Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - RASTA

Σελίδες: [1] 2 3 ... 10
2
Αλλα Αθλήματα - Εθνικές ομάδες / Copa America 2024
« στις: Δευ 15 Ιούλ 2024 11:20  »
χάρηκα που η βραζιλία πήρε το πούλο νωρίς,λυπήθηκα που δεν ήταν στον τελικό η Ουρουγουάη..... Ευτυχώς είχα πάρει στο μικρό τη φανέλα της Αργεντινής από τηγ προηγούμενη διοργάνωση,κ ελπίζω να μη ζητήσει κ αυτή.....  :P


3



Ντάλα καλοκαίρι δόθηκε στη δημοσιότητα το σχέδιο νόμου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης». Στόχος της κυβέρνησης της ΝΔ, αξιοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο που της παρέδωσαν όλες οι προκάτοχοί της, είναι να υλοποιηθούν κατά γράμμα οι κατευθύνσεις της ΕΕ για διάλυση της δημόσιας Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης και χάρισμά της σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες (ΑΜΚΕ) και ιδιώτες. Οι ανάγκες του λαού, των ψυχικά ασθενών, των χρηστών και των οικογενειών τους θυσιάζονται για άλλη μια φορά στον βωμό του «κόστους - οφέλους», αφού το νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση των εναπομεινάντων Ειδικών Ψυχιατρικών Νοσοκομείων (ΨΝΑ Δαφνί, ΨΝ Θεσσαλονίκης) για να δοθεί ακόμα περισσότερος χώρος στην ανάπτυξη ιδιωτικών κλινών, που ήδη αριθμούν 4.700, σε αντίθεση με τις 900 κλίνες στο ΕΣΥ. Ταυτόχρονα βάζει λουκέτο στο ΚΕΘΕΑ, στο 18 ΑΝΩ, στο ΑΡΓΩ, στο ΙΑΝΟΣ, στο ΔΙΑΠΛΟΥΣ, σε δημόσια δωρεάν «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, και κλείνει τα Κέντρα Πρόληψης αφού δεν διασφαλίζεται μετά το 2027 η λειτουργία τους. Στον αντίποδα αυτών φτιάχνονται προγράμματα - πυροτεχνήματα, με ημερομηνία λήξης, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ασθενείς (όπως το πρόσφατο παράδειγμα με τα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης στην ψύχωση, που έχει μόλις 18 μήνες διάρκεια, αντιμετωπίζοντας την έγκαιρη παρέμβαση στην ψύχωση σαν μια παροδική ανάγκη) και με τις ευλογίες της ΕΕ δίνονται γενναίες χρηματοδοτήσεις για τη δημιουργία νέων ΜΚΟ και ΑΜΚΕ, με τους ιδιώτες και κάθε λογής «φιλάνθρωπους» να αναλαμβάνουν αυτό που το κράτος θα έπρεπε να παρέχει. Και πάλι, να ποιους άκουσε ο Μητσοτάκης....

9
ΠΑΣατέμπος (για να περνά η ώρα) / Πολ Λάβερτι
« στις: Δευ 11 Δεκ 2023 12:22  »
Πρέπει να προσπαθήσουμε να πούμε την ιστορία τους…

Συνέντευξη στον «Ριζοσπάστη» του σπουδαίου σεναριογράφου Πολ Λάβερτι



Συνέντευξη στον «Ριζοσπάστη» του σπουδαίου σεναριογράφου Πολ Λάβερτι

«Το τραγούδι της Κάρλα», «Το όνομά μου είναι Τζο», «Ψωμί και τριαντάφυλλα», «Γλυκά δεκάξι», «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι», «Ακόμα και η βροχή», «Jimmy’s Hall», «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ», «Δυστυχώς Απουσιάζατε»… Κάποιες μόνο από τις σπουδαίες ταινίες στις οποίες έγραψε το σενάριο ο Πολ Λάβερτι. Στενός συνεργάτης της Ισιάρ Μπολάιν και του Κεν Λόουτς για πάνω από 30 χρόνια.

Γεννημένος στην Καλκούτα της Ινδίας από Ιρλανδή μητέρα και Σκοτσέζο πατέρα, είναι ο δημιουργός δεκάδων ιστοριών… Το έργο του είναι βαθιά κοινωνικό, βαθιά ανθρώπινο, μια πράξη ευθύνης του δημιουργού απέναντι στην εποχή του και τον κόσμο. Από τη Νικαράγουα στην Ιρλανδία και από τις ΗΠΑ στη Σκοτία και στη Βολιβία, οι ήρωες του Λάβερτι «πλούτισαν» με την περπατησιά, τους αγώνες, το πείσμα, τις νίκες, αλλά και τις ήττες τους τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως κομμάτι της μεγάλης πανανθρώπινης στρατιάς.

Τον συναντήσαμε αμέσως μετά το εξαιρετικό masterclass που έδωσε στον κινηματογράφο «Αστορ», αφού ήταν επίσημος καλεσμένος του 36ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, στην έναρξη του οποίου προβλήθηκε η τελευταία ταινία του Κεν Λόουτς σε σενάριο δικό του, «Η Τελευταία Παμπ». Και είναι μεγάλη η χαρά μας που φιλοξενούμε στον «Ριζοσπάστη» συνέντευξη με αυτόν τον σπουδαίο δημιουργό.


«ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΑΡΛΑΣ»

«Γράφε για ό,τι σε καίει», έλεγε ένας μεγάλος Ελληνας ποιητής. Εσάς φαίνεται, όπως μαρτυρεί και η πορεία σας, να σας απασχολούν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, ο κόσμος της εργατικής τάξης. Αυτοί είναι οι ήρωές σας… Γιατί;

— Γράφω για την εργατική τάξη, υποθέτω από ένστικτο, γιατί οι ιστορίες τους έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον να ειπωθούν.

Το πιο όμορφο πράγμα που προσφέρει ο κινηματογράφος στον δημιουργό, αλλά και στον θεατή, είναι όταν τον ωθεί να μπει στη θέση του άλλου. Ναι, μπορείς να γίνεις ο οδηγός του βαν που νομίζει ότι είναι αφεντικό του εαυτού του, ενώ στην ουσία είναι θύμα της πιο άγριας εκμετάλλευσης, ή μπορείς να γίνεις η γυναίκα του που είναι νοσηλεύτρια και περνάει όλη της τη μέρα στις στάσεις των λεωφορείων, για να πάει από τη μια δουλειά στην άλλη χωρίς να πληρώνεται για όλες αυτές τις χαμένες ώρες. Ξέρετε, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν αυτήν τη ζωή, πρέπει να προσπαθήσουμε να πούμε την ιστορία τους.

Παρατηρώντας κανείς τις συνθήκες εργασίας τους, αλλά και τις αντιλήψεις που έχουν για τη ζωή, μπορεί να κατανοήσει, αλλά και να κρίνει τις επιλογές τους. Αυτό που μας γοητεύει με τον Κεν Λόουτς είναι να εξετάσουμε τον κόσμο της εργασίας. Πώς οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε αυτό το οικονομικό σύστημα, πώς η εξουσία επιδρά στις ζωές τους και τις ζωές μας. Πάρτε για παράδειγμα τον χαρακτήρα του «Δυστυχώς Απουσιάζατε». Ο Ρίκι είναι ένας άνθρωπος που δουλεύει 12 με 14 ώρες τη μέρα και αυτό υπαγορεύει κάθε επιλογή στη ζωή του. Είναι χρεωμένος, πρέπει να προσπαθήσει να δουλέψει σκληρά και εάν χρειαστεί να λείψει από τη δουλειά του πρέπει να πληρώσει ένα πρόστιμο 150 λιρών.

Για τη ζωή της εργατικής τάξης στην Αγγλία θεωρώ ότι οι μεγαλειώδεις απεργίες των ανθρακωρύχων την περίοδο του ’80 ήταν ένα ορόσημο. Τι θέλω να πω… Χάνοντας οι ανθρακωρύχοι αυτήν την τρομερή μάχη και με τις πολιτικές επιλογές της Θάτσερ, η οποία χτύπησε άγρια το συνδικαλιστικό κίνημα, φτάσαμε στο σήμερα, όπου οι εργαζόμενοι δεν ανήκουν σε σωματεία και δουλεύουν όλη τη μέρα σαν σκυλιά. Ολα υπαγορεύονται από το κέρδος. Ετσι, φτάσαμε οι εργαζόμενοι να βρίσκουν χρόνο για να δουλεύουν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, αλλά όχι για να πάνε τουαλέτα. Αυτό που είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον για εμάς ως κινηματογραφιστές, είναι το ταξίδι στη συνείδηση των ανθρώπων. Για παράδειγμα, το να είσαι ανθρακωρύχος ήταν μια πολύ δύσκολη δουλειά, όμως δούλευαν 8ωρο, είχαν ισχυρό συνδικάτο και υπήρχε μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ τους. Ο Ρίκι, από την άλλη, αυτοαποκαλείται πολεμιστής του δρόμου, θεωρεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη για συνδικαλισμό, εκμεταλλεύεται τον εαυτό του στο έπακρο πιστεύοντας ότι κάνει το καλύτερο που μπορεί για την οικογένειά του.

Τέλος, υπάρχει μεγάλος πλούτος, εννοώ και δραματουργικά, στις ζωές τους. Ο κόσμος της εργατικής τάξης έχει πολύ χιούμορ, αυθεντικότητα, υπέροχες διαφορετικές προφορές. Οι πόλεις, τα λιμάνια, οι εργατουπόλεις που ζουν είναι τόσο ζωντανές… Αυτοί είναι οι άνθρωποι για να ζήσεις μαζί τους!


«Ο ΑΝΕΜΟΣ ΧΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΙΘΑΡΙ»

Δεν είναι λίγες οι φορές που καταφεύγουμε σε ταινίες σας προκειμένου να «κατανοήσουμε» και μέσω μιας άλλης οδού, εν προκειμένω της Τέχνης, τις βαριές συνέπειες των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που έχουν προηγηθεί στη χώρα σας…

— Λοιπόν, αυτό είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Ξέρετε, έχει συμβεί και σε εμάς. Οταν ξεκινήσαμε να κάνουμε την ταινία «Ενας ελεύθερος κόσμος» – δεν ξέρω αν θυμάστε την ταινία – που αναφέρεται σε μια νεαρή επιχειρηματία η οποία εκμεταλλεύεται τους μετανάστες, εκείνη την περίοδο, λοιπόν, η κυβέρνηση των Εργατικών μιλούσε για το θαύμα της αγγλικής ελεύθερης αγοράς. Το βρετανικό «θαύμα» έφερνε περισσότερη «ανάπτυξη», αλλά από κάτω φούντωναν η εκμετάλλευση, οι συμβάσεις μηδενικής ώρας, η εργολαβική μίσθωση, η εργασιακή απορρύθμιση, οι απολύσεις. Οι άνθρωποι δούλευαν σαν τα σκυλιά και δεν είχαν σωματεία να στηριχτούν. Τότε που μιλούσαν για το αγγλοσαξονικό θαύμα, τότε ήταν που έσκασε και η μεγάλη κρίση.

— Και τελικά τι κάνει μια ιστορία σπουδαία που αξίζει να την διηγηθείς;

— Ενα καλό θέμα δεν φτιάχνει απαραίτητα μια σπουδαία ιστορία. Για να πεις μια ιστορία, πρέπει να βρεις την ανθρωπιά μέσα της. Εάν προσπαθήσεις να την «ταΐσεις» με το ζόρι στους θεατές προσπαθώντας να τους περάσεις αυτό που πιστεύεις, θα αποτύχεις. Πρέπει να βρεις έναν επιδέξιο τρόπο να αφηγηθείς μια ιστορία, ώστε οι θεατές να μπορούν να κατανοήσουν τις αντιφάσεις και τις επιλογές του ήρωα. Ετσι λέω πάντα στους νέους συγγραφείς, ερωτευτείτε τους χαρακτήρες που δεν σας αρέσουν, ώστε να μπορέσετε να τους καταλάβετε. Μόνο τότε η ιστορία σας θα αγγίξει τον θεατή. Η ζωή δεν είναι άσπρο, μαύρο. Ετσι και η σπουδαία τέχνη, ο σπουδαίος κινηματογράφος, τα σημαντικά ποιήματα είναι γεμάτα αντιφάσεις.


«ΕΓΩ Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΛΕΪΚ»

Ποιος είναι ο ρόλος της Τέχνης; Για ποιον πρέπει να μιλήσει;

— Η Τέχνη μάς εμπνέει με τρόπους που δεν φανταζόμαστε. Το αίσθημα που έχει κανείς ακούγοντας μια καινούρια μουσική, ή διαβάζοντας ένα βιβλίο είναι μοναδικό. Η Τέχνη μπορεί να μας εκπλήξει, μπορεί να μας παρασύρει.

Η Τέχνη έχει μια ισχυρή επίδραση, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο, στους ανθρώπους. Μερικές από τις πιο επιδραστικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου ήταν πολύ αντιδραστικές. Σκεφτείτε τη «Γέννηση ενός έθνους» του Ντέιβιντ Γ. Γκρίφιθ. Και αυτή η ταινία οδήγησε, στις αρχές του περασμένου αιώνα, στην αναγέννηση της Κλου Κλουξ Κλαν. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η ταινία έκανε το αντίθετο από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Δεν απελευθέρωσε τους ανθρώπους, αλλά αντίθετα επιβλήθηκε πάνω τους και ενθάρρυνε νέα στερεότυπα.

Πάντως, το σίγουρο είναι ότι η σπουδαία, η αληθινή Τέχνη μπορεί να μας εμπνεύσει και να διευρύνει τους ορίζοντες και τη φαντασία μας. Και, τώρα, τη χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι απίστευτες, η κλιματική κρίση μάς χτυπάει την πόρτα, η ακροδεξιά ανεβαίνει. Αυτό το σύστημα βρωμάει. Χρειάζεται να πάρουμε μέτρα!


«SORRY WE MISSED YOU»

Είναι πολλοί και οι άνθρωποι της Τέχνης οι οποίοι τάσσονται στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού. Γι’ αυτή τους την πράξη αντιμετωπίζουν συνέπειες. Πώς το σχολιάζετε;

— Ανέκαθεν υπήρχε υποκρισία. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Ομως ειδικά σε αυτόν τον πόλεμο είναι τόσο προφανής. Δεν νομίζω ότι η συμπαιγνία της Δύσης στη συστηματική κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν ποτέ άλλοτε τόσο φανερή. Είναι πραγματικά τρομακτικό. 6.000 παιδιά και 15.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν τις τελευταίες βδομάδες. Με το πρόσχημα ότι εξουδετερώνουν τη Χαμάς, ρίχνουν βόμβες υψηλής εκρηκτικής ισχύος στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, γνωρίζοντας ότι αυτό θα σκοτώσει χιλιάδες αθώους πολίτες. Παραβιάζουν κάθε διεθνή νόμο, διαπράττουν μαζική δολοφονία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Οσο για τους ανθρώπους που συνωμοτούν μαζί τους, ειδικά στη χώρα μου και τις Ηνωμένες Πολιτείες, τρέφω τεράστια περιφρόνηση, μου είναι απολύτως απεχθείς. Νομίζω ότι δεν έχουμε ξαναζήσει σε τόσο μοχθηρό, ηθικό κενό, ενώ γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες της ανθρώπινης δυστυχίας σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Είναι πλέον φανερό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι το διεθνές δίκαιο ασκείται αποκλειστικά από τους ισχυρούς.


«SWEET 16»
Α. – Π.

https://www.imerodromos.gr/prepei-na-prospathhsoume-na-poume-thn-istoria-tous/?fbclid=IwAR3djnuDMYQmiBdjrC1rm2sOxY1-Ay46XnxosizXFeLkuNlrOfPFB6om39k

10
Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / Ελλάδα 28/10/ 2023....
« στις: Σαβ 28 Οκτ 2023 17:47  »
Σήμερα θα "θυμηθούμε" εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων, θα θυμηθούμε την ηρωική αντίσταση του λαού Μας, θα πούμε χρόνια πολλά, θα ακούσουμε διάφορα εορταστικά στην τηλεόραση.... σήμερα θα έχει κανείς τσίπα απ όλους Μας να ντραπεί για την Ελλάδα που απείχε από το ψήφισμα του ΟΗΕ για την εκεχειρία στη μέση ανατολή, παίρνοντας το μέρος των δολοφόνων του κράτους του Ισραήλ;....Μην εντυπωσιαζομαστε πάντως...κ τότε,το '40 κ τη μετέπειτα κατοχή,άλλοι έκαναν αντίσταση κ άλλοι φορούσαν κουκούλες....

17
Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / 27 Ιανουαρίου 1945
« στις: Πεμ 27 Ιαν 2022 22:50  »
Δεν ξεχνάμε, Δεν συγχωρούμε....

18


Το ποδόσφαιρο στα χρόνια του πολέμου – Ξεχασμένοι αλλά όχι λησμονημένοι…

Τους αθλητές που υπερασπίστηκαν την ελευθερία και εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας στα βουνά της Αλβανίας ή έπεσαν φυλάσσοντας Θερμοπύλες κατά τη διάρκεια της κατοχής, τίμησε το βράδυ της Τρίτης το «Επίσκυρον», σε εκδήλωση που οργάνωσε σε αίθουσα που ευγενώς παραχώρησε ο Α.Σ. Απόλλων Σμύρνης στο γήπεδο της Ριζούπολης, με θέμα «το ποδόσφαιρο στον Πόλεμο του 1940 και στην κατοχή».

Στις χρυσές σελίδες που έγραψαν με το αίμα τους οι έλληνες αθλητές και ποδοσφαιριστές στα βουνά της Αλβανίας και στην αντίσταση εναντίων των κατακτητών που ακολούθησε μέχρι την απελευθέρωση, αναφέρθηκαν οι ομιλητές δημοσιογράφοι Νάσος Μπράτσος και Γιάννης Γεωργάκης, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων.

Όταν στις τρεις τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο πρέσβης της Ιταλίας παρέδωσε τελεσίγραφο παράδοσης στον Έλληνα πρωθυπουργό, η αθλητική δραστηριότητα πάγωσε ανά την επικράτεια. Η υπεράσπιση της πατρίδας και της ελευθερίας καλούσε τα νιάτα της Ελλάδας να αποδείξουν τις ικανότητές τους στα πεδία των μαχών. Ο αγώνας τους υπήρξε ηρωικός, αλλά αποδείχτηκε άνισος από τη στιγμή που τα γερμανικά στρατεύματα έσπευσαν να βοηθήσουν τους Ιταλούς.

Ουκ ολίγοι αθλητές δεν επέστρεψαν από το μέτωπο. Ακόμη περισσότεροι επέστρεψαν τραυματίες, πεινασμένοι και εξουθενωμένοι. Στα βουνά της Αλβανίας πολέμησαν ο επιθετικός του Παναθηναϊκού Μίμης Πιερράκος, ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, Νίκος Σωτηριάδης και Γιώργος Βατίκης, ο οπισθοφύλακας του Εθνικού Πειραιά, Μήτσος Αϊντούκοβιτς. Εκτός του Γραμματικόπουλου, οι υπόλοιποι δεν επέστρεψαν από το μέτωπο.

Δεν υπήρχε αθλητικός σύλλογος της εποχής χωρίς ήρωες. Είναι ο φόρος που πληρώνεται με νεανικές ψυχές σε κάθε πόλεμο. Ο Ολυμπιακός Βόλου έχασε τους Μαλαβέτα, Σωτηρίου, Μαυρατζούλη, η Κέρκυρα τον Κάνταρο, η Θήβα τους Αφράτη, Καθενιώτη, Παπαδημητρίου, η Προποντίδα τους Μπουρνοβαλή, Βερνέζο, ο Παναιτωλικός τους Καμζέλη, Αλεξά, ο Ηρακλής τον Χατζητσίρο και αργότερα τον σαμποτέρ Γιώργη Ιβανόφ.

Αμέτρητες δεκάδες οι αθλητές που επέστρεψαν τραυματίες από το μέτωπο. Οι Παπαντωνίου, Ξένος, Αποστολίδης, Κοντογιάννης του Παναθηναϊκού, ο Καζαντζόγλου του Αττικού, ο Μακράκης του Εθνικού, οι Χατζησταυρίδης, Βαβάνης της ΑΕΚ, οι Γρηγοράκος και Λ. Ανδριανόπουλος του Ολυμπιακού.

Η ΕΠΟ και ο ΣΕΓΑΣ στην αρμοδιότητα των οποίων υπάγονταν τότε το σύνολο των αθλημάτων, έβαλαν λουκέτο τον Απρίλιο του 1941 που οι ορδές του Χίτλερ εισέβαλαν στη χώρα. Το κράτος αρωγός στους θριάμβους, την κρίσιμη στιγμή εξαφανίστηκε. Οι τραυματισμένοι και οι ασθενείς αθλητές, αφέθηκαν στη μοίρα τους. Η πείνα και η φυματίωση θέριζαν. Αθλητές έβγαζαν στο σφυρί τα έπαθλά τους για ένα κομμάτι ψωμί.

Κι ενώ η επίσημη κρατική πολιτική ήταν «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», κορυφαίοι πρωταθλητές με τεράστιες διακρίσεις σε βαλκανικούς και εθνικούς αγώνες, ανέλαβαν την ευθύνη να κρατήσουν ζωντανούς τους συναθλητές τους και να ανεβάσουν το φρόνημα του λαού για αντίσταση, ιδρύοντας την «Ένωση Ελλήνων Αθλητών».

Πρόεδρος της Ε.Ε.Α. εξελέγη ο Ρένος Φραγκούδης, αντιπρόεδρος ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γενικός γραμματέας ο Ηλίας Μισαηλίδης, μέλη του Δ.Σ. οι Θάνος, Παλαμιώτης, Βελκόπουλος, Μαρινάκης, Μαυραπόστολος, Χέλμης, Δαλιάνης και η ζωή ξανάρχισε. Οι διάφορες επιτροπές που δημιουργήθηκαν πλαισιώθηκαν από κορυφαίους ποδοσφαιριστές και αθλητές της εποχής όπως οι Συμεωνίδης, Χατσησταυρίδης, Μαρόπουλος, Τζανετής, Ζερβίνης, Στεφανάκης, Τερζόπουλος, Μπίρης, Πετμεζάς, Καμπαφλής, Σταματόπουλος, Μαστρογιάννης,΄Οικονόμου, Κρητικός, Ελευθεριάδης, Λυμπερόπουλος…

Με έδρα αρχικά το Παναθηναϊκό Στάδιο και στη συνέχεια το ζαχαροπλαστείο Σκυλογιάννη στη διασταύρωση των οδών Μπενάκη και Σόλωνος, η Ε.Ε.Α. έδωσε τον δικό της αγώνα. Οργάνωσε δεκάδες δραστηριότητες όλων των αθλημάτων αλλά και πολιτιστικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή καλλιτεχνών όπως η Βέμπο, η Νέζερ, η Βασιλειάδου, ο Τραϊφόρος, ο Κωνσταντάρας, η Ρένα Ντορ, ο Αυλωνίτης, ο Καμπάνης, ο Κυριακός. Όλα τα έσοδα πήγαιναν για συσσίτια και την ενίσχυση αθλητών.

Η επιτροπή ποδοσφαίρου της Ε.Ε.Α., την άνοιξη του 1942 αποφάσισε τη διεξαγωγή αγώνα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ο κόσμος είχε χρόνια να δει τα λαϊκά του ινδάλματα και γέμισε ασφυκτικά το γήπεδο. Πριν την έναρξη του αγώνα, επιτροπή αποτελούμενη από τους Μαρόπουλο, Τζανετή της ΑΕΚ και Κρητικό του Παναθηναϊκού, επισκέφτηκε τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού Απόστολο Νικολαΐδη διεκδικώντας ποσοστό από τις εισπράξεις για τους φυματικούς αθλητές που ανάρρωναν στη Σωτηρία. Η άρνηση συνοδεύτηκε από την είδηση ότι τον αγώνα θα διευθύνει αυστριακός αξιωματικός των δυνάμεων κατοχής. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων δεν δέχτηκαν να αγωνιστούν υπό αυτές τι συνθήκες και ενημέρωσαν τους φιλάθλους. Η οργή ξεχείλισε και μετατράπηκε σε αντιφασιστική διαδήλωση η οποία έφτασε μέχρι στην Ομόνοια όπου διαλύθηκε με την εμφάνιση των δυνάμεων κατοχής.

Δεκάδες οι ποδοσφαιριστές που αντιστάθηκαν στον κατακτητή και θυσιάστηκαν για την ελευθερία και ανεξαρτησία της πατρίδας. Ο Σπύρος Κοντούλης της ΑΕΚ γαζώθηκε από τους Γερμανούς όταν πήδηξε από το καμιόνι που τον πήγαινε για εκτέλεση στο θυσιαστήριο της Καισαριανής. Ο Σπύρος Υποφάντης του Παναθηναϊκού έχασε το αριστερό του πόδι από όλμο που έσκασε κοντά στο σπίτι του σκοτώνοντας την αδερφή, τον γαμπρό και τον ανιψιό του. Ο πρόεδρος του Άρη Μάνθος Ματθαίου έπεσε νεκρός στον πρώτο βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς. Κι ο Νίκος Γόδας του Ολυμπιακού με τον Ανδρέα Μουράτη της Προοδευτικής, υπερασπίστηκαν με το τάγμα του ΕΛΑΣ το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι, που σχεδίαζαν να ανατινάξουν οι Γερμανοί κατά την υποχώρηση.

Αθλητισμός και φασισμός είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Αθλητισμός σημαίνει ισότητα, ευγενική άμιλλα, ειρηνική συνύπαρξη, ενότητα. Ο φασισμός αναζητάει αφορμή για να διαχωρίσει λαούς και ανθρώπους ανάλογα με τη φυλή, το χρώμα, τις ιδέες, τη μόρφωση, το πορτοφόλι. Ο φασισμός έκοψε το νήμα της ζωής χιλιάδων αθλητών, στέρησε από την αθλητική οικογένεια δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, δύο παγκόσμια πρωταθλήματα ποδοσφαίρου και εκατοντάδες εθνικά πρωταθλήματα όλων των αθλημάτων.

Οι ήρωες του 1940-1945 που έδωσαν τη ζωή τους για ιδανικά και ελευθερία, μπορεί να λησμονήθηκαν από τους αρμόδιους φορείς, αλλά δεν ξεχάστηκαν. «Είναι ευτυχής όποιος μελέτησε την ιστορία , γιατί αυτός ούτε τους πολίτες παρακινεί στην καταστροφή, ούτε ο ίδιος γίνεται άδικος», έγραψε ο Ευρυπίδης.

Την εκδήλωση που συντόνισε ο επικεφαλής του «Επίσκυρον» Νίκος Μάλλιαρης, τίμησαν με την παρουσία τους ο πρόεδρος του ερασιτέχνη Απόλλωνα Σμύρνης Παναγιώτης Καταβέλος, τα μέλη του Δ.Σ. Μιχαήλ Τσάλιος, Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, Σπύρος Νίντζης, Μάνος Δημητρίου, Βαγγέλης Ζαρδής, Βαγγέλης Λαμπρινός, Πόλυς Αφρουδάκης, οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές του συλλόγου Μάριος Σκούρας, Κώστας Βρεττός, Βασίλης Μαστρακούλης, Κώστας Παπαγεωργίου, Χρήστος Αρδίζογλου, Νίκος Σιμιγδαλάς, Νίκος Βενεδίκης, Γιάννης Γεωργάρας, ο πρόεδρος του Δ.Σ του δήμου Αθηναίων Χρήστος Τεντόμας, η αντιδήμαρχος Ν. Ιωνίας Γκέλυ Σακάλογλου, η εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών και φίλων της ΕΠΟΝ Αφροδίτη Ράλλη, ο πρόεδρος του ΙΔΕΑΔ Ανδρέας Μαλάτος, ο πρόεδρος του συνδέσμου φιλάθλων του Απόλλωνα «Αναγέννηση» Αριστογείτονας Κουρκουτάς, ο βετεράνος διαιτητής Βαγγέλης Γιαννακουδάκης καθώς επίσης οι Κλάρας Ελευθέριος, Χότζογλου Χριστόδουλος, Λεκάκης Ανδρέας, Ανδρουλάκης Μάνος, Γιαννούκος Γιάννης, Σαριδάκης Σπυρίδων, Αραβανής Σπύρος, Σιάτρας Γιώργος, Νάτσινας Στάθης.

Μήνυμα συμπαράστασης και ενίσχυσης του αγώνα του έστειλε το Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης αποζημιώσεων από τη Γερμανία για καταστροφές που προκάλεσαν στον ελληνικό λαό, το οποίο είχαν ιδρύσει οι αείμνηστοι Μανόλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας,μαζί με άλλους αγωνιστές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη εκδήλωση – συζήτηση μέσα σε χώρο αθλητικών εγκαταστάσεων, συνολικά για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αφού μέχρι τώρα είχαν προηγηθεί μόνο αγωνιστικές δράσεις σε συγκεκριμένες περιοχές που δοκιμάστηκαν στην κατοχή, όπως αγώνες τιμής & μνήμης για το Μπλόκο της Καλογρέζας και τα Ολοκαυτώματα στα Ανώγεια και το Δίστομο, γεγονός που καταγράφεται στην ιστορία του Απόλλωνα Σμύρνης, ως ιδιαίτερα τιμητικό και μάλιστα σε μία χρονιά που συμπλήρωσε 130 χρόνια ζωής και δράσης.

Το ποδόσφαιρο στα χρόνια του πολέμου
Λίγες ώρες πριν το τελεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Μανουέλε Γκράτσι στις 3 τα ξημερώματα, παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940, στην Ελλάδα παιζόταν ποδόσφαιρο.

Το περίφημο πρωτάθλημα των πόλεων (Ενώσεων Αθήνας, Πειραιά και Μακεδονίας), διεκόπη βέβαια αυτόματα, όπως και κάθε αθλητική δραστηριότητα.

Οι περισσότερες ομάδες ανέστειλαν τη λειτουργία τους και περιορίστηκαν σε φιλικές συναντήσεις.

Τα πιο πολλά γήπεδα μετατράπηκαν σε νοσοκομεία και αποθήκες. Ο πόλεμος διέλυε κάθε πλουτοπαραγωγικό πόρο, συρρίκνωνε τον πληθυσμό, αφάνιζε ολόκληρα χωριά, ενώ η οσμή θανάτου από τον λιμό της Αθήνας, απλωνόταν σε ολόκληρη την επικράτεια.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, οι Έλληνες αθλητές οργανώθηκαν στην Ένωση Ελλήνων Αθλητών, με σκοπό να βοηθήσουν φυλακισμένους και φυματικούς αθλητές, που στοιβάζονταν στα δωμάτια του νοσοκομείου «Σωτηρία».

Στην Ιστορία έχει μείνει ένα παιχνίδι, που δεν έγινε ποτέ. Ένας αγώνας που μετατράπηκε σε διαδήλωση. Μια από τις πρώτες -αν όχι η πρώτη- αντικατοχικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα.

Ήταν Άνοιξη του 1942: ο Παναθηναϊκός είχε προγραμματίσει φιλικό με την ΑΕΚ, στην -επιταγμένη από τους Γερμανούς- Λεωφόρο Αλεξάνδρας, με σκοπό τα έσοδα να διατεθούν στο νοσοκομείο της Σωτηρίας.

Μία ξεχωριστή ιστορία, αλλά όχι η μόνη. Ο Πανιώνιος, έδωσε όλα τα έσοδα από φιλικό παιχνίδι, για την επισκευή του αντιτορπιλικού «Έλλη».

Επίσης αθλητές, έφτιαχναν, τις δικές τους ομάδες αντίστασης, όπως εκείνη του αθλητή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Γιώργου Ιβάνωφ, του οποίου το όνομα έδωσαν στο γήπεδο μπάσκετ των «κυανόλευκων». Σε αυτή συμμετείχε και ο Μιχάλης Παπάζογλου του Παναθηναϊκού. Έδιναν πληροφορίες στους Άγγλους και οργάνωναν σαμποτάζ, ενώ κατάφεραν με συνεργάτες στο ναύσταθμο να καταστρέψουν 30 αεροπλάνα των Γερμανών και να βυθίσουν με νάρκες τρία ελαφρά πολεμικά πλοία.

Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, πολεμούσε μαζί με τον επιθετικό του Παναθηναϊκού, Μίμη Πιερράκο, που θάφτηκε μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες στρατιώτες στην Αλβανία.

Ο Σπύρος Κοντούλης της ΑΕΚ, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να δραπετεύσει ενώ τον πήγαιναν στον τοίχο της Καισαριανής, τον Ιούνιο του ‘44.

Ο Νίκος Σωτηριάδης σκοτώθηκε στην Κλεισούρα τον Γενάρη του 1941, όπως και ο Γιώργος Βατίκης, παίκτες του ΠΑΟΚ και οι δυο τους.

 Κυριάκος Μαυραντζούλης, Νίκος Μαλαβέτας και Φάνης Σωτηρίου, από τον Ολυμπιακό Βόλου βρήκαν το θάνατο στη διάρκεια της κατοχής. Ιστορίες γραμμένες στην «Αθλητική Ηχω» της εποχής. Λίγες από τις πολλές που υπήρξαν…

https://atexnos.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%b4%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%be/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork

19
Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / Εδώ ο κόσμος καίγεται.....
« στις: Παρ 06 Αύγ 2021 10:52  »

"Απαγορεύεται η αγοραπωλησία γης στα καμένα".
Προς κυβερνώντες (νυν, πρώην και επόμενους):
6 λέξεις είναι. 6 λεξούλες. Μόνο. Αφού είστε κατά των εμπρηστών, κατά των καταπατητών, κατά των οικοπεδοφάγων, υπέρ των δασών, υπέρ του περιβάλλοντος και υπέρ της χρηστής διαχείρισης, πως και κανείς σας δεν σκέφτηκε - δεκαετίες τώρα, με νεκρούς, καταστροφές, καταπατήσεις, λεηλασίες - να κάνει αυτές τις 6 λεξούλες νόμο. Με ένα άρθρο. Κι αν θέλετε και δεύτερο άρθρο βάλτε κι άλλες 7 λεξούλες: "Απαγορεύεται η αλλαγή χρήσης γης στα καμένα". Και πότε θα τον κάνετε τον νόμο; Ε;   

Μπογιόπουλος Νίκος

Σελίδες: [1] 2 3 ... 10