετώπιση των φυλετικών διακρίσεων, ωστόσο εξακολουθούν να αμαυρώνουν τον χώρο του αθλητισμού περιστατικά ρατσισμού. Χειρονομίες διακρίσεων, αποδοκιμασίες και αντικείμενα γίνονται… όπλο στους ανεγκέφαλους της εξέδρας απέναντι σε αθλητές διαφορετικής καταγωγής καταστρατηγώντας έτσι το πνεύμα του δίκαιου ανταγωνισμού. Η περίπτωση του Βινίσιους της Ρεάλ Μαδρίτης μας υπενθυμίζει πως ακόμα και οι αθλητές τέτοιου βεληνεκούς δεν μένουν απρόσβλητοι από τέτοιες απεχθείς πρακτικές και γίνονται δέκτες συμπεριφοράς που δημιουργεί λανθασμένα πρότυπα και παράλληλα καλλιεργεί τη διαίρεση και την αίσθηση του αποκλεισμού μεταξύ διαφορετικών φυλετικών ομάδων. Φυσικά δεν είναι μόνο ο Βραζιλιάνος άσος της «βασίλισσας». Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις περιπτώσεις του Μάλκομ από τους φιλάθλους της νέας του ομάδας όταν πήρε μεταγραφή στη Ζενίτ, ή ακόμα και του Λιούις Χάμιλτον, όταν τον διέσυραν στο διαδίκτυο υποστηρικτές του Φερνάντο Αλόνσο την εποχή που οι δύο πιλότοι απλά προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν στη Formoula 1.
Οι συνέπειες του ρατσισμού εκτείνονται πέρα από το πεδίο του αθλητισμού και αγγίζει την κοινωνία μας. Τα θύματα αυτού του φαινομένου μπορεί να βιώσουν στη συνέχεια ψυχολογικές και συναισθηματικές επιπτώσεις, βάζοντας σε κίνδυνο την καριέρα τους, καθώς δεν μπορούν να διαχειριστούν την πίεση και τα συναισθήματά τους από την εχθρότητα που βίωσαν εντός ή εκτός γηπέδου. Επίσης, μπορεί να μειώνει την ευχαρίστηση και την αγάπη που νιώθουν για το άθλημα, επηρεάζοντας την απόδοσή τους και σε κάποιες περιπτώσεις να βάζουν τέλος στην καριέρα τους ή να ανυπομονούν να συμβεί, όπως στην περίπτωση του Ντάνι Ρόουζ, ο οποίος δύο φορές μέχρι τώρα έχει πέσει θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς. Σε δηλώσεις του μετά τον αγώνα της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας κόντρα στο Μαυροβούνιο είχε πει χαρακτηριστικά, «Ανυπομονώ να αποσυρθώ από το ποδόσφαιρο μετά από όσα έζησα σήμερα».
Ο ρατσισμός στον αθλητισμό έχει μεγάλο αντίκτυπο και στην κοινωνία
Αυτές οι κατάπτυστες συμπεριφορές δεν επηρεάζουν μόνο τους αθλητές, αλλά έχουν και ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις, στέλνοντας ένα επιζήμιο μήνυμα στην κοινωνία μας, διαιωνίζοντας παράλληλα επιβλαβή στερεότυπα. Οι εξέδρες γίνονται η βάση για την εκδήλωση ενεργειών που υπονομεύουν τις αρχές της ισότητας και δημιουργούν εμπόδια για την κοινωνική συνοχή και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες.
Στις 14 Οκτωβρίου του 2019 μία μικρή μερίδα Βουλγάρων φιλάθλων χαιρετούσαν ναζιστικά μαύρους παίκτες της Αγγλίας στην αναμέτρηση των δύο ομάδων. Ο Ιβελίν Ποπόφ πήγε προς το μέρος τους και μάταια τους ζητούσε να αλλάξουν τακτική. Διακοπές υπήρξαν πολλές μέχρι το τέλος του αγώνα, αλλά το κακό είχε γίνει, αφού αυτή η συμπεριφορά μπήκε στα σπίτια όλου του κόσμου, είτε μέσω της τηλεόρασης, είτε μέσω του διαδικτύου. Οι δράστες πέτυχαν τον σκοπό τους διαφημίζοντας μία πρακτική που δηλητηριάζει το μυαλό αδύναμων χαρακτήρων και σπέρνουν το μίσος έναντι των συνανθρώπων μας που έχουν διαφορετικό χρώμα στο δέρμα τους ή διαφορετική καταγωγή.
Ο ρόλος των διεθνών ομοσπονδιών και των εγχώριων οργανισμών
Τα ανησυχητικά αυτά φαινόμενα έχουν θορυβήσει τις αθλητικές ομοσπονδίες και τους διεθνείς οργανισμούς με αποτέλεσμα να διοργανώνουν δράσεις για την καταπολέμηση του ρατσισμού. Τα Ηνωμένα Έθνη μέσω των μηχανισμών τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν χαράξει στρατηγικές προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ρατσισμό στην κοινωνία και τον αθλητισμό. Οι δράσεις έχουν ως στόχο τη νεολαία, καθώς τα παιδιά και οι νεαροί άνθρωποι θα βάλουν τα θεμέλια για την εξάλειψη της παγκόσμιας πανδημίας του ρατσισμού.
Η FIFA, η UEFA, η FIBA και η Euroleague έχουν εφαρμόσει αρκετά σχέδια δράσης για να προωθήσουν την ποικιλομορφία και να βάλουν τέλος σε αντιλήψεις περί φυλετικής ανωτερότητας, ενώ έχουν ορίσει αυστηρές ποινές για τους… παραβάτες.
Εκστρατείες ευαισθητοποίησης πραγματοποιούν και οι εγχώριες λίγκες. Κάθε χρόνο η Super League, η Basket League και άλλα πρωταθλήματα ή διοργανώσεις αφιερώνουν αγωνιστικές και περνάνε μηνύματα μέσω των αθλητών κατά των διακρίσεων.
twitter
Είναι αυτό όμως αρκετό; Φυσικά όχι, καθώς ο ρατσισμός είναι ένα παγκόσμιο, βαθιά ριζωμένο κακό που μολύνει τις κοινωνίες και υπερβαίνει γενεές.
Αντιμετώπιση και ευαισθητοποίηση
Χρειάζονται πολλά περισσότερα από μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε ενέργεια ρατσισμού ή υποβάθμισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, προκειμένου να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα στον αθλητισμό. Χρειάζεται συλλογική ευθύνη όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δηλαδή από τους πρωταγωνιστές που είναι οι αθλητές και οι προπονητές μέχρι και τους παράγοντες ή τους προέδρους των ομοσπονδιών. Όλοι πρέπει να συμβάλλουν ενεργά στη δημιουργία μιας κουλτούρας ανεκτικότητας, σεβασμού και να ενθαρρύνονται πρωτοβουλίες που προωθούν την ισότητα και πάνω από όλα την ενότητα.
Η εκπαίδευση πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας με την οργάνωση προγραμμάτων, σεμιναρίων και άλλων τέτοιων μορφών δράσεων που θα βοηθούν την αντιμετώπιση των βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα του αθλητισμού, προωθώντας την ενσυναίσθηση, την κατανόηση και τον σεβασμό μεταξύ των συμμετεχόντων.
Ο δρόμος της λύσης
Το περιστατικό με τον Βινίσιους έφερε ξανά στην επιφάνεια το επίμονο πρόβλημα του ρατσισμού στον αθλητισμό. Είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα και ολοκληρωμένα μέτρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων στον κόσμο των σπορ. Όλοι πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς που να αντέχει τη διαφορετικότητα και να στηρίζεται στις αρχές της ισότητας. Η ενότητα θα ανοίξει το δρόμο όπου όλοι οι αθλητές θα αγωνίζονται με ίσους όρους, χωρίς την παρενόχληση και την επιθετική συμπεριφορά ανεγκέφαλων, αλλά με ίσους και δίκαιους όρους ανταγωνισμού.
https://www.novasports.gr/sport/podosfairo/event/laliga-division/article/12904484/i-katapolemisi-tou-ratsismou-ston-athlitismo-kai-i-maxi-kata-ton-diakriseon-vids/
Ένας δικός μας είχε βιώσει για τα καλά τον ρατσισμό στο γήπεδο
http://www.pas.gr/forum/index.php?topic=8516.msg233746#msg233746
Ο ρατσισμός συνεχίζει να μαστίζει τον κόσμο, αλλά πρόσφατα έχουν γίνει πολλά τα σημάδια ότι έχει εισχωρήσει για τα καλά στον αθλητισμό.
Αυτές οι πράξεις υπονομεύουν τις βασικές αξίες της συμμετοχικότητας, της δικαιοσύνης και πάνω από όλα του σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Πρόσφατα περιστατικά ανέδειξαν για ακόμα μια φορά την επείγουσα ανάγκη για συντονισμένες προσπάθειες εξάλειψης αυτού του φαινομένου από τον αθλητισμό. Αυτές τις ημέρες κυριαρχεί το θέμα του Βινίσιους, ο οποίος αντιμετώπισε ρατσιστικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης της Ρεάλ Μαδρίτης για το ισπανικό πρωτάθλημα.
Η… μονιμοποίηση του ρατσισμού στον αθλητισμό
Μπορεί να έχουν γίνει κάποια βήματα προόδου στην αντιμετώπιση των φυλετικών διακρίσεων, ωστόσο εξακολουθούν να αμαυρώνουν τον χώρο του αθλητισμού περιστατικά ρατσισμού. Χειρονομίες διακρίσεων, αποδοκιμασίες και αντικείμενα γίνονται… όπλο στους ανεγκέφαλους της εξέδρας απέναντι σε αθλητές διαφορετικής καταγωγής καταστρατηγώντας έτσι το πνεύμα του δίκαιου ανταγωνισμού. Η περίπτωση του Βινίσιους της Ρεάλ Μαδρίτης μας υπενθυμίζει πως ακόμα και οι αθλητές τέτοιου βεληνεκούς δεν μένουν απρόσβλητοι από τέτοιες απεχθείς πρακτικές και γίνονται δέκτες συμπεριφοράς που δημιουργεί λανθασμένα πρότυπα και παράλληλα καλλιεργεί τη διαίρεση και την αίσθηση του αποκλεισμού μεταξύ διαφορετικών φυλετικών ομάδων. Φυσικά δεν είναι μόνο ο Βραζιλιάνος άσος της «βασίλισσας». Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις περιπτώσεις του Μάλκομ από τους φιλάθλους της νέας του ομάδας όταν πήρε μεταγραφή στη Ζενίτ, ή ακόμα και του Λιούις Χάμιλτον, όταν τον διέσυραν στο διαδίκτυο υποστηρικτές του Φερνάντο Αλόνσο την εποχή που οι δύο πιλότοι απλά προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν στη Formoula 1.
Οι συνέπειες του ρατσισμού εκτείνονται πέρα από το πεδίο του αθλητισμού και αγγίζει την κοινωνία μας. Τα θύματα αυτού του φαινομένου μπορεί να βιώσουν στη συνέχεια ψυχολογικές και συναισθηματικές επιπτώσεις, βάζοντας σε κίνδυνο την καριέρα τους, καθώς δεν μπορούν να διαχειριστούν την πίεση και τα συναισθήματά τους από την εχθρότητα που βίωσαν εντός ή εκτός γηπέδου. Επίσης, μπορεί να μειώνει την ευχαρίστηση και την αγάπη που νιώθουν για το άθλημα, επηρεάζοντας την απόδοσή τους και σε κάποιες περιπτώσεις να βάζουν τέλος στην καριέρα τους ή να ανυπομονούν να συμβεί, όπως στην περίπτωση του Ντάνι Ρόουζ, ο οποίος δύο φορές μέχρι τώρα έχει πέσει θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς. Σε δηλώσεις του μετά τον αγώνα της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας κόντρα στο Μαυροβούνιο είχε πει χαρακτηριστικά, «Ανυπομονώ να αποσυρθώ από το ποδόσφαιρο μετά από όσα έζησα σήμερα».
Ο ρατσισμός στον αθλητισμό έχει μεγάλο αντίκτυπο και στην κοινωνία
Αυτές οι κατάπτυστες συμπεριφορές δεν επηρεάζουν μόνο τους αθλητές, αλλά έχουν και ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις, στέλνοντας ένα επιζήμιο μήνυμα στην κοινωνία μας, διαιωνίζοντας παράλληλα επιβλαβή στερεότυπα. Οι εξέδρες γίνονται η βάση για την εκδήλωση ενεργειών που υπονομεύουν τις αρχές της ισότητας και δημιουργούν εμπόδια για την κοινωνική συνοχή και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες.
Στις 14 Οκτωβρίου του 2019 μία μικρή μερίδα Βουλγάρων φιλάθλων χαιρετούσαν ναζιστικά μαύρους παίκτες της Αγγλίας στην αναμέτρηση των δύο ομάδων. Ο Ιβελίν Ποπόφ πήγε προς το μέρος τους και μάταια τους ζητούσε να αλλάξουν τακτική. Διακοπές υπήρξαν πολλές μέχρι το τέλος του αγώνα, αλλά το κακό είχε γίνει, αφού αυτή η συμπεριφορά μπήκε στα σπίτια όλου του κόσμου, είτε μέσω της τηλεόρασης, είτε μέσω του διαδικτύου. Οι δράστες πέτυχαν τον σκοπό τους διαφημίζοντας μία πρακτική που δηλητηριάζει το μυαλό αδύναμων χαρακτήρων και σπέρνουν το μίσος έναντι των συνανθρώπων μας που έχουν διαφορετικό χρώμα στο δέρμα τους ή διαφορετική καταγωγή.
Ο ρόλος των διεθνών ομοσπονδιών και των εγχώριων οργανισμών
Τα ανησυχητικά αυτά φαινόμενα έχουν θορυβήσει τις αθλητικές ομοσπονδίες και τους διεθνείς οργανισμούς με αποτέλεσμα να διοργανώνουν δράσεις για την καταπολέμηση του ρατσισμού. Τα Ηνωμένα Έθνη μέσω των μηχανισμών τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν χαράξει στρατηγικές προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ρατσισμό στην κοινωνία και τον αθλητισμό. Οι δράσεις έχουν ως στόχο τη νεολαία, καθώς τα παιδιά και οι νεαροί άνθρωποι θα βάλουν τα θεμέλια για την εξάλειψη της παγκόσμιας πανδημίας του ρατσισμού.
Η FIFA, η UEFA, η FIBA και η Euroleague έχουν εφαρμόσει αρκετά σχέδια δράσης για να προωθήσουν την ποικιλομορφία και να βάλουν τέλος σε αντιλήψεις περί φυλετικής ανωτερότητας, ενώ έχουν ορίσει αυστηρές ποινές για τους… παραβάτες.
Εκστρατείες ευαισθητοποίησης πραγματοποιούν και οι εγχώριες λίγκες. Κάθε χρόνο η Super League, η Basket League και άλλα πρωταθλήματα ή διοργανώσεις αφιερώνουν αγωνιστικές και περνάνε μηνύματα μέσω των αθλητών κατά των διακρίσεων.
Είναι αυτό όμως αρκετό; Φυσικά όχι, καθώς ο ρατσισμός είναι ένα παγκόσμιο, βαθιά ριζωμένο κακό που μολύνει τις κοινωνίες και υπερβαίνει γενεές.
Αντιμετώπιση και ευαισθητοποίηση
Χρειάζονται πολλά περισσότερα από μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε ενέργεια ρατσισμού ή υποβάθμισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, προκειμένου να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα στον αθλητισμό. Χρειάζεται συλλογική ευθύνη όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δηλαδή από τους πρωταγωνιστές που είναι οι αθλητές και οι προπονητές μέχρι και τους παράγοντες ή τους προέδρους των ομοσπονδιών. Όλοι πρέπει να συμβάλλουν ενεργά στη δημιουργία μιας κουλτούρας ανεκτικότητας, σεβασμού και να ενθαρρύνονται πρωτοβουλίες που προωθούν την ισότητα και πάνω από όλα την ενότητα.
Η εκπαίδευση πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας με την οργάνωση προγραμμάτων, σεμιναρίων και άλλων τέτοιων μορφών δράσεων που θα βοηθούν την αντιμετώπιση των βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα του αθλητισμού, προωθώντας την ενσυναίσθηση, την κατανόηση και τον σεβασμό μεταξύ των συμμετεχόντων.
Ο δρόμος της λύσης
Το περιστατικό με τον Βινίσιους έφερε ξανά στην επιφάνεια το επίμονο πρόβλημα του ρατσισμού στον αθλητισμό. Είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα και ολοκληρωμένα μέτρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων στον κόσμο των σπορ. Όλοι πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς που να αντέχει τη διαφορετικότητα και να στηρίζεται στις αρχές της ισότητας. Η ενότητα θα ανοίξει το δρόμο όπου όλοι οι αθλητές θα αγωνίζονται με ίσους όρους, χωρίς την παρενόχληση και την επιθετική συμπεριφορά ανεγκέφαλων, αλλά με ίσους και δίκαιους όρους ανταγωνισμού.
https://www.novasports.gr/sport/podosfairo/event/laliga-division/article/12904484/i-katapolemisi-tou-ratsismou-ston-athlitismo-kai-i-maxi-kata-ton-diakriseon-vids/
Ένας δικός μας είχε βιώσει για τα καλά τον ρατσισμό στο γήπεδο
http://www.pas.gr/forum/index.php?topic=8516.msg233746#msg233746
11
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ατρομητος-fentagin
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:19 »
Ατρόμητος: Εντυπωσιακό pyro show για τα 100 χρόνια! (vid)
Το… πάρτι για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Ατρόμητου άρχισε από το βράδυ της Κυριακής, καθώς οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας του Περιστεριού με ένα εντυπωσιακό pyro show στο γήπεδο έκαναν τη νύχτα… μέρα!
Το… πάρτι για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Ατρόμητου άρχισε από το βράδυ της Κυριακής (28/05), καθώς οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας του Περιστεριού με ένα εντυπωσιακό pyro show στο γήπεδο έκαναν τη νύχτα… μέρα!
Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν το βράδυ της Δευτέρας (29/05) στο Δημαρχείο Περιστερίου, στο οποίο θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση για τα 100 χρόνια “ζωής” του Ατρόμητου.
https://www.facebook.com/100052680979590/videos/957257851987790/?__so__=watchlist&__rv__=video_home_www_playlist_video_list
novasports.gr
Το… πάρτι για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Ατρόμητου άρχισε από το βράδυ της Κυριακής, καθώς οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας του Περιστεριού με ένα εντυπωσιακό pyro show στο γήπεδο έκαναν τη νύχτα… μέρα!
Το… πάρτι για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Ατρόμητου άρχισε από το βράδυ της Κυριακής (28/05), καθώς οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας του Περιστεριού με ένα εντυπωσιακό pyro show στο γήπεδο έκαναν τη νύχτα… μέρα!
Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν το βράδυ της Δευτέρας (29/05) στο Δημαρχείο Περιστερίου, στο οποίο θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση για τα 100 χρόνια “ζωής” του Ατρόμητου.
https://www.facebook.com/100052680979590/videos/957257851987790/?__so__=watchlist&__rv__=video_home_www_playlist_video_list
novasports.gr
12
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ελληνικό ποδόσφαιρο
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:14 »Παράθεση
#ΜετηνΠόπη! Όλη η αλήθεια!novasports.gr
Η Πόπη Κωνσταντοπουλου, διεθνής ποδοσφαιρίστρια του Εργοτέλη, έπαθε τρίτη φορά ρήξη χιαστών και χειρουργήθηκε, με την ομάδα της να μην έχει καλύψει τα έξοδα της επέμβασης. Ακολούθησε "χαρτοπόλεμος" με ΠΣΑΠΠ. Όλη η αλήθεια στο novasports.gr
Η είδηση προέκυψε χάρη στην ανακοίνωση του ΠΣΑΠΠ, ο οποίος προσπαθεί με κάθε μέσο να ενισχύσει την προσπάθεια των κοριτσιών που θέλουν τη σήμερον ημέρα να παίξουν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με την ανακοίνωση, η Πόπη Κωνσταντοπούλου τραυματίστηκε σε επίσημο αγώνα του Εργοτέλη με τον ΟΦΗ.
Έπρεπε λοιπόν να χειρουργηθεί, και αυτή θα ήταν η τρίτη φορά που θα περνούσε την πόρτα του χειρουργείου για να αντιμετωπίσει ρήξη χιαστών. Η ίδια η αθλήτρια, για ψυχολογικούς λόγους, ήθελε να κάνει την επέμβαση στην Θεσσαλονίκη, κοντά στους γονείς της γιατί έτσι θα ένιωθε καλύτερα και ζήτησε την άδεια της ομάδας γι’ αυτό.
Ο Εργοτέλης, αφού αρχικά είχε δώσει δύο επιλογές στην αθλήτριά του για επέμβαση στο Ηράκλειο, εν συνεχεία δέχθηκε το αίτημα της Πόπης Κωνσταντοπούλου, όπως αποκάλυψε η ίδια στο metrosport, και της επέτρεψε να χειρουργηθεί στη Θεσσαλονίκη. Άνθρωπος της ομάδας συγκεκριμένα της είπε να κάνει ότι είναι καλύτερο για εκείνη.
Συνεπώς η ποδοσφαιρίστρια δεν έκανε τίποτα χωρίς την σύμφωνη γνώμη της ομάδας της, η οποία ομάδα μάλιστα διά μέσω του τεχνικού διευθυντή της, συναίνεσε, ώστε να γίνει ολοκληρωμένο το χειρουργείο, κατά τη διάρκεια του οποίου βρέθηκαν κι άλλα προβλήματα πλην της ρήξης του πρόσθιου χιαστού. Όλα καλά ως εδώ.
Το πρόβλημα προκύπτει, διότι έχει περάσει πάνω από ένας μήνας, και ο Εργοτέλης δεν έχει πληρώσει την κλινική για την επέμβαση. Δεν έχει καταβάλλει ούτε το ποσό το οποίο θα κάλυπτε σε περίπτωση που η Κωνσταντοπούλου είχε χειρουργηθεί στο Ηράκλειο. Σύμφωνα με τον ΠΣΑΠΠ μάλιστα, άνθρωπος του Εργοτέλη είπε “Ποιος χ*&^%κε;” για την ποδοσφαιρίστρια. Θλίψη εφόσον ισχύει. Μάλιστα εφόσον καταβάλλει το ποσό ο Εργοτέλης, τότε από την ΕΠΟ θα του επιστραφεί ένα σημαντικό ποσοστό, κάτι που αν πληρώσει από την τσέπη της η αθλήτρια δεν μπορεί να ισχύσει.
Και προσέξτε, μιλάμε για μια ομάδα κόσμημα, η οποία εδώ και χρόνια βλέπει το ποδόσφαιρο ως γιορτή. Προφανώς η όποια μομφή δεν έχει να κάνει με το σωματείο καθεαυτό, αλλά με τον τρόπο που κάποιοι άνθρωποι της ομάδας διαχειρίζονται ένα ευαίσθητο ζήτημα. Η επιθετική ανακοίνωση δε του Εργοτέλη, μιλάει για ψέυδη από τον ΠΣΑΠΠ, τα οποίο ωστόσο η ποδοσφαιρίστρια ουσιαστικά επιβεβαίωσε με τις δηλώσεις της.
Μιλάμε για την ομάδα η οποία βγήκε δεύτερη στον όμιλό της, πίσω μόνο από τον πανίσχυρο ΠΑΟΚ. Και μιλάμε για μια αθλήτρια της Εθνικής Ελλάδος. Σύμφωνοι, τα φώτα δεν πέφτουν πάνω στο ποδόσφαιρο γυναικών όσο θα έπρεπε, αλλά αν όλοι είμαστε #μετηνΠόπη και κάθε Πόπη, τότε κάτι μπορεί να βελτιωθεί.
Και αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους αγοράς, το ποδόσφαιρο γυναικών είναι ένα συνεχώς αναπτυσσόμενο προϊόν, το οποίο έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν αυτό οι άνθρωποι που έχουν τις τύχες του στα χέρια τους, αλλά και όλοι όσοι είναι ενεργοί σε ομάδες, τρίτους ή προμηθευτές γύρω από αυτό, τόσο ευνοϊκότερες θα γίνονται οι συνθήκες για τα κορίτσια που αποφασίζουν να παίξουν ποδόσφαιρο.
Επειδή λοιπόν ο αριθμός των κοριτσιών που παίζουν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αυξάνεται καθημερινά, όλοι εμείς οφείλουμε να ενσκύψουμε πάνω από το γεγονός αυτό, να στηρίξουμε την προσπάθειά τους και να γίνουμε θεματοφύλακες των δίκαιων αιτημάτων τους.
Το άρθρο του Νίκου Τζουάννη, δείχνει επίσης τον δρόμο για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να πορευτεί συλλογικά το ποδόσφαιρο γυναικών στο άμεσο μέλλον με την αρωγή της ΕΠΟ, του ΠΣΑΠΠ, των ομάδων και των ίδιων των αθλητριών. Ασφάλεια, ιατρική περίθαλψη και κατώτατος μισθός, να είναι αδιαπραγμάτευτα.
Παράθεση
Ξεκινάμε από το γεγονός ότι η Α Εθνική γυναικών θεωρείται ερασιτεχνική κατηγορία. Από του χρόνου που οι γυναικείες ομάδες θα είναι υπό την σκεπή των ΠΑΕ ας υπάρξει έστω μια ημιεπαγγελματικη κατάσταση για αυτά τα κορίτσια. Περιέγραψα αυτό το ματς του Εργοτελη με τον ΟΦΗ και ήμουν παρών και στο τι ακολούθησε μετά τον τραυματισμό με την κοπέλα να βγαίνει υποβασταζομενη στα χέρια συμπαικτριων της και παικτριων του ΟΦΗ αφού δεν υπήρχε έστω ενα φορείο στο γήπεδο. Ας φροντίσει η ίδια η ΕΠΟ πέρα από τις ομαδες όταν μιλάμε για την κορυφαία Εθνική κατηγορία γυναικών να συμπεριφέρεται σε αυτά τα κορίτσια με επαγγελματικό τρόπο. Πολλά από αυτά τα κορίτσια και του Εργοτελη τιμούν και έχουν τιμήσει το εθνόσημο και αξίζουν του ανάλογου σεβασμού απ 'όλους.
Παράθεση
τρίτη φορά ρήξη; μήπως να αλλάξει άθλημα; θα μείνει ανάπηρηΚάποια σχόλια από κάτω.
μήπως να ασχοληθούν σοβαρά με τις εγκαταστάσεις, να παρέχουν καλή αποκατάσταση (δεν μέμφομαι τις ομάδες, αλλά την ομοσπονδία που ΔΕΝ δίνει λεφτά για τα βασικά), κ γενικά μήπως ο αθλητισμός δεν είναι προνόμιο των ανδρών μόνο; Που αυτά τα κορίτσια το μόνο που έχουν είναι η αγνή αγάπη τους για το άθλημα κ παλεύουν μόνες τους; Γενικά, μήπως να το δούμε λίγο αλλιώς;
Προφανώς μακάρι να γίνει γρήγορα καλά η κοπέλα.Απλά εδώ φαίνεται για ακόμα μια φορά πως αντιμετωπίζονται οι γυναίκες,οι ερασιτέχνες αθλητές.Δεν έχεις ούτε τα βασικά.Θα πρέπει να φυλάγεσαι και να εύχεσαι να μην σου συμβεί κάτι γιατί αλλιώς την έβαψες.Πολλές φορές δεν ακούγεται απολύτως τίποτα.
13
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Rodrigo Nahuel Erramuspe
« στις: Δευ 29 Μάι 2023 22:05 »
Δεν πρέπει καν να συζητάμε την φυγή βασικών παιχτών.Για κανένα λόγο.Είναι ξεκάθαρα αυτοκτονία.
14
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιταλία calcio
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 18:20 »
Ο Τομάσο έγινε υπάλληλος στην κουζίνα της Νάπολι το 1977, τότε που οι σημερινοί παίκτες της δεν είχαν καν γεννηθεί. Αυτά τα 46 χρόνια σηκώνεται από τα χαράματα για να κάνει κάτι λιγότερο από 100 χιλιόμετρα και να είναι από τους πρώτους στο προπονητικό κέντρο. Όπως λένε στη Νάπολι, κανείς δεν ξέρει τον ακριβή του ρόλο.
Ξεκίνησε ως μπαρίστα, έγινε ο φροντιστής που ετοιμάζει τις φανέλες αλλά συνεχίζει και μέχρι σήμερα να κυκλοφορεί με το “moka pot” βάζοντας καφεδάκι, κόβοντας το καρπούζι μετά την προπόνηση και χαρίζοντας χαμόγελα. Κοινώς, είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, που τρέχει πάντα στο παρασκήνιο για να βοηθήσει όπως μπορεί τους παίκτες.
Έχει ζήσει από μέσα όλες τις μεγάλες στιγμές του συλλόγου αλλά και όλες τις δυσάρεστες. Τα τρία πρωταθλήματα, τις χρυσές μέρες του "φίλου του" Ντιέγκο, τα κύπελλα, τους υποβιβασμούς, τις απλήρωτες περιόδους, τα ματς στην 3η κατηγορία. Οι παίκτες τον λατρεύουν και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία, γι'αυτό και στο χθεσινό γλέντι ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές. Καθόλου τυχαία, στην αναμνηστική φωτογραφία των πρωταθλητών είναι ξαπλωμένος μπροστά από όλους. Γιατί οι παίκτες έρχονται και φεύγουν. Ο Τομάσο είναι πάντα εκεί.
El Sombrero
Ξεκίνησε ως μπαρίστα, έγινε ο φροντιστής που ετοιμάζει τις φανέλες αλλά συνεχίζει και μέχρι σήμερα να κυκλοφορεί με το “moka pot” βάζοντας καφεδάκι, κόβοντας το καρπούζι μετά την προπόνηση και χαρίζοντας χαμόγελα. Κοινώς, είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, που τρέχει πάντα στο παρασκήνιο για να βοηθήσει όπως μπορεί τους παίκτες.
Έχει ζήσει από μέσα όλες τις μεγάλες στιγμές του συλλόγου αλλά και όλες τις δυσάρεστες. Τα τρία πρωταθλήματα, τις χρυσές μέρες του "φίλου του" Ντιέγκο, τα κύπελλα, τους υποβιβασμούς, τις απλήρωτες περιόδους, τα ματς στην 3η κατηγορία. Οι παίκτες τον λατρεύουν και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία, γι'αυτό και στο χθεσινό γλέντι ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές. Καθόλου τυχαία, στην αναμνηστική φωτογραφία των πρωταθλητών είναι ξαπλωμένος μπροστά από όλους. Γιατί οι παίκτες έρχονται και φεύγουν. Ο Τομάσο είναι πάντα εκεί.
El Sombrero
15
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: ARGENTINA
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 18:12 »
Κουνώντας το σεντόνι από τη Β’ εθνική: η Κλουμπ Ατλέτικο Πατρονάτο
Το παρακάτω γκολ στο βίντεο, είναι ένα ιστορικό γκολ. Έτυχε να είναι και ένα ωραίο γκολ. Ο 22χρονος Χουάν Κρουζ Εσκιβέλ κλέβει την μπάλα λίγο κάτω από το κέντρο, κερδίζει στο σπριντ έναν αμυντικό, περνάει και τον αντίπαλο τερματοφύλακα και σκοράρει. Είναι ένα ιστορικό γκολ γιατί είναι το πρώτο γκολ στην ιστορία της Κλουμπ Ατλέτικο Πατρονάτο ντε λα Χουβεντούδ Κατόλικα στο Κόπα Λιμπερταδόρες στη φυσική της έδρα και κυρίως το γκολ που θα φέρει και την πρώτη νίκη της Πατρονάτο στη διοργάνωση. Η οποία μάλλον είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό και πιθανώς αρκετοί να μην το ξέρουν, αλλά είναι ομάδα της Αργεντινής. Και δεν είναι απλώς το γκολ μιας ομάδας που παίζει για 1η φορά σε μια διοργάνωση. Είναι το γκολ μιας ομάδας που παίζει στο Λιμπερταδόρες, ενώ βρίσκεται στη Β’ εθνική. Σκεφτείτε αντίστοιχα, μια ομάδα Β’ εθνικής στην Ευρώπη να παίζει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πώς έγινε αυτό; Ας δούμε πρώτα το γκολ και το συζητάμε μετά
&t=48s
Να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει, καθώς και το 2020 η Τίγκρε βρισκόταν στην ίδια θέση. Αλλά εδώ μιλάμε για μια ομάδα με πολύ μικρότερο μέγεθος. Έναν σύλλογο από την πόλη Παρανά της Αργεντινής (που δεν έχει καμία σχέση με την ομώνυμη επαρχία της Βραζιλίας). Η Παρανά είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Έντρε Ρίος, έχει κάτι παραπάνω από 200.000 κατοίκους και βρίσκεται στην άλλη όχθη του ποταμού Παρανά από την πιο γνωστή και μεγάλη πόλη της Σάντα Φε. Η πόλη έχει δύο συλλόγους που φυσικά έχουν το δικό τους “κλάσικο παραναένσε” που περιλαμβάνει τη σημερινή μας πρωταγωνίστρια Πατρονάτο και την Κλουμπ Ατλέτικο Παρανά (παρότι κάποιοι θα σας πουν ότι το γνήσιο κλάσικο είναι το ματς της Παρανά με την τοπική Μπελγκράνο της Παρανά).
Το εντυπωσιακό για την Πατρονάτο είναι ότι έχει και άλλο «κλάσικο». Το Κλάσικο ντε Έντρε Ρίος είναι το ντέρμπι με την Κονσεπσιόν ντε Ουρουγουάη που παρότι το όνομά της μπερδεύει, είναι ομάδα της Αργεντινής, δίπλα στον ποταμό Ουρουγουάη που αποτελεί και το σύνορο της Αργεντινής-Ουρουγουάης. Σας μπερδέψαμε αρκετά; Αυτός ήταν ο στόχος μας. Επιστρέφουμε όμως στην Πατρονάτο. Έναν σύλλογο μικρό με μεγάλη ιστορία όμως, καθώς ιδρύθηκε το μακρινό 1914 και ακόμα τμήματα μπάσκετ, βόλεϊ και αρκετά ακόμα. Για όσους έδωσαν προσοχή στο πλήρες όνομα της ομάδες και το “Χουβεντούδ Κατόλικα”, ίσως να υποψιάστηκαν ότι έχει τις ρίζες της στην εκκλησία. Ο πάδρε Μπαρτολομέ Γκρέγια ίδρυσε τον σύλλογο πριν από περισσότερα από 100 χρόνια για να φέρει μέσω του αθλητισμού τα πιτσιρίκια της περιοχής κοντά στο κατηχητικό. Αγόρασε μια αλάνα και εκεί τα παιδιά μπορούσαν να κλωτσάνε το τόπι. Ο σύλλογος διατηρήθηκε και μεγάλωσε, καθώς το 1931 ο ιερέας αγόρασε μια έκταση, έχτισε την εκκλησία της Σάντα Τερεσίτα και μαζί και δύο γήπεδα. Το ένα κανονικών διαστάσεων και το άλλο, μικρότερο για να προπονείται η ομάδα. Αργότερα χάρισε τη γη στην εκκλησία για να έχει “έδρα” η ενορία και να χτιστεί και ένα σχολείο για τα παιδιά της περιοχής. Απαράβατος όρος όμως, να μείνει εκεί η αγαπημένη του Πατρονάτο μέχρι να βρει άλλη έδρα. Η Πατρονάτο τελικά με τα έσοδα μιας μεταγραφής μπόρεσε να αγοράσει και άλλη έκταση εκεί κοντά και έφτιαξε το γήπεδό της. Ο Γκρέγια πέθανε το 1960 και θεωρείται μέχρι και σήμερα ο άνθρωπος πίσω από τον σύλλογο. Γι’ αυτό και το γήπεδο της ομάδας έχει το όνομά του: Εστάδιο Πρεσμπίτερο Μπαρτολομέ Γκρέγια.
H ιστορική έδρα της Πατρονάτο, έτοιμη πλέον και για το Λιμπερταδόρες
Τη δεκαετία του 1970 κατάφερε να έχει την πρώτη της συμμετοχή σε εθνικό πρωτάθλημα (κερδίζοντας μάλιστα και την Μπόκα στο Μπομπονέρα). Από τότε περνούν αρκετά χρόνια και το 2016 κερδίζει την άνοδό της στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Θα καταφέρει να σωθεί με άνεση τα επόμενα χρόνια, κάνοντας τίμιες χρονιές. Το ιδιαίτερο σύστημα υποβιβασμού όμως θα τη χτυπήσει. Παρότι καμία σεζόν της δεν βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις, η μέτρια συγκομιδή τη σεζόν 2019-20 παίζει ρόλο και όταν γίνεται η σούμα των τελευταίων τριών σεζόν τον περασμένο Οκτώβριο υποβιβάζεται. Η θλίψη μεγάλη, αλλά λίγες ημέρες αργότερα θα μετατραπεί σε χαρά.
Βλέπετε, η Πατρονάτο κάνει μια σπουδαία πορεία στο Κόπα Αρχεντίνα 2022. Θα ξεκινήσει με μία εύκολη πρόκριση επί της Ντεπορτίβο Μορόν. Στη συνέχεια αποκλείει στα πέναλτι την Κολόν Σάντα Φε και μετά κερδίζει με 2-1 τη Χιμνάσια Λα Πλάτα και φτάνει στα προημιτελικά. Εκεί θα αρχίσουν τα δύσκολα και ταυτόχρονα τα θαύματα. Τα ματς είναι μονά και γίνονται σε ουδέτερες έδρες, αλλά το γήπεδο της Λα Ριόχα είναι γεμάτο με οπαδούς της Ρίβερ. Οι Μιγιονάριος ανοίγουν το σκορ με τον παλιό Ενωσίτη Μπρούνο Ζουκουλίνι, αλλά η Πατρονάτο δεν μασάει από ατμόσφαιρα και διαφορά ποιότητας και στις αρχές του 2ου ημιχρόνου κάνει την ανατροπή σε 2-1. Ο αγαπημένος, αλλά και προβληματικός Χουάνφερ Κιντέρο θα σκοράρει απευθείας κόρνερ για το 2-2. Το ματς θα πάει στα πέναλτι. Εκεί το “Αφεντικό”, όπως είναι το παρατσούκλι της Πατρονάτο θα κερδίσει 4-3 και θα πάρει ιστορική πρόκριση στα ημιτελικά.
Όπως καταλαβαίνει κανείς η καζούρα είναι μεγάλη για τη Ρίβερ. Αλλά μερικές φορές είναι καλύτερο να μασάς, παρά να μιλάς. Βλέπετε επόμενη αντίπαλος της Πατρονάτο είναι η Μπόκα στα ημιτελικά και οι οπαδοί της σύντομα θα συμπάσχουν με τους μισητούς αντιπάλους. Όπως και στην προηγούμενη φάση, έτσι και τώρα, το ουδέτερο γήπεδο είναι ουδέτερο μόνο στο όνομα. Το Εστάδιο Σαν Χουάν ντύνεται στα μπλε και κίτρινα με τους φίλους της Μπόκα να το γεμίζουν. Τρεις ημέρες μετά την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος και με την Πατρονάτο να έχει υποβιβαστεί και επίσημα. Κανένα πρόβλημα. Στο 31′ και σε μια αντεπίθεση, ο Μαρσέλο Εστιγκαρίμπια θα ανοίξει το σκορ και οι λιγοστοί ηρωικοί οπαδοί της Πατρονάτο θα πανηγυρίσουν έξαλλα. Η ομάδα τους θα αντέξει μέχρι το 71′, όταν και η Μπόκα θα κερδίσει πέναλτι και θα ισοφαρίσει. Η πρόκριση θα κριθεί εκ νέου στα πέναλτι. Ο τερματοφύλακας Φακούντο Αλταμιράνο θα γίνει ο πρωταγωνιστής, πιάνοντας τρία πέναλτι και χαρίζοντας την πρόκριση στον τελικό.
Όταν έχεις γίνει ο φονέας των γιγάντων και έχεις αφήσει Μπόκα-Ρίβερ εκτός σε διαδοχικές φάσεις, θα φοβηθείς στον τελικό; Αντίπαλος η Ταγιέρες στο Εστάδιο Μαλβίνας Αρχεντίνας. Μαντέψτε. Ο περισσότερος κόσμος είναι της Ταγιέρες. Θα μασήσουμε από τα μπλε καπνογόνα των οπαδών της; Φυσικά και όχι. Η Ταγιέρες θα μπει δυνατά, θα σφυροκοπήσει για το πρώτο 20λεπτο τους αντιπάλους, αλλά η Πατρονάτο θα αντέξει. Και στο 78′ θα βρει το γκολ που ψάχνει, με έναν μοναδικά αστείο τρόπο. Ο 23χρονος δανεικός Τιάγκο Μπανέγκα θα μπει αναγκαστική αλλαγή στο 29′ και κάνοντας μια προσπάθεια από το κέντρο θα ανοίξει πολύ την μπάλα. Για να μη χάσει τον έλεγχο θα κάνει μια προβολή-τάκλιν, η μπάλα θα πάρει περίεργη τροχιά και θα καταλήξει στα δίχτυα της Ταγιέρες. Το γκολ, σχεδόν blooper, ξεκινάει περίπου στο 3.38 του παρακάτω βίντεο:
Το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει μέχρι το τέλος και η Πατρονάτο των θαυμάτων θα ολοκληρώσει μια μοναδική πορεία κατακτώντας το Κόπα Αρχεντίνα. Με την κατάκτηση του τίτλου, η Πατρονάτο κατάφερε και κάτι άλλο σχεδόν μοναδικό. Είναι ο μόνος σύλλογος μαζί με την Ατλέτικο του Τουκουμάν που έχει κατακτήσει ποδοσφαιρικό τίτλο στην Αργεντινή και δεν βρίσκεται στην επαρχία του Μπουένος Άιρες ή σε αυτή της Σάντα Φε (την επαρχία που μεταξύ άλλων έχει Ροσάριο Σεντράλ και Νιούελ’ς). Σε μια χώρα που όλο το ποδόσφαιρο είναι συγκεντρωμένο στην πρωτεύουσα και στους παλαβούς του Ροσάριο, πρόκειται για απίστευτο θρίαμβο. Ταυτόχρονα όμως, εκτός από έναν τίτλο που δύσκολα θα επαναληφθεί στο άμεσο μέλλον, θα κερδίσει και ένα εισιτήριο για το Κόπα Λιμπερταδόρες του 2023. Ένα ταξίδι σε μια διοργάνωση που σίγουρα δεν είναι Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά είναι ό,τι σπουδαιότερο για μια ομάδα της Ν. Αμερικής.
Η κλήρωση θα είναι σχετικά καλή. Θα πέσει με την Ατλέτικο Νασιονάλ από την Κολομβία, την Ολίμπια από την Παραγουάη, ιστορικές ομάδες μεν, αλλά όχι μεγαθήρια της Βραζιλίας, και με τη Μέλγκαρ από το Περού. Θα αναγκαστεί να δώσει το 1ο παιχνίδι της στη Σάντα Φε και παρότι θα προηγηθεί μόλις στο 2′, θα υποκύψει με δυο γκολ στο 77′ και στο 79′. Θα πάει στην Παραγουάη και θα χάσει από την Ολίμπια με 1-0. Δυο ματς που θα τα χάσει οριακά. Αλλά παίρνει άδεια μετά από έλεγχο να χρησιμοποιήσει τη φυσική της έδρα στο τρίτο και ίσως πιο κρίσιμο παιχνίδι. Αυτό απέναντι στη Μέλγκαρ. Βλέπετε, το Λιμπερταδόρες γίνεται λίγο Τσάμπιονς Λιγκ, με την 3η θέση στον όμιλο να οδηγεί στο Σουνταμερικάνα. Και με το τελικό 4-1, η Πατρονάτο θα κυνηγήσει αυτή τη θέση. Ό,τι και να γίνει όμως, οι τελευταίοι μήνες για τους παίκτες και τον κόσμο της Πατρονάτο είναι παραμυθένιοι. Όσο και αν τους πόνεσε ο υποβιβασμός, ζήσανε μια κούπα και ζουν μια συμμετοχή στο Λιμπερταδόρες.
blog.stoiximan.gr
El Sombrero
16
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιντεπεντιεντε
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 17:59 »
Ένας από τους 22 τύπους που κυνηγάνε μια κωλόμπαλα την έστειλε στα δίχτυα στις καθυστερήσεις ενός αγώνα και ένα τυχαίο παιδί απέκτησε μια ανάμνηση με τον παππού του που πιθανόν δεν θα ξεχάσει ποτέ.
(Tο υπέροχο βίντεο με την αγκαλιά στα σχόλια)
Παππούς και εγγονός είναι οπαδοί της Ιντεπεντιέντε, που περνάει μια ζόρικη περίοδο και αγωνιστικά και οικονομικά. Το βίντεο είναι από το χθεσινό Ιντεπεντιέντε-Τίγκρε που έληξε 2-1 με γκολ στο 95'. https://twitter.com/sombrerogr/status/1657746340338712577
El Sombrero
From grandfather to grandson
(Tο υπέροχο βίντεο με την αγκαλιά στα σχόλια)
Παππούς και εγγονός είναι οπαδοί της Ιντεπεντιέντε, που περνάει μια ζόρικη περίοδο και αγωνιστικά και οικονομικά. Το βίντεο είναι από το χθεσινό Ιντεπεντιέντε-Τίγκρε που έληξε 2-1 με γκολ στο 95'. https://twitter.com/sombrerogr/status/1657746340338712577
El Sombrero
From grandfather to grandson
17
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιταλία calcio
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 17:56 »
Μάιος 2022. Η Τζένοα υποβιβάζεται από τη Σέριε Α και χιλιάδες οπαδοί της Σαμπντόρια το γιορτάζουν στο κέντρο της πόλης κρατώντας πανό με το γράμμα "Β" και κουβαλώντας φέρετρα και σταυρούς με τα χρώματα των αντιπάλων.
Μάιος 2023. Η Τζένοα κερδίζει την άνοδο για τη Σέριε Α και χιλιάδες οπαδοί της το γιορτάζουν πρώτα στο «Λουίτζι Φεράρις» και στη συνέχεια στο κέντρο της πόλης. Δυο μέρες μετά το γλέντι τους η Σαμπντόρια πέφτει και μαθηματικά στη Σέριε Β.
Πέρσι και φέτος:
El Sombrero
karma is a bitch
Μάιος 2023. Η Τζένοα κερδίζει την άνοδο για τη Σέριε Α και χιλιάδες οπαδοί της το γιορτάζουν πρώτα στο «Λουίτζι Φεράρις» και στη συνέχεια στο κέντρο της πόλης. Δυο μέρες μετά το γλέντι τους η Σαμπντόρια πέφτει και μαθηματικά στη Σέριε Β.
Πέρσι και φέτος:
El Sombrero
karma is a bitch
18
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιταλία calcio
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 17:52 »
Η Σαμπντόρια είναι στον πάτο της βαθμολογίας, έχει υποβιβαστεί εδώ και αρκετές μέρες, έχει κερδίσει μόνο ένα ματς από τις αρχές του 2023 και τρία συνολικά όλη τη σεζόν (!), έχει φάει δυο 5αρες τον τελευταίο μόνο μήνα, έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και αν δεν βρει μέσα στις επόμενες μέρες αγοραστή κινδυνεύει με χρεοκοπία.
Οι οπαδοί της Σαμπντόρια στο χθεσινό, τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της:
Μερικές ώρες πριν το παιχνίδι:
El Sombrero
Οι οπαδοί της Σαμπντόρια στο χθεσινό, τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της:
Μερικές ώρες πριν το παιχνίδι:
El Sombrero
19
ΠΑΣ για καμιά μεταγραφή? / Απ: Θερινη μεταγραφικη περιοδος 2023
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 16:35 »
Ο Χουάν Μοντέζ με τον συμπατριώτη του Ροντρίγκο Εραμούσπε
Ματιές για παίκτες σε Ισπανία και Λατινική Αμερική
Ματιές και στη Λατινική Αμερική θα ρίξουν οι ιθύνοντες του ΠΑΣ για την εξεύρεση καλών παικτών που θα βοηθήσουν την ομάδα στη νέα σεζόν, όπως έγινε τα τελευταία χρόνια με τους Εραμούσπε και Τζίνο.
Υπάρχουν κάποιες προτάσεις, αλλά θα γίνει ένα γενικότερο ξεψάχνισμα για να βρεθούν οι παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά, χωρίς να ξεφεύγουν και από τα οικονομικά δεδομένα της ομάδας. Μπορεί να μην βγήκαν όλες οι μεταγραφές λατινοαμερικάνων ποδοσφαιριστών που έγιναν τα τελευταία 15 χρόνια επί εποχής Χριστοβασίλη, αλλά υπήρξαν και πολύ καλές περιπτώσεις όπως οι Ριμόλντι, Ντε Βινσέντι, Σκαρντοβέλι, Μπεσέρα, Τσάβες, Ζάιρο, Κάστρο, Εραμούσπε, Τζίνο που έκαναν τη διαφορά. Ο ΠΑΣ δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για να πάρει πρωτοκλασάτους παίκτες, αλλά και παίκτες από μικρότερες κατηγορίες μπορούν να σταθούν άνετα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Επίσης και η Ισπανία αποδείχθηκε καλή μεταγραφική αγορά για τον ΠΑΣ Γιάννινα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου ήρθαν σημαντικοί παίκτες όπως οι Ακόστα, Κόντε, Ναδάλες, Ντομίνγκεθ, Σόρια. Τον μηχανισμό ανεύρεσης καλών ξένων και Ελλήνων παικτών που είχε αναπτύξει ο Γιώργος Χριστοβασίλης θα ακολουθήσουν και οι γιοι του Γιάννης και Παναγιώτης, με στόχο να γίνουν εύστοχες μεταγραφές κατά μεγάλο ποσοστό και τη νέα σεζόν η ομάδα να μην έχει τα προβλήματα που αντιμετώπισε φέτος. Οι ξένοι παίκτες θα είναι σε περιορισμένο αριθμό. Κοιτάζουν να βρουν και Έλληνες παίκτες, ταλαντούχους και με φιλοδοξίες από μικρότερες κατηγορίες, ώστε να αναδειχθούν μέσω του ΠΑΣ με περαιτέρω εξέλιξη πηγαίνοντας σε μεγαλύτερες ομάδες. Και σε αυτό το κομμάτι έγιναν καλές κινήσεις τα τελευταία χρόνια. Ο ΠΑΣ είναι ίσως η μοναδική επαρχιακή ομάδα που έκανε τις περισσότερες πωλήσεις παικτών στο εξωτερικό και σε άλλες ομάδες της χώρας. Αυτό που συζήτησαν ο Στάικος και οι δύο μεγαλομέτοχοι αδελφοί είναι να αποκτηθούν βασικά κάποιοι αναγκαίοι παίκτες για να καλύψουν κενά που υπάρχουν στο ρόστερ και παράλληλα να ψάξουν και για «λαβράκια» που πάντα υπάρχουν. Επί του παρόντος δεν υπάρχει κάποια ευδιάκριτη κίνηση στη μεταγραφική σκακιέρα. Περισσότερο μελάνι χύθηκε για τη μεταγραφή του Σταύρου Πήλιου στην ΑΕΚ και του Νίκου Λώλη στον Ολυμπιακό, παρά για παίκτες που ενδιαφέρουν τον ΠΑΣ. Όμως, όπως γράψαμε και χθες, οι μεταγραφές δεν μπορεί να γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, ούτε και οι λύσεις συμβολαίων με παίκτες που δεν είναι στα πλάνα του Στάικου. Θέλουν κάποιον χρόνο. Συνεπώς τα μεταγραφικά θα είναι στην καθημερινή ατζέντα του ΠΑΣ για αρκετό ακόμα καιρό, μέχρι και τον Ιούλιο που θα ξεκινήσει η προετοιμασία. Προέκυψαν και άλλα θέματα, όπως ο θάνατος του προέδρου Γιώργου Χριστοβασίλη που πάγωσε τις οποιεσδήποτε άλλες εξελίξεις.
agon.gr
Αν θέλετε μια αναδρομή τα μεταγραφικά δρώμενα του ΠΑΣ επί Χβ,διαβάζετε το παραπάνω.Για τα μεταγραφικά του τώρα μπορείτε να διαβάσετε τις 4 γραμμές παρακάτω
Παράθεση
Αυτό που συζήτησαν ο Στάικος και οι δύο μεγαλομέτοχοι αδελφοί είναι να αποκτηθούν βασικά κάποιοι αναγκαίοι παίκτες για να καλύψουν κενά που υπάρχουν στο ρόστερ και παράλληλα να ψάξουν και για «λαβράκια» που πάντα υπάρχουν. Επί του παρόντος δεν υπάρχει κάποια ευδιάκριτη κίνηση στη μεταγραφική σκακιέρα. Περισσότερο μελάνι χύθηκε για τη μεταγραφή του Σταύρου Πήλιου στην ΑΕΚ και του Νίκου Λώλη στον Ολυμπιακό, παρά για παίκτες που ενδιαφέρουν τον ΠΑΣ.
20
Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2022-23 / Απ: ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ 2022 - 2023
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 15:25 »
Σε τέτοιες εικόνες πρέπει να συνηθίσουμε.
Επειδή γιορτή του ποδοσφαίρου χωρίς κόσμο εκατέρωθεν, δεν υφίσταται.
Σιγά σιγά κόπηκε το εκτός έδρας, τώρα πάει να γίνει το ίδιο και με τον τελικό του Κυπέλλου.
Αυτό που γίνεται σε άλλες χώρες, δεν μπορεί να γίνει εδώ.
Αυτή η εικόνα ας δώσει το έναυσμα, για να γίνει κατανοητό σε όλους, ότι ποδόσφαιρο χωρίς κόσμο και χωρίς παιδεία και ενσυναίσθηση, δεν μπορεί να υπάρξει.
Dieci
Το μόνο πράγμα που άξιζε από αυτό το πράγμα που λέγεται τελικός κυπέλλου Ελλάδος
Επειδή γιορτή του ποδοσφαίρου χωρίς κόσμο εκατέρωθεν, δεν υφίσταται.
Σιγά σιγά κόπηκε το εκτός έδρας, τώρα πάει να γίνει το ίδιο και με τον τελικό του Κυπέλλου.
Αυτό που γίνεται σε άλλες χώρες, δεν μπορεί να γίνει εδώ.
Αυτή η εικόνα ας δώσει το έναυσμα, για να γίνει κατανοητό σε όλους, ότι ποδόσφαιρο χωρίς κόσμο και χωρίς παιδεία και ενσυναίσθηση, δεν μπορεί να υπάρξει.
Dieci
Το μόνο πράγμα που άξιζε από αυτό το πράγμα που λέγεται τελικός κυπέλλου Ελλάδος
21
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Για τους εραστές του Αγγλικού.....
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 15:19 »
Χωρίς σπίτι, κάτω από τον γαλάζιο ουρανό
Ήταν ένα συγκλονιστικό ματς, από αυτά που το αγγλικό ποδόσφαιρο μας συνηθίζει στις τελευταίες αγωνιστικές του. H Κόβεντρι έπαιζε τα ρέστα της για τη σωτηρία στην Πρέμιερ Λιγκ και το πρόγραμμα την είχε φέρει να παίζει σε μια αρκετά εχθρική γι’ αυτή έδρα, σε ένα από τα τοπικά ντέρμπι των Μίντλαντς απέναντι στην Άστον Βίλα. Το παιχνίδι ξεκίνησε με ένα σκληρό τάκλιν σχεδόν στο κέντρο πριν περάσουν 10 δευτερόλεπτα, βάζοντάς μας από νωρίς στον ρυθμό του ματς. Οι “Γαλάζιοι Ουρανοί” προηγήθηκαν με τον Μαροκινό Μουσταφά Χατζί και ο ίδιος σκόραρε ξανά αργότερα με ένα υπέροχο σουτ για να κάνει το 0-2. Την ίδια στιγμή η Μίντλεσμπρο έχανε από την Μπράντφορντ και η Ντέρμπι κέρδιζε μέσα στο Ολντ Τράφορντ, αλλά μιλάμε για την πρωταθλήτρια Γιουνάιτεντ και όλοι πίστευαν ότι θα γύριζε το ματς. Θα ήταν μια ακόμα απόδραση για την Κόβεντρι που την προηγούμενη δεκαετία είχε τερματίσει αρκετές φορές 16η, 17η, μέχρι και 19η (σε 22 ομάδες) και είχε σωθεί παρά τρίχα;
Όχι ότι αυτό θα έκανε πολύ κόσμο χαρούμενο. Η Κόβεντρι είχε φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζεται πάνω κάτω ως το κατακάθι του βαρελιού της Πρέμιερ Λιγκ. Μια ομάδα που δεν προσέφερε τίποτα το ιδιαίτερο, δεν έπαιζε καλή μπάλα και απλώς είχε προσκολληθεί στην Α’ εθνική και δεν έφευγε με τίποτα. Όλα αυτά καλά για τους ουδέτερους, αλλά όταν υποστηρίζεις την ομάδα σου και βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο, δεν κοιτάς το jogo bonito. Οι οπαδοί της Κόβεντρι ήταν ακόμα ζωντανοί και περίμεναν το θαύμα που θα τους έφερνε την τελευταία αγωνιστική να σώζονται με νίκη. Δυστυχώς γι’ αυτούς, το όνειρο κράτησε για για λίγη ώρα. Ένα γκολ του Κριστιάν Καρεμπέ έφερε την ισοφάριση για την Μπόρο, η Ντέρμπι έκανε την μεγάλη έκπληξη απέναντι στους πρωταθλητές, ενώ κι η Γουέστ Χαμ κέρδισε.
Την ίδια στιγμή, στο Βίλα Παρκ, τα πράγματα άλλαζαν. Η ομάδα του Νταβίντ Ζινολά έκανε το μεγάλο come back και γύριζε το ματς σε 3-2 εις βάρος της Κόβεντρι, με το τρίτο γκολ ένα υπέροχο τελείωμα του Πολ Μέρσον. Η λήξη του αγώνα βρήκε τους οπαδούς της Κόβεντρι να κλαίνε στις εξέδρες. Ίσως διαφεύγει στους περισσότερους, τουλάχιστον εγώ δεν το θυμόμουν, αλλά η Κόβεντρι είχε συνεχή παρουσία στην Α’ εθνική της Αγγλίας για 34 ολόκληρα χρόνια. Είχε ανέβει το καλοκαίρι του 1967 και έμεινε μέχρι και τα χρόνια της Πρέμιερ Λιγκ και εκείνον τον Μάιο του 2001. Η πώληση του Ρόμπι Κιν το προηγούμενο καλοκαίρι, η φυγή του Γκάρι ΜακΆλιστερ για το Λίβερπουλ, κενά που δεν αναπληρώθηκαν. Ο Μπέλαμι και οι υπόλοιποι παίκτες του Γκόρντον Στράχαν δεν τα κατάφεραν κι η Κόβεντρι αποχαιρέτισε τα σαλόνια.
Κατήφεια
Τα 34 χρόνια ήταν πολλά, αλλά ο κόσμος της ομάδας πίστευε ότι η διακοπή θα ήταν σύντομη. Η Κόβεντρι όμως, πολύ πριν τα κάνει αυτά η Σάντερλαντ και γίνει τηλεοπτική σειρά, δεν μπόρεσε να επιστρέψει. Την αμέσως επόμενη σεζόν, τερμάτισε 11η και 9 βαθμούς μακριά από τα πλέι οφ. Κι όχι μόνο. Αυτή θα ήταν η πιο καλή παρουσία της. Στη συνέχεια μετατράπηκε στην ομάδα που ήταν στην Πρέμιερ Λιγκ, ειδική στο να γλιτώνει τον υποβιβασμό και τίποτα παραπάνω, αφού τα επόμενα χρόνια τερμάτισε 19η και 20η στην Τσάμπιονσιπ. Κατέκτησε μια 8η θέση και από εκεί και πέρα τίποτα ιδιαίτερο. Μια ομάδα με οικονομικά προβλήματα που δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι. Τελικά, το 2012 τερμάτισε 23η και αφού ήταν πλέον η ομάδα με τα περισσότερα χρόνια συνεχούς παρουσίας στην κατηγορία (δεν έφτασε πάντως τα 34 χρόνια), είπε να πέσει ακόμα πιο κάτω, στη Λιγκ Ουάν. Και τι έκανε εκεί; Άρχισε να φλερτάρει ξανά με τον υποβιβασμό, κάτι που κατάφερε το 2017 όταν τερμάτισε 23η σε 24 ομάδες της Γ’ εθνικής της Αγγλίας. Νέος υποβιβασμός.
Την ίδια στιγμή, απέκτησε προβλήματα και με το γήπεδό της. Η Κόβεντρι ήταν μια από αυτές τις ομάδες που είχε ένα γήπεδο με τεράστια ιστορία. Το Χάιφιλντ Ρόουντ αποτέλεσε την έδρα της από το 1899. Ένα από τα πρώτα στάδια στη Βρετανία που είχε παντού καθίσματα και ένα από τα γήπεδα με τον μεγαλύτερο αγωνιστικό χώρο. Το 2005 όμως το γήπεδο εγκαταλείφθηκε. Με μια συναυλία του Έλτον Τζον, η Κόβεντρι που τότε βρισκόταν στην Τσάμπιονσιπ είπε αντίο σε ένα “παλιακό” γήπεδο που δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετήσει τις σύγχρονες ανάγκες. Όπως γνωρίζουμε όμως, πολλές φορές αυτές οι αποφάσεις γίνονται δίκοπο μαχαίρι. Το Χάιφιλντ Ρόουντ γκρεμίστηκε κι η Κόβεντρι μετακόμισε στη σύγχρονη Ρίκο Αρένα, ένα γήπεδο 40.000 θέσεων στο οποίο όμως η Κόβεντρι πλήρωνε ενοίκιο. Κι αν το 2005 όλα φαίνονταν διαφορετικά και ο κόσμος είχε την ελπίδα ότι θα δει ξανά την ομάδα του ψηλά (το 2006 η Κόβεντρι βγήκε 8η στην Τσάμπιονσιπ), η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.
Τα οικονομικά βάρη για τους Γαλάζιους Ουρανούς ήταν δυσβάσταχτα, οι υποβιβασμοί έκαναν τα πράγματα χειρότερα και από το 2013 άρχισε η διαμάχη με την ιδιοκτήτρια εταιρεία για το ενοίκιο, αλλά και για το ποσοστό από τα έσοδα των αγώνων. Η Κόβεντρι πλήρωνε ένα σημαντικό ποσό και είχε μηδενικά κέρδη από τα έσοδα των αγώνων. Η διαμάχη έγινε τόσο έντονη που η Κόβεντρι αναγκάστηκε να μετακομίσει και να παίζει στην έδρα της Νορθάμπτον τη σεζόν 2013-14 για να επιστρέψει μετά από ένα χρόνο στην έδρα της.
Ηρωικές φάτσες
Κάπου εδώ θα αρχίσετε να ρωτάτε αν ο κατήφορος είχε τέλος μετά την πτώση της στην 4η κατά σειρά ποδοσφαιρική κατηγορία της Αγγλίας ή μήπως πήγε και παρακάτω. Ναι, είχε τέλος. Για πρώτη φορά κατάφερε να ανέβει αμέσως κατηγορία. Τερμάτισε βέβαια μόλις 6η στη Λιγκ Του το 2018, αλλά στα πλέι-οφ κέρδισε Νοτς Κάουντι και Έξετερ και επέστρεψε στην Γ’ εθνική. Κάπως έτσι φτάσαμε και στη φετινή σεζόν. Με μια Κόβεντρι να είναι ξανά νομάς. Ο σύλλογος δεν τα βρήκε και πάλι με την ιδιοκτήτρια εταιρεία του γηπέδου της και βρήκε νέο σπίτι περίπου 40 χιλιόμετρα πιο μακριά, στο Σεντ Άντριουζ του Μπέρμιγχαμ. Μάλιστα, η μοίρα τα έφερε οι δύο σύλλογοι να κληρωθούν μεταξύ τους για το FA Cup και τον 4ο γύρο. Η Κόβεντρι ήταν γηπεδούχος στην έδρα του αντιπάλου της και φυσικά ο αγγλικός χαβαλές ξεκίνησε. “Δεν έχετε σπίτι, δεν έχετε σπίτι” φώναζαν οι οπαδοί των “φιλοξενούμενων”, για να πάρουν την απάντηση “καθόμαστε στις θέσεις σας”. Η Κόβεντρι στάθηκε εξαιρετικά ως ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας και θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Το παιχνίδι ήρθε 0-0 και ο επαναληπτικός έγινε στην… έδρα του αντιπάλου, στο ίδιο γήπεδο. Η Κόβεντρι προηγήθηκε, η Μπέρμιγχαμ ισοφάρισε στο 90′, η Κόβεντρι έβαλε ξανά γκολ στην παράταση και ισοφαρίστηκε στο 120′ για να αποκλειστεί τελικά στα πέναλτι.
Ο οδυνηρός αυτός αποκλεισμός με δυο γκολ στις καθυστερήσεις ήταν σίγουρα δραματικός, αλλά η υπόλοιπη σεζόν ήταν η καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου από το 2001. Η Κόβεντρι με τον Μαρκ Ρόμπινς προπονητή εδώ και μια τριετία (οι παλιότεροι θα τον θυμούνται μια που εκτός από φορ της Μάντσετερ Γιουνάιτεντ, πέρασε και από τον Πανιώνιο) φαίνεται τουλάχιστον αγωνιστικά να έχει μπει σε μια σειρά. Με μόλις 3 ήττες στη σεζόν και έχοντας κάνει το Σεντ Άντριους πραγματική έδρα. Παρότι εντός καθάριζε τα ματς, εκτός παρουσίαζε αδυναμίες. Τον Φεβουάριο βρισκόταν στην 5η θέση και πρώτο φαβορί για την πρωτιά ήταν η Όξφορντ. Τα συνεχή επιτυχημένα αποτελέσματα, οι μεγάλες εμφανίσεις του τερματοφύλακα Μάρκο Μαρόσι βοήθησαν και πριν τη διακοπή των πρωταθλημάτων, η Κόβεντρι σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση με πέντε βαθμούς διαφορά από τη Ρόδεραμ. Σε αντίθεση με άλλες κατηγορίες της Αγγλίας, η Γ’ διακόπηκε οριστικά (δίνοντας σίγουρα για μια ακόμα φορά ένα μεγαλειώδες φινάλε στη σεζόν της Σάντερλαντ που θα δούμε στους δέκτες μας) κι η Κόβεντρι μέσα σε τρία χρόνια πέτυχε τη δεύτερη άνοδό της. Τη στιγμή που η Τσάμπιονσιπ συνεχίζεται κανονικά, η Κόβεντρι κάνει τα πλάνα της για την επόμενη χρονιά, προχωρώντας σε μεταγραφές. Το να ανέβει στην Πρέμιερ Λιγκ είναι απλώς και μόνο ένα όνειρο αυτή τη στιγμή. Το πιο πιθανό είναι να προσπαθήσει να σταθεροποιηθεί στην Τσάμπιονσιπ. Για έναν σύλλογο που έχει μάθει εδώ και μισό αιώνα να μάχεται για την παραμονή του ανεξάρτητα από την κατηγορία, τα τελευταία χρόνια ήταν κάτι το διαφορετικό. Και μέχρι να βγουν οι νέοι Ρόμπι Κιν που θα φέρουν την ομάδα στην Πρέμιερ, χρειάζεται υπομονή. Και σίγουρα μια κανονική έδρα. Οι άνθρωποί της βρίσκονται και πάλι σε συζητήσεις για επιστροφή στην πόλη τους.
sombrero.gr
22
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: ARGENTINA
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 15:03 »
- Σομπρέρο, ήμουν στην Αργεντινή τον Απρίλιο και πήγα μεσοβδόμαδα να δω αγώνα της Ρίβερ στο Μονουμεντάλ.
- Και; Πώς ήταν ο αγώνας;
- Α, δεν έχω ιδέα. Δεν είδα και πολύ από το παιχνίδι...
Η Ρίβερ προσθέτει θέσεις και στο τελευταίο κενό κομμάτι του Μονουμεντάλ, οπότε σε λίγες μέρες η χωρητικότητα του θα φτάσει τις 86.000.
λινκ
El Sombrero (βίντεο)
- Και; Πώς ήταν ο αγώνας;
- Α, δεν έχω ιδέα. Δεν είδα και πολύ από το παιχνίδι...
Η Ρίβερ προσθέτει θέσεις και στο τελευταίο κενό κομμάτι του Μονουμεντάλ, οπότε σε λίγες μέρες η χωρητικότητα του θα φτάσει τις 86.000.
λινκ
El Sombrero (βίντεο)
23
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιταλία calcio
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 14:59 »
Σουντιρόλ: η μελωδία της παρολίγον ευτυχίας
Οι περισσότεροι όταν ακούν για Τιρόλο σκέφτονται γραφικούς τύπους με τα καπελάκια τους, τα χαριτωμένα τραγούδια με το ακορντεόν, το τυρί με την έντονη και ιδιαίτερη γεύση, λιβάδια, αγελάδες. Γενικά σκέφτονται τύπους που μιλάνε γερμανικά ή αγγλικά με γερμανική προφορά και είναι βγαλμένοι από τη Μελωδία της Ευτυχίας. Την κανονική ταινία. Όχι τη μεταφορά που έκανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο θέατρο. Και σίγουρα αν ακούσουν το όνομα Σουντιρόλ θα πουν ότι είναι κάποια ομάδα που παίζει σε γήπεδα δίπλα στα γρασίδια των Άλπεων σε γραφικά τοπία, μαζί με άλλες τέτοιες ομάδες. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η Σουντιρόλ παίζει σε ένα τέτοιο γήπεδο, με θέα τις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων. Αλλά μόνο στα εντός. Γιατί όταν έρθει η ώρα να παίξει εκτός, ταξιδεύει σε άλλα μέρη. Σε σκληρές έδρες όπως η Σαρδηνία και η Σικελία και σε άλλου είδους ομορφιές όπως αυτές στη Γένοβα και την Πίζα. Γιατί η Σουντιρόλ είναι μια ιταλική ομάδα που φέτος την έμαθε πολύς κόσμος, καθώς έκανε εξαιρετική πορεία στη Serie B και κέρδισε το εισιτήριο για τα μπαράζ ανόδου.
Βλέπετε, το Τιρόλο με τη μεγάλη του ιστορία από τα παλαιολιθικά χρόνια, τα ρωμαϊκά, τους Οστρογότθους και τους Βαυαρούς, σήμερα είναι χωρισμένο σε δύο τμήματα. Το πρώτο και βόρειο είναι κομμάτι της Αυστρίας. Το δεύτερο, το Νότιο Τιρόλο, είναι κομμάτι της Ιταλίας εδώ και περίπου 100 χρόνια, αλλά συνεχίζει να διατηρεί πολλά από τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Οι γλώσσες είναι επίσημα δύο και τα γερμανικά τα μιλάει το μεγαλύτερο κομμάτι της περιοχής, περίπου στο 70%. Αυτό συμβαίνει κυρίως στην ύπαιθρο όπου η πλειοψηφία μιλάει την αυστροβαυαρέζικη διάλεκτο. Τα πράγματα αλλάζουν κάπως στις μεγάλες πόλεις. Στο Μπολτσάνο, πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, τα ποσοστά είναι αντίστροφα υπέρ των ιταλικών, αποτέλεσμα κυρίως της “ιταλοποίησης” που επιχείρησε ο Μπενίτο Μουσολίνι όταν το Νότιο Τιρόλο έγινε μέρος της Ιταλίας. Υπάρχει όμως και τρίτη γλώσσα, μια τοπική διάλεκτος που λέγεται λαδινική, με τεράστια ιστορία και σε ορισμένες περιοχές μάλιστα είναι τρίτη επίσημη γλώσσα. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του Νότιου Τιρόλου είναι εμφανής και σε άλλα πράγματα, πέρα από τη γλώσσα, αλλά και τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής. Στον αθλητισμό για παράδειγμα, ο κόσμος αγαπά πολύ σπορ όπως το σκι. Ο διάσημος τενίστας Γιανίκ Σίνερ άλλωστε, που είναι από την περιοχή, είχε το σκι ως αγαπημένο χόμπι. Οι γονείς του δούλευαν σε ένα χειμερινό καταφύγιο και ο ίδιος κατέβαινε τις πλαγιές από τα 3 του χρόνια.
Όχι και άσχημη θέα στο Στάδιο Ντρούσο
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι άγνωστο. Το Μπολτσάνο είχε τη δική του τοπική ομάδα από το 1931. Την F.C. Bolzano, έναν σύλλογο χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες που έφτασε μέχρι τη Β’ εθνική, κυρίως έπαιξε σε μικρές κατηγορίες, συγχωνεύτηκε και διαλύθηκε οριστικά πριν μερικά χρόνια. Αντίθετα, η Σουντιρόλ έχει μικρότερη ιστορία. Είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας να δημιουργηθεί ένας σύλλογος που θα εκπροσωπεί την περιοχή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο της Ιταλίας. Αφού είχε γίνει αρχικά μια προσπάθεια να βασιστεί πάνω στην Μπολτσάνο, δημιουργήθηκε από την αλλαγή ονόματος της όχι και τόσο πολύ ιταλικής SV Milland Fussball, από το γερμανόφωνο Μπρίξεν. Η ομάδα που είχε ιδρυθεί το 1974, άλλαξε όνομα σε FC Südtirol–Alto Adige (συμπεριλαμβάνοντας και τις δυο ονομασίες της περιοχής) το 1995 και πέντε χρόνια αργότερα έγινε σκέτο Σουντιρόλ και μετακόμισε στο Μπολτσάνο. Έγινε μετά από είκοσι χρόνια η πρώτη ομάδα της περιοχής του Νοτίου Τιρόλου που συμμετείχε σε επαγγελματική κατηγορία της Ιταλίας και δέκα χρόνια αργότερα κατάφερε να ανέβει στη Γ’ εθνική της Ιταλίας.
Ο σύλλογος πέρασε κάποια δύσκολα χρόνια, με τα οικονομικά του να σώζονται αρκετές φορές από πωλήσεις παικτών σε μεγαλύτερες ομάδες, αλλά αντιμετώπισε και πιο γραφειοκρατικά θέματα. Όπως το γεγονός ότι παρότι βρισκόταν στο Μπολτσάνο, ως εταιρεία είχε ακόμα έδρα το Μπρίξεν (ή Μπρεσανόνε όπως λέγεται στα ιταλικά). Αυτό είχε συνέπειες, με τις ιταλικές ποδοσφαιρικές αρχές να την απειλούν να μην χρησιμοποιεί ως έδρα της το Μπολτσάνο. Η Σουντιρόλ έφτασε μάλιστα στο σημείο να χάσει παιχνίδι στα χαρτιά, όταν έπαιξε στο γήπεδό της. Αποτέλεσμα ήταν να επιστρέψει για λίγο καιρό στο Μπρίξεν, μέχρι τελικά να βγει η άκρη και να μπορεί να χρησιμοποιεί ξανά εδώ και πολλά χρόνια την έδρα της, το Στάδιο Ντρούσο που με τις ανακαινίσεις χωράει πλέον κάτι παραπάνω από 5.000 θεατές.
Μετά από χρόνια μαχών στη Γ’ εθνική, η Σουντιρόλ καθιερώθηκε ως μια ομάδα που έδινε μάχη κάθε χρόνο για την άνοδο στη Σέριε Β. Κάτι που τελικά κατάφερε πέρσι, βγαίνοντας 1η στον όμιλό της. Και κάπως έτσι, φέτος έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη 2η κατηγορία της Ιταλίας. Όλοι περίμεναν να γίνει ένας σάκος του μποξ. Η Σουντιρόλ δεν ξεκίνησε ιδιαίτερα καλά, αλλά από την 9η αγωνιστική κατάφερε και μπήκε στο πάνω μισό του πίνακα και σιγά σιγά, κατάφερε από την 22η αγωνιστική να σταθεροποιηθεί στην 4η θέση του πρωταθλήματος. Η ονειρική χρονιά της πρώτης συμμετοχής, έγινε ακόμα πιο σπουδαία με την ομάδα να δίνει μάχη ακόμα και για την άνοδο. Κάπως έτσι προέκυψαν και ορισμένες ωραίες ιστορίες, όπως αυτή του Νταμιάν Γκρούμπερ. Ο οπαδός της Σουντιρόλ έγινε viral με αυτή τη φωτογραφία:
Ο Νταμιάν είναι ένας από τους πιστούς οπαδούς της ομάδας και προσπαθεί να βρίσκεται πάντα δίπλα στη Σουντιρόλ. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από το παιχνίδι στο Μπενεβέντο, το οποίο για όσους δεν γνωρίζουν βρίσκεται στην άλλη άκρη της Ιταλίας, κοντά στη Νάπολη. Ο Νταμιάν έκανε συνολικά ένα ταξίδι 1.700 χιλιομέτρων για να δει την ομάδα του και κέρδισε το χειροκρότημα ακόμα και των αντιπάλων που τον παραδέχτηκαν. Η Σουντιρόλ κατάφερε τελικά να μπει στα μπαράζ ανόδου. Παρά το πολύ κακό φίνις που έκανε, με πολλές ισοπαλίες και μερικές ήττες και το γεγονός ότι την τελευταία αγωνιστική κατάφερε με την ήττα στη Μόντενα να χάσει την 4η θέση και να την περάσουν Πάρμα και Κάλιαρι, κατέκτησε την 6η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Η επιτυχία όμως της Σουντιρόλ είναι έτσι κι αλλιώς πολύ μεγάλη. Η Serie B είναι μια από τις πιο δύσκολες κατηγορίες στην Ευρώπη. Όχι επειδή το ιταλικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε κάποια άνθιση, αλλά επειδή έχει πάντα σκληρές έδρες και ομάδες με ιστορία. Η πρωτάρα Σουντιρόλ αγωνίζεται σε μια κατηγορία όπου πάρα πολλοί σύλλογοι έχουν εμπειρία και ιστορία Α’ εθνικής, κάτι που δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις, ειδικά με πολύ μικρό μπάτζετ. Με τα λίγα δικά της όπλα, η ομάδα του Μπολτσάνο προσπάθησε με νύχια και με δόντια να φτάσει όσο πιο ψηλά γινόταν. Δεν είναι τυχαίο ότι παρότι ήταν 4η για μεγάλο διάστημα, είχε τελικά τη χειρότερη επίθεση ανάμεσα στις πρώτες 13 ομάδες της βαθμολογίας.
Στον πάγκο βρίσκεται ο Πιερπάολο Μπιζόλι, ένας αρκετά έμπειρος κόουτς που μεταξύ άλλων (πολλών ομάδων) έχει περάσει από Περούτζια, Μπολόνια και Βιτσέντζα. Τικι-τάκα, ζογομπονίτο και τέτοια ξεχάστε τα. Αν έχεις λίγο ψωμί και μια φέτα τιρολέζικο τυρί θα φτιάξεις τοστ, όχι μουσακά. Η Σουντιρόλ έχει το χαμηλότερο ποσοστό κατοχής (κάτω από 40%) της κατηγορίας, αφήνει τον αντίπαλο να αλλάζει πάσες και αυτή γεμίζει με παίκτες το δικό της μισό και μάλιστα αρκετά πίσω από τη μεσαία γραμμή. Δεν χάνουν ενέργεια πιέζοντας, κλείνονται στο καβούκι τους και περιμένουν τις ευκαιρίες τους. Όπως έχουμε δει αυτές δεν είναι πολλές, η επίθεση δεν βάζει φωτιές, αλλά η 3η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με μόλις 34 γκολ παθητικό σε 38 παιχνίδια έχει κάνει τη δουλειά της. Οι μπιανκορόσι αλλάζουν ελάχιστες πάσες ανά κατοχή και είναι από τις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος σε μακρινές μπαλιές. Κανένα build-up. Ωραίες, όμορφες παραδοσιακές γιόμες προς τους επιθετικούς. Μια ομάδα που στα 80s θα ήταν ακόμα καλύτερη, μια ομάδα που τιμάει το κατενάτσιο.
Φάσεις από το ματς με τη Τζένοα
Αλλά πώς να την κατηγορήσεις; Το ρόστερ της δεν λάμπει και ο πιο διάσημος παίκτης της είναι ο Χοακίν Λαριβέι που ίσως κάποιοι τον θυμούνται ως τον παίκτη που ήθελε να φέρει η ΑΕΚ αντί του Μπλάνκο εκείνο το καλοκαίρι, ενώ οι περισσότεροι τον ξέρουν από την καριέρα του για αρκετά χρόνια στην Κάλιαρι. Ο 38χρονος Αργεντινός είναι από τις πρόσφατες προσθήκες του συλλόγου, μια ρεζέρβα εμπειρίας στο κυνήγι του πολυπόθητου γκολ.
Η Σουντιρόλ είναι όμως κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι ένας σύλλογος που προσπαθεί να ενώσει τις διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρες της περιοχής. Κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο. Ναι έχει αρκετούς ντόπιους παίκτες και ναι οι άνθρωποί της λένε ότι στόχος είναι συγκεντρώσει τους γερμανόγλωσσους, τους ιταλόγλωσσους και όσους μιλούν λαδινικά σε έναν χώρο, με έναν κοινό στόχο, τη στήριξη στην τοπική ομάδα. Ναι, έχει τα χρώματα της περιοχής του Νοτίου Τιρόλου. Αλλά στην πράξη πάντα υπάρχουν εμπόδια. Πέρσι, με την άνοδο της ομάδας, ομάδα οργανωμένων ιταλόφωνων οπαδών ζήτησε όχι απλά να επιστρέψει το αρχικό όνομα της ομάδας το FC Südtirol–Alto Adige, αλλά και να αφαιρεθεί το Σουντιρόλ για να μείνει μόνο το ιταλικό. Οι ίδιοι λένε ότι το όνομα Σουντιρόλ δεν τους εκφράζει, δεν τους αντιπροσωπεύει και γι’ αυτούς η ομάδα είναι Άλτο Αντίτζε. Το πανό τους γράφει “Αβάντι Άλτο”. Μπορεί στο έμβλημα της ομάδας να υπάρχει η πόλη γραμμένη σε δύο γλώσσες (Bolzano-Bozen), αλλά το όνομά της είναι μόνο στα γερμανικά.
Οι ομορφιές της περιοχής
Στην περσινή χρονιά, όταν και έγινε η πρώτη ομάδα της περιοχής που ανέβηκε στη Β’ Εθνική μετά από 70 και βάλε χρόνια, οι κάτοικοι ενώθηκαν στους δρόμους και την πλατεία για να γιορτάσουν. Μαζί με τους παίκτες που έκαναν παρέλαση. Η ομάδα όμως έχει να αντιμετωπίζει τους πολιτικούς και τους ακραίους κάθε πλευράς. Στηριζόμενοι από το εθνικιστικό κόμμα της Αυστρίας, αρκετοί Γερμανόφωνοι πολιτικοί μιλούν όλο και περισσότερο για την αυτονομία της περιοχής και για μεγαλύτερη ανεξαρτησία από το κράτος της Ρώμης. Στην αντίπερα όχθη, Ιταλοί εθνικιστές λένε ότι η αφαίρεση του ιταλικού ονόματος από την επίσημη επωνυμία της ομάδας είναι ακόμα ένα δυσάρεστο δείγμα για το πού πάει ο σύλλογος. Ακραία στοιχεία προσπαθούν να καπελώσουν την ομάδα και τα όσα προσπαθεί να καταφέρει. Μέσα σε όλα αυτά, ο σύλλογος πρέπει να ισορροπεί, ανάμεσα σε τρεις διαφορετικές γλώσσες και δύο διαφορετικές εθνικότητες, σε μια περιοχή με ξεχωριστά εκπαιδευτικά συστήματα και σχολεία ανάλογα με το τι μιλάς, και να προσπαθεί να φέρνει κοντά τον κόσμο. Την ίδια στιγμή η διοίκηση προσπαθεί να λειτουργεί “ευρωπαϊκά”, έχει ένα πολύ καλό προπονητικό, προσπαθεί να βελτιώνει συνεχώς το όμορφο γηπεδάκι και ονειρεύεται. Γιατί μόνο όνειρο το λες, μια ομάδα με συνολικά μπάτζετ 5 εκατομμύρια και μεγαλύτερο συμβόλαιο 90.000€ να θέλει να παίξει στη Serie A. Ο δρόμος για την άνοδο είναι δύσκολος, ειδικά με την πρόσφατη φόρμα της ομάδας. Εξίσου δύσκολος είναι και ο δρόμος στο να ενώσει πραγματικά όλους τους οπαδούς.
blog.stoiximan.gr
El Sombrero
24
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Boca Juniors
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 14:44 »
“Βρισκόμασταν στα αποδυτήρια και κατάλαβα ότι ήμασταν ακριβώς κάτω από την εξέδρα των οπαδών της Μπόκα. Άρχισαν να ουρλιάζουν και οι τοίχοι έτρεμαν, ήταν σαν κουνιέται το γήπεδο. Δεν το έχω ξαναζήσει πουθενά.” (Φαμπιάν Αγιάλα)
Μια τέτοια μέρα το 1940 το Μπομπονέρα φιλοξένησε για πρώτη φορά έναν αγώνα.
Μπομπονέρα: Κάτι παραπάνω από ένα γήπεδο
Αν το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, τότε όπως οι πιστοί μαζεύονται στην Μέκκα ή πάνε γονατιστοί στην Τήνο, έτσι κι οι ποδοσφαιρόφιλοι έχουν τους ναούς τους. Τα δόγματα φέρνουν κόντρες, έχθρες, αλλά ορισμένοι από τους ναούς μπαίνουν στην αιωνιότητα του αθλήματος, ακόμα κι αν δεν είσαι πιστός τους. Κάπου ανάμεσα στα μικρά και χρωματιστά σπιτάκια της γειτονιάς Λα Μπόκα στο Μπουένος Άιρες, εκεί που παλιότερα κυριαρχούσαν οι μυρωδιές από τα ναυπηγεία και από τα φρούτα των μαγαζιών, υψώνεται ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιρικούς καθεδρικούς, το Εστάδιο Λα Μπομπονέρα. Ένα από τα κορυφαία γήπεδα του κόσμου, μια εμπειρία που βρίσκεται σε πολλές λίστες του τύπου “τα 100 πράγματα που πρέπει να κάνεις πριν πεθάνεις“, η έδρα της Μπόκα, το γήπεδο που είχαν για σπίτι παίκτες όπως ο Μαραντόνα, ο Ρικέλμε, ο Παλέρμο, ο Μπατιστούτα.
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, το Εστάδιο Αλμπέρτο Αρμάντο (όπως είναι το τωρινό του όνομα προς τιμή ενός διοικητικού παράγοντα του συλλόγου) έχει… βαλκανική προέλευση, καθώς κύριος υπεύθυνος για το σχεδιασμό του ήταν ο Σλοβένος αρχιτέκτονας Βίκτορ Σούλτσιτς, που μαζί με τους συνεταίρους του είχαν κατασκευάσει προηγουμένως την πανέμορφη αγορά του Αμπάστο στο Μπουένος Άιρες. Το Μπομπονέρα αποτελεί εκτός από ποδοσφαιρικό ναό και ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα, αφού με το σχέδιό του καταφέρνει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάθε χώρο για να γεμίσει με θέσεις. Είναι γνωστό στους περισσότερους ότι το όνομά του σημαίνει κουτί με σοκολατάκια, ίσως είναι λιγότερο γνωστό ότι δεν είναι απλά το σχήμα του, αλλά και το γεγονός ότι ο Σούλτσιτς πήγαινε στις συναντήσεις με ένα τέτοιο κουτάκι για να δείξει τις ομοιότητες και στους υπόλοιπους. Ένα γήπεδο σε σχήμα D, με τρεις εξέδρες με καμπύλη και μια ακόμα εντελώς ευθεία που δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο γήπεδο. Αυτό έγινε γιατί έπρεπε να χτιστεί στον ίδιο χώρο με το παλιό ξύλινο γήπεδο που ήταν σαφώς μικρότερο.
Το Μπομπονέρα στα χρόνια κατασκευής τρίτου διαζώματος
Την 25η Μαϊού 1940, χωρίς το τρίτο διάζωμα αλλά και χωρίς το πέταλο που σήμερα αποτελεί το σπίτι των φανατικών της “La 12”, το Μπομπονέρα άνοιξε για ένα φιλικό με τη Σαν Λορένσο. Τα επόμενα χρόνια ολοκληρώθηκε και συμπληρώθηκε και οι πιο ουσιαστικές αλλαγές έγιναν περίπου σαράντα χρόνια αργότερα. Στο γήπεδο έχουν γίνει εκατοντάδες ματς, έχουν περάσει γενιές φιλάθλων, έχει παίξει η εθνική Αργεντινής και φυσικά έχουν γίνει πάρα πολλά superclasico. Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, αν δεν υπήρχε η Ρίβερ, δεν θα έπρεπε να υπάρχει κι η Μπόκα.
“Ο φανατικός είναι είναι φίλαθλος στο άσυλο. Σε κατάσταση επιληψίας κοιτάζει το παιχνίδι, αλλά δεν το βλέπει. Δικιά του είναι η κερκίδα. Εκεί είναι το πεδίο μάχης του.”
– Εντουάρντο Γκαλεάνο
Η διάσημη ατάκα για το γήπεδο λέει: “Το Μπομπονέρα δεν τρέμει, πάλλεται“. Σαν ζωντανός οργανισμός, συμμετέχει κι αυτό, ζει το παιχνίδι. Θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι υπερβολές των Μποστέρος θα πει κανείς, όλοι οι οπαδοί θεωρούμε το δικό μας γήπεδο το καλύτερο. Αλλά το παραδέχονται κι οι αντίπαλοι. Ο τεράστιος Χόρχε Βαλντάνο θυμάται το ντεμπούτο του ως φιλοξενούμενος στο Μπομπονέρα. Καθώς έδενε τα παπούτσια του, ένιωθε να κουνιέται. Κάποιος πιο έμπειρος συμπαίκτης του τον πλησίασε. “Δεν είσαι εσύ μικρέ, είναι το γήπεδο“. Στο ίδιο μήκος κύματος κι ο Ερνάν Κρέσπο με τα χρώματα της Ρίβερ. “Θυμάμαι ότι ήμουν 18 χρονών κι ο Αριέλ (Ορτέγκα) 19. Βρισκόμουν στο χορτάρι και είναι αλήθεια ότι το γήπεδο πάλλεται. Βρισκόμουν εκεί και νόμιζα ότι έτρεμαν τα πόδια μου. Μετά είδα τα χαρτάκια που αναπηδούσαν και κατάλαβα ότι ήταν ο κόσμος“. Την ατμόσφαιρα την έχει ζήσει κι ο Πελέ: “Έχω παίξει σε όλα τα γήπεδα του κόσμου, τον σεισμό που νιώθεις όταν μια ομάδα βγαίνει στο γήπεδο δεν τον νιώθεις πουθενά όπως στο Μπομπονέρα“. Θα μπορούσαμε να κάνουμε λίστα. Ζίκο, Αμπρέου, Ινιέστα, τεράστια ονόματα που έχουν εκφράσει το δέος τους για το γήπεδο, χωρίς να έχουν παίξει ποτέ στην Μπόκα.
Πριν περίπου ένα χρόνο, η Μπόκα κυκλοφόρησε ένα βίντεο στο οποίο ο ποδοσφαιριστής Παβόν μας ταξιδεύει από τα αποδυτήρια στον αγωνιστικό χώρο του Μπομπονέρα. Δυστυχώς δεν υπάρχει κόσμος εκείνη την ώρα, αλλά και πάλι καταλαβαίνεις αρκετά. Ο Παβόν μπαίνει σε έναν χαμηλοτάβανο, στενό διάδρομο. Αν έχει πάει κανείς ως φαντάρος στη Β. Ελλάδα σε κάποιο από τα οχυρά του 2ου παγκοσμίου πολέμου, κάτι τέτοιο θυμίζει. Οι τοίχοι ασβεστωμένοι, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από το 1940. Μόλις μπαίνει κάποιος εκεί, νιώθει το τούνελ να αντηχεί τις φωνές των οπαδών. Προχωρώντας όλο και πιο κοντά στην έξοδο, οι τοίχοι κουνιούνται. Πρέπει να σκύψεις σε ορισμένα σημεία, δίπλα από τα βιομηχανικά φώτα, σαν να’ ναι σχεδιασμένο για να μπεις με σεβασμό στον ποδοσφαιρικό ναό. Η τελευταία στάση των παικτών για έναν όρκο νίκης και μετά τα τελευταία βήματα. Φτάνεις στα σκαλοπάτια και όλα ξεκινούν. Μια απότομη κλίση και το μόνο που βλέπεις είναι ο ουρανός του Μπουένος Άιρες. Πατάς στο χορτάρι του Μπομπονέρα.
“Βρισκόμασταν στα αποδυτήρια και κατάλαβα ότι ήμασταν ακριβώς κάτω από την εξέδρα των οπαδών της Μπόκα. Άρχισαν να ουρλιάζουν και οι τοίχοι έτρεμαν, ήταν σαν κουνιέται το γήπεδο. Δεν το έχω ξαναζήσει πουθενά.”
-Φαμπιάν Αγιάλα (κατά τη θητεία του στη Ρίβερ Πλέιτ)
sombrero.gr
Έστω 2 μέρες πριν,25, Μαίου.
Μια τέτοια μέρα το 1940 το Μπομπονέρα φιλοξένησε για πρώτη φορά έναν αγώνα.
Μπομπονέρα: Κάτι παραπάνω από ένα γήπεδο
Αν το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, τότε όπως οι πιστοί μαζεύονται στην Μέκκα ή πάνε γονατιστοί στην Τήνο, έτσι κι οι ποδοσφαιρόφιλοι έχουν τους ναούς τους. Τα δόγματα φέρνουν κόντρες, έχθρες, αλλά ορισμένοι από τους ναούς μπαίνουν στην αιωνιότητα του αθλήματος, ακόμα κι αν δεν είσαι πιστός τους. Κάπου ανάμεσα στα μικρά και χρωματιστά σπιτάκια της γειτονιάς Λα Μπόκα στο Μπουένος Άιρες, εκεί που παλιότερα κυριαρχούσαν οι μυρωδιές από τα ναυπηγεία και από τα φρούτα των μαγαζιών, υψώνεται ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιρικούς καθεδρικούς, το Εστάδιο Λα Μπομπονέρα. Ένα από τα κορυφαία γήπεδα του κόσμου, μια εμπειρία που βρίσκεται σε πολλές λίστες του τύπου “τα 100 πράγματα που πρέπει να κάνεις πριν πεθάνεις“, η έδρα της Μπόκα, το γήπεδο που είχαν για σπίτι παίκτες όπως ο Μαραντόνα, ο Ρικέλμε, ο Παλέρμο, ο Μπατιστούτα.
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, το Εστάδιο Αλμπέρτο Αρμάντο (όπως είναι το τωρινό του όνομα προς τιμή ενός διοικητικού παράγοντα του συλλόγου) έχει… βαλκανική προέλευση, καθώς κύριος υπεύθυνος για το σχεδιασμό του ήταν ο Σλοβένος αρχιτέκτονας Βίκτορ Σούλτσιτς, που μαζί με τους συνεταίρους του είχαν κατασκευάσει προηγουμένως την πανέμορφη αγορά του Αμπάστο στο Μπουένος Άιρες. Το Μπομπονέρα αποτελεί εκτός από ποδοσφαιρικό ναό και ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα, αφού με το σχέδιό του καταφέρνει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάθε χώρο για να γεμίσει με θέσεις. Είναι γνωστό στους περισσότερους ότι το όνομά του σημαίνει κουτί με σοκολατάκια, ίσως είναι λιγότερο γνωστό ότι δεν είναι απλά το σχήμα του, αλλά και το γεγονός ότι ο Σούλτσιτς πήγαινε στις συναντήσεις με ένα τέτοιο κουτάκι για να δείξει τις ομοιότητες και στους υπόλοιπους. Ένα γήπεδο σε σχήμα D, με τρεις εξέδρες με καμπύλη και μια ακόμα εντελώς ευθεία που δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο γήπεδο. Αυτό έγινε γιατί έπρεπε να χτιστεί στον ίδιο χώρο με το παλιό ξύλινο γήπεδο που ήταν σαφώς μικρότερο.
Το Μπομπονέρα στα χρόνια κατασκευής τρίτου διαζώματος
Την 25η Μαϊού 1940, χωρίς το τρίτο διάζωμα αλλά και χωρίς το πέταλο που σήμερα αποτελεί το σπίτι των φανατικών της “La 12”, το Μπομπονέρα άνοιξε για ένα φιλικό με τη Σαν Λορένσο. Τα επόμενα χρόνια ολοκληρώθηκε και συμπληρώθηκε και οι πιο ουσιαστικές αλλαγές έγιναν περίπου σαράντα χρόνια αργότερα. Στο γήπεδο έχουν γίνει εκατοντάδες ματς, έχουν περάσει γενιές φιλάθλων, έχει παίξει η εθνική Αργεντινής και φυσικά έχουν γίνει πάρα πολλά superclasico. Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, αν δεν υπήρχε η Ρίβερ, δεν θα έπρεπε να υπάρχει κι η Μπόκα.
“Ο φανατικός είναι είναι φίλαθλος στο άσυλο. Σε κατάσταση επιληψίας κοιτάζει το παιχνίδι, αλλά δεν το βλέπει. Δικιά του είναι η κερκίδα. Εκεί είναι το πεδίο μάχης του.”
– Εντουάρντο Γκαλεάνο
Η διάσημη ατάκα για το γήπεδο λέει: “Το Μπομπονέρα δεν τρέμει, πάλλεται“. Σαν ζωντανός οργανισμός, συμμετέχει κι αυτό, ζει το παιχνίδι. Θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι υπερβολές των Μποστέρος θα πει κανείς, όλοι οι οπαδοί θεωρούμε το δικό μας γήπεδο το καλύτερο. Αλλά το παραδέχονται κι οι αντίπαλοι. Ο τεράστιος Χόρχε Βαλντάνο θυμάται το ντεμπούτο του ως φιλοξενούμενος στο Μπομπονέρα. Καθώς έδενε τα παπούτσια του, ένιωθε να κουνιέται. Κάποιος πιο έμπειρος συμπαίκτης του τον πλησίασε. “Δεν είσαι εσύ μικρέ, είναι το γήπεδο“. Στο ίδιο μήκος κύματος κι ο Ερνάν Κρέσπο με τα χρώματα της Ρίβερ. “Θυμάμαι ότι ήμουν 18 χρονών κι ο Αριέλ (Ορτέγκα) 19. Βρισκόμουν στο χορτάρι και είναι αλήθεια ότι το γήπεδο πάλλεται. Βρισκόμουν εκεί και νόμιζα ότι έτρεμαν τα πόδια μου. Μετά είδα τα χαρτάκια που αναπηδούσαν και κατάλαβα ότι ήταν ο κόσμος“. Την ατμόσφαιρα την έχει ζήσει κι ο Πελέ: “Έχω παίξει σε όλα τα γήπεδα του κόσμου, τον σεισμό που νιώθεις όταν μια ομάδα βγαίνει στο γήπεδο δεν τον νιώθεις πουθενά όπως στο Μπομπονέρα“. Θα μπορούσαμε να κάνουμε λίστα. Ζίκο, Αμπρέου, Ινιέστα, τεράστια ονόματα που έχουν εκφράσει το δέος τους για το γήπεδο, χωρίς να έχουν παίξει ποτέ στην Μπόκα.
Πριν περίπου ένα χρόνο, η Μπόκα κυκλοφόρησε ένα βίντεο στο οποίο ο ποδοσφαιριστής Παβόν μας ταξιδεύει από τα αποδυτήρια στον αγωνιστικό χώρο του Μπομπονέρα. Δυστυχώς δεν υπάρχει κόσμος εκείνη την ώρα, αλλά και πάλι καταλαβαίνεις αρκετά. Ο Παβόν μπαίνει σε έναν χαμηλοτάβανο, στενό διάδρομο. Αν έχει πάει κανείς ως φαντάρος στη Β. Ελλάδα σε κάποιο από τα οχυρά του 2ου παγκοσμίου πολέμου, κάτι τέτοιο θυμίζει. Οι τοίχοι ασβεστωμένοι, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από το 1940. Μόλις μπαίνει κάποιος εκεί, νιώθει το τούνελ να αντηχεί τις φωνές των οπαδών. Προχωρώντας όλο και πιο κοντά στην έξοδο, οι τοίχοι κουνιούνται. Πρέπει να σκύψεις σε ορισμένα σημεία, δίπλα από τα βιομηχανικά φώτα, σαν να’ ναι σχεδιασμένο για να μπεις με σεβασμό στον ποδοσφαιρικό ναό. Η τελευταία στάση των παικτών για έναν όρκο νίκης και μετά τα τελευταία βήματα. Φτάνεις στα σκαλοπάτια και όλα ξεκινούν. Μια απότομη κλίση και το μόνο που βλέπεις είναι ο ουρανός του Μπουένος Άιρες. Πατάς στο χορτάρι του Μπομπονέρα.
“Βρισκόμασταν στα αποδυτήρια και κατάλαβα ότι ήμασταν ακριβώς κάτω από την εξέδρα των οπαδών της Μπόκα. Άρχισαν να ουρλιάζουν και οι τοίχοι έτρεμαν, ήταν σαν κουνιέται το γήπεδο. Δεν το έχω ξαναζήσει πουθενά.”
-Φαμπιάν Αγιάλα (κατά τη θητεία του στη Ρίβερ Πλέιτ)
sombrero.gr
Έστω 2 μέρες πριν,25, Μαίου.
25
άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: Ιταλία calcio
« στις: Σαβ 27 Μάι 2023 14:23 »
Η Φότζια συμμετέχει για τρίτη σερί χρονιά στα πλέι οφ ανόδου της Serie C. (Αν είσαι φανατικός αναγνώστης του Σομπρέρο, ξέρεις ήδη ότι τα πλέι οφ ανόδου της Serie C είναι ένα αριστοτέχνημα, ένα ποίημα από αυτά που εκτιμάς χωρίς να καταλαβαίνεις τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής, ένα αντισυμβατικό μοντέλο διεξαγωγής που στο παιδικό του δωμάτιο είχε αφίσες με συστήματα διεξαγωγής της Ουρουγουάης και της Βραζιλίας.)
Τα δυο προηγούμενα χρόνια δεν κατάφερε να φτάσει ως την Ιθάκη αυτών των πλέι οφ, αφού - μεταξύ μας - με 28 ομάδες να κοντράρονται για μια μόνο θέση πιο εύκολο ήταν το έργο του Οδυσσέα. Την Πέμπτη φιλοξενήθηκε από τη γειτονική Τσερινιόλα και έφυγε με το βαρύ 4-1. Οι "ούνα φάτσα, ούνα ράτσα" Ιταλοί οπαδοί της υποδέχτηκαν το πούλμαν της ομάδας κατά την επιστροφή με άγριες διαθέσεις. Οι παίκτες, κλασικά, υποσχέθηκαν πως θα δώσουν και την ψυχή τους για τη μεγάλη ανατροπή. Ο απογοητευμένος κόσμος πήγε χθες στο γήπεδο να στηρίξει αλλά στο 78' το σκορ ήταν ακόμα 0-0.
Στο 79' έγινε το 1-0. Στο 94' έγινε το 2-0 με μακρινό σουτ στο παραθυράκι. Και στο 96', στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων, έγινε αυτό και η Φότζια πέρασε στην επόμενη φάση:
Σε περίπτωση που έκανες κοπάνα στο περσινό μάθημα για τα πλέι οφ ανόδου της 3ης κατηγορίας, εδώ μπορείς να διαβάσεις και να κατανοήσεις το σύστημα. Ή και όχι.
λινκ
El Sombrero
Τα δυο προηγούμενα χρόνια δεν κατάφερε να φτάσει ως την Ιθάκη αυτών των πλέι οφ, αφού - μεταξύ μας - με 28 ομάδες να κοντράρονται για μια μόνο θέση πιο εύκολο ήταν το έργο του Οδυσσέα. Την Πέμπτη φιλοξενήθηκε από τη γειτονική Τσερινιόλα και έφυγε με το βαρύ 4-1. Οι "ούνα φάτσα, ούνα ράτσα" Ιταλοί οπαδοί της υποδέχτηκαν το πούλμαν της ομάδας κατά την επιστροφή με άγριες διαθέσεις. Οι παίκτες, κλασικά, υποσχέθηκαν πως θα δώσουν και την ψυχή τους για τη μεγάλη ανατροπή. Ο απογοητευμένος κόσμος πήγε χθες στο γήπεδο να στηρίξει αλλά στο 78' το σκορ ήταν ακόμα 0-0.
Στο 79' έγινε το 1-0. Στο 94' έγινε το 2-0 με μακρινό σουτ στο παραθυράκι. Και στο 96', στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων, έγινε αυτό και η Φότζια πέρασε στην επόμενη φάση:
Σε περίπτωση που έκανες κοπάνα στο περσινό μάθημα για τα πλέι οφ ανόδου της 3ης κατηγορίας, εδώ μπορείς να διαβάσεις και να κατανοήσεις το σύστημα. Ή και όχι.
λινκ
El Sombrero