PAS.gr Forum
About PAS => ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ για τον ΠΑΣ (και μόνο) => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΛΟΚΟ στις Δευ 15 Απρ 2013 22:51
-
Θμάμαι το Αιγάλεω και τς δυο ξανθούς Θεούς που μας πήγανε ταξίδια εμένα και το Τζιμάκο εκειό το πρωινό...
Θμάμαι το καρυδότσουφλο π κνιότανε σα μανεκέν και μας πήγαινε στη Σαλαμίνα να δούμε τον καινούργιο αυτόνα με το μστάκι, είναι κι Έλληνας αυτος έλεγε ο Σωτήρης, γνήσιος.
Και τα σκώτια μας βγήκαν και χάσαμαν. Κι από τη σκασίλα μ δε μ άρεσε κιόλας ο Μεγιστος των Μεγάλων ο πιο Παγουράς απ' όλους ο Λόκο.
Θμάμαι εκειό το έρμο το φροντιστήργιο, όποτε έπαιζε ο ΠΑΣ στα πέριξ, τπτ Πάτρες τπτ Κόρινθους) όλο εκδρομές εκπαιδευτικές είχε και καλά.
Μα τι σόι εκδρομή καν ένα φροντιστήργιο μόλεγε ο Κώτσιος.
Ε τι ψάχνς τώρα κι εσύ ρε πατέρα...
Ήξερε ο ΚώτσιοΤούμπας κι ας έκανε το χαζό, ήξερε.
Κι όταν γυρνούσα χαρούμενος ήξερε ότι καλό αποτέλεσμα είχαμαν πάρει ...στην εκδρομή.
Όταν γύρναγα σκασμένος, μόλεγε αφού δε σ αρέει η εκδρομή τι ΠΑΣ? Και χαμογέλαε συνωμοτικά.
Ρε Λενιώ (ψιθυριστά) τι έχει ο μικρός, σα να κλαίει...
Τσεκ η Λενιώ, ο μικρός είχε ακούσει κι παρίστανε το κινέζο.
Καλά τον βλέπω...
Μπαίνει ο Κώστας στο δωμάτιο...
Πόσο πήγε ο ΠΑΣ;
Και πως λές χάσαμε απ' το γαύρο χωρίς να σε πάρουν τα ζουμιά πάλι;
Ελα ρε έχουν καλή ομάδα παίζαμε και έξω...
Ναι αλλά ρε πατέρα κύπελλο είναι κι ήταν άδικο που χάσαμε...
Γέλιο σκούντηγμα στο κεφάλι ...Αι ρε θα τς πάρουμε του χρόνου, κλαις κοτζαμάν άντρας...
Κι ήταν τα πρώτα δάκρυα.
Κοτζαμάν σπόρος ήμνανε αλλά ας μη το κάνουμε θέμα, θα 'χει να λέει ο ΝτιςΠλιν.
Κι ήρθαν κι άλλα κι άλλα κι ήρθαν κι άλλα όταν όντως έγινα κοτζαμάν άντρας.
Κι όλο τη ΜΙΑ χαρά περίμενα και ξεχνιόταν όλα τα πριν τ άσχημα.
Και μόνο νίκες μέναν στο μυαλό κι όλο τέτοια παραμύθια έλεγα στς μικρούς, σ΄όλους τς μικρούς.
Σα να χανόταν τ' άλλα τ' άσχημα, σα να μην υπήρχανε.
Σαν χθες είχα το Λόκο (τον ένα και μοναδικό) ζντ πλάτη και κάναμαν το γύρο του θριάμβου μέσα στα μούτρα τους στη Λεωφόρο.
Σαν ψες ήτανε π μπήκα την επόμενη στη τάξη και σκώθκαν όλοι και χειροκρόταγαν (σα τα τηλέφωνα στο συνομήλικο blue knight τώρα ένα πράμα)
Και ξέτε κάτι ρε; Ακόμη κι όταν βρισκομάστενε οι παλιοί, τα μεγαλεία μας ανασκαλεύουμε, όχι τις νίλες.
Ημάστενε περήφανοι για το τόπο μας κι ο ΠΑΣ είναι ο τόπος μας.
Αν μπορούσαμε μαναχά τα καλά τς ιστορίας θα κρατούσαμε.
Τι σκασίλα είχα τραβήξει στς νέους Πόρους από τα φιλικά παρηγοριάς χτυπήματα στη πλάτη των ντόπιων ...Ελα θα ξαναφτιάξετε ομάδα, έχετε ιστορία εσείς.
Χίλιες φορές να μ' έβριζαν.
Θμάμαι στα πέτρινα χρόνια, πααίνω στην Αθήνα, που όμως έχω ξεχάσει ντιπ... Αγοράζω όλως περιέργως σιτήριο για το σωστό πέταλο.
Μπαίνω κι ήμουν ο πρώτος. Ε κομάτι μυστήριο ε; Με ξέρετε κάποιοι...
Έλα π δεν ήμουν ο πρώτος μαναχά, ήμουν κι ο τελευταίος. Σ' ένα πέταλο. Σκατά σ' όσους μ' έκαναν να μην ανταμώσω φίλους εκειό τ' απόγευμα, φέρνοντας τν ομάδα μας σε τέτοιο χάλι.
Γιατί όπως καλά ξέρετε, όσο μετράει το παιχνίδι, τόσο μετράει το πριν και το μετά σ' εμάς, από πάντα.
Και μέσα στο παιχνίδι ο καθένας μόνος κι όλοι μαζι είμαστε. Πριν και μετά όμως, είμαστε ή θα έπρεπε πάλι να γίνουμε μαζί.
Ένας Μανέσκι ένας Μουφ δε μπορεσαν να ξυπνήσουν το γίγαντα, το παραμύθι της ζωής μας... Το κρατούσαν όμως ζωντανό για μας τς παλιούς και γαργαλούσαν τη περιέργεια των μικρών.
Τι χαρά ρε φίλε όταν πατούσαμε τον γαύρο, όταν ξεσκίζαμε το βάζελο... Και μ λέτε ν ασχοληθώ με γιωνικούς και κορυδαλούς μετά;
Τι κλάμα ρε φίλε στο μπαράζ και να το παίζω κι ωραίος, γιατί ο μικρός (αυτος π φοράει πράσινο σκουφάκι ντε κατά τον ανιδιοτελή παπαρολόγο) ήταν στα πρόθυρα τς ηλιασης και τα μάγλα του ήταν που ήταν κόκκινα, είχαν γεν σα πατζάρια.
Που νάξερα τότε ότι 16 χρόνια αργότερα θα κλαίγαμαν αγκαλιά στη Ρόδο, εκεί ντε που οι οχτροί πήγανε με κότερο υπερτροφοδοτούμενο.
Τι χαρά ρε φίλε όταν ο Ίλιτς το κάρφωσε. Τι κεραυνός ήτανε αυτός! Παίζει να ήτανε ο μεγαλύτερης διάρκειας κεραυνός τς ιστορίας. Μισή ώρα και έκανε η κουφάλα να παει μέσα.
Πόσες ώρες κουβέντας ...Ρε νούμερο την διαλύουν τν ομάδα δε το γλιέπς. Γκιγκάνι και τ αρχ@##$ μ τα δυοοο.
Ομάδα τς πατρίδας μου, σ ευχαριστώ για τα δάκρυα που μου έχεις δώσει, είναι ευλογία τα δάκρυα ρε
Α ρε Κώτσιο να τώρα θα πίναμαν μαζί εκειό το έρμο το ούζο που τόσες φορές μ ζήταες να κάτσουμε να τσακίσουμε παρέα.
Τι σκατά βιάστηκες ε; Θα το πίναμε παρέα σου λέω.
Υ.Γ.
Δε μας χρωστάει τπτ η ομάδα για τα τσιμέντα, τα χωριά και τς κωμοπόλεις που έχουμε γυρίσει.
Γουστάραμε και πηγαίναμαν.
Της χρωστάμε.
Κι εμείς οι ξενιτεμένοι της χρωστάμε κάτι π δε μπορούν να νιώσουν οι υπόλοιποι.
Τς χρωστάμε ...τα Γιάννενα
-
Αφου έγραψε ποστ κι ο Berry μετά απο αιώνες...
Κυριακή μεσημέρι ναυτάκια καφές τάβλι πριν καμιά δεκαριά χρόνια.
[...]
Berry: Κάπου παίζουμε τώρα...
Εγώ: ??
Berry: Παίζει ο ΠΑΣ σήμερα.
Eγώ: A ναι... Ποσειδώνας Νέων Πόρων;;; (τέρμα καμμένο παιχνίδι)
Berry: Πήγε κόσμος;
Εγώ: Που ξέρω...
Berry: Πώς θα μάθουμε πόσο είναι; (εποχή προ σμάρτφον, γουάι-φάι κλπ)
Εγώ: A μπορεί να πήγε ο Λόκος. Κάπου εκεί κοντά πρέπει να είναι οι Νέοι Πόροι. Κάτσε να τον πάρω.
Ισως να μην ήταν οι Νέοι Πόροι, αλλα μια άλλη ομάδα από την Κατερίνη (όχι όμως Πιερικός).
Ηταν σίγουρα από τα πιο άκυρα παιχνίδια και ήμασταν σε χάλια αγωνιστική κατάσταση.
Είχα ξεχάσει καν οτι παίζουμε δηλαδή.
Παίρνω τηλ, το σηκώνει κι ακούγόταν από τους 30 ηρωικούς το επικό σύνθημα ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ.
Τέζα. %-|
-
Είχαμαν ραντεβού με τον Stu (τον θμάσαι Kobila?) και τον αδερφό τ ζν εθνική. Περνάμε απέναντι και πάμε να εντοπίσουμε το γήπεδο.
Στη μέση του πουθενά βλέπουμε ένα τύπο να προχωράει μαναχός τ.
Σα γνωστός μας φάνκε.
Και ήταν.
Λαχανόπτας!!!
Καπ τον είχε παρατήσει το πούλμαν κι έψαχνε.
Τον παίρνουμε στ' αμάξι.
"Τι κάνεις γιατρέ μου?"
Τούχα πει στη Ρόδο να μην ανησυχεί για το χέρι που τούχαν σπάσει τα πρεζόνια, θα γιάνει γρήγορα και τούμνε ότι είμαι γιατρός.
Λαχανόπτας ...ΠΑΣολές.-
Πήγαμαν για τσίπρα Πλαταμώνα, έβγαλε το ταπεράκι του κι έφαγε, οργανωμένος!
Φωνάζαμαν για Τσάμπιονς Λιγκ, γιατί και τοπικό να παίξουμε cl ονειρεύομαστε.
Απ τα τσίπρα και η φωτό. Εσύ διπλανέ πούθε είχες σκάσει?
Οι ποδοσφαιριστές είχαν έρθει με τ αμάξια τους, η ομάδα έπνεε τα λοίσθια.
-
Α ρε παλιοπιτσιρίκο, πόσα ακόμα βράδια θα μείνουμε αύπνοι...
Δεν ξέρω αν πρέπει να ανυσηχώ, αλλά συμφωνώ απολύτως με την ιδέα (-ανάγκη) σου για το τόπικ αυτό.
Πρέπει να θυμηθούμε, πρέπει να συγκινηθούμε, πρέπει να φορτιστούμε, πρέπει να μείνουμε άυπνοι, πρέπει να βουρκώσουμε αναμεταξύ μας (και ορισμένοι παρέα με τον Νικοτσόλ'), πρέπει να θυμηθούμε αυτούς που έπαψε να τους νοιάζει, πρέπει να θυμηθούμε αυτούς που προσπαθούν να κόψουν πέρα κ δεν μπορούν.
Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε αυτά που μέσα από την καψούρα που δυνάμωνε στις δυσκολίες μας έκαναν παρέα και οικογένεια με ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ από κοντά.
Είμαστε υποχρεωμένοι να τιμήσουμε την ιστορία του ΠΑΣ και τις προσωπικές μας ιστορίες γύρω από αυτόν.
Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμηθούμε και να σκεφτούμε έντονα όλους όσους δεν πρόλαβαν να το ζήσουν. Μόνο σε αυτούς μπορεί να είναι αφιερωμένη αυτή η επιτυχία.
Πρέπει να τα κάνουμε όλα αυτά αυτές τις μέρες και μετά να μηδενίσουμε πνευματικά και όχι μόνο.
Να μηδενίσουμε τις παραδόσεις, να μηδενίσουμε τα γούρια, να μηδενίσουμε ακόμα και τις έχθρες ή "έχθρες" μεταξύ μας.
Να γυρίσουμε σελίδα, όχι για να ξεχάσουμε όσα (καλα και κακα) μας έφεραν ως εδώ, αλλά για να πάμε μπροστά.
Έδωσε άλλωστε εντολή ο Chiche. OYTE ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ από εδώ και πέρα.
Ο ΠΑΣ και εμείς, οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την επιτυχία, αυτή τη στιγμή της υπέρτατης μέθεξης ως εφαλτήριο αλλαγής πλεύσης. Πρέπει να μεγαλώσουμε και να "αναγκάσουμε" τον ΠΑΣ να μεγαλώσει μαζί μας.
Πρώτα να τα θυμηθούμε όλα, να τα τακτοποιήσουμε, να αναγνωρίσουμε και τα λάθη μας, να τα αρχειοθετήσουμε και να συνεχίσουμε.
Προχθές που σε πήρα τηλέφωνο παλιοπιτσιρίκο να σου διαβάσω αυτό που έγραψε ο Μοντέζ και είμασταν τραλαλα τραλαλο και ελάχιστα συγκινημένοι (προς καθόλου δλδ..) όταν κλείσαμε μου ήρθαν όλα.
Θυμήθηκα τη στιγμή που ένοιωσα την ανάγκη, μετά από χρόνια παρακολούθησης, να γράψω το πρώτο μου ποστ εδω μέσα, το 2004, μετά το μπαράζ του Πύργου, με τα μάτια μπούνα και τότε.
Θυμήθηκα που μου είπε ένας κοινός μας φίλος να βρώ εναν νεαρό (μουχαχαχα) στη Λαμία να του δώσω μια μπλούζα για έναν υπερμάξουμο φαντασματάκο.
Θυμήθηκα μια πασχαλιά στη Δράμα, όταν η μικρή σου ήταν μικρή ακόμα.
Θυμήθηκα ιστορίες, θυμήθηκα τριάρια, "τσακωμούς", στεναχώριες, θυμήθηκα παλτά, θυμήθηκα έπη του Άγιαξ. Δεν χρειάζεται να γράψω άλλα. Έγραψα για 'σένα επειδή εσύ μου θύμησες κ τα υπόλοιπα χθες βράδυ μ αυτό το τόπικ.
Στο τέλος θυμήθηκα μια από τις πιο μεγάλες στιγμές που έζησα την Κυριακή.
Εναν φίλο μας, Άντρα με κεφαλαίο, που τον συνάντησα μέσα στο χορτάρι, με το γιο του (κοτζαμ αντράκι κι αυτός), μετά το τέλος του αγώνα.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ θέαμα ένας πατέρας να βουρκώνει μπροστά στο γιο του.
Θυμηθείτε, καταγράψτε, αρχειοθετήστε, προχωρήστε.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
-
Θα ήταν τέλος του 79 σε ματς με τον Ηρακλή με βροχή όταν ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου με πήρε στη παλιά σκεπαστή να δω τον ΠΑΣ...Εγώ με ένα μπουκαλάκι απο SINALCO έπαιζα μπάλα στο τελευταίο σκαλοπάτι..Θυμάμαι κόσμο πολύ και πολύ μπλε.Ακολούθησαν πολλές τέτοιες Κυριακές και μετά πάντα βόλτα απο την πλατεία από τον εκεί σύνδεσμο...'Αλλες φορές με χαρά και τις πιο πολλές ο πατέρας στεναχωρημένος(είχε χάσει η ομάδα μας).Ακολούθησαν χρόνια στην"επτά" εκεί κάτω απο το ρολόι...Παιχνίδι με ολυμπιακό στο χιόνι εγώ στο πέταλο κι ο πατέρας στη σκεπαστη...Θυμάμαι ακόμα τον ξεσηκωμό για το μπαράζ στη Λάρισα.Αδεια η πλατεία πάργης...(Αχ βρε πατέρα δεν με πήρες μαζί σου τότε...).Μετά άγχος απο την Τρίτη να προλάβω να πάρω εισητήριο φθηνό...50δρχ το μαθητικό...Κάθε σάββατο ραδιοφωνάκι για να ακούσουμε την μοναδική εκπομπή με νέα της ομάδας μας με τον Ζαβογιάννη αν δεν κάνω λάθος..Μετά Μουφ,Μπελά,κλπ.Σε άφησα για λίγο πέταλο αλλά δικαιολογημένα εξαιτίας σπουδών.Επέστρεψα και βρέθηκα στη μεγάλη κερκίδα.Άλλα κόλπα...Που ήταν εκείνα τα ωραία χρόνια στο πέταλο άραγε;Μπαράζ στη Φιλαδέλφια χαρά και συγκίνηση.Ακόμα έχω απορία ποιος ήταν εκείνος ο Πασολές που αγκαλιαστήκαμε σφιχτά στο γκολ του Κορμαρή...
Πολλλά θέλω να γράψω αλλά τα άλλα τα κρατάω για μένα...
Σε ευχαριστώ πατέρα που με πήρες τότε να παίξω μπάλα με το μπουκαλάκι...
Είμαι σίγουρος πως κι εσύ χαίρεσαι από εκεί πάνω.
Θα δω το Αθλητικό ραντεβου,στο ηρτ ειναι τώρα όχι στο TV E,και θα σου πω νέα.... :stop: :mono:
-
ρε δε θα ησυχάσουμε καθόλου ...
9 Μαΐου 2003 22:00-23:00 μπαρ Σκάλα Ιωάννινα.
πρωταγωνιστές αντι-ΟΦΗ , Berry , Filosofos guest star ΛΟΚΟ
αντι-ΟΦΗ : ρε μαλάκες τι θα κάνουμε τελικά , θα πάμε στα Λιόσια ? (Ακρατητος-ΠΑΣ 3-0)
Filosofos : αν έρθει ο Berry πάμε !
αντι-ΟΦΗ : λεγε ρε θα έρθεις ?
Berry : ξέρω γω μπα ... άστο καλύτερα που να τρέχουμε ... βαριέμαι..
αντι-ΟΦΗ : αι στα σκατά ρε , γελοίε , μια ζωή ο ίδιος , μας έχεις σπάσει τ αρχ@##$ ... (αντι-ΟΦΗ εκτός εαυτού )
Filosofos : (έχει γαμηθεί στα γελια !)
αντι-ΟΦΗ : βαριέμαι , τι βαριέσαι θα πάμε από Σάββατο και Κυριακή γυρνάμε ... 5 ώρες δρόμος είναι γαμώ τη πουτάνα μου !
με τα πολλά πείθεται ο Berry και αποχωρούν όλοι για τα σπίτια , εκεί κάνει τηλεφωνική παρέμβαση ο ΛΟΚΟ
ΛΟΚΟ : τι θα κάνετε ρε μαλάκες θα κατεβείτε Αθήνα ?
αντι-ΟΦΗ : ναι κανονίσαμε , με Filosofo και Berry
ΛΟΚΟ : δε περνάτε να πάρετε κι εμένα (από Λάρισα!!!!! ) στο δρόμο σας είμαι !!!
αντι-ΟΦΗ : ΟΚ (χωρίς πολλά πολλά , έτσι δεν είναι Θέμη ?)
κατευθείαν τηλέφωνο στο Filosofo
αντι-ΟΦΗ :Πανο με πήρε ο παλιόγερος και συνεννοηθήκαμε να τον πάρουμε απ τη Λάρισα
Filosofos :ε και δεν περνάμε ...
αντι-ΟΦΗ :να περάσουμε αλλά πως το λέμε στο Berry
Filosofos : γάμησε τον το μαλάκα , θα του το πούμε στο δρόμο
αντι-ΟΦΗ : ΟΚ
Σάββατο πρωί το αυτοκίνητο κατευθύνεται προς το πέραμα
Berry : καλά που πάμε από δω ?
αντι-ΟΦΗ : είπαμε να πιούμε ένα καφέ στο γραμματόσημο !!
Berry : πάτε καλά
αντι-ΟΦΗ :μια χαρά πάμε , δε θα μας σπάσεις τα νεύρα σήμερα , μεγάλη δλεια , ένα καφέ θα πιούμε και θα φύγουμε
Filosofos : (έχει γαμηθεί στα γελια !)
Berry : ε ρε τι ήθελα κι ερχόμουν ...
Περάσαμε και το γραμματόσημο , περάσαμε και τον κορυδαλλό , περάσαμε και την τρυγόνα , Καλαμπάκα , Τρίκαλα και πήραμε το γεροΛΟΚΟ απ τη Λάρισα αγκαλιά μ ένα μπουκάλι τσιπρο ! Το Σάββατο βράδυ είχαμε ραντεβού όλοι οι Πασολέδες στα Εξάρχεια , Δούρειος Ίππος νομίζω λέγονταν το μαγαζί , μου χει μείνει όμως χαραγμένο στο μυαλό αυτό το ταξίδι γιατί ήταν η αιτία να γνωρίσω από κοντά τον FTLA , τον θυμάμαι περικυκλωμένο απ τα καραφάκια και θολωμένο απ τα ντουμάνια...
το φετινό τρελό ταξίδι του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ προς το όνειρο εξαιρετικά αφιερωμένο σε όσους δεν είναι κοντά μας και δεν πρόλαβαν ....................
για όσα περάσαμε κι όσα θα ζήσουμε
ΥΓ θα γράψω και κάτι άλλο δημόσια , συχαίνομαι το nickname που έχω θεωρώ ότι είναι το χειρότερο , όμως το μπαράζ της Ρόδου και όσα έζησα ήταν ο λόγος που έγινα μέλος του pas.gr , o Χριστόπουλος οι 11 διάβολοι και ο deceiver με κάνανε να επιστρέψω ενεργά στο forum μετά από μια διακοπή 4 ετών !!!
-
χαχαχαχα....υπερβολές 8)
(πάντως το τσίπρο του Λόκο ήταν πολύ καλό!)
Καλά ορέ El, την ημερομηνία που στο καλό την θυμάσαι;;;
Σε λίγο θα γράψεις και για το ηρωικό Τσοτύλι :P :P :P
-
Και Στον Δούρειο Ίππο περισσότερος κόσμος απ' ότι στα εντός διάφορων συνοικιών τς αθήνας.
Και πιώμα και τραγούδια για τον ΠΑΣ στο κέντρο των Εξαρχείων.
Και ΦΙΛΟΣΟΦική συζήτηση περί μεταναστών στ' αμάξ.
Και τν επόμενη 0-0 στο ημίχρονο με φανταστική εμφάνιση ο ΠΑΣ και στο βου κόκκινη ο Βασσάρας στον Τελκίνσκι (για τα νερά π δίνανε οι ακράτειοι στο ημίχρονο δε ξέραμε ακόμη) κατέβασμα διακόπτη και να μια τριάρα.
Και επεισόδια στο τέλος, ο Dkέις έφκε με σκισμένο πανταλόν, μη πω ξεβράκωτος και με κόψει η λογοκρισία.
-
Ωχ μάνα μου ! Έχουμε και λέμε ...
1. Πρώτη επαφή με ΠΑΣ σε ηλικία 4-5 ετών όταν άκουσα συζήτηση του σχωρεμένου του πατέρα μου με έναν φίλο του .Ακόμη θυμάμαι να λέει ...<< όταν ο Αλβαρές κτυπάει φάουλ οι αντίπαλοι φεύγουν από το τείχος >> .Περιτό να σας πω πως τον είχα φανταστεί στο μυαλό μου .Γίγαντα ...
2. Πρώτη φορά γήπεδο σε ΠΑΣ-ΠΑΟ 0-2 νομίζω , κάπου στα late 70s. Κόσμος , πολλές σημαίες , το κάγκελο στην 4 να με πιέζει στην κοιλιά αλλά να μην λέω τίποτε . Μαγεμένος ... Βέβαια προσπαθούσα να καταλάβω και γιατί δεν άκουγα περιγραφή ...
3. Το μπαράζ ... Ανεξίτηλη εικόνα οι περιστρεφόμενοι εξαερισμοί (!!!) των αμέτρητων πούλμαν έξω από το δάσος του Αλκαζάρ ... Α! Και την άλλη μέρα εγκυκλοπαίδεια για το ποιοί ήταν οι ...Ιερολοχίτες !
4. Την άλλη χρονιά επαναληπτικός κυπέλλου με Πανιώνιο .Μάζευα σιγά σιγά τα χρήματα για την μεγάλη .600 δραχμές νομίζω .Όταν τα έδωσα για το εισιτήριο , υπήρχαν ακόμη και δραχμές ...
5. Εκδρομή στις Σέρρες στα late 80s. 20 ώρες ταξίδι , χάσαμε ( περίεργο ...) και στην επιστροφή στάση για φαγητό έξω από Θεσσαλονίκη . Δεν είχαμε ούτε μια δραχμή και είχαμε λυσσάξει της πείνας ! Ακόμη θυμάμαι λοιπόν τον Γκλίναβο να τρώει διπλή μερίδα μακαρόνια με κοτόπουλο και να μας τρέχουν τα σάλια ...............
6. Ματς με Ηρακλή στο ''Καραισκάκης '' λόγω τιμωρίας . Από Σάββατο στην Αθήνα ,ξάγρυπνοι όλο το βράδυ σε Εξάρχεια και Ομόνοια ...Χιλιάδες λαός.
7. Ματς με ΠΑΟΚ .Βρέχει και είμαι στην 1 . Δίπλα μου πατέρας με τον 5χρονο γιο του .Στο γκολ του Μανέφσκι κόντεψε να πάθει .Όταν έκαναν το 1-1 τον πήρε και έφυγε κλαίγοντας ! Μπροστά μου ...
8. Οι Αργεντίνοι που έμεναν κάτω από την Πλατεία και όταν έβγαιναν βόλτα τρέχαμε να τους ακουμπήσουμε !
9. Η πρώτη μου ''εμφάνιση'' ΠΑΣ . Μπλούζα άθλιας ποιότητας , μου προκαλούσε αλλεργίες αλλά δεν την έβγαζα ...
10. 5000 κόσμος στην Πάτρα εναντίον ...500 ΠΑΟΚτζήδων !
11. 30 άτομα στο Αλκαζάρ με 60 ΜΑΤατζήδες ...
Και χιλιάδες άλλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
Φοβερές ιστορίες ... ατέλειωτες... Τόμους ολόκληρους θα έγραφα κι εγώ μετά το απόγευμα του Απρίλη του 74 που πήγα 1η φορά σε επίσημο αγώνα του ΠΑΣ. Νικήσαμε τον Ηλυσιακό και εξασφαλίσαμε την άνοδο για 1η φορά στην Α'!!
3-1 αν θυμάμαι καλά, πέρασαν και ..... 5-6 χρόνια (!!!!!!) από τότε!!!!
Αν όλα πάνε καλά, κι εμείς, αλλά και οι επόμενες γενιές, από φέτος θα μολογάμε και ιστορίες εκδρομών εκτός Ελλάδας!!
-
:P
Μια φάση από τις πολλές … στη Λαμία όπου ένας μπάρμπας (60άρης τότε) έφτασε κάγκελο και όλο μας έβριζε χωρίς να του μιλήσουμε (κάποιοι μπορεί να ήταν στη φάση) ... μετά στο β΄άρχισε τα μπινελίκια την ομάδα του που δεν τελείωνε τις φάσεις … κόντευαν τα 90΄ με το ματς στο 0 – 0.
ΛΕΟ: Μάστορα, στο μιλημένο το ματσάκι, χιναράκι άσπρο. (ο σχωρεμένος ο Λεόν μας :()
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Αη γαμ … ρε αντάρτη άπλυτε, αη γαμ …
ΛΕΟ: Να σχολάσει ρε μάστορα το ματσάκι και με γαμ … τι λες?
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Δε γαμ … άπλυτους σαν εσένα εγώ.
ΛΕΟ: Καλά ρε μάστορα, εσύ θα χάσεις … θες 1 τσιγάρο τώρα? … καμελάκι είναι (το πήρε ο μπάρμπας, πάφ πουφ) … να σε ρωτήσω τώρα και κάτι … (πολύ καπάτσος ο Λεόν)
ΜΠΑΡΜΑΣ: Απαράταμε … τι θες ?
ΛΕΟ: Μάστορα, μασέλα έχεις ή δικά σου δόντια?
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Μασέλα έχω πάνω – κάτω, γιατί ρωτάς?
ΛΕΟ: Δεν τη βγάζεις ρε μάστορα να πάρεις στο μαλακό από μια πίπα ολονών?
Πήρε «φωτιά» ο μπάρμπας, χαμός … αλλά εκείνη τη στιγμή η σκατομπάλα έκανε το 1 – 0 ... την έκανε ο μπάρμπας αλαλάζοντας.
Τελευταίο ματς που πήγαμε με το Λεόν ήταν Φθινόπωρο του ‘08 στη Νίκαια, ισοπαλία.
Μετά, κόπηκαν σιγά - σιγά τα ραντεβού του ... με τον ΠΑΣ …
-
Ποιος είναι ο συγχωρεμένος ο Λέων ρε New Pas ?
-
christos, τι να σου λέω τώρα και ποιός και που να ξέρεις, ένας υπαλληλάκος του υπ. μεταφ. ... ήταν.
Ετών 55 ήταν (Αν γνώριζες τον Τζιόμπο με το σουραύλι και το ταγάρι, σίγουρα και αυτόν ... αλλά άλλη φάση).
-
Οτι και να θυμηθουμε ειναι παντα ΠΑΣ.
Εγω το μονο που θυμαμαι, ειναι οτι πιτσιρικας, με επαιρνε ο θειος μου μεσα στην 7 με σακουλα χαρτακια. (επερνα 2 -2 τα βιβλια στο σχολειο για να εχω χαρτακια για το γηπεδο) ...
Και προ χτες μου δόθηκε, η χαρα αυτων των παιδικων αναμνησεων, μπαίνοντας ξανα και βάζοντας το πανο μου μεσα στην 7 και να πανηγυρίζω σαν ζαβλακωμενο νικη-ευρωπης.
Θυμηθηκα, τα παντα στο περασμα των χρονων, απο φιλους εκδρομες, ξυλικια, ταλαιπωριες, κωλοχωρια, σκατογειτονιες Αθηνων και πασεις Ελλαδος και ολα αυτα με την τωρινη και φετινη πορεια, εγιναν ενα Flash Back που με πηραν τα ζουμια....
Γιαννεναρα ρε την πτανα μ ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ ΡΕΕΕΕΕ
:mono:
-
ένα ένα μου έρχονται στο μυαλό...
Κυριακή 04-05-2003 γήπεδο Παναχαικης ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ-ολυμπιακός 0-3 , έχει τελειώσει το παιχνίδι και αγανακτισμένος ένας ,πιτσιρικάς τότε, φίλαθλος (πολλοί μπορεί να κατάλαβαν για ποιον μιλάω ) ρίχνει μια κλωτσιά και σπάει ένα κάθισμα , εκνευρισμένος ο πρόεδρος της ΠΑΕ Μάνθος Κολεμπας τον βλέπει ...
Κολεμπας : τι κάνεις βρε παιδάκι μου !!! θέλεις να φάμε κανένα πρόστιμο ?
Φίλαθλος : πλήρωσε κάνα παίχτη εσύ Κολεμπα και το πληρώνω εγώ το κάθισμα !
Απ τις καλύτερες ατάκες που έχω ακούσει !!!
-
Πάτρα 2000-2001..παναχαικη-ΠΑΣ απίστευτος λαός όσο θυμάμαι πάνω από 4.000..Της π@υτάνας το κάγκελο..Θυμάμαι στην άλλη άκρη τους μηνάρες να βρίζουν μανάδες να μας πετάνε μία φωτοβολίδα και απο τα μπαλκόνια τους πορτοκάλια-πατάτες(η κρίση δεν είχε έρθει ακόμα :P)....Με τη γκολάρα του Ελντερ να έχουμε σηκώσει 7 ρίχτερ σεισμό..Και σαν μαλάκες να κοιτάνε τα μηναρόπουλα..Δυστυχώς όμως χάσαμε 2-1 αφού το γύρισαν με τον Σέμπουε-Νατροσβίλι ενώ είχε χάσει και ευκαιρία ο Κορμαρής για το 0-2..Μετά το τέλος του αγώνα και περιμένοντας στη στάση για να πάρω το λεωφορείο να πάω σπίτι μου με το κασκόλ μου γύρω απο τη μέση μου και απο πάνω το μπουφάν μου και περιτριγυρισμένος απο Παναχαϊκούς αλήτες να μου λένε ''φίλε πάμε βρήκαμε κάτι παγούρια στον κάτω δρόμο πάμε να τα βουτήξουμε''...Που να ξεραν σε ποιόν μίλαγαν............. :flag:
-
Γκολάρα ο Έλντερ φίλε, αλλά και μαλακία μετά αφού είδε κόκκινη και το 0-1 έγινε 2-1.
Elder (http://www.youtube.com/watch?v=XT39bp9t6DA#)
Ακράτειος, λέτε για τσιμέντα, λέτε για ξύλινες κερκίδες, για τς τσίγκινες τ ακράτειου δε λέτε τπτις ζαγάρια ε?
(http://i46.tinypic.com/19qz45.jpg)
Πάτρα με γαύρο και κόψαμε το πρωτάθλημα τ βάζελου και τιμωρήθκαμαν παίζοντας τo εντός μας ζντμπάτρα...
(http://i46.tinypic.com/fjnjw5.jpg)
Καραϊσκάκη με γριές 0-1 10.203 εισιτήρια, ο Φαφιές προπονητής μας...
(http://i48.tinypic.com/14xp3xd.png)
-
Στην ακράτεια ... ο τζες με την κόκκινη πουκαμίσα είναι κνίτης (μη γαυροσυγχέουμε τα πράματα) και ο τζες (η μορφή) που προσαρμόζει τα ray ban του! ... :P
Στην ΠΑΣ ... πστς Πατρινός, κάργα κνίτες ...
Όμως λείπουν πανιά ρε ΛΟΚΟ, πολλά πανιά ... εσείς που παραβρεθήκατε γνωρίζετε, εγώ διάβαζα τότε.
-
Πατρα, Αγγελάκης ο κορακας, οτι θελω κανω...
Απεβαλε τον παικταρα, χασαμε.
0-0 εδω με τον Βαζελο, μπουκαραν κατι χαμενα μεσα, ευκαιρια να μην ερθει ο γαυρος εδω..
Λιγο πριν την ριζούπολη, λιγο μετα το Πορτο.
Ποναει και καιει η τετοια του Ντελρέι.
Τι τα θυμαστε τωρα... Για να δειξετε ποσο περνανε τα χρόνια???? :(
Πανε αυτα, νεα σελιδα πια..... :mono:
-
Α! ρε Λόκο τη να πώ.....Απίστευτο γκολ του Ελντερ!.....Γαμωπάτρα :stop:
-
Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς
(http://www1.minpic.de/bild_anzeigen_kleiner.php?img=204751.jpg)
-
Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς
(http://www1.minpic.de/bild_anzeigen_kleiner.php?img=204751.jpg)
Ο καταραμένος βλάκας πασχαλίτσας.........
-
και κάποια ιστορικά εισιτήρια ....
(http://s2.postimg.org/945rsshcp/IMG_4883.jpg)
(http://s3.postimg.org/f6mtkj3cj/IMG_4884.jpg)
στο εισιτήριο του μπαράζ στη Φιλαδέλφεια το Λ 6 είναι το λεωφορείο Νο 6 και το Θ 11 είναι η θέση , μιλάμε για πολύ οργάνωση η εκδρομή!!!
-
Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς
(http://img268.imageshack.us/img268/1310/174go.jpg)
-
-Ανημερα του Αγιου Νικολαου .....2009..
-ΠΑΣ-Ηρακλης...(2-3)
-Δουλευω πρωινος και τελειωνα στις 2 η ωρα.
-Στις 3 ειχε απο την NOVA, ΠΑΣ-Ηρακλης...
-2 Συνταυροι **
αποφασιζουν να φυγουν απο Αθηνα πρωι
και να πανε Ζωσιμαδες.......
-Σχολαω λοιπον
παω σπιτι, ετοιμαζομαι και κατα τις 2μιση
ξεκιναω να παω στην καφετερια να δω ΠΑΣ...
-3παρα 20.... βαραει το τηλεφωνο...
-Κταω ...ηταν ο ενας Συνταυρος, ....με επαιρνε....
-Το σηκωνω:
Εγω: -Eλα, τι γινεται ρε?Ειστε μεσα?
Συνταυρος1: -Aστραλοοοοοοοον....
''στο βαθος: .....Aρρωστια μου μεγαλη που δεν εχει γιατρεια...''
........ Μια μεγαλη χαρη φιλε θελω.... και αμεσως...Επειγει !
Εγω : -Τι εγινε ρε?
Σ1 : Ο Συνταυρος2, παρκαρε στο ταδε μερος την βεσπα τ,
το πρωι που φευγαμε
και ξεχασε απαν μια τσαντα ρε φιλε....Σε παρακαλω , πηγαινε βρεστην....
-Εγω: -Απο τι ωρα ειναι παρκαρισμενη ρε?
-Σ1: -Απο τις 8 το πρωι!!!!!!
-Εγω: -Καλα εφκα....αλλα δεν νομιζω να ειναι απανω...
-Παιρνω αμαξι....παγενω στο σημειο (πολυ κοντα απο εκει που εμενα)
-Παω ...τι να ιδω ...?
-Η βεσπα παρκαρισμενη και διπλα πεσμενη μια καφε τσαντα...
-Παιρνω τηλεφωνο...
-Σ1: Eλα ρε την βρηκες? :-?
-Εγω : -Δεν μλες ρεη, μια κοκκινη βεσπα ειναι? :P
-Σ1: -Ρε τν βρηκες την τσαντα? :'(
-Εγω: -Kαι με αριθμο ...ταδε... :P
-Σ1: -ΡΕ ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ, ΤΝΕ ΒΡΗΚΕΣ ΤΝ ΤΣΑΝΤΑ? :'( :'(
(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
-Πεσ του Συνταυρου2 ,
να αναψει 1 λαμπαδα στον Αι-Νικολα
εδω ειναι η τσαντα
δεν τν πηρε κανενας! :P
=============================
-Μολις μπηκα στην καφετερια
....μολις ειχαμε κερδισει πεναλτι
και ο Σαιτας εκανε το 1-0!!!! :pashat:
-
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ όλα είναι δρόμος (http://www.youtube.com/watch?v=qkqsNkS1C5M&feature=youtu.be#)
Για τον οπαδο του ΠΑΣ όλα είναι δρόμος, είτε στην γ εθνικη είτε στην ευρώπη. ότι και να κάνετε δεν μπορείτε να μας στερήσετε το όνειρο και το ταξίδι. Ταξιδέψαμε στα χωράφια της γ εθνικής και φωνάζαμε Γιαννενάρα Champions Leauge. O ΠΑΣ είναι ΜΕΓΑΛΗ ομάδα γιατί αυτό πιστεύουν οι οπαδοί του και πάντα αυτό φώναζαν σε κάθε γήπεδο. Μετά την Θέρμη, την Δράμα, τον Τύρναβο, την Κοζάνη, τον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, την Ρόδο, την Κατερίνη, την Καβάλα, τις Σέρρες, την Καλαμάτα ας ξαναέρθει στους οπαδούς αυτή η αγνή δίψα του φιλάθλου. Ας προσπαθήσουμε όλοι να ξαναεπιστρέψει.
-
τον Άγιο Νικόλαο Κρήτης,
geso, ήσουν κι εσύ με τα μπιφτάκια στη Σούδα?
Αν ήσουν, κάνε π.μ :P.
Υ.Γ. Ομαδάρα ο ΠΑΣ εεε? :)
-
με τον άγιο νικόλαο δεν ήταν και ένα λύκειο που είχε πάει πενταήμερη κάτω;;;
-
7-1-2001 αρης-ΠΑΣ 1-0 τελειώνει το παιχνίδι μπαίνουμε στο λεωφορείο και με συνοδεία αστυνομίας φεύγουμε απ το Χαριλάου .
Σταμάτημα στα μαλγαρα για κατούρημα 5 λεπτά και αναχώρηση κοσι για Γιάννενα (άρχισε να ψιλοχιονίζει ) ! μετά από λίγο τηλέφωνο στο πούλμαν (η εκδρομή ήταν με bv) από τους μπάτσους !!!
μπατσος: μήπως ξεχάσατε κανέναν ?
bv : όχι όλοι εδώ είμαστε (είχαμε κάνει καμιά 10αρια χλμ )
μπατσος: έχει ξεμείνει ένας στα διόδια και μάλλον δικός σας είναι!!!
bv :ποιος είναι ? ρωτήστε τον !
μπατσος: τον ρωτάμε αλλά δεν μας λέει ! συγκεκριμένα μας απάντησε ότι οφείλουμε να τον γνωρίζουμε !!!!
bv :πως είναι εμφανισιακά (αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε )
μπατσος: μοιάζει με τον Ροβινσώνα Κρούσο
bv :ο μαλάκας ο Δίκαιος είναι!!!!!!!!
φρένο και όπισθεν στην εθνική οδό , μετά από 20 λεπτά γυρίζουμε στα διόδια , μπαίνει μέσα ο Δίκαιος και κάνει δριμύτατες παρατηρήσεις στον οδηγό.
Δίκαιος : πως φεύγετε κύριε χωρίς να κάνετε καταμέτρηση στους επιβάτες !!! και εκεί κάνει θεϊκή παρέμβαση ο λαχανόπιτας
Λαχανόπιτας : α μω μαλάκα πήγες και κρυφτκες πίσω απ τσς θάμνους μη σ δούμε το κώλο !!!
Ούτε ανάσα δεν μπορούσαμε να πάρουμε και ο καβγάς Δίκαιου Λαχανόπιτα συνεχίζονταν !!! απίστευτες στιγμές!
-
αντι-ΟΦΗ τα σπας ρε ... μας φτιαχνεις την διαθεση... περιμένω με ανυπομονησια και αλλες ιστορίες!!!
-
4-2-2001 παοκ-ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ 2-3 ιστορικό διπλό (Έλντερ-Μπλέτσας-Κορμαρής) μόλις είχε φύγει ο τιτάνας της προπονητικής νικος κοβης και είχε αναλάβει ο μουστάκιας !!!
Το γνωστό ραντεβού στη νομαρχία το χάραμα (δεν υπήρχε η πολυτέλεια της εγνατιας , υπήρχε η εμπειρία της κατάρας ) , πάλι κωλόκαιρος χιόνιζε , άλλοι λέγαν να το ακυρώσουμε άλλοι να ξεκινήσουμε , τελικά φύγαμε ! Καμιά 25αρια στο πούλμαν μεταξύ των οποίων και οι Δίκαιος Λαχανόπιτας και Φανη-λη ο γνωστός αεκτζης dream team !!!
Με τα πολλά το ηρωικό λεωφορείο φτάνει στη τούμπα κατεβαίνουμε , μαζευόμαστε έξω απ τη θύρα και περιμένουμε τα εισιτήρια , αρκετοί παοκτζηδες γύρω μας πουθενά αστυνομία , άλλες εποχές , όλα ήσυχα κι ωραία ! μετα απο λιγο μας πλησιαζει ενας παοκτζής , λίγο μαγκακος , μας κοιτάει και θεωρεί ότι ο πιο κατάλληλος για κουβέντα είναι ο Φανη-λη !!!!! (που ήταν ντυμένος από πάνω με μια μπλούζα ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ και από κάτω φορούσε μια φόρμα καράτε ανεβασμένη μέχρι το λαιμό, σφιγμένη με λάστιχο που σου έδινε την εντύπωση ότι θα πάθει ανακοπή !) φέρτε λίγο την εικόνα στο μυαλό σας !
μαγκάκος παοκτζής: ρε φιλαράκι δε με λες , αυτός ο Φουτσινη που πήραμε από σας τι σόι παίχτης είναι ?
ΦΑΝΑΡΑΣ : (τον κοιτάει για μερικά δευτερόλεπτα) σε γαμήσω ρε μαλάκα σε γαμήσω , ο παοκτζης πανικόβλητος βάζει τα πόδια στη πλάτη και γίνετε κεντερης και ο Φαναρας να του φωνάζει : ρε φίλε ένα τσιγάρο ρε φίλε ...ε στη συνέχεια αποθέωση Φανη-λη με το γνωστό σύνθημα
άνοιξε επιτέλους μια σχολή Φανη-λη Φανη-λη ηη
-
Καλημέρα και από εμένα γράφω πρώτη φορά.Φίλε αντι-ΟΦΙΣ φοβερή η εικόνα που περιγράφεις .
-
Να ειναι αναπαυμένος εκει που ειναι πια, ο μεγιστος Φάνης...
βάζω και εδώ τη διόρθωση από τον ίδιο το Davelis ώστε να μην δημιουργηθεί λανθασμένη εντύπωση σε κάποιον ο οποίος δεν διαβάζει τη συνέχεια
Λαθος πληροφόρηση δική μου.
Στην πολη ειναι, μετά απο εναν εγκλεισμό :stop: στην Θεσσαλονίκη.
Λαθος μου και συγνώμη.
Παράθεση διόρθωσης: DK
-
τι επαθε ρε παιδια ο φανης? πριν λιγες μερες μια χαρα τον ειδα.
-
Να ειναι αναπαυμένος εκει που ειναι πια, ο μεγιστος Φάνης...
Και αναπαυμό να μην έχουν οι Κάφροι που τον ..., ξέρουν αυτοί :stop:
-
Περίοδος 2002-2003 αγωνιστικά εξασφαλίσαμε την 14η θέση και θα διεκδικούσαμε την παραμονή μας σε αγώνα μπαράζ με Καλαμαριά . Όμως αφαιρέθηκαν απ την ομάδα μας 90 βαθμοί έτσι οι 25 που είχαμε έγιναν -65 ο ιωνικός (στολίδι του ελληνικού ποδοσφαίρου ) πήρε τη θέση του ΠΑΣ κτλ κτλ .
Αγανακτησμένοι - αηδιασμένοι - στεναχωρημένοι αλλά και συνηθισμένοι ξεκινήσαμε μπαράζ κινητοποιήσεων με αποκορύφωμα το κλείσιμο των δρόμων ! είχαν δημιουργηθεί δυο πυρήνες , ο ένας ήταν στην παλιά εθνική Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας στη θέση Σουλοπουλο και ο άλλος στην Ιωαννίνων - Άρτας στη θέση Αυγό !
Σάββατο θυμάμαι ήταν και βρισκόμασταν στο Αυγό με επικεφαλή-συντονιστή τον Τάκη Γραμμενιάτη!!!! ουρές τα αυτοκίνητα φασαρία διαπληκτισμοί μικροεντάσεις κτλ κλτ ... εκεί κοντά είναι κάποιο κέντρο που κάνει γάμους νομίζω Αλέκος λέγετε σκάει λοιπόν το νυφικό αυτοκίνητο με το ζευγάρι .... που να περάσει ΠΑΣ ΟΛΕ , ΠΟΥΤΑΝΑ ΑΘΗΝΑ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑ κτλ κλτ κατεβαίνει ο οδηγός διαβουλεύσεις εξηγήσεις ε με τα πολλά ανοίγουν το μπλόκο και περνάει , με το που περνάει κλείνει πάλι ο δρόμος , από πίσω τρελή ουρά με τους συγγενείς - καλεσμένους να ωρύονται εκεί κάνει θεϊκή παρέμβαση ο τεράστιος Τακης Γραμμενιατης και τι λέει ο τύπος :
θα περάσουν μόνο όσοι έχουν μαζί τους το προσκλητήριο !!!!!!!!
μεγάλε Αγιαξ γι αυτό σε αγαπάμε οι στιγμές που μας έχεις χαρίσει είναι ανεπανάλληπτες! αγωνιστικές και μη !
-
Να ειναι αναπαυμένος εκει που ειναι πια, ο μεγιστος Φάνης...
Λαθος πληροφόρηση δική μου.
Στην πολη ειναι, μετά απο εναν εγκλεισμό :stop: στην Θεσσαλονίκη.
Λαθος μου και συγνώμη.
-
Μια που θυμηθήκαμε τον Φανάρα.
Φάνη-λη και Κουλούρας vs γαύρος
Την περίοδο 2000-1 στο ματς με τον γαύρο στους Ζωσιμάδες, ποιος δεν το θυμάται; τίγκα το γήπεδο, μας περίμενε απο μια κορδέλα και χαρτάκια σε κάθε καθισματάκι πριν τον αγώνα, το χαλάζι που έπεσε στην αρχή του αγώνα, την γκολάρα του Κεμπάτζε που έκανε το 1-1 και έγινε σεισμός και το γκοοοοοοοολ έσπασε όλα τα ντεσιμπέλ ακουστήκαμε στα πέρατα του κόσμου, το χέρι πέναλτι που έκανε ο Μπελά, με το βαρύ 1-5 στο τέλος.
Ο αγώνας άρχιζε στις 5 (ή 5.30). Από τις 3 άρχιζε να μπαίνει ο κόσμος. Ήμουν στην μεγάλη τέρμα κάτω. 3 και κάτι εμφανίζεται ο Φάνης με χοντρό μπουφάν, σκουφάκι και στα χέρια κρατώντας ένα ζευγάρι χοντρά γάντια και το κλασικό κασετόφωνο για να ακούει την αεκ παράλληλα.
Αφού του τραγουδάει ο κόσμος το γνωστό σύνθημα "άνοιξε επιτέλους την σχολή" κατά την είσοδό του, ακουμπάει τα πράγματά του στο καρεκλάκι βγάζει και το μπουφάν και μένει με το κοντομάνικο κάνοντας τις τελευταίες τζούρες του τσιγάρου. Ο κόσμος φωνάζει πιο πολύ. Βγάζει και το κοντομάνικο και μένει με το παντελόνι. ( ο καιρός μες στην μαυρίλα λίγο πριν πέσει το τρελό χαλάζι)
Και κάνει την μαγική κίνηση. Φοράει τα χοντρά γάντια και πέφτει κάτω ημίγυμνος έτοιμος να πάρει κάμψεις.Όλοι η σκεπαστή να μετράει: έναααααα δύοοοοοο τρίαααααα τέσσερααααααα , πρέπει να πήρε καμιά εικοσαριά. Τουμπανιασμένος ο Φάνης δείχνει τα μπράτσα στους πασολέδες και αυτοι τον αποθεώνουν τρελά και λένε πάλι το σύνθημα. Και ξαφνικά εκείνη την στιγμή ακούγεται τρελή γιούχα σ όλο το γήπεδο γιατί σκάει μύτη ο Ανατολάκης για να κάνει την κλασική αυτοψία πριν μπει η ομάδα του για προθέρμανση.
Ο Φάνης με το που τον βλέπει γίνεται θηρίο και πάει μπροστά μισός μέσα μισός έξω στο κάγκελο. Ο Ανατολάκης τον κοιτάει γυμνό να χτυπιέται και του δίνει λίγο σημασία.Ο Φανάρας αγριεύει και του δείχνει το μπράτσο που το έσφιγγε και έκανε ποντίκι και του φωνάζει: κοίτα εδώ ρε κοίτααααααα, ντουλάπα ρεεεε ντουλάπααααααααααα είμαι ρεεεεεε, μ@@@@νο θα σε γ@@@σω σήμερα. Ο Ανατολάκης απάντησε με ένα ειρωνικό (ερωτικό) χαμόγελο και αποχώρησε για τα αποδυτήρια με τον Φανάρα να συνεχίζει τα μπινελίκια και τον κόσμο να τον αποθεώνει πιο πολύ.
Στο ημίχρονο στο ίδιο σημείο στα κάγκελα στην σκεπαστή εμφανίζεται ο Κουλούρας. Ζωχαδιασμένος άρχισε να φωνάζει κάτι βραχνιασμένος: ου ρεεεεεεεεε ου ρεεεεεεεεεεεεε κωλόγαυροι ουυυυυ ρεεεεεεεεεεεεεε και μπαίνει ο άπαιχτος μέσα και τρέχει στον στίβο προς την 7 που ήταν οι γαύροι και τους βουτάει ένα πανό, το φορτώνει στην πλάτη και τρέχει να πάει προς την 9.Μπαίνουν κανα δυο γαύροι μέσα να το κυνηγήσουν και λίγο πριν φτάσει πίσω από τον πάγκο τον φιλοξενούμενων στην παλιά σκεπαστή τον σταματάει ο πρόεδρος των b v του το παίρνει και το δίνει πίσω στους γαύρους που δεν κατάλαβαν από που τους ήρθε και έληξε εκεί το θέμα.Μετά νομίζω πήγε στην απέναντι κερκίδα για το υπόλοιπο του αγώνα. Η χειρονομία μετράει :P
Ωραίες εποχές. :mono:
-
την γκολάρα του Κεμπάτζε που έκανε το 1-1 και έγινε σεισμός και το γκοοοοοοοολ έσπασε όλα τα ντεσιμπέλ ακουστήκαμε στα πέρατα του κόσμου, το χέρι πέναλτι που έκανε ο Μπελά, με το βαρύ 1-5 στο τέλος.
ο κεμπατζε είχε μειώσει σε 1-2
-
την γκολάρα του Κεμπάτζε που έκανε το 1-1 και έγινε σεισμός και το γκοοοοοοοολ έσπασε όλα τα ντεσιμπέλ ακουστήκαμε στα πέρατα του κόσμου, το χέρι πέναλτι που έκανε ο Μπελά, με το βαρύ 1-5 στο τέλος.
ο κεμπατζε είχε μειώσει σε 1-2
Σωστός!!!
-
1999-2000
Κλασσική Κυριακή, 15.00 ο αγώνας. Β' εθνική και παίζουμε στα Σέρρας, 2ο γύρος, 3-4 αγωνιστικές πρίν το τέλος. Πρέπει να ήταν και κοντά στο Πάσχα.
Ένα και μοναδικό λεωφορείο, της Ϊριδας τότε. Ένα έφευγε πάντα. Δεν είχαν στεγαστεί ακόμα οι BV. Mάλιστα είχε την τάση ο ΝικοΤσώλης να εκθειάζει αυτό το λεωφορείο, με το γνωστό "Λάκη μου, στις Σέρρες θα πάει το γνωστό λεωφορείο της Ίριδας...Ξέρεις, κάθομαι και τα θαυμάζω αυτά τα παιδιά. Με τι κέφι φτάνουν σε όποια πόλη παίζει ο ΠΑΣ. Με τι δυνάμεις υποστηρίζουν την ομάδα επί 90 λεπτά. Μπράβο τους." :P
Δεν είχε χαράξει ακόμα. Σχεδόν γεμάτο το λεωφορείο. Έρχεται και ο Τσώλης να μας ευχηθεί καλό δρόμο, κρατώντας ένα ποτήρι (νερού) τίγκα στο ουίσκι. Ξεκινάμε, ο Χρήστος οδηγός όπως πάντα (και για πολλά χρόνια). Με το που φτάνουμε Πέραμα, μέσα στο λεωφορείο δεν έβλεπες τίποτα προς τα μπροστά. Και από εκεί που ακούγαμε Ράδιο Ήπειρος και σκυλάδικα, στο Πέραμα το γυρνάει στον Bob Marley. Οι μπροστινοί μας όρθιο το κεφάλι, να κοιτάνε ευθεία μπροστά και να μην λένε τίποτα.
Περνάει η ώρα, έχουμε φτάσει Μάλγαρα, φορτώνουμε κάτι δικούς μας από Θεσ/νίκη και από Αθήνα (ο γνωστός με πράσινο σκουφάκι), αισίως στα 70 άτομα μέσα στο λεωφορείο. Κοντεύουμε στις Σέρρες. Οι μπροστινοί μας όρθιο το κεφάλι, να κοιτάνε ευθεία μπροστά και να μην έχουν βγάλει λέξη σε όλο το ταξίδι. Τίποτα. Μπαίνουμε στις Σέρρες, λέει ο ένας στον άλλο μετά από 7 ώρες:
-''Ρε συυυυυ τι θα κάνουμε αν μας ψάξουν?''
-''Και τι θα μας βρούν ρεεεε?"
-''Αυτά εδώ ρεεεε."
-¨ Ε δεν ξέρωωωω. Βρές κατίίίίίι...''
-" Άσε το βρήκαααα..."
-"Τι βρήκες ρε?"
-'Βρήκα τι θα πωωωω"
-"Τι θα πεις?"
-" Θα πω οτι είναι για τα δόντια μου ρεεεεε..."
Και γυρνάει προς τα πίσω μας, χαμογελάει και παρατηρούμε οτι δεν έχει ίχνος δοντιού...
Μπαίνουμε κανονικά στο γήπεδο. Ο αγώνας πρέπει να είχε λήξει 0-0 (πρέπει να τους είχε ακυρωθεί και γκολ για οffside νομίζω). Οι πέτρες και οι βίδες να μας έρχονται χαλάζι απέξω. Τα αλάνια που κάθοταν στο λεωφορείο μπροστά μας, να μην έχουν καταλάβει τίποτα και στην κερκίδα, και να χαζεύουν στο άπειρο.
-Πωωωω ρε φίλεεεεεεε....
-Τι έπαθες ρεεεεεεε?
-Πως θα γυρίσουμε τώραααα...πίκρααααα...χάσαμεεεε
-Γαμησέ τααααααααα
Στον γυρισμό κάπου στα σύνορα Κοζάνης-Γρεβενών (είχαμε πάει από άλλο δρόμο,όχι από Κατάρα), περασμένα μεσάνυχτα, όλο το λεωφορείο να ροχαλίζει και να κοιμάται, το ένα αλάνι να φωνάζει (σαν βασανισμένος) στον ύπνο του: "Nερό, νερό, νερό". Mετά από λίγο, και ενώ απέχουμε κανά 2ώρο από Γιάννενα, βλέπει ένα φωτάκι απέναντι, ξυπνάει τον φίλο του και του λέει
-"Ξύπνα ρε, φτάσαμε Γιάννενα...Να και το Πέραμα".
-''Οδηγέ κάνε μια στάση στο περίπτερο να αγοράσω μια σοκολάτα''
-
Καπως ετσι σαν τα παλικαρια του Chilly γυρισαμε απο τη Νεαπολη μετα τον απ0οκλεισμο στο κυπελο...
μιλιά δεν εβγαινε στο αυτοκινητο κατα την επιστροφη...
Στη καταρα αν δεν κανω λαθος ειπε το φιλαρακι που οδηγουσε:
Γαμω την πουτανα μου... και σας ειπα σκατομερα απ το πρωι....
αλλα δεν ειχε κανεις διαθεση να σχολιασει τιποτα παραπανω
και ημασταν και νηφαλιοι :P
-
τέλειωσαν οι ιστορίες ωρέ;
-
... α ρε μανούλα μου ...
... Α ΡΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...
................................................. ................................
Ο ΙΛΙΤΣ σκίζει τα δίχτυα της Κέρκυρας κι όλοι χοροπηδάν σαν τα ζαγάρια γύρω μου ...
... Ο γιος μου με ρωτάει: γιατί κλαις μπαμπά ; Δεν χαίρεσαι ; ΠΑΜΕ ΕΥΡΩΠΗ !!!
... Χαίρομαι παιδί μου, χαίρομαι ...
.............................
... Εγώ θυμόμουν ένα τηλέφωνο που είχα πάρει τη μάνα μου πριν 30 (ποιος ξέρει πόσα) χρόνια ...
... Τι έκανε ο ΠΑΣ μάνα ;
... Έχασε παιδί μου. Τώρα γύρισαν κι οι άλλοι ...
...
... Μην κλαις παιδί μου δεν πειράζει...
... Τι δεν πειράζει ρε μάνα, αφού χάσαμε, πέσαμε ... (λυγμοί ... )
... Μην στενοχωριέσαι παιδάκι μου, αυτοί οι αλήτες εκεί τα έχουν όλα σιασμένα, παράτα τα αυτά και κοίτα να 'σαι συ καλά ...
... α ρε μανούλα μου ...
... πόσο δίκιο είχες ...
... τότε δεν σε άκουσα ...
... τώρα για μια ακόμη φορά μες στις μαύρες μου ...
... και μου φαίνεται σαν να νοιώθω το χάδι σου ... από κει ψηλά ... να προσπαθεί να με παρηγορήσει ...
... Μην στενοχωριέσαι παιδάκι μου ...
... Α ΡΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...
kacalis papakostas να αναστεναξω δεν μ ακους (http://www.youtube.com/watch?v=UKVsZJ15GNI#)
-
Εξάλου θα μας χάλαγε και το σύνθημα
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΧΑΡΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΣἘΝΑΝ ΤΕΛΙΚΟ
ΕΝΑ ΜΟΝΑΧΑ ΞΕΡΩ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ
Ο ΠΑΣ ΟΛΕ ΣΕ ΑΓΑΠΩ!!!
Η ομάδα μας κατάφερε οτι επί 47 συναπτά έτη ΟΛΗ η πολή να είναι ΠΑΣ (Υπάρχουν και προδότες σε όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας)!
Ακόμη και σήμερα μόλις γυρίζω από το γήπεδο ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ στο δρόμο ρωτάνε:ΠΟΣΟ ΗΡΘΕ Ο ΠΑΣ?
Τα παιδια μου 8 και 4 ετών μόλις τους ρωτάνε τι ομάδα είσαι να λένε ΠΑΣ!
Πηγαίνα να πάρω τον γιό μου από το σχολείο και παιδάκια 8-9-10 ετών φώναζαν οεοε ------ Ο ΠΑΣ ΟΛΕ
Αυτό που κατάφερε ο ΠΑΣ 47 χρόνια είναι να έχει συνδεθεί με την καρδιά μας την ψυχή μας την ίδια!!
Κατάφερε αυτό που δεν κατάφεραν όλες οι πόλεις στην ελλάδα, πλην λάρισας, να πας στην αθήνα σαλονίκη κλπ να λές οτι είσαι από ΓΙΑΝΝΙΝΑ και να σου λένε πρώτα απὀλα οτι εκεί έχετε τον ΠΑΣ!!
Ο ΠΑΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ Η ΙΔΙΑ!!!
-
Μπορεί ο μικρός να το ξεχάσει, εγώ ποτέ...
-Παπ καλησπέραααα
-Καλώς το τρελοκομείο.
-Έχω πρόβλημα
-Τι έπαθες πάλι ρε; (ουκ ολίγες τρομάρες έχουμε τραβήξει με πάρτη του)
-Να είναι να κάνω την παλιοεγχείρηση σε μια βδομάδα, αλλά θέλω να το πάω για αργότερα κατά τς 3 του Ιουλίου.
-Και γιατί ρε πανίβλακα να το αναβάλεις, αφού τότε πρέπει να γίνει...
-Και καλά ρε παπ, σ κρατάει η καρδιά να μην είναι ένας μας εκεί στη πρώτη ευρωπαϊκή κλήρωση του ΠΑΣ, να έχουμε λάιβ θκό μας, να έχουμε φωτογραφία το μπαλάκι π θα γράφει ΠΑΣ, να να να...
-Κάγκελο ο παπς. Τι να σ πω άμα το βανς έτσι το θέμα...
-Εμ πως αλλιώς να το βάλω, να ημάστενε σε 2-3 ώρες απόσταση και να μη δώκουμε το "παρών';;; Κάτσε παίρνω τηλέφωνο να αναβάλω τν επέμβαση, δε γίνεται να λείπουμε...
Δε γίνεται να λείπουΜΕ.
Τν ανέβαλε τν εγχείρηση.
Κάποιοι ανέβαλαν το ραντεβού με τν Ιστορία.
Όπως έγραψα κ σ ένα φίλο μη μασάτε.
Ο ΠΑΣ της καρδιάς μας, μια φορά, μια γαμημένη φορά, μα σε 1 μα σε 5 μα σε 10 χρόνια θα πατήσει ευρωπαϊκά γήπεδα και όχι για προετοιμασία.
Τα βαρίδια που δεν τον αφήνουν να πετάξει να μπορέσει να διαολοστείλει μόνον.
:mono: ρε κουφάλες :mono:
-
Έλεγα πως δεν θα έγραφα τίποτε σ' ετούτο το topic,όχι γατί δεν θυμόμουν,
αλλά γιατί ήθελα να ξεχάσω πιά... Ένα ημερολόγιο θλιβερών αναμνήσεων,
με μόνιμο συναίσθημα την ματαίωση και μετά την προσμονή...
ή και αντίστροφα...
Και η καρδιά μου εκεί πάντα κολλημένη... σ' ένα ατελείωτο δικαστήριο με το μυαλό,
να δίνει και να παίρνει πάντα αναστολή και χάρη...
Κι έρχεται ο χρόνος πίσω πάλι... μου μαστιγώνει την ψυχή... σε ένα Μαγιάτικο
βράδυ το 2008... και πάλι σου μιλούσα στο παλιό forum τότε:
midnight ΗΣΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ…Γράφτηκε: 23 May 2008, 01:12
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς σε γνώρισα......Είναι πολλά τα χρόνια!!! Πρέπει να ήταν Κυριακή....
Περνούσα έξω από το σπίτι σου και είχες κόσμο!!! Σκέφτηκα θα 'ναι η γιορτή σου!!
Οι πόρτες ήταν ανοιχτές και οι φωνές φτάναν στο δρόμο!!!
Πέρασα το κατώφλι σου και κάθησα. Ποτέ δεν είχα ξαναδεί τόσους καλεσμένους!!!!!!!!!!!!!!
Ολόγυρά σου αυτοί να τραγουδούν και εσύ στη μέση να χορεύεις!!!!!!!!!!!!!!!!
Θάμπωσαν τα μάτια μου, κόπηκε η ανάσα μου, θέλησα κάτι να σου πω και η φωνή μου χάθηκε στο πλήθος!
Χτυπούσαν τα χέρια ρυθμικά οι καλεσμένοι σου και σε φωνάζανε με το χαϊδευτικό σου!Ajax σε φώναζαν!!!
Εγώ λοιπόν ακόμη έτσι σε λέω!!!
Άκουσα τότε να λένε ονόματα παράξενα, από άλλους τόπους!
Μου είπανε, λέει, πως ήταν πρίγκηπες που κάποτε ήρθαν από την άκρη του κόσμου και σαν έφθασαν, ήρθαν αμέσως σε σένα!!
Κι έγινες τότε Βασιλιάς!!!
Και μαγεύτηκαν τα πλήθη απ' την λάμψη σου! Και θαύμασαν οι άνθρωποι την ομορφιά σου! Και σ' αγάπησαν πολύ!!!
Δεν μπόρεσαν ποτέ ξανά να ζήσουν μακρυά σου!!
Και σαν ταξίδευες ερχόταν όλοι μαζί σου!
Ποτέ δεν πήγες μόνος πουθενά!!!
Έτσι λοιπόν σε γνώρισα! Και πέρασαν τα χρόνια...........
Μα σ' ένα ταξίδι σου, είπαν πως προδόθηκες, πως γκρεμίστηκες και έγινες ένας ξεπεσμένος ευγενής...
Και σώπασαν οι άνθρωποι...ερήμωσαν οι καρδιές τους...κι αναρωτήθηκαν που πήγε η ομορφιά σου...
Ούτε που θέλω να σκεφτώ πώς μπορεί να ένιωσες τότε...
Ήρθα στο σπίτι σου και σε είδα μετά από καιρό.
Είχες αλλάξει...Δεν ήσουν όπως παλιά!
Έδειχνες τώρα απελπισμένος, αποκαρδιωμένος, μοναχικός! Παρά το γεγονός ότι το σπίτι σου ήταν και πάλι γεμάτο και ποτέ δεν άδειασε από κόσμο!
Σε πήρα απ' το χέρι και τρέξαμε μαζί να ξαναπιάσουμε τ' όνειρό σου!
Πόσες φορές δεν άφησα στην άκρη τα δικά μου όνειρα για να έρθω μαζί σου!!
Να είμαι εκεί όταν θα χαρείς! Να είμαι εκεί όταν θα πονούσες!
Πόσες φορές δεν πόνεσα ε γ ώ σαν έπεσες και σαν σε είδα ματωμένο κοίταξα όλο αγωνία για να δω αν ζεις ακόμη!!
Μου έφτανε μόνο αυτό, για να σε πάρω και πάλι απ' το χέρι, να επουλώσω τα τραύματά σου και να σε δω να στέκεσαι όρθιος!
Απ' την αρχή! Δυνατός κι έτοιμος να μου πεις πως δεν μ 'άφησες μόνο!!
Και κύλησε ο χρόνος...........Αμείλικτος! Χωρίς σταματημό...Και χωρίς ν 'αλλάξει κάτι...
Επιστρέφοντας πίσω, βλέπω πόσο βαθιά κρύψαμε κι οι δυό μας την αλήθεια...
Εσύ δεν θέλησες ποτέ να μου την πεις! Κι εγώ δεν θέλησα ποτέ να την ακούσω!
Ωστόσο η αλήθεια, ήτανε πάντα εκεί!!
Είχες αλλάξει από τότε...........
Δεν άντεξες ποτέ την προδοσία! Κι ενώ αργοπέθαινες εγώ δεν θέλησα ποτέ μου να το δω, γιατί παρέμεινες πάντα φιλόξενος, ευγενής, αξιοπρεπής!
Συχνά ευάλωτος- ευκολόπιστος- ρομαντικός...
Στην πραγματικότητα, ήσουν αδύναμος χαρακτήρας...
Πώς μπορώ να σε κατηγορήσω γι' αυτό???
Μήπως κι εγώ δεν ήμουνα το ίδιο???
Αρνήθηκα να δω το πόσο σου στοίχησε εκείνη η προδοσία! Ότι σε σκότωσε και δεν έζησες ποτέ μετά απ' αυτό...
Δεν βρήκα τη δύναμη να διώξω μακρυά σου, όλους αυτούς που σε πρόδωσαν, που σε ντρόπιασαν!!
Πίστεψα όλους τους άλλους, που σου έδωσαν ψεύτικες υποσχέσεις, που σε μεταχειρίστηκαν, που σε κομμάτιασαν...
Σου συγχώρεσα όλα σου τα λάθη όσο κι αν με πλήγωσαν και δεν σου το είπα ποτέ, γιατί δεν ξέρω αν μπορούσες να τα αποφύγεις!
Και η μόνη μου δικαιολογία σε όλα αυτά, είναι η φυσική μου αδυναμία μπροστά στον φόβο μου να μην σε χάσω ολοκληρωτικά!!!
Να μην μείνω μόνος χωρίς εσένα! Χωρίς τον μύθο σου! Έστω ακόμη και χωρίς το φάντασμά σου! Γιατί ακόμη κι αυτό με έκανε να ελπίζω σε σένα!!!
Μπήκα περαστικός στο σπίτι σου για μια στιγμή κι έμεινα εδώ για πάντα! Δεν έφυγα ΠΟΤΕ!!!
Δεν μπόρεσα να ζήσω μακρυά σου και είναι πολύ αργά για να σε εγκαταλείψω τώρα!
Θα μείνω για πάντα εδώ για να σου θυμίζω ποιός είσαι!
Θα φωνάζω το όνομά σου και δεν θα σταματήσω, μέχρι να ζωντανέψω την κουρασμένη σου καρδιά!
Κι αν δεν τα καταφέρω, θα σε ζωντανεύω στα όνειρά μου, στο μυαλό μου, στους παλιούς σου μύθους
και θα ελπίζω μάταια πως κάποτε θα ξαναζήσεις στ' αλήθεια......
Α, ρε κερατάδες όλοι σας διαχρονικά... τί εχετε κάνει...
Τον προδώσατε, τον παραδώσατε, τον περιπλανήσατε, τον βασανίσατε...
Τον ''σταυρώσατε'', τον σκοτώσατε, τον θάψατε...
Κι ύστερα... τον περιφέρατε ως άλλο ''θαυματουργό λείψανο'' επί 30 χρόνια...
και με το αζημείωτο πουλήσατε παρηγοριά κι ελπίδα στους τεθλιμμένους ''συγγενείς''
και φίλους του,που ζούσαν με την ανάμνησή του...
Κι ΑΥΤΟΣ που άκουγε δεκαετίες ολόκληρες τις φωνές τους,τις προσμονές τους,
το βουβό και εκωφαντικό τους κλάμα... τις ικεσίες,τις προσευχές,τις κραυγές... Τις ενοχές,
τις συγγνώμες,τις διηγήσεις... ''ζωντάνεψε'' κι ''αναστήθηκε'' από τους ''νεκρούς'',
για να σας ξεβρακώσει όλους σας! Να δικαιώσει την ιστορία και την μνήμη του
πριν προλάβετε να τον αποτελειώσετε οριστικά..
Τί έχετε κάνει ρε αλήτες και δεν μου δώσατε ποτέ λογαριασμό... γιατί με βρήκατε
βολικό κι ευκολόπιστο...
-
Έλεγα πως δεν θα έγραφα τίποτε σ' ετούτο το topic,όχι γατί δεν θυμόμουν,
αλλά γιατί ήθελα να ξεχάσω πιά... Ένα ημερολόγιο θλιβερών αναμνήσεων,
με μόνιμο συναίσθημα την ματαίωση και μετά την προσμονή...
ή και αντίστροφα...
Και η καρδιά μου εκεί πάντα κολλημένη... σ' ένα ατελείωτο δικαστήριο με το μυαλό,
να δίνει και να παίρνει πάντα αναστολή και χάρη...
Κι έρχεται ο χρόνος πίσω πάλι... μου μαστιγώνει την ψυχή... σε ένα Μαγιάτικο
βράδυ το 2008... και πάλι σου μιλούσα στο παλιό forum τότε:
midnight ΗΣΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ…Γράφτηκε: 23 May 2008, 01:12
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς σε γνώρισα......Είναι πολλά τα χρόνια!!! Πρέπει να ήταν Κυριακή....
Περνούσα έξω από το σπίτι σου και είχες κόσμο!!! Σκέφτηκα θα 'ναι η γιορτή σου!!
Οι πόρτες ήταν ανοιχτές και οι φωνές φτάναν στο δρόμο!!!
Πέρασα το κατώφλι σου και κάθησα. Ποτέ δεν είχα ξαναδεί τόσους καλεσμένους!!!!!!!!!!!!!!
Ολόγυρά σου αυτοί να τραγουδούν και εσύ στη μέση να χορεύεις!!!!!!!!!!!!!!!!
Θάμπωσαν τα μάτια μου, κόπηκε η ανάσα μου, θέλησα κάτι να σου πω και η φωνή μου χάθηκε στο πλήθος!
Χτυπούσαν τα χέρια ρυθμικά οι καλεσμένοι σου και σε φωνάζανε με το χαϊδευτικό σου!Ajax σε φώναζαν!!!
Εγώ λοιπόν ακόμη έτσι σε λέω!!!
Άκουσα τότε να λένε ονόματα παράξενα, από άλλους τόπους!
Μου είπανε, λέει, πως ήταν πρίγκηπες που κάποτε ήρθαν από την άκρη του κόσμου και σαν έφθασαν, ήρθαν αμέσως σε σένα!!
Κι έγινες τότε Βασιλιάς!!!
Και μαγεύτηκαν τα πλήθη απ' την λάμψη σου! Και θαύμασαν οι άνθρωποι την ομορφιά σου! Και σ' αγάπησαν πολύ!!!
Δεν μπόρεσαν ποτέ ξανά να ζήσουν μακρυά σου!!
Και σαν ταξίδευες ερχόταν όλοι μαζί σου!
Ποτέ δεν πήγες μόνος πουθενά!!!
Έτσι λοιπόν σε γνώρισα! Και πέρασαν τα χρόνια...........
Μα σ' ένα ταξίδι σου, είπαν πως προδόθηκες, πως γκρεμίστηκες και έγινες ένας ξεπεσμένος ευγενής...
Και σώπασαν οι άνθρωποι...ερήμωσαν οι καρδιές τους...κι αναρωτήθηκαν που πήγε η ομορφιά σου...
Ούτε που θέλω να σκεφτώ πώς μπορεί να ένιωσες τότε...
Ήρθα στο σπίτι σου και σε είδα μετά από καιρό.
Είχες αλλάξει...Δεν ήσουν όπως παλιά!
Έδειχνες τώρα απελπισμένος, αποκαρδιωμένος, μοναχικός! Παρά το γεγονός ότι το σπίτι σου ήταν και πάλι γεμάτο και ποτέ δεν άδειασε από κόσμο!
Σε πήρα απ' το χέρι και τρέξαμε μαζί να ξαναπιάσουμε τ' όνειρό σου!
Πόσες φορές δεν άφησα στην άκρη τα δικά μου όνειρα για να έρθω μαζί σου!!
Να είμαι εκεί όταν θα χαρείς! Να είμαι εκεί όταν θα πονούσες!
Πόσες φορές δεν πόνεσα ε γ ώ σαν έπεσες και σαν σε είδα ματωμένο κοίταξα όλο αγωνία για να δω αν ζεις ακόμη!!
Μου έφτανε μόνο αυτό, για να σε πάρω και πάλι απ' το χέρι, να επουλώσω τα τραύματά σου και να σε δω να στέκεσαι όρθιος!
Απ' την αρχή! Δυνατός κι έτοιμος να μου πεις πως δεν μ 'άφησες μόνο!!
Και κύλησε ο χρόνος...........Αμείλικτος! Χωρίς σταματημό...Και χωρίς ν 'αλλάξει κάτι...
Επιστρέφοντας πίσω, βλέπω πόσο βαθιά κρύψαμε κι οι δυό μας την αλήθεια...
Εσύ δεν θέλησες ποτέ να μου την πεις! Κι εγώ δεν θέλησα ποτέ να την ακούσω!
Ωστόσο η αλήθεια, ήτανε πάντα εκεί!!
Είχες αλλάξει από τότε...........
Δεν άντεξες ποτέ την προδοσία! Κι ενώ αργοπέθαινες εγώ δεν θέλησα ποτέ μου να το δω, γιατί παρέμεινες πάντα φιλόξενος, ευγενής, αξιοπρεπής!
Συχνά ευάλωτος- ευκολόπιστος- ρομαντικός...
Στην πραγματικότητα, ήσουν αδύναμος χαρακτήρας...
Πώς μπορώ να σε κατηγορήσω γι' αυτό???
Μήπως κι εγώ δεν ήμουνα το ίδιο???
Αρνήθηκα να δω το πόσο σου στοίχησε εκείνη η προδοσία! Ότι σε σκότωσε και δεν έζησες ποτέ μετά απ' αυτό...
Δεν βρήκα τη δύναμη να διώξω μακρυά σου, όλους αυτούς που σε πρόδωσαν, που σε ντρόπιασαν!!
Πίστεψα όλους τους άλλους, που σου έδωσαν ψεύτικες υποσχέσεις, που σε μεταχειρίστηκαν, που σε κομμάτιασαν...
Σου συγχώρεσα όλα σου τα λάθη όσο κι αν με πλήγωσαν και δεν σου το είπα ποτέ, γιατί δεν ξέρω αν μπορούσες να τα αποφύγεις!
Και η μόνη μου δικαιολογία σε όλα αυτά, είναι η φυσική μου αδυναμία μπροστά στον φόβο μου να μην σε χάσω ολοκληρωτικά!!!
Να μην μείνω μόνος χωρίς εσένα! Χωρίς τον μύθο σου! Έστω ακόμη και χωρίς το φάντασμά σου! Γιατί ακόμη κι αυτό με έκανε να ελπίζω σε σένα!!!
Μπήκα περαστικός στο σπίτι σου για μια στιγμή κι έμεινα εδώ για πάντα! Δεν έφυγα ΠΟΤΕ!!!
Δεν μπόρεσα να ζήσω μακρυά σου και είναι πολύ αργά για να σε εγκαταλείψω τώρα!
Θα μείνω για πάντα εδώ για να σου θυμίζω ποιός είσαι!
Θα φωνάζω το όνομά σου και δεν θα σταματήσω, μέχρι να ζωντανέψω την κουρασμένη σου καρδιά!
Κι αν δεν τα καταφέρω, θα σε ζωντανεύω στα όνειρά μου, στο μυαλό μου, στους παλιούς σου μύθους
και θα ελπίζω μάταια πως κάποτε θα ξαναζήσεις στ' αλήθεια......
Α, ρε κερατάδες όλοι σας διαχρονικά... τί εχετε κάνει...
Τον προδώσατε, τον παραδώσατε, τον περιπλανήσατε, τον βασανίσατε...
Τον ''σταυρώσατε'', τον σκοτώσατε, τον θάψατε...
Κι ύστερα... τον περιφέρατε ως άλλο ''θαυματουργό λείψανο'' επί 30 χρόνια...
και με το αζημείωτο πουλήσατε παρηγοριά κι ελπίδα στους τεθλιμμένους ''συγγενείς''
και φίλους του,που ζούσαν με την ανάμνησή του...
Κι ΑΥΤΟΣ που άκουγε δεκαετίες ολόκληρες τις φωνές τους,τις προσμονές τους,
το βουβό και εκωφαντικό τους κλάμα... τις ικεσίες,τις προσευχές,τις κραυγές... Τις ενοχές,
τις συγγνώμες,τις διηγήσεις... ''ζωντάνεψε'' κι ''αναστήθηκε'' από τους ''νεκρούς'',
για να σας ξεβρακώσει όλους σας! Να δικαιώσει την ιστορία και την μνήμη του
πριν προλάβετε να τον αποτελειώσετε οριστικά..
Τί έχετε κάνει ρε αλήτες και δεν μου δώσατε ποτέ λογαριασμό... γιατί με βρήκατε
βολικό κι ευκολόπιστο...
Είσαι ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ WORLDEWIDE EVER!!!!!!!! και αποτυπώνεις την πραγματικότητα αλλά και τα συναισθήματα όλων μας,όπως κανένας άλλος!!!!
-
-26 Νοεμβρίου 2000
-Nέα Φιλαδέλφεια...
-ΑΕΚ-ΠΑΣ ...
-Ο ΠΑΣ έπειτα απο μια δεκαετία, ξανά στα σαλόνια της Ά Εθνικής...
-Είχαμε ηδη 2 επισκέψεις σε γήπεδα της Αθήνας
σε Λεωφόρο με βάζελο (χάσαμε 2-1)
και σε Καισαριανή με Αστέρα ( χάσαμε πάλι με 2-1)
-Παντα ρομαντικοί, ανυποψίαστοι και ανυπόμονοι για το ματς
ξεκινάμε με τον αδερφό για το γήπεδο...
-Φτάνουμε , βγάζουμε εισιτήριο και μπαινουμε στην Θ21 (το πετάλο της ...ανόδου).
-Χωρις διακριτικά φυσικά,
πιανουμε θέση ακριβώς πίσω απο το τέρμα
και σχετικά ψηλά...
-Φάτσα απέναντι η σκεπαστή της Ορίτζιναλ,
δεξιά μας η σκεπαστή...
-Γύρω γύρω κιτρινίλα (μας έπιασε νίλα)...και οσο πλησίαζε η ώρα της σέντρας
νιώθαμε ...ΠΑΣάδες
με τόσα χανουμάκια γύρω μας...
-Αρχίζει το μάτς, και λουφαγμένοι στο πλήθος
προσευχόμαστε για τον ΠΑΣ με ολη μας την ψυχή
μοναχά που το λαρρύγι έχει πάρει εντολή ''άνωθεν'' να προσέχει
μη ξεστομίσει καμιά κραυγή που δεν ''πρέπει'' ....
-5ο λεπτό...Φουτσίνι απο δεξιά , κάνει την σέντρα
και ο Γκαρόζης σκοράρει :pas: :pas: :pas: 0-1...
-Η πρώτη και μόνη αντίδρασή μας
ήταν να κοιταχτούμε μεταξύ μας, άξαφνα και ταυτόχρονα...
-Πνιχτό χαμόγελο...και σκασμός ....μη μας καταλάβουν...
-Ελα μου ντε
που δίπλα μας αντιληφθήκαμε 2-3 άτομα
που είχαν παρόμοιες αντιδράσεις...
-''Πρέπει να΄ναι κι άλλοι Πασολεδες εδώ'' μου ψιθυρισε ο bro...
-Εκεί η Αεκ άρχισε να πιέζει
είχε κάποιες καλές ευκαιρίες
ώσπου παραλίγο να γίνει το 0-2 με τον Φουτσίνι....
-Και αφου δε το έβαλε ο Αρμάντο
στην επόμενη φάση γίνεται το 1-1...
-Σηκώθηκαν όλοι να πανηγυρίσουν ,
....σηκωθήκαμε -αμίλητοι και εμείς
για να μη καρφωθούμε....
-Και δεν προλαβαίνουμε να καταλαγιάσει η απογοήτευση του 1-1
έρχεται και το 2-1 μεσα σε 3 λεπτά....!!!
-Εκεί , μόλις έγινε το 2-1
άρχισαν να βρίζουν οι αεκτζηδες, τον ΠΑΣ και τα Γιάννενα...
-Τσιγάρο ....
και γαμω την πανακόλα μας....
-Ημίχρονο.... και καθόμαστε και ακούμε διάφορα σχόλια
που κάνουν τα χανούμια....
-Αρχίζει το β...
-Κερδίζουμε φάουλ με τον Μπελά...
-Καραβολίδα ...και η μπάλα στο δοκάρι...
-Ο αντιδράσεις μας προσεγμένες...
-Φτου πουτάνα μπάλα....
-Και λίγα λεπτά αργότερα έρχεται το 2-2 :pashat: :pashat:
-Κορμαρής.... επιτόπια γυριστή τρίπλα...σουτ και 2-2....
-Ο Ατματσίδης πάλι βρίζει...
-Ωπωπω χαρέεες!!
-Αλλά βγάλε τον σκασμό ...δε σε παίρνει στην φωλιά του Λύκου...
-Κάπου εκεί...κι όπως χασκο-γελο-κοιταζόμασταν
βλέπουμε στα αριστερά μας
στο κάγκελο που χώρισε το πέταλο με την ευθεία
καμια 30αριά ΠΑΣΟΛΕΔΕΣ :joker:
μαζεύτηκαν,
μεσα στην Θ21, και φώναζαν ρυθμικά
Ω ΠΑΣ ΟΛΕ, ΟΛΕ,ΟΛΕ,ΟΛΕΩ
(στον ρυθμό του τωρινού ''τι κι αν δεν γνώρισα χαρές μεγάλες'')...
-''Ρε μαλάκα .....Πασολέδες''..
-Τα χανούμια,
μη πιστεύουντας τι έβλεπαν κι αυτά
αρχίζουν να μας βρίζουν τα Θεία... και διαφορα άλλα....
''Πάμε...'' μλέει ο brother....
-Σηκωνόμαστε και σιγά σιγά φτάνουμε...
-Σε λίγα λεπτά , αρχίζουμε και εμείς να τραγουδάμε...
-Όπως είχαμε μαζευτεί
ρίχνει ένας ΠΑΣολές
την ιδέα:
-Λοιπόν με το τρία
φωνάζουμε όλοι στην Θ21
''ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ''
-Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι,θα απαντήσουν ''ΟΜΑΔΑΡΑ''...
-Πάμε....
-1....2.....3....
''ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ'''...
-Ω ρε
και ξεσηκώνονται τα (αποσβωλομένα μεχρι τότε) χανούμια
και αρχίζουν να κινούνται απειλητικά προς εμάς
βρίζοντάς μας πια face to face...
-Εκεί σκάει μια διμοιρία της αστυνομίας.....
-Μας λέει ο επικεφαλής
''ρε παιδιά τι κάνετε εδώ μεσα..γιατί δεν είπατε τίποτα'''
-Και ανοίγουν την πόρτα να περάσουμε στην ευθεία...
-Εν τω μεταξύ γίνεται το 3-2
αρχίζουν οι χειρονομίες και τα κωλοδάχτυλα
γίνεται και το 4-2
και σχολάει το παραμύθι...
-Πάντως για ακόμα μια φορά
θα το θυμάμαι μια ζωή
(κι αυτό) το γκόλ του Κορμαρή...
=================================
-Ενθουσιασμός και άγνοια κινδύνου...
-Αγάπη για τον ΠΑΣ...
-Πρώτα μάτς στα γήπεδα της Ά Εθνικής έπειτα απο μια δεκαετία...
-Πέρασαν τα χρόνια....
-Ακολουθήσαμε, στηρίξαμε , φωνάξαμε, ....μάθαμε...
-Και είμαι εδώ
ακόμα εδώ
πιο δυνατα, πιο δυνατα,
σου τραγουδώ
-Εποχές...
-
Ἢμουνα κι ἐγώ ἐκεῖ !
-
Συγνώμη ρε παιδιά αλλά εγώ επειδή δε θυμάμαι καλά θέλω λίγο βοήθεια. Ψάχνω να βρω πότε η ομάδα μας βρέθηκε τελευταία φορά πίσω στο σκορ και στο τέλος κέρδισε, έκανε δηλαδή ανατροπή στο σκορ. Αν δε κάνω λάθος και ψάχνοντας στο αρχείο μου πηγαίνω στην περίοδο 2008-09, αλλά και τότε δε ξέρω με σιγουριά. Κάνω τόσο λάθος; Έχουμε τόσο καιρό αλήθεια;
-
Έτσι πρόχειρα νομίζω Διαγόρας 08/09.
-
Έτσι πρόχειρα νομίζω Διαγόρας 08/09.
Με την Καλαμάτα που προηγήθηκαν με τον Καούνο ήταν πριν;
Με την Καρδίτσα με το γκολ του Γκογκουλιά στο 90+ , μας είχαν ισοφαρίσει;
-
http://www.epae.org/match.fds?categ=2&dior_code=103&cal_day=31&game=7&group=0&type=1&pagecode=01.02&langid=1 (http://www.epae.org/match.fds?categ=2&dior_code=103&cal_day=31&game=7&group=0&type=1&pagecode=01.02&langid=1)
για την σεζόν 08/09 με Εθνικό.Θέλουν έλεγχο και οι υπόλοιπες χρονιές.
Από γρήγορο ψάξιμο αυτή είναι η τελευταία ανατροπή για την β εθνική και ά εθνική.
-
Mε Διαγόρα είχαμε έρθει 1-1.Με την Καρδίτσα νικήσαμε 2-1 στο 90+ αλλά είχαμε προηγηθεί 1-0 και μας ισοφάρισαν 1-1.
-
τη χρονιά του Όγιος πρέπει να κάναμε ρεκόρ στις ανατροπές
Με Καβάλα στα Γιάννενα 0-1 νομίζω με Σαπάνη 1-1 Τζάνης 2-1 Σολάκης 3-1 Σαϊτιώτης
Με Καλαμάτα στα Γιάννενα 0-1 Καούνος 1-1 Μιχαλόπουλος και 2-1 Σολάκης (αυτή η ανατροπή έγινε στο Β ημίχρονο)
Με Εθνικό στα Γιάννενα 0-1 αν θυμάμαι καλά με πέναλτι 1-1 δε θυμάμαι ποιος το έβαλε και 2-1 Σολάκης
Με Καστοριά στα Γιάννενα 0-1 1-1 Σαϊτιώτης 2-1 Σολάκης 3-1 Λουτσιάνο
Με Καρδίτσα στη Καρδίτσα 1-0 και μετά 3 γκολ Σολάκης 1-3
Άλλες δύο ανατροπές που μου έρχονται στο μυαλό είναι την πρώτη χρονιά Κολέμπα στην Α εθνική με Αρη 0-1 Χαριστέας 2-1 με Κορμαρή και τη δεύτερη χρονιά Κολέμπα με ΠΑΟΚ 0-1 1-1 1-2 2-2 και 3-2 Ντομορό !
-
τη χρονιά του Όγιος πρέπει να κάναμε ρεκόρ στις ανατροπές
Δεν ήταν ανατροπές αυτές, μη τις μετράς. Τους δίναμε λίγο αβάντσο, γιατί αλλιώς δεν είχε καθόλου γούστο.
Guillermo vuelve, te extranamos!
-
-Τελευταία ανατροπή ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ με νίκη- μεχρι την στιγμή που μιλάμε-
ήταν στις 27/4/2009, ΠΑΣ-Εθνικός 2-1.
-Προηγήθηκε ο Εθνικός στο 4' με πέναλτι του Φερέιρα.
-Γυρισαμε το ματς με Μπουχάν 27', Σολάκη 74'.
-Τελευταία ανατροπή ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ με νίκη
ήταν στις 12/10/2008, Καρδίτσα-ΠΑΣ 1-3.
-Προηγήθηκε η Καρδίτσα στο 48' με τον Χατζηρίζο.
-Με χατ-τρικ Σολάκη στο 60,77',84', γυρίσαμε το ματς, 1-3... :pashat:
======================================
-Εκτός έδρας ανατροπή με νίκη πάντως
μου έχει μείνει το 1-2 μέσα το Χαιδάρι, στις 17/5/2007...(η αμέσως προηγούμενη)...
-Προηγήθηκαν στον 35΄με τον Γκουντελίτσα.
-Με Μπελά στο 80' και Σαρμιέντο στο 81' το γυρίσαμε :pashat:
-
Τουτέστιν, το φαγαμε, χάσαμε...
Η Ψυχολογία στα υψη... :(
-
Γεια χαρα παιδες..τελευταια ανατροπη αν δεν κανω λαθος πρεπει να ηταν περσυ στο Κυπελλο με τον Φωστηρα..ανοιξαν το σκορ κ μετα βαλαμε 3 κ μειωσαν αυτοι στο τελος..
-
-Απόλυτο δίκιο έχεις Σύνταυρε PASkal
απλά παραπάνω αναφέρονται μόνο αγώνες Πρωταθλήματος ;)