PAS.gr Forum
Αθλητικά => άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο => Μήνυμα ξεκίνησε από: fon7 στις Δευ 20 Μάι 2019 22:09
-
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Ντιντιέ Ντρογκμπά
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/07/drogba4-500x299.jpg)
8 Οκτωβρίου 2005. Η Ακτή Ελεφαντοστού φιλοξενείται στο Σουδάν για την τελευταία αγωνιστική των προκριματικών του Μουντιάλ της Γερμανίας. Οι φιλοξενούμενοι θέλουν οπωσδήποτε τη νίκη για να τερματίσουν πρώτοι στον όμιλο τους και να πάρουν την πρόκριση απ’ευθείας. Οι παίκτες του, γνωστού μας από το πέρασμα του από τον Άρη, Ανρί Μισέλ, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αδιάφορους γηπεδούχους και καθαρίζουν το ματς από τα μισά του δευτέρου ημιχρόνου. Το παιχνίδι λήγει τελικά 1-3, η εθνική ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού προκρίνεται για πρώτη φορά σ’ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, οι κάτοικοι της Ακτής ξεχύνονται στους δρόμους να πανηγυρίσουν. Είναι η πρώτη μεγάλη χαρά που παίρνουν μετά από πολλά χρόνια. Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου από το 2002, όταν οι αντάρτες κατέλαβαν το βόρειο μέρος της χώρας. Στα τρία χρόνια που ακολούθησαν εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε ένοπλες συγκρούσεις σε διάφορα σημεία της χώρας, η οποία ουσιαστικά πλέον ήταν χωρισμένη στη μέση, αναγκάζοντας όσους θέλουν να μεταβούν από το το νότο στο βορρά, ή το αντίστροφο, να περνάνε από δυο σημεία ελέγχου. Οι δυο πλευρές αδυνατούσαν να βρουν μια συμβιβαστική λύση, οι εντάσεις συνεχιζόταν σε διάφορα σημεία της χώρας και οι εκλογές πήγαιναν από αναβολή σε αναβολή.
Πίσω στο Σουδάν, στα αποδυτήρια έχει στηθεί το αναμενόμενο πανηγύρι. Ένα τηλεοπτικό συνεργείο μπαίνει για να πάρει τις πρώτες δηλώσεις από τους πρωταγωνιστές που χοροπηδάνε, τραγουδάνε και μπουγελώνονται. Κάποια στιγμή ο 27χρονος επιθετικός Ντιντιέ Ντρογκμπά παίρνει το μικρόφωνο, ζητάει από τους υπόλοιπους να κάνουν ησυχία και ξεκινάει να μιλάει στην κάμερα:
«Άντρες και γυναίκες της Ακτής Ελεφαντοστού, από το βορρά, το νότο, το κέντρο και τη δύση. Αποδείξαμε σήμερα ότι όλοι οι Ιβοριανοί μπορούμε να συνυπάρξουμε και να παίξουμε μαζί για ένα κοινό σκοπό, να προκριθούμε στο Μουντιάλ. Υποσχεθήκαμε ότι οι πανηγυρισμοί θα ενώσουν τον κόσμο. Σήμερα σας ικετεύουμε πέφτοντας στα γόνατα…»
Σ’αυτό το σημείο όλη η ομάδα γονατίζει μπροστά στην κάμερα και ο Ντρογκμπα συνεχίζει:
«Συγχωρέστε. Συγχωρέστε. Συγχωρέστε. Μια χώρα της Αφρικής με τόσο πλούτο δεν πρέπει να χαραμίζεται πολεμώντας. Σας παρακαλώ, αφήστε τα όπλα σας και κάντε εκλογές. Όλα θα είναι καλύτερα…»
Η έκκληση μοιάζει και ακούγεται λίγο παιδική αλλά το μομέντουμ και ο άνθρωπος που την κάνει της δίνουν μια ασύλληπτη δυναμική που πιθανόν κανείς εκτός Αφρικής δεν μπορεί να αντιληφθεί. Οι Ιβοριανοί αγαπάνε το ποδόσφαιρο (όταν παίζει η εθνική όλη η χώρα βρίσκεται μπροστά από μια τηλεόραση) και λατρεύουν τον Ντρογκμπά, που εκτός από ηγέτης της εθνικής είναι ήδη και παγκόσμιος σούπερ σταρ, σαν πρωταθλητής Αγγλίας με την Τσέλσι. Η φάτσα του βρίσκεται σχεδόν σε κάθε γειτονιά της χώρας, είτε σε αφίσα, είτε σε τοιχογραφία, είτε σε κάποια διαφήμιση. Το ποδόσφαιρο μπορεί για κάποιους να είναι 22 τύποι που κυνηγάνε μια μπάλα αλλά ο συγκεκριμένος τύπος τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι ο πιο αγαπητός και αποδεκτός άνθρωπος μιας χώρας 22 εκατομμυρίων κατοίκων που υποφέρει από διχόνοια και εμφύλιο μίσος.
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/07/drogba-500x282.jpg)
«Όταν είδα τον Ντρογκμπά να βγάζει αυτόν τον λόγο στην τηλεόραση συγκινήθηκα» δήλωσε λίγα χρόνια μετά ο Κριστόφ Ντικέτ, ένα από τα ανώτατα στελέχη της ΠΟ της Ακτής. «Δίπλα μου η γυναικά μου έκλαιγε. Οι άνθρωποι στην τηλεόραση έκλαιγαν. Αυτό που έγινε δεν θα μπορούσε να γίνει από κανέναν άλλον. Μόνο από τον Ντρογκμπά. Είναι αυτός που ουσιαστικά μας θεράπευσε από τον πόλεμο». Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου αθλητισμού: «Εμείς οι πολιτικοί πήγαμε στα καλύτερα πανεπιστήμια και θεωρούμαστε οι μορφωμένοι, οι υποτιθέμενοι ηγέτες της χώρας. Κι όμως στο θέμα της επίτευξης ειρήνης αποτύχαμε. Μια ομάδα παικτών κατάφερε να μας ενώσει. Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά εμφανίστηκε από το πουθενά και έγινε ήρωας για όλους μας».
Η χαρά της πρόκρισης, το μήνυμα του Ντρογκμπά και η εικόνα των αγκαλιασμένων παικτών της εθνικής που προερχόταν από διαφορετικά σημεία της χώρας (κάποιοι εξ αυτών και από το βόρειο τμήμα που κατείχαν οι αντάρτες) ‘ανάγκασε’ τους ηγέτες των δυο αντιμαχόμενων πλευρών να αρχίσουν ξανά νέο κύκλο επαφών και διαβουλεύσεων για την ανεύρεση μιας ειρηνικής λύσης. Οι ένοπλες συγκρούσεις σταμάτησαν και ακολούθησαν δυο χρόνια όπου ο εμφύλιος συνεχιζόταν μεν αλλά κυρίως σε διπλωματικό επίπεδο. Τότε ο Ντρογκμπά βρήκε την ευκαιρία να βγει ξανά μπροστά.
Στις 3 Ιουνίου του 2007 η Ακτή υποδεχόταν τη Μαδαγασκάρη για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών της Αφρικής. Ο Ιβοριανός επιθετικός, του οποίου η φήμη και η δύναμη είχαν μεγαλώσει κι άλλο χάρη στις συνεχιζόμενες επιτυχίες του εντός γηπέδων (νέοι τίτλοι με Τσέλσι, ‘Καλύτερος Αφρικανός παίκτης για το 2006, νίκες και γκολ με την καλύτερη φουρνιά παικτών που είδε ποτέ η εθνική της Ακτής), προσέγγισε τον πρόεδρο της χώρας και του ζήτησε να αλλάξει η έδρα διεξαγωγής του αγώνα και αντί για την πρωτεύουσα να γίνει στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, το Μπουακέ, που βρισκόταν στα εδάφη που κατείχαν οι αντάρτες.
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/07/drogba2-500x281.jpg)
(Ο Ντρογκμπά είχε ήδη κάνει μια εξίσου σημαντική και συμβολική επίσκεψη στο Μπουακέ λίγους μήνες πριν, όταν βρέθηκε στην πόλη για να γιορτάσει εκεί την ανάδειξη του σαν καλύτερος Αφρικανός παίκτης της χρονιάς. «Ήρθα εδώ για να δείξω ότι αυτή η Χρυσή Μπάλα ανήκει σε όλη την Ακτή Ελεφαντοστού» ανέφερε στην ομιλία του πριν κάνει μια νέα έκκληση για ειρήνη, εν μέσω αποθέωσης από τους κατοίκους της πόλης που στο πρόσωπο του έβλεπαν έναν ουδέτερο που το μόνο που ήθελε ήταν να τα βρούνε οι δυο πλευρές. «Πάνω απ’όλα είμαι ένας απ’αυτούς» όπως έχει πει και ο ίδιος.)
Η πρόταση του για αλλαγή έδρας εισακούστηκε και έτσι για πρώτη φορά η εθνική ομάδα έπαιξε στο βόρειο κομμάτι της χώρας, σε ένα κατάμεστο γήπεδο (που με αφορμή τον συγκεκριμένο αγώνα ανακαινίστηκε με λεφτά της κυβέρνησης), στα επίσημα του οποίου βρισκόταν μέλη των ηγεσιών και των δυο πλευρών. Για πρώτη φορά μετά από πέντε πολύ δύσκολα χρόνια η Ακτή Ελεφαντοστού ήταν ουσιαστικά ενωμένη, χάρη σ’ένα από τα λίγα πράγματα που τα χρόνια του εμφυλίου την κρατούσαν ενωμένη: το ποδόσφαιρο. Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά είχε πετύχει το στόχο του: «Ήταν το πιο όμορφο πράγμα που μου έχει συμβεί. Ήταν κάτι παραπάνω από μπάλα πλέον. To να βλέπεις τους αρχηγούς και των δυο πλευρών να τραγουδάνε δίπλα-δίπλα τον εθνικό ύμνο είναι πολύ ξεχωριστό. Ένιωσα ότι η Ακτή Ελεφαντοστού σήμερα ξαναγεννήθηκε. Όλο αυτό δείχνει πως το ποδόσφαιρο μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους».
Το – εξίσου – σημαντικό είναι ότι πέτυχε τον στόχο του χωρίς ποτέ η επιτυχία αυτή να επηρεάσει ιδιαίτερα την συλλογική του καριέρα ή την εικόνα του στην Ευρώπη. Η εμπλοκή του στα δρώμενα της χώρας του δεν κέρδισε καμία ιδιαίτερη προβολή στον ευρωπαϊκό Τύπο και όταν μετά από χρόνια ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε σχετικά, ο Ντρογκμπά αρκέστηκε να σχολιάσει: «Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω οτιδήποτε σε οποιονδήποτε για το ποιος είμαι στην Αφρική».
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/07/drogba3-500x300.jpg)
Δέκα χρόνια (και έναν δεύτερο – ευτυχώς – πολύ μικρότερο εμφύλιο) μετά, ο 39χρονος Ντρογκμπά, αν και συνεχίζει να παίζει μπάλα στις ΗΠΑ, έχει αποσυρθεί από την εθνική ομάδα. Στην περίοδο αυτή κατέκτησε μερικά ακόμα τρόπαια, κέρδισε κάμποσες ατομικές διακρίσεις και βραβεία, καθόρισε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, έπαιξε σε δυο ακόμα Μουντιάλ, έγινε πρώτος σκόρερ της εθνικής και έφτασε δυο φορές στον τελικό του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Αναμφίβολα όμως, το μεγαλύτερο κατόρθωμα της σπουδαίας καριέρας του ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα το ότι βοήθησε σημαντικά στο να ενωθεί ένας διχασμένος λαός.
sombrero.gr
-
Έρχεται Copa Africa σε ένα μήνα.
-
Ξεκινάει σήμερα και το Copa Africa
-
Το Κόπα Άφρικα 2019 για πρώτη φορά καλοκαιρινό - Σέντρα με το Αίγυπτος-Ζιμπάμπουε
Σήμερα Παρασκευή ξεκινά το Κύπελλο Εθνών Αφρικής το πιο γνωστό ως Κόπα Άφρικα. Για πρώτη φορά στην ιστορία η διοργάνωση θα γίνει καλοκαίρι και θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Αιγύπτου. Θα ξεκινήσει σήμερα 21 Ιουνίου και θα ολοκληρωθεί στις 19 Ιουλίου.
Στο Κόπα Άφρικα Θα συμμετάσχουν 24 ομάδες για πρώτη φορά τόσο πολλές και εάν είστε ποδοσφαιρόφιλος που αγαπάει τις εκπλήξεις, υπάρχει και η κατάκτηση του τουρνουά από το Καμερούν με απόδοση 15 στο Πάμε Στοίχημα. Θα σηκώσει άραγε ο Ματίπ και δεύτερο κύπελλο μέσα στη σεζόν;
Οι οικοδεσπότες Αιγύπτιοι θεωρούνται ως ένα από τα μεγάλα φαβορί. Έχουν το μεγάλο αστέρι τον Μοχάμεντ Σαλάχ και επίσης έχουν κερδίσει τον θεσμό περισσότερες φορές από κάθε άλλον.
Η Σενεγάλη είναι και αυτή ένα από τα φαβορί με απόδοση 6,5 στο Πάμε Στοίχημα. Μία Εθνική στην οποία υπάρχει ελληνική εκπροσώπηση, καθώς αγωνίζεται ο Παπέ Αμπού Σισέ του Ολυμπιακού, ενώ φυσικά από το ρόστερ ξεχωρίζει το όνομα του Σάντιο Μανέ της Λίβερπουλ.
Η Γκάνα αν και τα τελευταία χρόνια έχει πτωτική πορεία έχει και αυτή καλές πιθανότητες, με τον 33χρονο Ασαμόα Γκιάν ηγέτη και παίκτες όπως τα αδέρφια Τζόρτζαν και Αντρέ Αγιού..
Από τις ομάδες που θεωρούνται ικανές επίσης να φτάσουν στη διεκδίκηση του τροπαίου είναι οι Νιγηρία, Ακτή Ελεφαντοστού, Μαρόκο, Τυνησία (με τον Μεριά του Ολυμπιακού στη σύνθεσή της), χωρίς φυσικά να μπορεί ν’ αποκλειστεί και κάποια έκπληξη.
Ο Μο Σαλάχ και ο Σαντιό Μανέ μοιράστηκαν πριν λίγο καιρό τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της Πρέμιερ Λιγκ (μαζί με τον Ομπαμεγιάνγκ) αφού σημείωσαν από 22 τέρματα.
Ο Σαλάχ μετά την κατάκτηση του CL φαίνεται έτοιμος να διεκδικήσει και τον θρόνο του πρώτου σκόρερ στο τουρνουά με απόδοση 5 στο Πάμε Στοίχημα.
Το Πάμε Στοίχημα στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ «δίνει» το παρών και στο Κόπα Άφρικα και προσφέρει ειδικά στοιχήματα για τον νικητή της διοργάνωσης, την ομάδα που θα φτάσει στον τελικό, τα συνολικά γκολ της διοργάνωσης, τον πρώτο σκόρερ και τους νικητές των ομίλων.
Η πρεμιέρα του τουρνουά γίνεται απόψε στο Κάιρο, με την οικοδέσποινα Αίγυπτο να υποδέχεται την Ζιμπάμπουε.
Οι «Φαραώ» του Μο Σαλάχ είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί και θέλουν να ξεκινήσουν με μια επιβλητική νίκη και εμφάνιση το Κόπα Άφρικα, απέναντι σε μια ομάδα «αίνιγμα». H Zιμπάμπουε θεωρητικά είναι από τις πλέον αδύναμες ομάδες του τουρνουά, αλλά κατά το παρελθόν έχουμε δει πολλές τέτοιες ομάδες να κάνουν τη ζημιά, ιδιαίτερα σε πρεμιέρες.
Και στον αγώνα της πρεμιέρας Αίγυπτος-Ζιμπάμπουε, υπάρχει η επιλογή/super έκπληξη νίκη της δεύτερης με απόδοση 25 στο Πάμε Στοίχημα. Επομένως υπάρχουν πολλές επιλογές για όλα τα... γούστα που προσφέρει στους παίκτες το Πάμε Στοίχημα στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ.
https://www.filathlos.gr/opap-na/504878-to-kopa-afrika-2019-gia-proti-fora-kalokairino-sentra-me-to-aigyptos-zimpampoye
-
Σοκ! Καρδιακό επεισόδιο για Νιγηριανό διεθνή λίγο πριν το Κόπα Άφρικα!
Ο Σάμουελ Καλού υπέστη καρδιακό επεισόδιο στην τελευταία προπόνηση της Εθνικής Νιγηρίας και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας!
Σοκ προκαλεί η είδηση πως ο Νιγηριανός εξτρέμ Σάμουελ Καλού υπέστη καρδιακό επεισόδιο στην τελευταία προπόνηση πριν από την πρεμιέρα του Κόπα Άφρικα απέναντι στο Μπουρούντι. Ο 21χρονος μεσοεπιθετικός της Μπορντό αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κατάσταση της υγείας του Καλού έχει σταθεροποιηθεί και οι γιατροί αποδίδουν το επεισόδιο σε αφυδάτωση από την έντονη προσπάθεια, το στρες και την ελλιπή κατανάλωση υγρών τις τελευταίες ημέρες.
https://www.sdna.gr/podosfairo/copa-africa/article/610002/sok-kardiako-epeisodio-gia-nigiriano-diethni-ligo-prin-kopa
-
Καλοκαιρινές συνθήκες κάνουν πολλές φορές απαγορευτικό την διοργάνωση τουρνουά.Χώρια ότι μιλάμε για απίθανες χώρες πολλές φορές.Ακόμα και οι πιο προηγμένες έχουν τα θέματα τους.
-
Copa Africa 2019: Στην Αίγυπτο το μεγάλο ραντεβού!
Ωρα για Copa Africa, ώρα για μπάλα! Στην Αίγυπτο χτυπά η καρδιά της Αφρικής για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού της ηπείρου!
Το 32ο Copa Africa κάνει σέντρα και υπόσχεται ξανά πολλές ποδοσφαιρικές συγκινήσεις. Η καρδιά της ποδοσφαιρικής Αφρικής χτυπά στην Αίγυπτο και τα μεγάλα αστέρια είναι εκεί για να κάνουν τη διοργάνωση πιο λαμπερή.
Το Copa Africa άλλαξε, θα διεξαχθεί για πρώτη φορά καλοκαίρι (21/06- 19/7), ενώ αυτή τη φορά οι ομάδες αυξήθηκαν και από 16 ομάδες θα παρουσιαστούν 24. Το τουρνουά θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο παρότι αρχικά προοριζόταν για το Καμερούν. Ωστόσο, λόγω καθυστερήσεων και προβλημάτων με θέματα ασφάλειας η διοργάνωση δόθηκε στους «Φαραώ» και όχι στους κατόχους του τίτλου. Το Διεθνές Στάδιο στο Κάιρο είναι η πιο μεγάλη έδρα με χωρητικότητα 74.100 θεατών και θα φιλοξενήσει και τον τελικό.
Πως θα διεξαχθεί
Σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής οι ομάδες σε κάθε γκρουπ παίζουν έναν γύρο αναμετρήσεων. Από τη φάση των ομίλων περνούν οι δύο πρώτες ομάδες, ενώ και οι τέσσερις καλύτερες τρίτες θα προχωρήσουν στην φάση των «16». Το VAR θα χρησιμοποιηθεί από τα προημιτελικά κι έπειτα. Η Umbro είναι η εταιρεία που προσφέρει την επίσημη μπάλα της διοργάνωσης, τη Neo Pro. Η μασκότ είναι βασισμένη σε ένα παιδί Φαραώ, τον Τουτ.
Οι όμιλοι του Copa Africa
Η κλήρωση των ομίλων έγινε στις 12 Απριλίου του 2019 με τις 24 ομάδες να τοποθετούνται σε έξι ομίλους. Η Αίγυπτος είχε μία αρκετά καλή κλήρωση στον πρώτο όμιλο με Κονγκό, Ουγκάντα και Ζιμπάμπουε. Στον 2ο όμιλο η Νιγηρία θα βρει την Γουινέα και δύο ομάδες που κάνουν ντεμπούτο στην διοργάνωση, την Μαδαγασκάρη και το Μπουρούντι.
Στο 3ο γκρουπ θα είναι πιο αμφίρροπα τα πράγματα με Αλγερία, Κένυα, Σενεγάλη και Τανζανία και στο 4ο είναι ο δυνατό Μαρόκο με την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Νότια Αφρική και τη Ναμίμπια. Η Τυνησία είναι το φαβορί για την πρωτιά στο πέμπτο γκρουπ όπου μετέχουν οι Ανγκόλα, Μάλι και Μαυριτανία. Στο έκτο γκρουπ θα υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός με Γκάνα και Καμερούν και τον όμιλο συμπληρώνουν το Μπενίν και η Γουϊνέα Μπισάου.
Το πρόγραμμα των ομίλων
Α όμιλος
1η αγωνιστική
21/06: Αίγυπτος – Ζιμπάμπουε 23:00
22/06: ΛΔ Κονγκό – Ουγκάντα 17:30
2η αγωνιστική
26/06: Ουγκάντα – Ζιμπάμπουε 20:00
26/06: Αίγυπτος – ΛΔ Κονγκό 23:00
3η αγωνιστική
30/06: Ουγκάντα – Αίγυπτος 22:00
30/06: Ζιμπάμπουε – ΛΔ Κονγκό 22:00
Β όμιλος
1η αγωνιστική
22/06: Νιγηρία – Μπουρουντί 20:00
22/06: Γουϊνέα – Μαδαγασκάρη 23:00
2η αγωνιστική
26/06: Νιγηρία – Γουινέα 17:30
27/06: Μαδαγασκάρη – Μπουρουντί 17:30
3η αγωνιστική
30/06: Μαδαγασκάρη – Νιγηρία 19:00
30/06: Μπουρουντί – Γουϊνέα 19:00
Γ όμιλος
1η αγωνιστική
23/06: Σενεγάλη – Τανζανία 20:00
23/06: Αλγερία – Κένυα 23:00
2η αγωνιστική
27/06: Σενεγάλη – Αλγερία 20:00
27/06: Κένυα – Τανζανία 23:00
3η αγωνιστική
01/07: Κένυα – Σενεγάλη 22:00
01/07: Τανζανία – Αλγερία 22:00
Δ όμιλος
1η αγωνιστική
23/06: Μαρόκο – Ναμίμπια 17:30
24/06: Ακτή Ελεφαντοστού – Νότιος Αφρική 17:30
2η αγωνιστική
28/06: Μαρόκο – Ακτή Ελεφαντοστού 20:00
28/06: Νότιος Αφρική – Ναμίμπια 23:00
3η αγωνιστική
01/07: Νότιος Αφρική – Μαρόκο 19:00
01/07: Ναμίμπια – Ακτή Ελεφαντοστού 19:00
Ε όμιλος
1η αγωνιστική
24/06: Τυνησία – Ανγκόλα 20:00
24/06: Μάλι – Μαυριτανία 23:00
2η αγωνιστική
28/06: Τυνησία – Μάλι 17:30
29/06: Μαυριτανία – Ανγκόλα 17:30
3η αγωνιστική
02/07: Μαυριτανία – Τυνησία 20:00
02/07: Ανγκόλα – Μάλι 20:00
Στ όμιλος
1η αγωνιστική
25/06: Καμερούν – Γουϊνέα Μπισάου 20:00
25/06: Γκάνα – Μπενίν 23:00
2η αγωνιστική
29/06: Καμερούν – Γκάνα 20:00
29/06: Μπενίν – Γουϊνέα Μπισάου 23:00
3η αγωνιστική
02/07: Μπενίν – Καμερούν 19:00
02/07: Γουϊνέα Μπισάου – Γκάνα 19:00
* Κριτήρια ισοβαθμίας. 1: Βαθμοί στα μεταξύ τους. 2: Διαφορά τερμάτων στα μεταξύ τους. 3: Καλύτερη επίθεση στα μεταξύ τους.
Οι οικοδεσπότες Αιγύπτιοι μπορούν και πρέπει να θεωρούνται ως ένα από τα μεγάλα φαβορί. Οι «Φαραώ» έχουν τα μεγάλα «όπλα» των Σαλάχ, Ελνένι και Εγκαζί. Επίσης είναι μία Εθνική που έχει κερδίσει τον θεσμό περισσότερες φορές από κάθε άλλον: στο σύνολο επτά φορές από τότε που άρχισε το τουρνουά το 1957. Παρότι στην προηγούμενη διοργάνωση η Αίγυπτος είχε φτάσει στον τελικό δεν έχει κερδίσει από το 2010 και μετά.
Η Αίγυπτος έχει όλα τα στοιχεία πάντως για τον τίτλο: γεμάτη ταλέντο, αγωνιστική ετοιμότητα, εμπειρία και παίζει και στο «σπίτι» της. Πρέπει να τονιστεί πως τις προηγούμενες φορές που χώρες της Βόρειας Αφρικής είχαν φιλοξενήσει τον θεσμό τον είχαν κερδίσει κιόλας: η Τυνησία το 2004 και η Αίγυπτος το 2006.
Δεν μπορεί βέβαια να μην γίνει αναφορά στο Καμερούν, ομάδα που είναι κάτοχος του τίτλου. Είναι επίσης μία ομάδα με ποιότητα και ταλέντο. Οι Καμερουνέζοι νίκησαν στον τελικό του 2017 την Αίγυπτο και έχουν πάρει τον τίτλο πέντε φορές. Μήπως όμως θα παίξει τον ρόλο του ότι αφαιρέθηκε από το Καμερούν η διοργάνωση;
Η Γκάνα το 2010 έδειχνε μία Εθνική σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι τώρα. Το 2018 ήταν εκτός του Μουντιάλ της Ρωσίας, ωστόσο υπάρχουν ακόμα εκτιμήσεις ότι έχει πιθανότητες με τον 33χρονο Ασαμόα Γκιάν. Παράλληλα έχουν διαθέσιμους παίκτες όπως τα αδέρφια Τζόρτζαν και Αντρέ Αγιού, τον Ατσού και το δίδυμο από την La Liga με Παρτέι και Ουακάσο καθώς και τον έμπειρο Μενσά. Είχαν κερδίσει το τρόπαιο του θεσμού το 1982.
Η Ακτή Ελεφαντοστού είναι μες στα φαβορί. Μία ομάδα από την οποία έχουν ξεπηδήσει παίκτες όπως οι Ντρογκμπά, Γιάγια και Κόλο Τουρέ και ο Ζερβίνιο. Οι «χρυσές» μέρες τους έχουν περάσει αλλά παρόλα αυτά έχουν ομάδα με ποιοτικές μονάδες, όπως τους Ζαχά, Μπαγί, Γκραντέλ, Οριέ, Σερί, Κέσι και Κοτζια.
Το Μαρόκο με τους Σάις, Χακίμι, Μπενάτια, Μπουφάλ, Μπελχαντά και Ζίγιεκ αποτελεί μια δυνατή και άκρως ανταγωνιστική ομάδα. Η παρουσία τους στο Μουντιάλ του 2018 ήταν η πρώτη τους μετά από 20 χρόνια και αποδείχθηκε απογοητευτική, τερματίζονταε τελευταίοι στο γκρουπ τους, όμως οι Μαροκινοί έχουν δείξει πως επανήλθαν και ήταν αήττητοι στα προκριματικά τους για το Κόπα Άφρικα.
Τρεις ακόμα Εθνικές με ενδιαφέρον είναι το Μπουρούντι, η Μαδαγασκάρη και η Μαυριτανία. Και οι τρεις κάνουν ντεμπούτο στον θεσμό. Για το Μπουρούντι είναι η πρώτη παρουσία σε μεγάλο τουρνουά έχοντας ως πιο γνωστό παίκτη τον Σαϊντο Μπεραχίνο, από τον οποίο περιμένει γκολ για να περάσει την φάση των ομίλων. Η Μαδαγασκάρη και η Μαυριτανία δεν έχουν κανένα μεγάλο όνομα, όμως έχουν πέσει σε γκρουπ που τους δίνουν πιθανότητες για μία μίνι… υπέρβαση.
Κυρίαρχος του τουρνουά είναι η Αίγυπτος, με επτά κατακτήσεις, ενώ ακολουθεί το Καμερούν. Συνολικά 14 ομάδες έχουν καταφέρει να σηκώσουν την κούπα. Αναλυτικά:
Αίγυπτος 7 (1957, 1959, 1986, 1998, 2006, 2008, 2010)
Καμερούν 5 (1963, 1965, 1978, 1982, 2017)
Γκάνα 4 (1984, 1988, 2000, 2002)
Νιγηρία 3 (1980, 1994, 2013)
Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2 (1968, 1974)
Ακτή Ελεφαντοστού 2 (1992, 2015)
Ζάμπια 1 (2012)
Τυνησία 1 (2004)
Σουδάν 1 (1970)
Αλγερία 1 (1990)
Μαρόκο 1 (1976)
Αιθιοπία 1 (1962)
Νότια Αφρική 1 (1996)
Κονγκό 1 (1972)
Copa Africa με μεγάλες αποδόσεις και 100+ ειδικά στοιχήματα! (21+)
Ποιοι μπορεί να επηρεαστούν από την κούραση;
Με το Μουντιάλ να έχει διεξαχθεί το 2018 υπάρχουν αρκετοί Αφρικανοί παίκτες που θα πρέπει να βγάλουν ένα 2ο διαδοχικό καλοκαίρι με μεγάλη διοργάνωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει τις ομάδες στο να επιλέξουν να δώσουν στους αστέρες τους περισσότερο χρόνο ξεκούρασης στο ξεκίνημα της νέας σεζόν για να μην ρισκάρουν τραυματισμούς ή να βγουν off. Εάν η Γιουνάιτεντ κλείσει τον Καλιντού Κουλιμπαλί της Νάπολι θα πάρουν έναν παίκτη που έχει καταγράψει με την ομάδα του και την Εθνική του περισσότερα λεπτά συμμετοχής από κάθε άλλον Αφρικανό από το καλοκαίρι του 2017. Ο Σενεγαλέζος αμυντικός ξεπερνάει για λίγο τον Μοχάμεντ Σαλάχ της Λίβερπουλ και αστέρι των Αιγύπτιων. Ο φορ Reds των από την άλλη την συγκεκριμένη περίοδο έχει σκοράρει περισσότερα γκολ από κάθε άλλον Αφρικανό. Ο Σαλάχ επίσης περνά για λίγο τον Ριάντ Μαχρέζ της Αλγερίας και της Σίτι ως ο Αφρικανός με τις περισσότερες ασίστ από το ξεκίνημα του 2017/2018.
Tα πρωταθλήματα και ομάδες με τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση
Το γαλλικό πρωτάθλημα παραμένει η πιο μεγάλη "πηγή" προέλευσης παικτών για το Κύπελλο Εθνών της Αφρικής ή Κόπα Άφρικα, όπως είναι ευρέως γνωστό. Συνολικά 90 παίκτες αγωνίζονται στην Ligue 1 ή σε πιο χαμηλές κατηγορίες της Γαλλίας. Είναι σαφώς περισσότεροι από την εκπροσώπηση της Αγγλίας και της Νότιας Αφρικής, τις δύο επόμενες χώρες στην λίστα και τρεις φορές παραπάνω από την 4η της κατάταξης Τουρκία.
Η Premier League έχει γενικά μεγάλη εκπροσώπηση, ωστόσο 21 παίκτες της έκαναν το ταξίδι για την Αίγυπτο. Ο Σαλάχ αγωνίζεται με την "οικοδέσποινα" του θεσμού, την Αίγυπτο και στην ίδια Εθνική είναι ο Ελνένι της Άρσεναλ και ο Ελμοχαμάντι της Άστον Βίλα.
Copa Africa με ειδική προσφορά* για όλους τους παίκτες. |21+ *Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
Οι Αφρικανοί παίκτες έχουν "ανεβάσει" την Premier
Η Τσέλσι δεν έχει φέτος εκπρόσωπο στο τουρνουά όμως διαχρονικά δεν υπάρχει σύλλογος της κατηγορίας που να έχει στείλει πιο πολλούς παίκτες του από τους "Μπλε". Η Άρσεναλ είανι 2η και η Νιουκάστλ 3η στην λίστα. Οι Λονδρέζοι επίσης έχουν πάρει περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα από Αφρικανούς παίκτες: 200 τον αριθμό. Από την άλλη το επιθετικό τρίο της Λίβερπουλ με τον ρυθμό που σκοράρει ανεβαίνει γρήγορα πιο ψηλά στην κατάταξη.
Η Νιγηρία έχει την πιο μεγάλη εκπροσώπηση παικτών στην ιστορία της Premier με 3.000 συμμετοχές ποδοσφαιριστών της στο σύνολο. Η Σενεγάλη είναι 2η και η Ακτή Ελεφαντοστού ανταγωνίζεται για την τοπ τριάδα. Και οι δύο μαζί έχουν πάνω από 2.000 συμμετοχές παικτών τους στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού πρωταθλήματος. Στο σκοράρισμα τρία έθνη κυριαρχούν. Πάνω από 1.000 γκολ έχουν μπει από Νιγηριανούς, Σενεγαλέζους ή Ιβοριανούς. Η Γκάνα έχει πάνω από 100 τέρματα από παίκτες της στην Premier και ακολουθεί.
Και στο Copa Africa, με το αυτόματο Cash Out* το στοίχημά σου κλείνει μόνο του! |21+ *Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
Παίκτες που ξεχωρίζουν εκτός από τον Σαλάχ
Ριάντ Μαχρέζ: Στην πρώτη του σεζόν στην Σίτι βρισκόταν υπό πίεση όμως τα κατάφερε και ενώ είχε σκοράρει ένα εξαιρετικό γκολ τίτλου με την Μπράιτον. Μπορεί να καταφέρει το ίδιο πράγματα και με την χώρα του; Η Αλγερία είναι από τις δυνατές αφρικανικές Εθνικές αλλά δεν έχουν κερδίσει στον θεσμό από το 1990 και μετά αποτυγχάνοντας να φτάσουν στις τελευταίες τέσσερις ομάδες της διοργάνωσης (σ.σ. ημιτελικά) σχεδόν κάθε φορά. Η Εθνική του όμως διαθέτει πλούσιο επιθετικό ταλέντο και το πρώτο τουρνουά στη Βόρεια Αφρική μετά της Αιγύπτου το 2006 μπορεί να είναι ο ιδανικός συνδετικός κρίκος για έναν νέο τίτλο. Εάν ο Μαχρέζ παίξει όπως ξέρει και μπορεί η Αλγερία μπορεί να "λάμψει".
Χακίμ Ζίγιεχ: Ο επιθετικός που έκανε την διαφορά στον Άγιαξ της περασμένης περιόδου και τον ανέβασε επίπεδο. Με μία σειρά εξαιρετικών εμφανίσεων ο "Αίαντας" έφτασε μία ανάσα από το να δώσει το παρών στον τελικό του Champions League και ενώ για τον Ζίγιεκ έχει επιβεβαιωθεί πως θα πουληθεί φέτος. Η τιμή του; Τοποθετείται στα 30 εκατ. και ίσως και παραπάνω, έχοντας ενδιαφερόμενους σε Γερμανία, Ισπανία και Γερμανία. Ρεαλιστικά το Μαρόκο είναι μες στους πέντε ή όχι πιο ισχυρούς διεκδικητές του τίτλου. Έδειξε και στο Μουντιάλ της Ρωσίας πως μπορεί να παίξει εξαιρετικό επιθετικό ποδόσφαιρο. Ο Ζίγιεκ θα είναι ο ηγέτης της ομάδας και προέρχεται από φοβερή χρονιά με τον πρωταθλητή Ολλανδίας. Ελπίζει δε να πάει την Εθνική του στον τελικό.
Νικολά Πεπέ: Το μεγάλο αστέρι της Λιλ που έχει κάνει μία ασύλληπτα καλή σεζόν. Παίκτης που έκλεισε την σεζόν με 23 γκολ και 12 ασίστ σε 41 αναμετρήσεις. Στο πρωτάθλημα έβαλε 22 τέρματα και είχε 11 ασίστ. Ο 24χρονος Ιβοριανός - που είναι και κάτοχος γαλλικού διαβατηρίου - έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον ομάδων όπως η Γιουνάιτεντ και η Άρσεναλ. Πριν από την επόμενη μεγάλη μεταγραφή του θέλει να επαναφέρει την Ακτή Ελεφαντοστού στην κορυφή. Μία Εθνική που έδειξε να δυσκολεύεται στην μετά Ντρογκμπά και Γιάγια Τουρέ εποχή αλλά έχει μία νέα και τρομερά ταλαντούχα γενιά έτοιμη να αναλάβει τα "ηνία".
από Gazzetta.gr
-
ΜΑΡΟΚΟ - ΜΠΕΝΙΝ
ΟΥΓΚΑΝΤΑ - ΣΕΝΕΓΑΛΗ
ΝΙΓΗΡΙΑ - ΚΑΜΕΡΟΥΝ
ΑΙΓΥΠΤΟΣ - ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
ΜΑΓΑΔΑΣΚΑΡΗ - ΚΟΝΓΚΟ
ΑΛΓΕΡΙΑ - ΓΟΙΝΕΑ
ΜΑΛΙ - ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ
ΓΚΑΝΑ - ΤΥΝΗΣΙΑ
-
ΣΕΝΕΓΑΛΗ - ΜΠΕΝΙΝ
ΝΙΓΗΡΙΑ - ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ - ΑΛΓΕΡΙΑ
ΜΑΓΑΔΑΣΚΑΡΗ - ΤΥΝΗΣΙΑ
-
ΣΕΝΕΓΑΛΗ - ΜΠΕΝΙΝ 1-0
ΝΙΓΗΡΙΑ - ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 2-1
-
ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ - ΑΛΓΕΡΙΑ 1-1 (3-4)
ΜΑΓΑΔΣΚΑΡΗ - ΤΥΝΗΣΙΑ 0-3
-
ΣΕΝΕΓΑΛΗ - ΤΥΝΗΣΙΑ
ΑΛΓΕΡΙΑ - ΝΙΓΗΡΙΑ
-
ΣΕΝΕΓΑΛΗ - ΤΥΝΗΣΙΑ 1-0
ΑΛΓΕΡΙΑ - ΝΙΓΗΡΙΑ 2-1
-
Ημιτελικός:
ΤΥΝΗΣΙΑ - ΝΙΓΗΡΙΑ 0-1
-
ΣΕΝΕΓΑΛΗ - ΑΛΓΕΡΙΑ 0-1
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΑΦΡΙΚΗΣ Η ΑΛΓΕΡΙΑ!
-
https://atexnos.gr/copa-africa-2019-%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork
-
1 φάση στο 2΄έκανε σε όλο το ματς η Αλγερία με 1 σουτ και κέρδισε.
Θύμησε την Ελλάδα στο Euro 2004.
-
Ο Άνθρωπος που το Ποδόσφαιρο τον Έσωσε από μία Γενοκτονία
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2019/07/toto4-500x281.jpg)
Στις 6 Μαρτίου του 1994 ο Γιουζέν Τότο Μουράνγκουα γύρισε εξαντλημένος στο σπίτι του. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι προς το Νότιο Σουδάν όπου η ομάδα του, η Ραγιόν Σπορτς, είχε παίξει κόντρα στην Αλ Χιλάλ και το οποίο έγινε με λεωφορείο, ήταν πτώμα. Ο ίδιος, βασικός τερματοφύλακας της ομάδας, στον πηγαιμό είχε παρατηρήσει κάτι περίεργο. Στα σύνορα υπήρχαν μπλόκα από πολιτοφύλακες και στρατιωτικούς που εξέταζαν ποιος είναι Τούτσι και ποιος είναι Χούτου. Στη Ρουάντα η Ραγιόν Σπορτς ήταν η πιο δημοφιλής ομάδα. Είχε στο ρόστερ της τρεις μόνο Τούτσις. Ο ένας ήταν ο Έρικ Τότο, 19 ετών τότε.
Ο Τότο αφηγείται ότι δεν έδινε σημασία στο τι γινόταν στη χώρα εκείνη την εποχή. Το λεωφορείο από το Κιγκάλι πέρασε από οδοφράγματα, μέρη όπου καίγονταν λάστιχα, ενώ παράλληλα η ιαχή «Τούτσι κατσαρίδες» ακουγόταν παντού. Ο ίδιος όμως σκεφτόταν μόνο το ματς. Η Ραγιόν κέρδισε τελικά με 0-1. Όταν επέστρεψε στη Ρουάντα, οι παίκτες αντίκρισαν εικόνες χάους. Μέσα στο χάος όμως οι πολιτοφύλακες είχαν δέσει σημαίες της ομάδας στα ΑΚ-47 και κερνούσαν μπύρες στα μέλη της, που φαίνεται να ήταν η μόνη που δεν είχε μπει στη δίνη Χούτου-Τούτσι.
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2019/07/toto2-500x281.jpg)
Στις 6 Απριλίου 1994 στις 4 τα χαράματα η πόρτα του σπιτιού όπου έμενε ο Έρικ Τότο ανοίγει βίαια. Ο Τότο και ο συγκάτοικός του ξυπνάνε και αντικρίζουν κάνες και ματσέτες να τους απειλούν. Ένας απ τους πολιτοφύλακες κλωτσάει το τραπέζι και ένα άλμπουμ πέφτει στο πάτωμα. Ο Τότο και ο συγκάτοικος έχουν πέσει στο πάτωμα, όπως τους διέταξαν. Ο Τότο λέει στους πολιτοφύλακες ότι είναι δύο απλοί ποδοσφαιριστές, αλλά εκείνοι δεν τους ακούν. Αρχίζουν να καταστρέφουν το σπίτι, κατεδαφίζοντας βιβλιοθήκες, ντουλάπια, πιατικά, πόρτες. Ο αρχηγός της ομάδας της πολιτοφυλακής κλωτσάει μια καρέκλα και κάθεται πάνω από τα κεφάλια των δύο παιχτών για να τους σκοτώσει. Το μάτι του πέφτει στο άλμπουμ που είναι ανοιχτό σε μια φωτογραφία της ομάδας της Ραγιόν.
-Ποιοι είναι αυτοί; Ρωτάει επιτακτικά
-Είναι οι συμπαίχτες μου! Απαντάει ο Τότο.
-Τι εννοείς «συμπαίχτες»;
-Παίζω στη Ραγιόν Σπορτς!
-Προσπαθείς να μου πεις ψέματα;
Τότε σηκώνει το άλμπουμ και κοιτάει τη φωτογραφία. Κοιτάει τον Τότο και του λέει:
-Είσαι ο Τότο;
-Ναι! Εγώ είμαι!
Τότε ο αρχηγός της ομάδας διώχνει τους πάντες από το σπίτι και μένει μόνος του με τον Τότο. Αρχίζουν να μιλάνε για το ματς. Του λέει πόσο τους θαύμασε και πόσο περήφανος ένιωσε για τη νίκη κόντρα στην Αλ Χιλάλ. Πριν φύγει του λέει να αφήσει ανοιχτές τις κουρτίνες και την πόρτα ώστε το σπίτι να δείχνει άδειο.
Ο Τότο τρομοκρατημένος περιμένει στο σπίτι του, αλλά δεν μπορεί να μείνει για πάντα εκεί. Σκέφτεται να πάει στο σπίτι κάποιου Χούτου συμπαίχτη του. Υπήρχε κοντά ένα κτήριο στο οποίο έμεναν οι περισσότεροι Χούτου της ομάδας. Περπάτησε προσέχοντας τις αλλαγές στις βάρδιες των πολιτοφυλάκων και διένυσε μερικά τετράγωνα γεμάτα πτώματα. Πήγε στο σπίτι όπου όλα ήταν μια εικονική πραγματικότητα. Οι συμπαίχτες έπαιζαν χαρτιά και έβλεπαν τηλεόραση για να περάσει η ώρα. Οι Χούτου της ομάδας ρίσκαραν κρύβοντας τον Τότο σπίτι τους. Αν τους έπιαναν θα τους εκτελούσαν και αυτούς. Ειδικά ο Λογκίν που ήταν αυτός που έφερε τον Τότο μέσα στο κτίριο και τα έτρεχε όλα.
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2019/07/toto-500x281.jpg)
Ο Λογκίν έψαχνε τρόπο να βγάλει τον Τότο από τη χώρα. Επειδή είχε σχέση με τον Ζούζου, ο οποίος ήταν οπαδός της ομάδας, είχε μια τρελή ιδέα. Δεν υπήρχε πιο ασφαλές μέλος για έναν Τούτσι από το σπίτι ενός βασικού εκτελεστή της γενοκτονίας. Ο Λογκίν και ο Τότο ξεκινούν κρυφά και πάνε στο σπίτι του Ζούζου, παρά το φόβο του Τότο. Όταν χτύπησαν την πόρτα τους άνοιξε ο ίδιος και με χαμόγελο τους είπε «χαίρομαι που είσαι ζωντανός».
Ο Τότο έμεινε μια βδομάδα στο σπίτι του Ζούζου. Τον έβλεπε να φεύγει κάθε πρωί ξέροντας ότι πήγαινε να σκοτώσει Τούτσις. Ο Λόγκιν ερχόταν να τον ενημερώσει τακτικά για το τι συνέβαινε στους δρόμους. Στη βδομάδα πάνω οι γείτονες του Ζούζου κατέδωσαν ότι υπάρχει ένας Τούτσι στο σπίτι του. Ο Τότο πήγε σε κάποιο τοπικό φύλαρχο μαζί με το Λογκίν ώστε να πάρει πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα και να φύγει από τη χώρα.
Μόλις μπήκε στο γραφείο ένας φρουρός τον είδε και τον πυροβόλησε. Η σφαίρα του έσκισε τον ώμο. Επειδή υπήρχε μια αφίσα της Ραγιόν Σπορτς στον τοίχο τον αναγνώρισαν. Του είπαν «τρέξε!». Γύρισε στο σπίτι του Λογκίν. Αυτός ξανά είπε ότι έπρεπε να τον βγάλει από τη χώρα ο Ζούζου. Πήγαν ξανά στο σπίτι του Ζούζου, όπου έμεινε τρεις μέρες. Τότε ο Ζούζου τον έβαλε σε ένα τζιπ, με ένα φρουρό μπροστά και ένα φρουρό πίσω του. Αν τους σταματούσαν θα έλεγαν ότι πάνε να τον εκτελέσουν. Μόλις πέρασαν τα σύνορα με το Σουδάν τον άφησαν στην ζούγκλα. Είχε φύγει από τη χώρα.
Μετά τη γενοκτονία ο Τότο επέστρεψε στη Ρουάντα. Από την ομάδα της Ραγιόν είχαν επιζήσει μόλις έξι παίκτες. Το πρώτο ματς κόντρα στην Κιβόγιου Σπορτς ήταν το πρώτο ματς μετά τη γενοκτονία. 15.000 θεατές βρέθηκαν εκεί για να ξεπλύνουν μνήμες, φόνους, τρόμο και πληγές. Κανείς δε θυμάται πόσο τελείωσε εκείνο το ματς. Και κανέναν δεν ενδιέφερε. Το σημαντικό ήταν ότι το ματς έγινε χωρίς να σκοτωθεί κανένας.
(http://www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2019/07/toto3-500x281.jpg)
Ο Τότο σε ένα ματς της εθνικής του στην Αγγλία ζήτησε άσυλο. Πήγε στην Μεγάλη Βρετανία, όπου ζει από τότε, και ίδρυσε έναν οργανισμό όπου μέσω του ποδοσφαίρου διδάσκει τα παιδιά διαχείριση κρίσεων. Ο Ζούζου μετά τη γενοκτονία άλλαξε όνομα και πήγε στο Σικάγο όπου κρυβόταν δουλεύοντας ως κληρικός και έμπορος σε μαγαζί με οπωροκηπευτικά. Το 2011 οι αμερικανικές αρχές τον συνέλαβαν και τον εξέδωσαν στη Ρουάντα για να δικαστεί ως εγκληματίας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο Λογκίν συνελήφθη ως προδότης και εκτελέστηκε. Όπως και ο συγκάτοικος του στην αρχή της ιστορίας. Πάνω από 30 μέλη της οικογένειας του Τότο δολοφονήθηκαν κατά τη γενοκτονία της Ρουάντα. Σε μια χώρα που προσπαθεί να καλύψει τις πληγές της και με το ποδόσφαιρο.
sombrero.gr
Η γενοκτονία της Ρουάντα και το ποδόσφαιρο
https://vimeo.com/ondemand/rwanda17/40996659
Έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες ταινίες στη ζωή μου. Έχω δει σκηνές με κάθε πιθανή μορφή βίας, βασανιστήρια, τραγωδίες, σκηνές με ανθρώπους που υπέφεραν άδικα, σκηνές βασισμένες σε αληθινές ιστορίες με δολοφονίες, κακοποιήσεις και ανείπωτες βιαιότητες. Το ‘Hotel Rwanda‘ όμως ήταν η πρώτη ταινία στην οποία κάπου στη μέση πάτησα το pause, μ’ ένα κεφάλι έτοιμο να εκραγεί από οργή και συναισθηματική φόρτιση, και επανέλαβα ασυναίσθητα τουλάχιστον 2-3 φορές δυνατά στον εαυτό μου (με αυτήν την ασυνείδητη ελπίδα πως αν κάνεις λέξεις τον συλλογισμό και τον ακούσεις με τα ίδια σου τα αυτιά θα γίνει πιο λογικός), κοιτώντας με ένα ολοκληρωτικά άδειο βλέμμα την οθόνη, ότι δεν μπορεί να συνέβησαν αυτά που βλέπω και ότι δεν γίνεται, απλά δεν γίνεται, δεν επαρκεί το μυαλό μου για να χωρέσει και να ζήσει μελλοντικά μέσα του αυτή η σκέψη και αυτή η γνώση, δεν μπορεί να είναι αληθινή ιστορία η υπόθεση που εκτυλίσσεται στην συγκεκριμένη ταινία (και λίγο μετά συνέχισα το γεύμα μου, όπως πολύ χαρακτηριστικά και πετυχημένα λέει ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας αναφερόμενος στην αντίδραση του υπόλοιπου πλανήτη στα εκεί – και όχι μόνο εκεί – τεκταινόμενα).
Λίγα χρόνια μετά έζησα για δεύτερη φορά στη ζωή μου την ίδια στιγμή, πατώντας pause σε μια συγκεκριμένη σκηνή του ‘Shooting Dogs‘, μια ακόμα ταινία που πραγματεύεται το ίδιο ακριβώς θέμα με το ‘Hotel Rwanda’: την γενοκτονία του 1994 στη Ρουάντα. Αυτή τη φορά το μυαλό μου είχε περάσει πλέον από το στάδιο της μερικής (πάντα) αποδοχής στην μισάνθρωπη σκέψη ότι Κάποιος/Οποιοσδήποτε/Κάτι στο Σύμπαν έχει αποκτήσει κάθε δικαίωμα να αφανίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα, όλη όμως, γέρους, παιδιά, γυναίκες, καλούς, κακούς, ευγενικούς, φιλάνθρωπους, δολοφόνους, χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία πέρα απ’ αυτό το αδιανόητο μαζικό έγκλημα που έγινε στη Ρουάντα το διάστημα Απριλίου-Ιουλίου του 1994.
Σήμερα, είκοσι ακριβώς χρόνια μετά την ημέρα που τα μέλη της φυλής των Χούτου ξεκίνησαν να σφάζουν οποιοδήποτε μέλος της φυλής των Τούτσι έβρισκαν μπροστά τους, στη Ρουάντα προσπαθούν ακόμα να επουλώσουν τις πληγές τους. Το ποδόσφαιρο έχει αποδείξει πολλές φορές ότι δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από μια τέτοια δύσκολη προσπάθεια. Τα τελευταία χρόνια γυρίστηκαν αρκετά ντοκιμαντέρ που επικεντρώθηκαν στους τρόπους με τους οποίους το παιχνίδι αποδείχτηκε ωφέλιμο, με αποκορύφωμα το 2011 όταν και η εθνική ομάδα κάτω των 17 χρόνων, μια ομάδα παιδιών που γεννήθηκαν αμέσως μετά τη γενοκτονία (τα μισά εκ των οποίων ήταν ορφανά από τουλάχιστον ένα γονιό εξαιτίας της) κατάφερε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 εκείνης της χρονιάς, το οποίο διεξήχθη στο Μεξικό.
Στο παραπάνω βίντεο μπορείς να δεις το τρέιλερ του ‘Rwanda 17: Healing a Nation’ το οποίο ασχολείται με εκείνη την ομάδα και κατ’ επέκταση με το πως σιγά-σιγά κατάφερε η χώρα να καλύψει αυτό το τεράστιο κενό της μιας ‘χαμένης γενιάς’ (πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας και σχεδόν το 70% των Τούτσι εξοντώθηκαν μέσα στις 100 εκείνες εφιαλτικές μέρες του 1994) ενώ στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζεται μια αξιόλογη προσπάθεια με το όνομα ‘Espérance’ (δηλαδή ‘ελπίδα’), μέσω της οποίας τα μικρά παιδιά συμφιλιώνονται με την ιδέα της διαφορετικότητας των δυο φυλών παίζοντας μαζί ποδόσφαιρο.
https://vimeo.com/38518954
sombrero.gr
-
Όπως έχουμε δει πολλάκις, το οπαδικό κίνημα στο Μαρόκο είναι από τα πιο ξεχωριστά του κόσμου. Αυτό αποδείχτηκε για άλλη μια φορά πριν λίγες μέρες. Οι οπαδοί της Ραζά Καζαμπλάνκα έμαθαν ότι ένας νεαρός φίλος της ομάδας απείχε από το γήπεδο επειδή διαγνώστηκε με καρκίνο και γι'αυτό πήγαν κάτω από το σπίτι του, του ευχήθηκαν καλή ανάρρωση μέσω συνθημάτων και τραγούδησαν μαζί του.
El Sombrero (βίντεο) (https://www.facebook.com/sombrerogr/videos/2501052813463515/?__xts__)
-
Ημέρα των ερωτευμένων σήμερα.
El Sombrero (https://el-gr.facebook.com/sombrerogr/videos/vb.166391855930/242091836803875/?type=3&theater)
Το βίντεο είναι από την Καζαμπλάνκα και την κερκίδα της Ουιντάντ. Οι παλιότεροι αναγνώστες πιθανόν θα το θυμούνται καθώς είχε ανέβει και παλιότερα αλλά δυστυχώς λόγω ενός τεχνικού προβλήματος το καλοκαίρι χάθηκαν τα περισσότερα από τα βίντεο που ανεβάζαμε τόσα χρόνια. :(
-
"Το ποδόσφαιρο δίνει ελπίδα σε πολλούς νέους ανθρώπους στην Αφρική. Τους δίνει ένα πραγματικό κίνητρο για τη ζωή τους."
(Μαρσέλ Ντεσαγί)
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/s960x960/89032295_10158537130285931_7755159358165483520_o.jpg?_nc_cat=1&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=-T6noZatURcAX9Xhmoi&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&_nc_tp=7&oh=0800bf072723b84f714b8381512bb615&oe=5E9702DA)
Η φωτογραφία είναι του Μο Νασέρ (@mo.naser22 στο instagram) και είναι τραβηγμένη στην περιοχή Αντ Ντακαλίγια της Αιγύπτου.
Μένοντας στο ποδόσφαιρο της Β. Αφρικής, εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο (15 λεπτάκια υπόθεση) το υπέροχο 'Nefta Football Club', που ήταν φέτος υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους:
El Sombrero
-
Αν νομίζεις ότι η είσοδος κάποιου συγκεκριμένου γηπέδου είναι τρομακτική, να σε ενημερώσουμε ότι στο Μαλάουι οι παίκτες περπατάνε από τα αποδυτήρια ως τον αγωνιστικό χώρο, σε μια χώρα που συχνάζουν 62 διαφορετικά είδη φιδιών, ανάμεσα τους και γνωστά ονοματάκια όπως πύθωνες, κόμπρες και μάμπα.
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p640x640/109406878_10159003988235931_82619994706075496_o.jpg?_nc_cat=108&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=Oz2lzSO4dmMAX9XpnDL&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&_nc_tp=6&oh=57c04d70a660a5b1955f847d9fe1433b&oe=5F36F993)
https://www.instagram.com/p/CCfpEUfgrw_/
Το Μαλάουι είναι μια χώρα της νοτιοανατολικής Αφρικής, χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα, που συνορεύει με τη Ζάμπια, την Τανζανία και τη Μοζαμβίκη. Είναι μια χώρα φτωχή και κυρίως αγροτική (το 85% ζει εκτός πόλεων). Στη φωτογραφία του Paul Vincent (που πέρασε καιρό εκεί ως μέλος μιας ανθρωπιστικής πρωτοβουλίας), βλέπουμε τα παιδιά που φεύγουν από τα αποδυτήρια για να πάνε ως το γήπεδο με τα πόδια, πάντα με φόντο το Όρος Μουλάνιε.
#malawi #africa #mulanje #mountain #football #instafootball
-
(https://i0.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/04/luzira.jpg?w=700&ssl=1)
Το πρωτάθλημα στο οποίο οι σκόρερς είναι πραγματικοί φονιάδες
Λογικά δεν το ξέρετε αλλά το 2016 η Λίβερπουλ κατέκτησε τον τίτλο. Για να καταφέρει να σηκώσει την κούπα, στον τελικό επικράτησε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0. Το μοναδικό γκολ πέτυχε ο φονιάς Μπένον Λουγίμα, ο οποίος στον ημιτελικό είχε κάνει χατ-τρικ, παρά το γεγονός ότι παίζει ξυπόλητος (όπως ακριβώς κάποιοι συμπατριώτες του αρκετές δεκαετίες πριν). Η λέξη φονιάς στην προηγούμενη πρόταση δεν είναι κάποια κλασική δημοσιογραφική μεταφορά, που συνοδεύει συνήθως τους γκολτζήδες. Ο Μπένον εκτίει στη Λουζίρα ποινή φυλάκισης 10 χρόνων, για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.
Η φυλακή Λουζίρα βρίσκεται στην πρωτεύουσα Καμπάλα και είναι η μόνη φυλακή υψίστης ασφαλείας που έχει η Ουγκάντα. Μέσα σ’αυτήν μπορεί κανείς να βρει όλων των ειδών τα “λουλούδια” της χώρας. Από δολοφόνους, βιαστές και απαγωγείς, μέχρι αθώους ανθρώπους που έχουν συλληφθεί αλλά δεν έχουν καταδικαστεί και απλά περιμένουν τη δίκη τους, η οποία αρκετές φορές καθυστερεί να γίνει ακόμα και μερικά χρόνια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Λουζίρα εντοπίζεται στους… αριθμούς. Το κτίριο σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει 500 κρατούμενους αλλά οι τελευταίες καταμετρήσεις βγάζουν πως οι έγκλειστοι είναι περίπου 3500! Αν σ’αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι για τη φύλαξη τους υπάρχουν μόλις 100 δεσμοφύλακες, καταλαβαίνει κανείς ότι η ισορροπία εντός της φυλακής κρέμεται συνεχώς από μια κλωστή. Το 1993 οι φυλακισμένοι ξεσηκώθηκαν και η κατάσταση ξέφυγε τόσο που αναγκάστηκε να επέμβει ο στρατός, μια εξέγερση που άφησε πίσω της 2 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.
Το 1999 όμως όλα άλλαξαν, όταν ανέλαβε επίτροπος της Υπηρεσίας Φυλακών ο Τζόζεφ Ετίμα, που εξ αρχής δοκίμασε μια νέα, πιο προοδευτική, προσέγγιση στο θέμα. Η φυλακή άνοιξε τις πόρτες της στον έξω κόσμο, επιτρέποντας σε διάφορες οργανώσεις και ιδρύματα (ανάμεσα τους ο ‘Ερυθρός Σταυρός’, η εκκλησία και πανεπιστήμια) να εμπλακούν στη φροντίδα των φυλακισμένων. Η αλλαγή ήταν θεαματική. Από επίκεντρο ταραχών η Λουζίρα έγινε μια από τις πιο προοδευτικές φυλακές της Αφρικής, με καθημερινά σχολεία που προσφέρουν σε όλους τους κρατούμενους από βασική εκπαίδευση και εργαστηριακά μαθήματα (ραπτική και ξυλουργική) μέχρι και πτυχίο, σε συνεργασία με τα τοπικά πανεπιστήμια. Κάπως έτσι, το ποσοστό υποτροπής των ανθρώπων που αποφυλακίζονται από εκεί είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο.
(https://i0.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/04/luzira4.jpg?resize=500%2C300&ssl=1)
Ανάμεσα στις διάφορες καθημερινές δραστηριότητες των φυλακισμένων (που ουσιαστικά λειτουργούν τη φυλακή μόνοι τους, σαν ένα μικρό χωριό, έχοντας οργανώσει ένα ολόκληρο δίκτυο παραγωγής και διανομής του φαγητού και των ειδών πρώτης ανάγκης), υπάρχει μια που ξεχωρίζει: το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Η ύπαρξη ενός τόσο οργανωμένου και πειθαρχημένου πρωταθλήματος μέσα σε μια φυλακή τέτοιου είδους είναι τόσο εντυπωσιακή που τα τελευταία χρόνια δημοσιογράφοι από διάφορα μέρη του κόσμου έχουν επισκεφτεί τη Λουζίρα, απλά και μόνο για να μελετήσουν αυτό το ιδιαίτερο εγχείρημα.
Όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες φυλακές του κόσμου, οι φυλακισμένοι έπαιζαν μπάλα στην αυλή εδώ και δεκαετίες. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε όμως το 2003, όταν δημιουργήθηκε η UPSA, δηλαδή η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της φυλακής! Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα ωραία. Δουλειά των μελών της UPSA (τα οποία βγαίνουν με εκλογές κάθε χρόνο και πρόεδρος τους αυτή την εποχή είναι ένας πρώην αστυνομικός που είναι μέσα για ανθρωποκτονία) είναι η οργάνωση και επίβλεψη του πρωταθλήματος, ο ορισμός διαιτητών, ο έλεγχος για την τήρηση των κανονισμών (υπάρχει ένα 30σελιδο τετράδιο στο οποίο είναι καθαρογραμμένοι) και η εύρεση εξωτερικών χορηγών που παρέχουν τα τρόπαια, τις μπάλες και ό,τι άλλο χρειάζεται ένα σωστό τουρνουά.
Αυτή τη στιγμή στη Λουζίρα υπάρχουν 10 επίσημα καταγεγραμμένες ομάδες, κάθε μια με τους οπαδούς της, με το καταστατικό της, τον πρόεδρο, τον προπονητή, έναν γραμματέα, ένα λογιστή και ένα ρόστερ που απαρτίζεται από 16 έως 25 παίκτες. Βλέποντας κανείς τα ονόματα τους (Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Τσέλσι, Άστον Βίλα, Έβερτον, Νιούκαστλ, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους και Αμβούργο) αντιλαμβάνεται κανείς πόσο αγαπάνε οι Αφρικανοί το αγγλικό ποδόσφαιρο, που μπήκε στα σπίτια τους χάρη στη δορυφορική τηλεόραση στις αρχές των 00s.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Γκόλντμπαλτ, της Γκάρντιαν, που επισκέφτηκε τη φυλακή πριν τρία χρόνια, 9 στους 10 φυλακισμένους υποστηρίζουν μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, ενώ σχεδόν όλοι οι φρουροί είναι οπαδοί της Άρσεναλ (λογική απόρροια της επιτυχίας της ομάδας των “Invincibles” που είχε φτιάξει ο Βενγκέρ την προηγούμενη δεκαετία). Όπως θυμάται ο δημοσιογράφος: “Όσο ήμουν εκεί, κάθε μέρα με ακολουθούσε ένας νεαρός κρατούμενος με παρατσούκλι ‘Λευκός Άγγελος’, που ήθελε συνέχεια να συζητήσουμε τα τελευταία νέα της Άρσεναλ και της Τότεναμ, κάνοντας ερωτήσεις όπως: ‘Πιστεύεις ότι η μεταγραφή του Σολδάδο ήταν πεταμένα λεφτά;'”
(https://i0.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/04/luzira2.jpg?resize=651%2C434&ssl=1)
Η ιστορία και τα χαρακτηριστικά κάθε ομάδας παρουσιάζουν κι αυτά ενδιαφέρον. Η Λίβερπουλ, που είναι η πιο παλιά ομάδα στη φυλακή, δημιουργήθηκε κάπου στο 2000 από μια παρέα πρώην στρατιωτικών που το είχαν γυρίσει σε ένοπλες ληστείες. Χάρη στα λάφυρα που είχαν μαζέψει από αυτές, είχαν τη δυνατότητα εξ αρχής να αγοράζουν τους καλύτερους παίκτες, κάνοντας τους ‘κόκκινους’ μια από τις πιο δυνατές ομάδες της Λουζίρα. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απ’την άλλη, ξεκίνησε ως ομάδα των περιθωριοποιημένων κρατούμενων, που συνήθως προέρχονταν από αγροτικές περιοχές.
Η Άστον Βίλα ξεκίνησε ως “Kitchen FC” (προφανώς γιατί ήταν η ομάδα των κρατούμενων που εργαζόταν στην κουζίνα της φυλακής), μετονομάστηκε σύντομα σε “Γερμανία” και τελικά κατέληξε στο σημερινό της όνομα όταν οι άνθρωποι της ανακάλυψαν ότι ελάχιστοι συμπαθούσαν τους Γερμανούς. Το Αμβούργο ξεκίνησε με το όνομα “Police FC”, από κρατούμενους που ήταν πρώην αστυνομικοί, μετά έγινε Λιντς και όταν η ιστορική ομάδα πήρε την κάτω βόλτα και εξαφανίστηκε από την Πρέμιερ Λιγκ και τις τηλεοράσεις των κατοίκων της Ουγκάντα, απέκτησε το σημερινό της όνομα – αν και κάποιοι ρομαντικοί οπαδοί της εξακολουθούν να την αποκαλούν Λιντς. Οι άτυπες συνεργασίες μεταξύ των ομάδων δεν λείπουν κι έτσι το Αμβούργο θεωρείται “feeder club” της Γιουνάιτεντ και η Νιούκαστλ συνηθίζει να τροφοδοτεί με ταλέντα τη Λίβερπουλ.
(https://i1.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/04/luzira3.jpg?resize=569%2C321&ssl=1)
Οι αντίπαλοι του τελικού του 2016, Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ, είναι κι αυτοί με τους περισσότερους οπαδούς. Και όπως συμβαίνει και στο κανονικό ποδόσφαιρο, οι οπαδοί είναι σημαντικοί και στη φυλακή. Εκτός από την αναμενόμενη υποστήριξη την ώρα των αγώνων, οι οπαδοί-κρατούμενοι προσφέρουν στην ομάδα με διάφορους τρόπους: Επιδιορθώνουν τα παπούτσια, βοηθάνε τους τραυματίες, φροντίζουν τις στολές και, το πιο σημαντικό όλων, χαρίζουν υλικά αγαθά και τρόφιμα στην ομάδα την περίοδο των μεταγραφών (το πρωτάθλημα είναι τόσο οργανωμένο που, όπως ακριβώς και η ΦΙΦΑ, έχει δυο περιόδους μεταγραφών) για να μπορέσει να προσελκύσει τους καλούς παίκτες.
Όπως καταλάβατε, λεφτά δεν υπάρχουν στο πρωτάθλημα αυτό. Οι παίκτες συνήθως δελεάζονται με εξτρά τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης ή άλλα αντικείμενα που μπορεί να τους φανούν χρήσιμα σε μια φυλακή και η UPSA είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των μεταγραφών, ώστε να μην υπάρχουν εκβιασμοί και προτάσεις κάτω από το τραπέζι. Η ομάδα που κατακτάει τον τίτλο, εκτός από μια μικρή συμβολική κούπα, κερδίζει και πολύτιμα αγαθά για τα μέλη της: Από σαπούνια, οδοντόβουρτσες, ζάχαρη, ρύζι και τετράδια μέχρι μια ζωντανή κατσίκα!
(https://i1.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2017/04/luzira6.jpg?resize=593%2C395&ssl=1)
Αν κάποιος δεν έχει εντυπωσιαστεί ήδη με όλη αυτή την περιγραφή, μπορεί να αναζητήσει και το 25λεπτο ντοκιμαντέρ του Vice (για την ώρα υπάρχει στο youtube αλλά σε χάλια ποιότητα (https://www.youtube.com/watch?v=DzbV1GEnSoE)), που είναι γεμάτο με ωραία πλάνα από τους ημιτελικούς και τον τελικό του 2016, πλάνα που τα βλέπεις και πιάνεις συνέχεια τον εαυτό σου να αναρωτιέται “πώς γίνεται να υπάρχει αυτό το πρωτάθλημα σε αυτό το μέρος”.
Βλέποντας εικόνες από τα παιχνίδια μπορεί κάποιος να επιβεβαιώσει και την διαπίστωση των δημοσιογράφων που επισκέφτηκαν τη φυλακή, ότι το επίπεδο αρκετών παικτών είναι αναπάντεχα υψηλό, δεδομένων πάντα των συνθηκών. Επίσης, εντύπωση προκαλεί η έλλειψη εντάσεων και λογομαχιών, είτε μέσα στο γήπεδο, είτε γύρω απ’αυτό, κάτι που δεν περιμένεις να δεις σε ένα μέρος όπου συνωστίζονται εκατοντάδες εγκληματίες, αρκετοί εκ των οποίων βρίσκονται εκεί για φόνο. Ο σεβασμός για το παιχνίδι είναι τόσο μεγάλος που η συμπεριφορά όλων είναι άψογη. Για την ακρίβεια, είναι τόσο υποδειγματική που ακόμα και οι ελάχιστοι φύλακες την ώρα των αγώνων αφοσιώνονται στο ματς. Εντός των τεσσάρων γραμμών, η κόκκινη κάρτα τιμωρείται με 2 μήνες εκτός αγώνων, μια τιμωρία που κανένας δεν θέλει να υποστεί.
Το μικρό ντοκιμαντέρ κλείνει με μια εκπληκτική σκηνή που οι παίκτες και οι οπαδοί της νικήτριας Λίβερπουλ χοροπηδάνε και χορεύουν ευτυχισμένοι μέσα στις λάσπες, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του τίτλου υπό καταρρακτώδη βροχή, υπενθυμίζοντας μας για πολλοστή φορά πως όσο κι αν έχει εξελιχθεί και μεταλλαχθεί με τα χρόνια, το ποδόσφαιρο παραμένει ένα όμορφο και απλό παιχνίδι που σε κάνει να ξεχνάς τα προβλήματα σου και την τραγική πραγματικότητα. Ακόμα κι αν είσαι έγκλειστος σε μια άθλια φυλακή κάπου στην ανατολική Αφρική.
sombrero.gr
-
(https://i2.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2016/04/mada.jpg?w=1366&ssl=1)
Ο αγώνας με τα 149 γκολ
Το ποδόσφαιρο παίζεται σχεδόν παντού στον πλανήτη και όπου υπάρχει ποδόσφαιρο, υπάρχουν και αντιδράσεις για τη διαιτησία. Όταν κρίνονται τίτλοι, δεν έχει σημασία αν είναι το Τσάμπιονς Λιγκ ή το πρωτάθλημα της Μαδαγασκάρης. Όλοι θέλουν τη νίκη και όλοι αντιδρούν στην αδικία. Έτσι και στις 31 Οκτωβρίου του 2002, όταν σημειώθηκε το μεγαλύτερο σκορ σε ποδοσφαιρικό αγώνα. 149 γκολ είδαν οι θεατές στο Ανταναναρίβο της Μαδαγασκάρης (μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα του νησιού στα ανατολικά της Αφρικής), αλλά δεν το χάρηκαν ιδιαίτερα.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Το πρωτάθλημα της Μαδαγασκάρης διεξάγεται με αρκετούς ομίλους ομάδων. Από αυτά τα μικρά πρωταθληματάκια περνάμε στη δεύτερη φάση, σε δυο ομίλους των έξι ομάδων. Οι δυο πρώτοι κάθε ομίλου φτάνουν στα τελικά που και πάλι διεξάγονται σε έναν γύρο με μονούς αγώνες. Το 2002 η μια από τις τέσσερις ομάδες ήταν η Σταντ Ολιμπίκ ντε λ’ Εμίρν. Για τους φίλους SOE (όχι του Μιχάλη Τροχανά). Οι άλλες τρεις ήταν η AS Αντέμα, η Αμποχιντρατίμο και η DSA Ανταναναρίβο. H SOE την προτελευταία αγωνιστική κέρδιζε με 2-1 την DSA όταν ο κόρακας με το όνομα Μπεντζαμίνα Ραζαφιντσαλάμα (αν δεν το έχετε καταλάβει λατρεύω αυτά τα ονόματα) έδωσε στις καθυστερήσεις του αγώνα ένα πέναλτι άκρως αμφισβητούμενο. Οι διαμαρτυρίες έντονες, η απόφαση δεν άλλαξε και η DSA έκανε το 2-2 που ήταν και το τελικό σκορ. Με το σκορ αυτό η SOE ήταν πλέον εκτός τίτλου.
(https://i2.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2016/04/lemur-madagascar.jpg?resize=475%2C437&ssl=1)
Ελλείψει φωτογραφιών του αγώνα, παρουσιάζουμε ομορφιές του νησιού. (πιθανόν αντί για πέναλτι-μαϊμού, να λένε πέναλτι-λεμούριος οι ντόπιοι)
Τουίτερ τότε δεν υπήρχε, τα non-papers δεν αρκούσαν, μπούκες στα αποδυτήρια μάλλον δεν έγιναν και στην SOE σκέφτηκαν ότι ο καλύτερος τρόπος διαμαρτυρίας για τη διαιτησία ήταν να ξεφτιλίσουν το πρωτάθλημα (μαζί και το άθλημα). Έτσι, απέναντι στην AS Αντέμα ξεκίνησαν το ματς βάζοντας αυτογκόλ. Και μετά έκαναν τη σέντρα. Και πήραν την μπάλα και έβαλαν ακόμα ένα αυτογκόλ. Και μετά ξαναέκαναν σέντρα. Και έβαλαν ακόμα ένα αυτογκόλ. Καταλαβαίνετε πού το πάω. Για να μην το κουράζουμε και γράφω το ίδιο πράγμα 146 φορές ακόμα, οι γίγαντες της ντε λ’ Ερμίν σημείωσαν 149 ολόκληρα αυτογκόλ και το παιχνίδι τελείωσε με την, πρωταθλήτρια πλέον, AS Αντέμα να έχει κερδίσει με 149-0 στο παιχνίδι που μνημονεύεται στα ρεκόρ Γκίνες ως αυτό με τα περισσότερα γκολ.
Εν μέρει πάντως πέτυχαν τον σκοπό τους, καθώς οι οπαδοί των πρωταθλητών, αντί να κάνουν γύρο του θριάμβου πήγαν στα ταμεία ζητώντας τα λεφτά τους πίσω. Από την άλλη, μάλλον αυτό το ματς έφερε και κατάρα στην SOE, αφού από τότε και κοιτάζοντας το πρωτάθλημα της Μαδαγασκάρης δεν το έχει κατακτήσει. Μια ομάδα που το είχε σηκώσει την προηγούμενη σεζόν και είχε καταφέρει να κάνει και νίκη επί ομάδας της Αιγύπτου στο αφρικάνικο Champions League. Ο πέλεκυς όμως έπεσε βαρύς και για μεμονωμένα άτομα. Ο προπονητής Ζάκα Μπε (τι μικρό όνομα είναι αυτό) τιμωρήθηκε με τρία χρόνια απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο και παράλληλα με απαγόρευση εισόδου σε γήπεδα. Ταυτόχρονα ο τερματοφύλακας Μαμισόα Ραζαφιντρακότο (και αρχηγός τότε της εθνικής ομάδας), ο αρχηγός της SOE Μανιτρανιρινά Αντριανιαϊνά (αυτά είναι ονόματα ρε φίλε) και οι Νικολάς Ρακοτοαριμανανά και Ντομινίκ Ρακοτοναντρασανά (ξάδερφος του αγαπημένου Ραμπεσαντρανά ίσως;) τιμωρήθηκαν και αυτοί με βαριές ποινές. Μπήκαν όμως για πάντα στο πάνθεον του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και πολύ δύσκολα θα χάσουν τις θέσεις τους.
sombrero.gr
-
Αν έχεις ξεμείνει από επιλογές για σήμερα το βράδυ, στις 9 θα ξεκινήσει το μεγαλύτερο παιχνίδι στην ιστορία της Αφρικής. Οι δυο ομάδες με τους περισσότερους τίτλους θα αναμετρηθούν για πρώτη φορά σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ Αφρικής στο Κάιρο. Από τη μια η Αλ Αχλί, με προπονητή τον Πίτσο Μοσιμάνε που κάποιοι θα θυμούνται από την εποχή που έπαιζε στον Ιωνικό, και από την άλλη η συμπολίτισσα της, Ζάμαλεκ, του (* με φωνή Μίνου *) Μαχμούντ Αμπντέλ Ραζέκ Φαντλάλα Σικαμπάλα. Δυο μεγαθήρια της Αφρικής με μια τεράστια οπαδική βάση, που συνολικά ξεπερνάει τα 35 εκατομμύρια οπαδούς!
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p180x540/128301438_10159343631735931_5236712063353106248_o.jpg?_nc_cat=102&ccb=2&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=kiUDT7BZ6VgAX-o7ZVb&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&tp=6&oh=a30aab23a2ce5e09756c062be7f9928f&oe=5FE75CF9)
El Sombrero
-
Οι ομάδες δεν είναι μόνο οι οπαδοί, οι παίκτες και ο πρόεδρος. Είναι και οι δεκάδες ανώνυμοι άνθρωποι που δουλεύουν στο παρασκήνιο. Η Αλ Αχλί κατέκτησε εχθές το 9ο Τσάμπιονς Λιγκ Αφρικής της ιστορίας της. Ο μόνος άνθρωπος που έχει σηκώσει και τα 9 τρόπαια είναι ο φροντιστής της, ο Ααμ Χάρεθ, που φροντίζει τα πάντα μέσα στα αποδυτήρια από το 1973!
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/128436754_10159345628555931_2050872894180159664_n.png?_nc_cat=102&ccb=2&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=Uxpw64hFUgUAX8szRPx&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&oh=e74636c877c7689becbf31294b54b83b&oe=5FE6AC94)
El Sombrero
-
- Καιρό έχω να τον δω τον γιο σου, Ομαρ. Με τι ασχολείται;
- Έγινε μαέστρος.
- Μπράβο του! Δεν ήξερα ότι του αρέσει η κλασική μουσική. Τι διευθύνει;
- Ένα πέταλο.
El Sombrero (βίντεο) (https://www.facebook.com/sombrerogr/videos/1291870954520075/)
Όπως πιθανόν θα κατάλαβαν όλοι όσοι μας διαβάζουν από παλιά, το βίντεο είναι από το Μαρόκο και το πέταλο είναι της Ραζά Καζαμπλάνκα. https://www.facebook.com/sombrerogr/posts/10158744034845931
https://www.facebook.com/sombrerogr/videos/vb.166391855930/242091836803875/?type=2&theater
To αντίπαλο δέος στην Καζαμπλάνκα:
-
(https://i2.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2012/02/zam.jpg?w=800&ssl=1)
19 χρόνια μετά
(https://i0.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2012/02/zambia_1993.jpg?resize=500%2C322&ssl=1)
Αυτή είναι η εθνική ομάδα της Ζάμπια, σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στις αρχές του 1993. Στη πάνω σειρά και δεύτερος από αριστερά διακρίνεται ο Καλούσα Μπουαλια, 30 χρονών την ώρα του κλικ, αρχηγός της ομάδας, πρώτος σε συμμετοχές, πρώτος σε γκολ και καλύτερος Αφρικανός παίκτης για το 1988. Στις 27 Απριλίου εκείνης της χρονιάς, το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα στη Σενεγάλη για ένα παιχνίδι των προκριματικών του Μουντιάλ έπεσε στον Ατλαντικό, 500 μέτρα από την παραλία της πόλης Λιμπρεβίλ που είναι η πρωτεύουσα της Γκαμπόν. Ανάμεσα στους 30 νεκρούς επιβαίνοντες βρισκόταν 18 ποδοσφαιριστές, μέλη μιας πολλά υποσχόμενης εθνικής ομάδας που φαινόταν έτοιμη να κερδίσει για πρώτη φορά την πρόκριση σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μπουαλια δεν ήταν ένας απ’ αυτούς. Όντας μέλος της Αϊντχόβεν εκείνη την περίοδο, επέλεξε να ταξιδέψει στη Σενεγάλη απ’ ευθείας από την Ολλανδία και να συναντήσει τους υπόλοιπους εκεί πέρα. Δεν συναντήθηκαν ποτέ.
(https://i2.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2012/02/zambia1.jpg?resize=518%2C330&ssl=1)
Αυτή είναι η εθνική ομάδα της Ζάμπια, σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε 19 χρόνια μετά. Το βράδυ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου η Ζάμπια αντιμετώπιζε την Ακτή Ελεφαντοστού στον τελικό του Κυπέλλου Εθνών της Αφρικής επιδιώκοντας να κατακτήσει για πρώτη φορά στην, φτωχή από διακρίσεις, ιστορία της το τρόπαιο. Στο κέντρο της φωτογραφίας διακρίνεται ο Καλούσα Μπουαλια, 49 χρονών πλέον, πρώην προπονητής της ομάδας και νυν πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας. Η παραλία στην οποία περπατάει με τα λουλούδια στο χέρι βρίσκεται λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά από το γήπεδο στο οποίο η Ζάμπια θα προσπαθούσε να γράψει την πιο ωραία σελίδα της ιστορίας της και 500 μόλις μέτρα μακριά από το σημείο εκείνο της θάλασσας στο οποίο 19 χρόνια πριν γράφτηκε η πιο άσχημη σελίδα της. Ο δραματικός αλλά λυτρωτικός τελικός που ακολούθησε, με εκείνη την αξέχαστη διαδικασία πέναλτι, έγινε στη πόλη Λιμπρεβίλ, που είναι η πρωτεύουσα της Γκαμπόν και ήταν ο φόρος τιμής της νέας γενιάς στην παλιά.
sombrero.gr
-
Πολλά χρόνια πριν την κόψει στα δυο το 'Ever Given', η διώρυγα του Σουέζ είχε κλείσει ξαφνικά από τους Αιγύπτιους όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος των Έξι Ημερών. Όπως μαρτυράει και το όνομα του, ο πόλεμος δεν κράτησε πολύ αλλά η διώρυγα παρέμεινε τελικά κλειστή για 8 χρόνια. Το απίστευτο της όλης υπόθεσης είναι ότι εκεί μέσα είχαν εγκλωβιστεί 15 πλοία από 8 διαφορετικές χώρες! Σύμφωνα με τον καπετάνιο ενός Πολωνικού πλοίου: "Ο πρώτος μήνας ήταν σαν διακοπές, ο δεύτερος ήταν κάπως δύσκολος, από τον τρίτο και μετά η κατάσταση ήταν ανυπόφορη". Μετά από λίγους μήνες, τα πληρώματα των πλοίων αποφάσισαν να συνεργαστούν και να βρούνε τρόπους για να την παλέψουν. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που οργανώθηκαν ήταν και ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά, το οποίο διεξαγόταν πάνω στο αγγλικό πλοίο και είχε κανονικά κύπελλο για τον νικητή και άφθονη μπύρα για τους θεατές.
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/165345555_10159648597470931_3765341215661633175_n.jpg?_nc_cat=106&ccb=1-3&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=H1v7O-7Cmr8AX-2bins&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&oh=67ce1e1f17be64b274d56fbb2dc407b2&oe=6083A9D0)
Όποιος θέλει να διαβάσει περισσότερα μπορεί να ψάξει για 'Yellow Fleet': https://en.wikipedia.org/wiki/Yellow_Fleet
El Sombrero
-
(https://i1.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2021/06/Silas-Wamangituka-als-Rookie-des-Monats-September-nominiert_00000_frz_752x423.jpg?w=752&ssl=1)
Το δουλεμπόριο του σύγχρονου ποδοσφαίρου: η ιστορία του Σίλας
Δεν είναι καθόλου σπάνιο το φαινόμενο, να εμφανίζονται ποδοσφαιριστές από την Αφρική με “πειραγμένα” τα προσωπικά τους στοιχεία. Η Αφρική, αποτελώντας πάντα ένα εξαιρετικό μέρος για πρώτες ύλες, από… διαμάντια μέχρι ποδοσφαιριστές, συνεχίζει να είναι και σήμερα αχαρτογράφητη ποδοσφαιρικά. Κάπως έτσι, με τις ευρωπαϊκές ομάδες να ψάχνουν όλο και πιο νέα ταλέντα, η ζήτηση έφερε την προσφορά. Ποδοσφαιριστές που απλώς με μια ματιά στα χαρακτηριστικά του προσώπου τους φαίνονται να έχουν πατήσει για τα καλά τα πρώτα -άντα τους, εμφανίζονται να είναι αρκετά πιο νέοι. Αυτό οδηγεί σε ορισμένα κωμικά συμβάντα που φέρνουν το χαμόγελο, όπως για παράδειγμα το τουρνουά Κ17 της COSAFA. Το τουρνουά της Νότιας Αφρίκης διακόπηκε και συνεχίστηκε αργότερα, καθώς στις εξετάσεις που γίνονται με…. μαγνητική τομογραφία, κοιτάζοντας τα οστά του καρπού για να βρεθεί αν κάποιος είναι κάτω των 17, τέσσερις χώρες βρέθηκαν να χρησιμοποιούν παίκτες πάνω από το όριο ηλικίας και φυσικά αποκλείστηκαν. Εξίσου αστεία είναι και η ιστορία του Κανγκά, του Γκαμπονέζου παίκτη του Ερυθρού Αστέρα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε, καθώς η Π.Ο. του Κονγκό κατηγόρησε την Γκαμπόν ότι έβγαλε στον παίκτη ψεύτικα χαρτιά, ότι ο παίκτης δεν λέγεται Γκουέλορ Κανγκά, αλλά… Κιάκου-Κιάκου Κάνγκα και είναι φυσικά Κονγκολέζος. Το κορυφαίο είναι ότι υπάρχουν κατηγορίες ότι εκτός από ψεύτικη εθνικότητα και όνομα, ο Κανγκά είναι και αρκετά μεγαλύτερος, καθώς τα χαρτιά του λένε ότι γεννήθηκε το 1990, ενώ η μητέρα του πέθανε το 1986, κάτι που θα τον καθιστούσε ένα μοναδικό ιατρικό θαύμα. Όλα αυτά σίγουρα είναι διασκεδαστικά, αλλά, όπως θα δούμε, συχνά κρύβουν και μεγάλα δράματα.
twitter (https://twitter.com/Bundesliga_EN/status/1394291619315212288?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1394291619315212288%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.sombrero.gr%2F2021%2F06%2Fsilas%2F)
Στα μέσα Μαΐου, η Μπουντεσλίγκα ανακοίνωσε το βραβείο του καλύτερου rookie της χρονιάς. Νικητής ο Σίλας Γουαμανγκιτούκα Φουντού. Ο Κογκολέζος επιθετικός που βοήθησε πολύ την Στουτγκάρδη στην άνοδό της πέρσι, συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς και φέτος. Πήρε το βραβείο του καλύτερου rookie για τρεις διαφορετικούς μήνες και τελικά, πήρε και το βραβείο της σεζόν, έχοντας σκοράρει 11 φορές στο πρωτάθλημα, 2ος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον Κάλατζιτς, συμμετέχοντας σε μεγάλο βαθμό στην κατάκτηση της 9ης θέσης. Τα καλά όμως τελείωσαν κάπου εδώ. Ή, για να είμαστε ακριβείς, είχαν τελειώσει αρκετά νωρίτερα. Τον Μάρτιο, όταν ο Σίλας έπαθε ρήξη χιαστού στο δεξί του πόδι, χάνοντας την υπόλοιπη σεζόν και φυσικά μέρος και της επόμενης. Κανείς όμως δεν περίμενε τη συνέχεια.
Ο Σίλας, μέλος επί δύο χρόνια της Στουτγκάρδης, ένιωθε πλέον άνετα στο νέο του περιβάλλον και αποφάσισε να κάνει το βήμα, να ξεπεράσει τους φόβους του και να πει την αλήθεια στους ανθρώπους της Στουτγκάρδης. Όχι, το αληθινό του όνομα δεν ήταν Σίλας Γουαμανγκιτούκα, αλλά Σίλας Κατομπά Μβουμπά. Όπως επίσης δεν ήταν γεννημένος 6 Οκτωβρίου του 1999, αλλά του 1998. Μικρή διαφορά. Τι έγινε όμως; Γιατί αυτή η αποκάλυψη; Ο Σίλας βρέθηκε στις Βρυξέλλες το 2017, στα 18 του, για να δοκιμαστεί από την Άντερλεχτ μαζί με άλλους παίκτες. Για να το κάνει αυτό, έπρεπε να πάρει προσωρινή βίζα. Ταξίδεψε κανονικά, ως Κατομπά Μβουμπά, με το πραγματικό του όνομα. Ο νεαρός Κονγκολέζος τα πήγε πολύ καλά κι οι Βέλγοι του ζήτησαν να μείνει. Η βίζα του όμως είχε λήξει και θα έπρεπε να επιστρέψει στην πατρίδα του για να βγάλει μία νέα.
Κάπου εκεί, εμφανίζεται ο κακός της υπόθεσης. Ένας μάνατζερ-δικηγήρος, ο Ολιβιέ Μπελεζί, τον οποίο ο Σίλας γνώριζε από το Κονγκό. Μπείτε λίγο στη θέση του Σίλας. Ένα παιδί που έκλεισε τα 18 του, γεννημένο στην Κινσάσα και χωρίς καμία εμπειρία από τη ζωή, χωρίς χρήματα, σε μια ξένη χώρα, χωρίς καμία επαφή με την πατρίδα του. Ο μάνατζερ τού λέει ότι αν πάει στο Κονγκό, δεν πρόκειται να πάρει νέα βίζα, δεν θα γίνει δεκτό το αίτημα και θα μείνει. Τον πείθει ότι με το που θα φύγει από το Βέλγιο, τελειώνει επί της ουσίας. Η υπόθεση πραγματικά θυμίζει πρακτικές εμπορίας λευκής σαρκός. Το σύγχρονο δίκτυο των μάνατζερς άλλωστε δεν ντρέπεται να φτάσει σε τέτοια σημεία. Υπάρχει η ιστορία ενός παιδιού από το Καμερούν που πέρασε στην Ευρώπη με όνειρα για να γίνει διάσημος ποδοσφαιριστής και τελικά κατέληξε να πουλάει το κορμί του:
Ένα σχετικά απλοϊκό, αλλά αρκετά ενδιαφέρον βίντεο από το Tifo για το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο του ποδοσφαίρου.
Γίνεται αναφορά και στο βιβλίο: The Lost Boys: Inside Football’s Slave Trade
Ο Σίλας πιστεύει τον μάνατζερ και αρχίζει να βασίζεται όλο και περισσότερο σε αυτόν. Δεν επιστρέφει στην πατρίδα του και ακούει τις υποσχέσεις ότι ο Μπελεζί θα του βρει ομάδα. Μετακομίζει στο Παρίσι μαζί με τον μάνατζερ που πλέον γίνεται ολόκληρος ο κόσμος του. Ο Σίλας δεν έχει τα χαρτιά του (τα κρατά ο μάνατζερ), δεν έχει πρόσβαση στον τραπεζικό του λογαριασμό, δεν έχει καμία επαφή με την πατρίδα του. Ο μάνατζερ γνωρίζοντας ότι το παιδί ανήκει σε μια ομάδα, τη Φούτμπολ Κλουμπ ΜΚ, προσπαθεί να τη βγάλει από τη μέση. Κάπως έτσι, φτιάχνει ψεύτικα χαρτιά για τον Σίλας. Αλλάζει το όνομά του, αλλάζει και κατά έναν χρόνο τη γέννησή του, δίνοντάς του μια νέα ταυτότητα. Ταυτόχρονα όμως, δεν κερδίζει απλώς χρήματα από μία πιθανή μεταγραφή, αλλά παίρνει και τον πλήρη έλεγχο του Σίλας. Του βρίσκει ομάδα στην 5η εθνική της Γαλλίας, την Ολιμπίκ Αλές, θυγατρική της Μονπελιέ, στην οποία ο Μπελεζί έχει χτυπήσει πρώτα την πόρτα.
Οι εμφανίσεις του φέρνουν το ενδιαφέρον μια ακόμα καλύτερης ομάδας, αυτή τη φορά της FC Paris, στη Λιγκ 2. Τα νέα όμως φτάνουν κάπως πίσω στο Κονγκό και την ΜΚ. Οι άνθρωποί της υποψιάζονται ότι ο Σίλας Γουαμανγκιτούκα είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Σίλας Κατομπά Μβουμπά. Ξεκινούν ενέργειες, καθώς θεωρούν ότι ο σύλλογος πρέπει να λάβει χρήματα για τον παίκτη που ήταν δικός τους από το 2015 (πιο πριν είχε παίξει σε άλλες δυο ομάδες της χώρας) και επικοινωνούν με την Παρί. Η εφημερίδα Λ’ Εκίπ βγάζει την είδηση και κάνει την έρευνά της. Η Παρί λέει ότι έχει στα χέρια της τα χαρτιά του παίκτη, την άδεια παραμονής και ότι όλα φαίνονται γνήσια. Κατόπιν πίεσης, οι άνθρωποι του συλλόγου παραδέχονται ότι έχουν δώσει κάποια χρήματα στην πρώτη ομάδα του Σίλας (που πιθανώς να συμμετείχε και αυτή στη δημιουργία μιας νέας ταυτότητα) και ότι είναι σύνηθες να εμφανίζονται διάφοροι σύλλογοι και όλοι να θέλουν το κατιτίς τους. Η έρευνα δεν βγάζει κάπου και το θέμα ξεχνιέται.
Τα κατορθώματα του Σίλας (με λάθος επώνυμο)
Ο Σίλας πλέον βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Παίζει με άλλα στοιχεία και ο Μπελεζί τον εκβιάζει. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει γιατί τον απειλεί ότι θα τα αποκαλύψει όλα και θα του καταστρέψει την καριέρα, ενώ παράλληλα αφήνει να αιωρείται μια απειλή και για την οικογένεια του Σίλας πίσω στο Κονγκό. Ο Κονγκολέζος ζει υπό συνεχή παρακολούθηση (είπαμε, το δουλεμπόριο του ποδοσφαίρου δεν είναι πιο φτιασιδωμένο από οποιοδήποτε άλλο εμπόριο ανθρώπινων ψυχών) και φυσικά από τα χρήματα που βγάζει, ελάχιστα καταλήγουν στη δική του τσέπη. Ο Σίλας όμως είναι πραγματικό ποδοσφαιρικό διαμάντι και η Στουτγκάρδη τον ανακαλύπτει και τον κάνει δικό της με 5ετές συμβόλαιο το καλοκαίρι του 2019.
Τα γερμανικά ΜΜΕ γνωρίζουν την υπόθεση, η Στουτγκάρδη όμως κάνει τον έλεγχό της και δεν βρίσκει κάτι περίεργο στα χαρτιά, πιστεύοντας τα λόγια του μάνατζερ που κλείνει τη μεταγραφή. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Ο Σίλας πλέον έχει πάρει το ΟΚ μετά τη Γαλλία και στη Γερμανία και η καριέρα του φτάνει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, όταν κερδίζει την άνοδο στην Μπουντεσλίγκα. Μοιάζει σαν ταινία, αλλά ο Σίλας σιγά σιγά αποκτά εμπειρίες, ωριμάζει σαν άνθρωπος, καταλαβαίνει πράγματα, βρίσκεται σε άλλο επίπεδο και μπορεί να απογαλακτιστεί από τον μάνατζέρ του. Βρίσκει ανθρώπους που τον στηρίζουν και παρά τις απειλές του μάνατζερ, αποφασίζει να αλλάξει εκπρόσωπο. Βρίσκει το θάρρος και τη δύναμη και τα λέει όλα στην ομάδα του πριν λίγο καιρό. Η Στουτγκάρδη δεν αντιδρά έντονα, δεν τον κατηγορεί. Στέκεται δίπλα του. Κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να μπορέσει ο Σίλας να βγάλει τα σωστά του χαρτιά, τη σωστή άδεια παραμονής. Όπως κάθε σοβαρός σύλλογος θα έκανε, καταλαβαίνει ότι ο παίκτης δεν είναι απατεώνας, αλλά είναι ένα ακόμα θύμα της ποδοσφαιρικής σκλαβιάς που εκμεταλλεύεται την Αφρική. «Ο Σίλας είναι ο ίδιος παίκτης και άνθρωπος που κέρδισε τις καρδιές της ομάδας και των οπαδών της», λέει ο Σβεν Μίσλιντατ στην ανακοίνωση του συλλόγου. «Χωρίς να φοβηθεί για τις συνέπειες, αποφάσισε να αποκαλύψει την αλήθεια. Θα τον βοηθήσουμε με κάθε τρόπο, θα συνεχίσει να είναι μέλος της οικογένειάς μας μόλις επιστρέψει από τον τραυματισμό του».
(https://i2.wp.com/www.sombrero.gr/wp-content/uploads/2021/06/Silas_Wamangituka_Sven_Mislintat_Buero_1600x900_00000_frz_752x423.jpg?w=752&ssl=1)
“Ζούσα υπό συνεχή φόβο τα τελευταία χρόνια και ανησυχούσα πολύ για την οικογένειά μου στο Κονγκό. Ήταν ένα δύσκολο βήμα για μένα, να αποκαλύψω την ιστορία μου. Χάρη στην υποστήριξη των νέων συμβούλων μου το τόλμησα. Κατάλαβα ότι δεν πρέπει να φοβάμαι πια και ότι μαζί μπορούμε να τα πούμε όλα. Δεν θα το είχα κάνει, αν η Στουτγκάρδη δεν γινόταν το δεύτερο σπίτι για μένα, ένα μέρος που νιώθω ασφαλής. Σήμερα, νιώθω ανακουφισμένος και ελπίζω ότι έτσι θα ενθαρρύνω και άλλους παίκτες που είχαν παρόμοιες εμπειρίες με ατζέντηδες. Είμαι πολύ ευγνώμων στην Στουτγκάρδη και στην πίστη και την υποστήριξη που μου έδειξαν. Ελπίζω ότι θα τους το ξεπληρώσω, όπως και σε όλους τους οπαδούς της ομάδας, πάνω στο χορτάρι”.
Ίσως κάποιοι πουν ότι κι ο παίκτης έχει ευθύνη, ότι είπε ψέματα και ίσως βολεύτηκε στην αρχή. Είναι γενικά εύκολο, έξω από τον χορό, να κοιτάζουμε κάποιες καταστάσεις και να τις θεωρούμε απλές. Σίγουρα κάποιος πιο θαρραλέος θα είχε αρνηθεί εξ αρχής και θα αποφάσιζε να θυσιάσει το όνειρό του, επιστρέφοντας στην Κινσάσα. Πόσοι όμως θα είχαμε αυτό το θάρρος; Με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να το πούμε και για τις κοπέλες που πιστεύουν ότι μεταναστεύουν για να γίνουν μοντέλα και καταλήγουν να γίνονται δέσμιες σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Με ευκολία θα σχολιάσουμε από τη δική μας άνεση “μα δεν το κατάλαβε ότι ο μάνατζερ/προαγωγός έλεγε ψέματα;”. Έτσι όμως, μπαίνουμε σε ένα πολύ πολύ επικίνδυνο μονοπάτι. Γιατί είναι προφανές ποιοι είναι τα πραγματικά θύματα και ποιοι οι ένοχοι, ενώ δεν είναι καθόλου προφανές το πώς όλα τα θύματα εκμετάλλευσης, αγόρια και κορίτσια, ποδοσφαιριστές ή οτιδήποτε άλλο, έφτασαν σε αυτό το σημείο. Το ίδιο μάλλον πιστεύει και η γερμανική Π.Ο. που τιμώρησε με 3μηνο αποκλεισμό τον Σίλας και 30.000€, μια ποινή χάδι που θα περάσει το καλοκαίρι, με τον παίκτη ήδη τραυματία. Ας ελπίσουμε ότι ο Σίλας (ο artist formerly known as Wamangituka), ξαλαφρωμένος από το βαρύ μυστικό του θα επανέλθει υγιής και, κυρίως, ότι η ιστορία του θα δώσει το έναυσμα και σε άλλους ανθρώπους να μιλήσουν. Άλλωστε, η ιστορία του Σίλας δεν είναι από τις χειρότερες. Υπάρχουν παιδιά που βρέθηκαν στη Μανίλα χωρίς χρήματα, για να παίξουν σε μια ομάδα που δεν υπάρχει, παιδιά που έφτασαν να ζητιανεύουν στους δρόμους ευρωπαϊκών πόλεων, οικογένειες που έχασαν τα λίγα χρήματά τους για ένα αεροπορικό εισιτήριο. Το παγκόσμιο αυτό δίκτυο δεν σταματά πουθενά.
sombrero.gr
-
Στον δεύτερο πόλεμο της Λιβερίας (1999-2003) έχασαν την ζωή τους, περίπου 300 χιλιάδες άνθρωποι.
Όσοι αναζητούσαν να επιβιώσουν έπρεπε να πάνε στους προσφυγικούς καταυλισμούς, στο Μπουντουμπουράμ, της Γκάνας, εκεί γεννήθηκε ο Αλφόνσο Ντέιβις το 2000.
Ενώ ο προσφυγικός καταυλισμός επέτρεψε στην οικογένεια να μείνει μακριά από τον πόλεμο, το νερό και η έλλειψη τροφίμων ήταν επίσης μέρος της πραγματικότητάς, το οποίο δύσκολα μπορούσες να το ξεπεράσεις.
Αλλά όλα αυτά άλλαξαν όταν ο Ντεμπέα και η Βικτόρια, οι γονείς του Αλφόνσο, βρήκαν ένα πρόγραμμα, με το οποίο θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν στον Καναδά.
Η παιδική ηλικία του Ντέιβις, ήταν μακριά από τον πόλεμο και τον πόνο, καθώς βρήκε στην μπάλα έναν τρόπο να αφήσει πίσω του ένα μονοπάτι αίματος και φωτιάς.
Επαιξε πρώτα στο Free Footie, ένα σχολείο που στηρίζει φτωχογειτονιές. Τον βοήθησαν με μετακινήσεις, φαγητό και προπόνηση.
Η ταχύτητα του και το έμφυτο ταλέντο του, μαζί με την πειθαρχία, τον οδήγησε στο Βανκούβερ Γουαιτκαπς.
Μόλις έγινε δεκαπέντε ετών, έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα.
Οι καλές του εμφανίσεις τόσο στο MLS όσο και στην Εθνική ομάδα του Καναδά, τράβηξαν την προσοχή του Χασάν Σαλιχάμιτζιτς, του Αθλητικού Διευθυντή της Μπάγερν Μονάχου.
Οι γερμανοί, τον αγόρασαν το 2018.
Ο Ντέιβις, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, στάθηκε στο υψηλότερο επίπεδο.
dieci
-
Copa Africa: Εμφύλιος, Χολέρα, Covid, αλλά η σέντρα στο Καμερούν θα γίνει κανονικά!
(https://www.gazzetta.gr/sites/default/files/styles/article_main_image/public/2021-12/gettyimages-1154062590.jpg.webp?itok=kUG7vnho)
Ο εμφύλιος και η χολέρα κάνουν τη ζωή στο Καμερούν ακόμα πιο εφιαλτική, ωστόσο η χώρα είναι έτοιμη για σέντρα του Copa Africa στις 9 Ιανουαρίου.
Το Copa Africa (9/1) προκαλεί... πονοκεφάλους και αναστατώνει όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη! «Είναι μικρό τουρνουά» τόνισε... εκνευρισμένος ο Γιούργκεν Κλοπ, αφού θα παρακολουθήσει τ’ αστέρια του Σαλάχ, Μανέ και Κεϊτά από την... τηλεόραση. Δεκάδες προπονητές θα δουν τα σχέδιά τους να αναπροσαρμόζονται εξαιτίας της διεξαγωγής του τουρνουά. Ναι, η αλήθεια είναι πως μεγάλο μέρος της ποδοσφαιρικής Ευρώπης θα ασχοληθεί με τους αστέρες που θα λείπουν, παρά με τον νικητή.
Πολλοί σύλλογοι θα δώσουν... μάχη για να κρατήσουν παίκτες τουλάχιστον μέχρι τις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου. Οπως η Λίβερπουλ που παίζει στις 2 Γενάρη με την Τσέλσι και ο Κλοπ δε θέλει να σκέφτεται πως δεν θα έχει τρία μεγάλα αστέρια. Ωστόσο, διακυβεύεται κάτι πολύ πιο βαρύ και ανησυχητικό, δηλαδή η επιμονή με το Καμερούν ως χώρα φιλοξενίας του τουρνουά, παρά τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο και το ξέσπασμα της χολέρας.
Μπορεί οι ομάδες να ανησυχούσαν για την Covid-19 και η παραλλαγή Omicron να μας έχει… τυφλώσει στο πόσο επικίνδυνο είναι ένα μέρος όπως το Καμερούν αυτή τη στιγμή, ωστόσο τα προβλήματα της χώρας είναι ακόμα πιο βαθιά. Παιδιά σκοτώνονται στα διασταυρούμενα πυρά μιας σύγκρουσης που ξεκίνησε ως ειρηνική διαδήλωση το 2016 στις αγγλόφωνες περιοχές της χώρας.
Στη Βόρεια επαρχία, το ποσοστό φτώχειας είναι υψηλότερο (πάνω από 50% σε κάθε μια, σε σύγκριση με 15% στα νοτιοδυτικά και 25% στα βορειοδυτικά) και οι κρατικές επενδύσεις σε δημόσια αγαθά όπως σχολεία, κλινικές και δρόμους είναι χαμηλότερες από οπουδήποτε αλλού στην χώρα. Διάφορα αυτονομιστικά κινήματα εξαπολύουν τακτικές επιθέσεις. Υπάρχουν αναφορές για βασανιστήρια, απαγωγές και ολόκληρος ο πληθυσμός ζει υπό τον φόβο.
Η «Anglophone Crisis», η διπλωματική ονομασία της εγχώριας σύρραξης, έχει ρίξει τη χώρα σε μια δίνη που έχει ήδη αφήσει πίσω της 100άδες νεκρούς και περισσότερους από 200.000 πρόσφυγες, μια και δεκάδες και πλέον χωριά έχουν ισοπεδωθεί από τον επίσημο στρατό ως αντίποινα στη δράση των αντιεξουσιαστών. Το Καμερούν δεν ήταν μια ασφαλής χώρα κι έχασε το Κύπελλο Εθνών το 2019; Τώρα τι έχει αλλάξει; Σύμφωνα με την Παγκόσμια Εκστρατεία για την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη στο Καμερούν, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος βομβιστικών επιθέσεων στα γήπεδα.
Η επιδείνωση της ασφάλειας σημαίνει ότι οι παίκτες εντός και εκτός γηπέδου βρίσκονται σε κίνδυνο. Ο Πολ Μπιγιά, Πρόεδρος της χώρας (71,28%), μπορεί να θέλει το τουρνουά να τονώσει τη δημοτικότητά του, όμως η διοργάνωση μοιράζει... ασίστ σε πολλούς να διαμαρτυρηθούν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θα μπορούσαν να κλιμακώσουν το επίπεδο βίας. Η Αφρικανική Ομοσπονδία, ωστόσο, δεν θα υποχωρήσει και επιμένει ότι η διοργάνωση θα παραμείνει στο Καμερούν. Ναι, τα μέτρα ασφαλείας θα είναι δρακόντεια, ο στρατός θα είναι στους δρόμους, αλλά η ανησυχία είναι αισθητή.
Όταν ο Ντρογκμπά σταμάτησε τον εμφύλιο!
Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να λύσει ένα αδιέξοδο. Μια φορά έγινε στην Αφρική και μπροστάρης ήταν ο απίθανος, Ντιντιέ Ντρογκμπά. «Άντρες και γυναίκες της Ακτής Ελεφαντοστού, από το Βορρά, το Νότο, το κέντρο και τη Δύση. Αποδείξαμε ότι όλοι οι Ιβοριανοί μπορούμε να συνυπάρξουμε και να παίξουμε μαζί για ένα κοινό σκοπό, να βρεθούμε στο Μουντιάλ.
Υποσχεθήκαμε ότι οι πανηγυρισμοί θα ενώσουν τον κόσμο. Σας ικετεύουμε πέφτοντας στα γόνατα…. Συγχωρέστε. Μια χώρα της Αφρικής με τόσο πλούτο δεν πρέπει να χαραμίζεται πολεμώντας. Σας παρακαλώ, αφήστε τα όπλα σας και κάντε εκλογές. Όλα θα είναι καλύτερα…» είχε πει βάζοντας τέλος σε ένα εφιαλτικό εμφύλιο που στοίχισε χιλιάδες ζωές.
Χάρη σε αυτή την ηγετική ομιλία άρχισαν οι διαπραγματεύσεις και υπογράφηκε κατάπαυση του πυρός. Ένα χρόνο μετά και για τα προκριματικά του Κόπα Αφρικα, στην πόλη Μπουακέ, γνωστή ως το επίκεντρο της εξέγερσης, στρατιώτες και αντάρτες αντί για πυροβολισμούς τραγουδούσαν αγκαλιασμένοι για την Ακτή Ελεφαντοστού.
«Βάζοντας σε προτεραιότητα το ποδόσφαιρο όταν βρίσκεσαι απέναντι σε έναν παράλογο πόλεμο που κήρυξε ένα καθεστώς 40 ετών εναντίον του μειονοτικού πληθυσμού θα ήταν ένα μαύρο σημάδι για τη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα» ήταν τα λόγια του Dr. Chris Fomunyoh, ανώτερου συνεργάτη της Αφρικής στο Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο (NDI).
Αυξάνονται τα κρούσματα χολέρας
Η προτεραιότητα σε αυτό το τουρνουά είναι η προστασία των παικτών και των φιλάθλων από το να παγιδευτούν στη βία ή να αρρωστήσουν. Η κοινή λογική φωνάζει για αναβολή ή νέα χώρα φιλοξενίας, ωστόσο η Αφρικανική Ομοσπονδία μοιάζει ανένδοτη. Δεν είναι μόνο ο εμφύλιος, δεν είναι τα κρούσματα κορονοϊού, είναι και η Χολέρα που κάνει ξανά την επανεμφάνισή της και προκαλεί έντονη ανησυχία.
Τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 180 μολύνθηκαν από την επιδημία που σαρώνει δύο μεγάλες περιοχές στο νοτιοδυτικό Καμερούν, σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα «Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική γιατί σημαίνει ότι η χολέρα έχει εξαπλωθεί στην κοινότητα», δήλωσε ο Ντονατιέν Τσισίμπι, Ιατρικός Συντονιστής της φιλανθρωπικής οργάνωσης.
Αλλωστε, ο πληθυσμός είναι ευάλωτος σε μολυσματικές ασθένειες όπως η χολέρα, επειδή η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είναι δύσκολη και οι συνθήκες διαβίωσης κακές. Στις αρχές Νοεμβρίου, οι υγειονομικές αρχές της χώρας προειδοποίησαν ότι η χολέρα εξαπλώνεται σε μέρη της περιοχής συνοδευόμενη από αύξηση των κρουσμάτων COVID-19.
Ο Σαμουέλ Ετό, ο νέος πρόεδρος της Ομοσπονδίας της χώρας δεν ανησυχεί για την ομαλή διεξαγωγή του τουρνουά. Πριν λίγες ημέρες με 43 ψήφους έναντι 31 του μοναδικού του αντιπάλου, Σαϊντού Μπάμπα, ο άλλοτε σταρ των Μπαρτσελόνα, Ίντερ και Τσέλσι πιστοποίησε πέραν της αδιαμφισβήτητης δημοφιλίας του στο φίλαθλο κοινό του Καμερούν και τη δημοφιλία του μεταξύ των παραγόντων του συστήματος. Μάλιστα, χειροτονήθηκε και στην καθιερωμένη τελετή από τους θρησκευτικούς άρχοντες της χώρας.
Πηγές: Τimes, MSF
gazzetta.gr
-
Για τους λάτρεις της γεωγραφίας, στο Κόπα Άφρικα σήμερα έπαιζε η Γουινέα, αύριο παίζει η Γουινέα, μεθαύριο παίζει η Γουινέα και στους '16' δεν αποκλείεται να έχουμε ζευγάρι Γουινέα-Γουινέα με τη νικήτρια να παίζει μετά με τη Γουινέα.
(https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/271738410_10160209041090931_3853151026199244597_n.jpg?_nc_cat=108&ccb=1-5&_nc_sid=36a2c1&_nc_ohc=P_CLGMZ1KUgAX-4flCz&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AT-N4u5YylB_VMa43nha6Uand8EEnzThvfse7c4TZulNHA&oe=61E24E49)
El Sombrero (https://www.facebook.com/sombrerogr/posts/10160209044085931?__cft__)
-
Θα γυρίσει στο ξενοδοχείο του ο διαιτητής που τα έκανε μαντάρα στο Τυνησία-Μάλι, θα ανοίξει το inbox του και θα βρει μέσα 278 μπινελίκια από Τυνήσιους, 159 μπινελίκια από παίκτες του στοιχήματος και μια πρόταση συνεργασίας από τη Σούπερ Λιγκ.
El Sombrero
Τυνησία - Μάλι: Απίθανα πράγματα στο Copa Africa, συνέχεια στο... θέατρο του παραλόγου (vid)
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Ενώ ο ρέφερι έχει σφυρίξει τη λήξη του Τυνησία - Μάλι, κλιμάκιο της CAF ενημέρωσε για συνέχεια της αναμέτρησης.
Τα «ευτράπελα» συνεχίζονται στο Τυνησία - Μάλι! Μετά την πρόωρη λήξη του αγώνα λόγω της πρωτοφανούς απόφασης του ρέφερι να σφυρίξει για τελευταία φορά στο 85', οι αρμόδιοι της CAF εισέβαλαν στην συνέντευξη Τύπου του προπονητή των φιλοξενούμενων, Μοχάμεντ Μαγακσούμπα, και ανακοίνωσαν πως η αναμέτρηση αναμένεται να συνεχιστεί κανονικά!
Πλέον οι εξελίξεις έχουν πάρει διαστάσεις κανονικής... φαρσοκωμωδίας, με την διοργανώτρια αρχή του Copa Africa να βγάζει στην σέντρα τον Τζάνι Σικάζουε, την ίδια ώρα που αμφότερες οι αποστολές ετοιμάζονταν να επιβιβαστούν στα λεωφορεία. Ακόμα και οι περισσότεροι οπαδοί είχαν αποχωρήσει από τις εξέδρες και όσοι έμειναν ενημερώθηκαν από τα μεγάφωνα πως τα τελευταία λεπτά πρόκειται να διεξαχθούν κανονικά.
Η Τυνησία πάντως από την πλευρά της αρνείται να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο και το Μάλι διεκδικεί τη νίκη στα χαρτιά!
https://www.gazzetta.gr/football/copa-africa/2078792/tynisia-mali-apithana-pragmata-sto-copa-africa-syneheia-sto-theatro
Τυνησία - Μάλι: Επιτέλους... τέλος στο ματς παρωδία!
Ο διαιτητής της αναμέτρησης της Τυνησίας με το Mάλι έγινε ο «πρωταγωνιστής» του αγώνα, καθώς σφύριξε για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού σε πρώτο χρόνο στο 85' και εν τέλει στο 89:50! Δεν κατέβηκε για να συνεχίσει το παιχνίδι η Τυνησία που υπέβαλε τη διαμαρτυρία της στην CAF.
Σε φαρσοκωμωδία μετατράπηκε η αναμέτρηση της Τυνησίας με το Μάλι για την πρώτη αγωνιστική του 6ου ομίλου του Copa Africa. Το Μάλι πήρε τη χάρη στον εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Κονέ στο 48' και την φανταστική απόκρουση του Μουνκόρο σε εκτέλεση πέναλτι του Καζρί στο 77', όμως «πρωταγωνιστής» ήταν ο διαιτητής Τζάνι Σικάζουε.
Ο «ρεφ» από τη Ζάμπια σφύριξε για την ολοκλήρωση του αγώνα μόλις στο 85ο λεπτό! Οι άνθρωποι της Τυνησίας όπως ήταν λογικό «έπεσαν» πάνω του με τον διαιτητή να καταλαβαίνει το λάθος του και να επικαλείται πρόβλημα στο ρολόι του του. Ο Σικάζουε εν τέλει συνέχισε τον αγώνα και σφύριξε τη λήξη του για δεύτερη και τελευταία φορά στο 89:50, παρά το γεγονός πως το παιχνίδι είχε δύο cooling break και έξι διακοπές για αλλαγές! O «άρχων» του επεισοδιακού αγώνα χρειάστηκε συνοδεία για να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο...
Η Τυνησία δεν κατέβηκε και υπέβαλε τη διαμαρτυρία της στην CAF
Λίγο μετά το ντόρο που δημιουργήθηκε οι διοργανωτές αποφάσισαν να συνεχιστεί το παιχνίδι, με τον τέταρτο να αναλαμβάνει ως πρώτος διαιτητής και την «πέτρα του σκανδάλου», που παλαιότερα είχε κατηγορηθεί για διαφθορά, να μένει εκτός, όμως η Τυνησία αποφάσισε να μην κατέβει στο αγωνιστικό χώρο. Οι παίκτες του Μάλι βγήκαν και πανηγύρισαν εκ νέου τη νίκη τους, όμως οι Τυνήσιοι έχουν ήδη υποβάλει τη διαμαρτυρία τους στην CAF.
https://www.gazzetta.gr/football/copa-africa/2078784/tynisia-mali-epiteloys-telos-sto-mats-parodia
-
Ποδόσφαιρο: More than a game
(https://www.gazzetta.gr/sites/default/files/styles/article_main_image/public/2022-01/fi1vkjhwyameloh_1.jpg.webp?itok=Ayx5Omwf)
Η διοργάνωση που υποβαθμίζεται σχεδόν από σύσσωμη την ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική κοινότητα, ήρθε για να αποδείξει (ξανά) ότι η αγάπη για το ποδόσφαιρο δεν γνωρίζει πατρίδα.
Το έθνος της Σιέρα Λεόνε βρίσκεται στη δυτική ακτή της Αφρικής με πληθυσμό περίπου 7 εκατομμύρια κατοίκους. Από την ανεξαρτησία της από τη Βρετανική Αυτοκρατορία το 1961, η Σιέρα Λεόνε έχει αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις σε κάθε τομέα της ζωής. Το ποσοστό φτώχειας στην Freetown στη Σιέρα Λεόνε υπολογίστηκε το 2018 στο 43% του πληθυσμού το 2018. Σε αριθμούς μιλάμε για 3,3 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε καθεστώς φτώχειας.
Το αντίστοιχο ποσοστό σε μέτρηση το 2011 ξεπερνούσε το 50%. Ήταν συγκεκριμένα 54,7%! Συνυπολογίζοντας τις επιπτώσεις της πανδημίας της Covid -19 οι δείκτες πιθανότητα να είναι ακόμα πιο απογoητευτικοί γι'αυτή την γωνιά της Γης που δεν απολαμβάνει τα προνόμια του δυτικού κόσμου. Σύμφωνα με τους αριθμούς που δίνει το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, (United Nations Development Programme) το προσδόκιμο ζωής στη Σιέρα Λεόνε είναι τα 54,6 έτη. Το 70% των νέων είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Το ποσοστό αναλφαβητισμού ενηλίκων είναι 43%. Ενώ ο πιο επικαιροποιημένος αριθμός για το όριο φτώχειας είναι 56,8%.
Κάθε ημέρα ανήλικα παιδιά κατεβαίνουν απότομες πλαγιές για να φτάσουν σε νερό (αμφίβολο το κατά πόσο είναι πόσιμο). Γεμίζουν τεράστιους κουβάδες τους οποίους τοποθετούν στο κεφάλι τους προσεκτικά και ανεβαίνουν ύστερα τους χωμάτινους δρόμους που οδηγούν στο σπίτι. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει παραπάνω από πέντε φορές την ημέρα για να καλυφθούν οι ανάγκες μιας οικογένειας. Την περίοδο της ξηρασίας το πρόβλημα είναι τεράστιο).Αναφορικά στο πόσιμο νερό κάθε οικογένεια πληρώνει 40 cents για 3 γαλόνια. Κάθε ημέρα.
Δυσκολίες που δεν μπορεί καν να σκεφτεί ότι θα αντιμετωπίσει στη ζωή του ο «αναπτυγμένος» κόσμος. Σε ό,τι αφορά στο ποδόσφαιρο τα συναισθήματα που έχει το χάρισμα να γεννά, οι δύο κόσμοι, δεν έχουν την παραμικρή διαφορά. Δεν υπάρχει τίποτα, και δεν υπήρξε ποτέ τίποτα «λίγο» για ένα τουρνουά ποδοσφαίρου που περιλαμβάνει έθνη από μια περιοχή του κόσμου τόσο μεγάλη, ιστορική και ποικιλόμορφη όσο η Αφρική. Παρά τις δηλώσεις του... Γιούργκεν Κλοπ για το Copa Africa.
Υπάρχουν 54 χώρες στην Αφρική σήμερα σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Ο πληθυσμός της ηπείρου πιστεύεται ότι είναι 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι - περίπου το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότερες από 2.000 διαφορετικές γλώσσες στην ήπειρο, σε σύγκριση με τις 300 που υπολογίζεται ότι υπάρχουν στην Ευρώπη. Για τους ποδοσφαιρόφιλους στην Ευρώπη υπάρχει το Euro, το Mundial και το Copa America ίσως. Δεν προσδοκούν με την ίδια κάψα το Copa Africa. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τους κατοίκους της Ηπείρου.
Meet Amado - Burkina Faso’s number one fan who always puts on a show. His consistency over the years is a thing of beauty. #AFCON2021 (https://twitter.com/UsherKomugisha/status/1480217936711278599?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1480217936711278599%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.gazzetta.gr%2Ffootball%2Fcopa-africa%2F2078728%2Fpodosfairo-more-game)
Για παράδειγμα, στην «Οροσειρά των Λεόντων», στη δυτική πλευρά της Αφρικής, το ποδόσφαιρο είναι λύτρωση, είναι ανάσα και παράδοση. Στην Freetown τις Κυριακές δίνουν άτυπο ραντεβού εκεί που το θαλασσινό νερό χαϊδεύει την άμμο και παίζουν ποδόσφαιρο. Η παραλία Lumley, μια μεγάλη λωρίδα άμμου κατά μήκος της δυτικής άκρης της πρωτεύουσας, έχει μετατραπεί ολόκληρη σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Για την ακρίβεια σε πολλά γήπεδα ποδοσφαίρου. Κάθε τμήμα της.
Τα δοκάρια της εστίας είναι μερικά ξυλάκια ή μπουκάλια σόδας φυτεμένα στην άμμο. Οι τελικές γραμμές σχεδιάζονται στην παραλία και ο αγωνιστικός χώρος μικραίνει ή επεκτείνεται ανάλογα με την παλίρροια. Οι γυναίκες περπατούν ανάμεσα στους παίκτες πουλώντας μπανάνες, ανανά και ποτά. Οι πλανόδιοι διασκεδαστές μπερδεύονται με τους εξτρέμ και τα αδέσποτα σκυλιά. Κάτοικοι όλοι των ηλικιών στέκονται ανάμεσα στην άμμο - αγωνιστικό χώρο και τον δρόμο και τους χαζεύουν για ώρα.
Στη Σιέρα Λεόνε, οι φανατικοί του ποδοσφαίρου τείνουν να εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: στους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή στους οπαδούς της Άρσεναλ και το Κύπελλο Εθνών Αφρικής είναι γιορτή. Ειδικά αυτό. Η χώρα λαμβάνει μέρος στη διοργάνωση για πρώτη φορά μετά από 26 ολόκληρα χρόνια! Κι είναι μόλις η 3η της συμμετοχή.
Ίσως αυτό να εξηγεί πως στο πρώτο της παιχνίδι με αντίπαλο την κάτοχο του τροπαίου Αλγερία οι παίκτες της λύγισαν στο άκουσμα του εθνικού ύμνου, κι ο MVP της αναμέτρησης Μοχάμεντ Καμαρά που κράτησε ανέπαφη την εστία του ξέσπασε σε κλάματα. Το Copa Africa είναι διασκέδαση, χρώματα, ελευθερία. Είναι ευκαιρία για μεγάλες μαζώξεις. Για λαϊκό προσκύνημα στα πρόσωπα εκείνα που συνήθως χαρίζουν την λάμψη τους σε άλλες Ηπείρους.
Mood right now. Two days to go. This is what it means to represent your nation at the biggest tournament in Africa.
Sadio Mane understands the assignment and so do these Senegalese fans. Senegal reeek! #AFCON2021 (https://twitter.com/UsherKomugisha/status/1479371025695531015?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1479371025695531015%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.gazzetta.gr%2Ffootball%2Fcopa-africa%2F2078728%2Fpodosfairo-more-game)
«Με το Κόπα Άφρικα να επιστρέφει τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, είναι για εμάς καταστροφή αυτή την στιγμή να χάνουμε τρεις ποδοσφαιριστές. Το άλλο γεγονός που είναι αληθές, είναι ότι δεν βοηθάει του Αφρικανούς ποδοσφαιριστές», δήλωσε έξαλλος ο Κλοπ.
Ίσως να άλλαζε γνώμη αν έβλεπε τα εκατοντάδες παιδικά χαμόγελα των μαθητών του Καμερούν που υποδέχθηκαν το πούλμαν της Αλγερίας έξω από το ξενοδοχείο και έκαναν... χαμό μόλις αντίκρισαν τον Ριγιάντ Μαχρέζ. Αν καταλάβαινε πως φούσκωσε το στήθος τους από χαρά όταν τους χαιρέτησε! Η' τις υπέροχες φωτογραφίες από την Freetown της Σιέρα Λεόνε. Ναι εκεί που όπως αναφέραμε πριν, ακόμα και η πρόσβαση σε πόσιμο νερό είναι ένας καθημερινός Γολγοθάς. Μα όλοι κλείδωσαν για λίγο έξω από την πραγματικότητά τους τα προβλήματα. Συγκεντρώθηκαν σε ένα σημείο μπροστά από μια γιγάντια οθόνη και παρακολούθησαν την ομάδα τους στο παιχνίδι κόντρα στην Αλγερία.
Scenes in Freetown as Sierra Leonean fans watch their team against Algeria this afternoon.
More than football! #AFCON2021
📷:
@SchulzeKoch (https://twitter.com/UsherKomugisha/status/1480962538724593664?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1480962538724593664%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.gazzetta.gr%2Ffootball%2Fcopa-africa%2F2078728%2Fpodosfairo-more-game)
Μερικές ακόμα αποδείξεις ότι το ποδόσφαιρο έχει αυτή την σχεδόν μαγική ιδιότητα να καταργεί τα σύνορα. Να ταξιδεύει σε κάθε ήπειρο, σε κόσμους μακρινούς, διαφορετικούς και να αφήνει τους ανθρώπους να λένε ιστορίες. Εντός αγωνιστικών χώρων, μα κυρίως εκτός αυτών. Για την άνευ όρων αγάπη. Την πίστη και την προσήλωση.
7⃣🏆#TeamEgypt
3⃣🏆#TeamNigeria
A solitary
@67Kelechi
goal saw the Super🦅of 🇳🇬 soar highest today. Much to the💚of their fans.
#AFCON2021 (https://twitter.com/FIFAcom/status/1480977198643355649?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1480977198643355649%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.gazzetta.gr%2Ffootball%2Fcopa-africa%2F2078728%2Fpodosfairo-more-game)
gazzetta.gr
-
Οι Κομόρες έχασαν την πρόκριση για τους '8' αλλά κέρδισαν τη συμπάθεια μας αφού πάλεψαν ως το τέλος για την ισοφάριση, παρ'ότι έπαιζαν με 12 απουσίες, χωρίς τον προπονητή τους, εκτός έδρας με ένα από τα φαβορί, έχοντας κάνει μέρος της προθέρμανσης στο πούλμαν λόγω μποτιλιαρίσματος, με κόκκινη από το 7' και με τερματοφύλακα έναν αμυντικό που όταν είδε αντίπαλο να φτάνει μπροστά του έκανε ασυναίσθητα αυτό που κάνει μια ζωή: Έβαλε τα χέρια πίσω για να μην κάνει πέναλτι!
(https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/272291340_10160233968980931_6005758911050809092_n.jpg?_nc_cat=109&ccb=1-5&_nc_sid=973b4a&_nc_ohc=xAnVIw-6bAUAX8Qx7yH&_nc_ht=scontent.fath3-3.fna&oh=00_AT_F3LHW3Py-HUBiOB13KdZhwI4l-EM9iUiqglV-1Czlzg&oe=61F685B7)
Λίγο πριν φύγουν από τη διοργάνωση άφησαν κι αυτό, έτσι για ενθύμιο:
El Sombrero (https://www.facebook.com/sombrerogr/posts/10160233983690931?__cft__)
-
Οι Κομόρες, μια από τις μικρότερες χώρες της Αφρικής, έκανε την έκπληξη και προκρίθηκε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Εθνών της ηπείρου. Εκεί, και παρά το γεγονός ότι θεωρείται η πιο αδύναμη ομάδα της διοργάνωσης, έκανε και δεύτερη έκπληξη, αφού προκρίθηκε στους '16' αφήνοντας έξω ένα από τα φαβορί, τη Γκάνα. Τώρα, σαν ήρωας από βιντεοπαιχνίδι που κάθε φορά πρέπει να περάσει και πιο δύσκολη πίστα, καλείται να αντιμετωπίσει το Καμερούν, μια εθνική που βρίσκεται 82 θέσεις πιο ψηλά … Δείτε περισσότερα
(https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/269673366_10160231944325931_2987509595993592415_n.jpg?_nc_cat=108&ccb=1-5&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=FNf6-pZRc_QAX-AjRzi&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AT8NR2nXTFzx2kjP1Mykl6pGdQj2BRT5q73zrCJU-uWhPA&oe=61F6FBCD)
BREAKING NEWS: Όπως λένε τα ρεπορτάζ, στα σημερινά τεστ ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας βρέθηκε αρνητικός άρα εκτός απροόπτου θα παίξει κανονικά το βράδυ. Βέβαια ο συγκεκριμένος είναι χωρίς ομάδα από τα τέλη του 2020 αλλά μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας, τουλάχιστον έχει δικά του γάντια.
BREAKING NEWS VOL 2: Τελικά η CAF δεν δέχτηκε το σημερινό αρνητικό τεστ του τερματοφύλακα και οι Κομόρες κατεβαίνουν και επίσημα στο ματς με έναν αριστερό μπακ στο τέρμα!
El Sombrero (https://www.facebook.com/sombrerogr/photos/a.10152239428735931/10160231944330931/)
-
Ο πιο στημένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου έγινε στη Νιγηρία
Ο τελικός κυπέλλου στην πολιτεία Ογκούν της Νιγηρίας θα μείνει στην ιστορία για τους εντελώς λάθος λόγους
Στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχουμε δει και έχουμε ακούσει πάρα πολλά...
Ειδικά από τη στιγμή που το στοίχημα μπήκε στη ζωή μας η καχυποψία για κάποια αποτελέσματα έχει χτυπήσει κόκκινο.
Και πως να μη συμβεί αυτό όταν έχουμε αγώνες σαν κι αυτόν που έγινε στη Νιγηρία στο πλαίσιο της διοργάνωσης του Κυπέλλου στην πολιτεία Ογκούν (στα νοτιοδυτικά της χώρας).
Στον τελικό έφτασαν η Ijebu United, που αγωνίζεται στην 1η εθνική κατηγορία και η Remo Stars που αγωνίζεται στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, με την αναμέτρηση να οδηγείται στα πέναλτι.
Εκεί συνέβησαν απίστευτα πράγματα καθώς οι παίκτες των Remo Stars αστόχησαν σε όλες τις εκτελέσεις τους και οι αντίπαλοι τους ευστόχησαν σε όσα εκτέλεσαν.
Αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, ωστόσο όπως θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, ο τερματοφύλακας των Remo Stars έμεινε επιδεικτικά ακίνητος στη θέση του σε εκτέλεση πέναλτι κι αμέσως μετά ένας συμπαίκτης του κατάφερε να στείλει τη μπάλα... πλάγιο άουτ!!!
Μάλιστα ο αθεόφοβος για να γίνει πιστευτός ότι ήθελε να... σκοράρει, έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του κάνοντας σα να μη πιστεύει αυτό που έκανε.
https://www.protothema.gr/sports/article/1265093/video-o-pio-stimenos-agonas-stin-istoria-tou-podosfairou-egine-sti-nigiria/
Νότια Αφρική: Το «στήσιμο του αιώνα» με 41 αυτογκόλ και σκορ 59-1
Νότια Αφρική: Ματς με σκορ 59-1 και 41 αυτογκόλ - Αποβλήθηκαν δια παντός τέσσερις ομάδες.
Με την ποινή του δια βίου αποκλεισμού από την 4η κατηγορία του ποδοσφαίρου της Νότιας Αφρικής τιμωρήθηκαν τέσσερις σύλλογοι για «το στήσιμο του... αιώνα» όπως χαρακτηρίζονται τα όσα έγιναν σε δύο αγώνες της περιφέρειας Μοπάνι της Νότιας Αφρικής, που θα έκριναν την άνοδο της κατηγορίας.
Η Ματιγιάσι επιβλήθηκε με 59-1 της Ενσάμι Μάιτι Μπερντς, χάρη σε απίθανα πράγματα που συνέβησαν στον αγωνιστικό χώρο. Η νικήτρια βρισκόταν στην 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα και χρειαζόταν νίκη και να καλύψει διαφορά 18 γκολ από την ομάδα που βρισκόταν από πάνω της στη βαθμολογία.
Η Ματιγιάσι βρήκε πολλά τέρματα αλλά στην αποστολή της βοήθησε η Ενσάμι Μάιτι Μπερντς με 41 αυτογκόλ.
Εκτός αυτού, ένας παίκτης που αποβλήθηκε στο 1ο ημίχρονο, στο 2ο μέρος χρίστηκε σκόρερ.
Ο αγώνας ήταν αλληλένδετος με την αναμέτρηση της Σιβουλάνι Ντέιντζερους Τάιγκερς κόντρα στους Κοτόκο Χάπι Μπόις. Οι «τίγρεις» ήταν η ομάδα που βρισκόταν στη 2η θέση της βαθμολογίας και κινδύνευε σε ενδεχόμενο ευρείας νίκης της Ματιγιάσι. Έλαβαν κι αυτές τα μέτρα τους και έφτασαν σε νίκη 33-1, με τους Χάπι Μπόις να σημειώνουν 7 αυτογκόλ.
«Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν απολύτως σεβασμό για το ποδόσφαιρο και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί ξανά», τόνισε ο Βίνσεντ Ραμφάγκο, πρόεδρος της περιοχής Μοπάνι, στο BBC. Συμπλήρωσε λέγοντας: «Το θλιβερό στην υπόθεση είναι πως μεταξύ των παικτών που εμπλέκονται βρίσκονται και πολλοί νεαροί μιας και σύμφωνα με τους κανονισμούς μια ομάδα πρέπει να έχει στον αγωνιστικό χώρο τουλάχιστον πέντε παίκτες κάτω των 21 ετών».
Ανέφερε επιπλέον: «Εμείς απλά προσπαθούμε να οργανώσουμε πρωταθλήματα που θα βοηθήσουν στην ανάδειξη ποδοσφαιριστών που μια μέρα θα γίνουν διεθνείς».
Τα δύο παιχνίδια έγιναν αντικείμενο έρευνας από την τοπική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, η οποία προ ημερών τα έκρινε στημένα και απεβαλε δια παντός και τις τέσσερις εμπλεκόμενες ομάδες.
Ποινές απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο για 8 χρόνια προτάθηκαν και για τους προπονητές των τεσσάρων ομαδων. Παράλληλα, μέσα στις επόμενες ημέρες θα μάθουν τις αποφάσεις εναντίον τους και οι εμπλεκόμενοι ποδοσφαιριστές.
Σημειώνεται ότ τέτοιου είδους σκάνδαλα δεν είναι ασυνήθιστα για το ποδόσφαιρο της Αφρικής. Το 2013 δύο ομάδες από τη Νιγηρία που πάλευαν για την άνοδό τους νίκησαν με 79-0 και 67-0. Τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό για δέκα χρόνια. Βέβαια, κανένα σκορ δεν ξεπερνά το 149-0 μεταξύ της AS Adema και της SO l’Emyrne στο πρωτάθλημα της Μαδαγασκάρης.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/athlitismos/761255/notia-afriki-stisimo-toy-aiona-me-41-aytogkol-kai-skor-59-1/
&t=4s
-
Πήγαμε σε Ποδοφαιρικό Αγώνα στην Τανζανία με Πούλμαν Οργανωμένων Οπαδών
Σε κάθε φάση και σε κάθε σφύριγμα, συνεχίζουν τον ατέρμονο χορό τους, κρατώντας καραμούζες και στριφογυρίζοντας τα μπλουζάκια τους στον αέρα. Είναι ένας ποδοσφαιρικός αγώνας σαν γιορτή.
(https://video-images.vice.com/articles/62eb8e68ecf92200946d8ca2/lede/1659604725974-dsc03478.jpeg?crop=1xw:0.8427xh;0xw,0.0853xh&resize=500:*)
Εκείνο το πρωί του Ιουλίου, μας βρήκε στο ψαροχώρι Nungwi, στην Τανζανία. Καθώς διασχίζαμε τους χωματόδρομους της παραγκούπολης που είχαν μετατραπεί σε λάσπη από την βραδινή βροχή, βρεθήκαμε στην ψαραγορά του χωριού. Ένας από τους ψαράδες ακόνιζε τα τεράστια μαχαίρια του σε μία πέτρα και στη συνέχεια έπλενε με λάστιχο και τεμάχιζε με χειρουργικές κινήσεις έναν καρχαρία που είχε πιάσει στα δίχτυα του το προηγούμενο βράδυ. Έπειτα, παρέδιδε τα λευκόσαρκα φιλέτα σε κάποιους ντόπιους, οι οποίοι τα άπλωναν σε μία επιφάνεια από τσιμέντο. Από πάνω άδειαζαν τσουβάλια με χοντρό αλάτι και το τοποθετούσαν προσεκτικά, σε κάθε πτυχή της σάρκας των ψαριών, για να τα αφήσουν στον ήλιο και να τα κάνουν παστά. Κάπου ανάμεσα στο πλήθος που παρακολουθούσε τη διαδικασία, ήταν ο Sharif.
Ο ίδιος είναι local YouTuber και πηγαίνει με την κάμερά του και καλύπτει όλα τα μεγάλα γεγονότα της περιοχής. Εκείνη τη μέρα, είχε κανονίσει να πάει σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα στον οποίο έπαιζε η τοπική ομάδα της Ζανζιβάρης, με πούλμαν οργανωμένων οπαδών. Αφού μας είδε και μας έπιασε κουβέντα, μας ρώτησε εάν θέλουμε να τον ακολουθήσουμε. Κοιταχτήκαμε κάνοντας μια σιωπηλή συμφωνία και -φυσικά- πήγαμε μαζί του, χωρίς δεύτερη σκέψη.
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659604756877-dsc03378.jpeg?resize=800:*)
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, επικρατούσε πανικός και κίνηση. Αυτοκίνητα, λεωφορεία, tuk-tuk, μηχανάκια και ποδήλατα πηγαινοέρχονταν με μία συνεχή και ακανόνιστη ροή, ενώ ο κόσμος περπατούσε από πάγκο σε πάγκο για να αγοράσει φρέσκα φρούτα και λαχανικά για το μεσημεριανό γεύμα. Έπειτα από λίγη ώρα, ένα λεωφορειάκι dala dala σταματά ακριβώς μπροστά μας, ανοίγει την πόρτα και ο Sharif μας κάνει νόημα να μπούμε μέσα. Σε μόλις πέντε λεπτά, έχει γεμίσει από ανθρώπους που φορούν ποδοσφαιρικές μπλούζες με τα χρώματα της ομάδας, που ονομάζεται “Step by Step”. Όσοι προλαβαίνουν κάθονται στις θέσεις, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν όρθιοι στο διάδρομο. Η ατμόσφαιρα είναι ανάλαφρη και όλοι τους φαίνονται ευδιάθετοι. Φωνάζουν, γελούν, χτυπάνε παλαμάκια.
Το λεωφορείο ξεκινά για το γήπεδο, το οποίο βρίσκεται μία ώρα μακριά από το χωριό. Καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής, παρατηρώ ότι οι οδηγοί αναβοσβήνουν τα φώτα των οχημάτων τους, κάνοντας σινιάλο ο ένας στον άλλον για να προειδοποιήσουν για τα μπλόκα της αστυνομίας που στήνονται στους κεντρικούς δρόμους του νησιού και βάζουν πρόστιμα για την ταχύτητα και για τα υπεράριθμα άτομα στα dala dala. Μετά από ώρα, το όχημα στρίβει σε ένα στενό χωματόδρομο, με πολλές βαθιές λακούβες. “That's what we call African massage”, μας λέει ο Sharif περιπαικτικά.
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659604851891-dsc03429.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605683505-dsc03603.jpeg?resize=800:*)
Το πούλμαν σταματά. Έχουμε φτάσει στον προορισμό μας. Ξεχυνόμαστε έξω και κατευθυνόμαστε στο γήπεδο. Περνάμε μέσα από μία τσιμεντένια είσοδο και απλώνεται μπροστά μας ο αγωνιστικός χώρος. Είναι μια μεγάλη έκταση με γκαζόν και χώμα. Δεν υπάρχουν θέσεις και κερκίδες, παρά μόνο μερικά πεζούλια κατά μήκος του γηπέδου για παίχτες και προπονητές και λίγο περιθώριο πίσω από τα τέρματα και στο πλάι, για όσους βλέπουν τον αγώνα. Οι οπαδοί πηγαίνουν στην απέναντι πλευρά για να έχουν καλύτερο οπτικό πεδίο, ενώ οι παίχτες των δύο ομάδων εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο για προθέρμανση. Ο Sharif στήνει τον εξοπλισμό του, συνδέει την κάμερα με το μικρόφωνο και παίρνει δηλώσεις από προπονητές και παίχτες, ενώ στη συνέχεια βγάζει γενικά πλάνα για το κανάλι του. Οι «παράγοντες» των ομάδων ξεχωρίζουν, αφού είναι ντυμένοι με πουκάμισα και μακριά παντελόνια, ενώ μερικοί βοηθοί φέρνουν δωδεκάδες με εμφιαλωμένα νερά και μικροπωλητές στήνουν πάγκους και πουλάνε διάφορα ξηροκάρπια και γρανίτες. Μερικά παιδιά παίζουν κυνηγητό και τρέχουν ξυπόλητα στο γκαζόν. Τα ρούχα τους είναι λερωμένα και έχουν μικρά, αλλά ευδιάκριτα σκισίματα. Όμως, όλα έχουν σχηματισμένα χαμόγελα στα χείλη και μοιάζουν ευτυχισμένα. Παιδιά που ζουν με τα λίγα, παραβλέποντας όλα αυτά που τους έχουν στερήσει. Δεν διαμαρτύρονται, δεν κλαίνε. Έτσι έχουν συνηθίσει, αφού ποτέ δεν έμαθαν στα πολλά.
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659604991565-dsc03407.jpeg?resize=800:*)
Λίγο πριν ξεκινήσει το ματς κοιτάζω το γήπεδο, το οποίο έχει γεμίσει ασφυκτικά. Άνδρες και γυναίκες έχουν πάρει θέσεις περιμετρικά του χώρου και περιμένουν να δουν την ομάδα τους. Άλλοι στέκονται όρθιοι με μια διάχυτη αγωνία, άλλοι κάθονται χαλαροί στο γκαζόν. Οι διαιτητές μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και σφυρίζουν την επίσημη έναρξη του ματς. Το παιχνίδι ξεκινά με φωνές και χειροκροτήματα να αντιλαλούν. Στη μία άκρη, πίσω από το τέρμα, στήνεται χορός. Μια ομάδα ανθρώπων παίζει τύμπανα και γύρω οι οπαδοί χορεύουν εκστατικά στο ρυθμό τους. Πλησιάζω να τραβήξω πλάνα και ένας από τους ντόπιους με παροτρύνει να χορέψω μαζί τους. Μπαίνω και εγώ ανάμεσά τους και χορεύω. Στη συνέχεια κατευθύνομαι στο πλάι του γηπέδου, που είναι παρατεταγμένοι οι οπαδοί και κοιτάζουν προσεκτικά τις φάσεις του αγώνα. Λίγο πιο πέρα, είναι παρκαρισμένη μία λευκή καρότσα μέσα στην οποία είναι ένας τύπος που κρατά μικρόφωνο και τραγουδά, ένα ηχείο που παίζει μουσική, ενώ ακριβώς από κάτω μια ομάδα οπαδών που χορεύουν. Χορεύουν ακούραστα και αδιάκοπα, από την εκκίνηση, μέχρι τη λήξη του αγώνα. Σε κάθε φάση και σε κάθε σφύριγμα, συνεχίζουν τον ατέρμονο χορό τους, κρατώντας καραμούζες και στριφογυρίζοντας τα μπλουζάκια τους στον αέρα. Είναι ένας ποδοσφαιρικός αγώνας σα γιορτή. Κανείς δεν βρίζει, κανείς δεν επιτίθεται και δεν εκσφεντονίζει αντικείμενα στους αντιπάλους, κανείς δεν διαμαρτύρεται για τα σφυρίγματα των διαιτητών που μπορεί να μοιάζουν «άδικα». Εκεί η βία είναι λέξη άγνωστη. Εκεί, έχουν θέση μόνο οι πανηγυρισμοί, το κέφι και ο χορός.
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605717533-dsc03634.jpeg?resize=800:*)
«Γκολ, γκολ» αναφωνούν οι οπαδοί. Μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο τρέχοντας, αγκαλιάζονται μεταξύ τους, πετάνε ρούχα στον αέρα, χοροπηδούν, φιλούν τις γροθιές τους και τις υψώνουν, κοιτώντας τον ουρανό. Η μουσική δυναμώνει, τα τραγούδια μπαίνουν σε ρυθμό πανηγυρικό, ο χορός τους γίνεται ακόμα πιο έξαλλος. Περνάω από όλο το γήπεδο και παντού επικρατεί το ίδιο σκηνικό. Οι διαιτητές παίρνουν θέση ξανά για να συνεχίσει ο αγώνας. Οι οπαδοί βρίσκονται σε μία διαρκή ένταση, η αδρεναλίνη έχει φτάσει στα ύψη. Τα συναισθήματα τόσο γνώριμα, αλλά παράλληλα τόσο πρωτόγνωρα. Ήδη νιώθουμε εξοικειωμένοι με το περιβάλλον, με τους ανθρώπους που μας άνοιξαν τις αγκαλιές τους, που μας τράβηξαν να χορέψουμε και να πανηγυρίσουμε μαζί τους και μας έκαναν κομμάτι της καθημερινότητας και των στιγμών τους. Ο αγώνας λήγει, με το τελικό σκορ να διαμορφώνεται σε 1-0 υπέρ της ομάδας της Ζανζιβάρης. Παίκτες και προπονητές δίνουν χειραψίες μεταξύ τους και ο κόσμος βγαίνει έξω και παίρνει θέση στα πούλμαν για την επιστροφή στο χωριό.
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605021151-dsc03648.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605035526-dsc03678.jpeg?resize=800:*)
Καθόμαστε ξανά στις θέσεις μας και οι οπαδοί μπαίνουν σιγά–σιγά μέσα και μας ρίχνουν συνωμοτικά χαμόγελα. Η επιστροφή γίνεται και το λεωφορειάκι δονείται από φωνές, ιαχές και παλαμάκια. Φτάνουμε ξανά στο χωριό, που έχει «σκεπαστεί» με σκοτάδι. Ο Sharif μας αποχαιρετά. Κοιταζόμαστε και δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε ζήσει. Τολμήσαμε να βγούμε από τη «φούσκα» μας, να αγνοήσουμε τις τρομολαγνικές ταξιδιωτικές οδηγίες που ανέφεραν ρητά «να μην ακολουθούμε ντόπιους, να μην μπαίνουμε σε λεωφορεία της γραμμής και να μην εμπιστευόμαστε κανέναν» και μας προέτρεπαν να ζούμε πάλι αποστειρωμένοι και απόμακροι. Εμπιστευτήκαμε τους ανθρώπους και βιώσαμε μια από τις πιο όμορφες εκδρομές της ζωής μας. Μπήκαμε ανάμεσά τους, γίναμε ένα με αυτούς. Κουβαλήσαμε τις αναμνήσεις αυτές μαζί με τις αποσκευές μας. Και όπως φαίνεται, ήταν οι πιο πολύτιμες.
Περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605759798-dsc03611.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605363632-dsc03768.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605375862-dsc03771.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605546074-dsc03697.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605332325-dsc03720.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605558186-dsc03667.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605275147-dsc03553.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605136301-dsc03424.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605190285-dsc03622.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605978401-dsc03434.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605227213-dsc03519.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605238917-dsc03681.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605397857-dsc03415.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605800659-dsc03530.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605868479-dsc03654.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605427271-dsc03624.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659606091569-dsc03541.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605818917-dsc03543.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605883144-dsc03516.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605479741-dsc03418.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659606102689-dsc03540.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659605932681-dsc03446.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659606011286-dsc03447.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659606032732-dsc03601.jpeg?resize=800:*)
(https://video-images.vice.com/_uncategorized/1659606120942-dsc03563.jpeg?resize=800:*)
vice.com
-
Τον λένε Αντεμπάγιορ Ζακάρι, είναι μεσοεπιθετικός από τον Νίγηρα κι αν κρίνουμε από αυτό το γκολ που έβαλε παλιότερα στην Πρέμιερ Λιγκ της Γκάνας, όταν ακούει τη φράση "το γήπεδο είναι χωράφι" η αντίδραση του λογικά είναι "ναι, και...;"
El Sombrero (βίντεο) (https://www.facebook.com/sombrerogr/videos/adebayor-zakari/1400214577414936/)
-
Ένα βίντεο από το τούνελ που οδηγεί στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου στην Καζαμπλάνκα, τραβηγμένο λίγο πριν την έναρξη ενός αγώνα της Ραζά.
Για την ιστορία, ο αγώνας ήταν φιλικός.
El Sombrero (https://www.facebook.com/166391855930/videos/555795109782266/?__so__=permalink)
-
👑🐺 WINTER IS COMING 🐺👑
😯 Μαγικό κορεό στο μεγάλο ντέρμπι του Μαρόκο!
Ιτιχάντ Τάνγκερ - Μογκρέμπ Ατλετίκ ντε Τετουάν
(https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/332980439_550673106877586_7846788500615739728_n.jpg?stp=dst-jpg_s640x640&_nc_cat=107&ccb=1-7&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=CsKuwm4KFbAAX9-b502&_nc_oc=AQkrYyXpBPLPNWpIVHrk_D9veKbpOPB7_xm7aS4GlpKnA_n_0J1FsFnkvDGppXFgZWa-yIJGr-0Q2B1RwevJgi2f&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AfB9q-viKF1LBEMpFTnmxuXfePXcmWGVx1zSgyGtpvRalQ&oe=63FF6996)
gazzetta.gr (https://www.facebook.com/photo/?fbid=580457120778435&set=a.545395227617958)
-
Ποδοσφαιρικές τρέλες στις Σεϋχέλλες!
(https://www.gazzetta.gr/sites/default/files/styles/article_main_image/public/2023-02/limania_article_9.webp?itok=e_WvVnC0)
Μπλε κάβουρες στα αποδυτήρια, γηπεδικά ταξίδια με υδροπλάνο, κερκίδες που χορεύουν ρέγκε, πρωταθλητισμός με φανέλες χωρίς νούμερα. Ο Θάνος Σαρρής υποδέχεται τον Άγγελο Αναστασόπουλο, ο οποίος επισκέφτηκε τρία γήπεδα στις Σεϋχέλλες και σας καλωσορίζει στον πιο καλτ προορισμό του podcast «Της Μπάλας τα Λιμάνια»!
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε Σεϋχέλλες; Σίγουρα, όχι το ποδόσφαιρο! Ο Άγγελος Αναστασόπουλος, αποφάσισε να μη φύγει από τον ειδηλιακό αυτό προορισμό χωρίς να έχει γνωρίσει την ποδοσφαιρική του κουλτούρα και όλες τις.. τρέλες που τη συνοδεύουν!
Στο 14ο επεισόδιο του podcast «Της Μπάλας στα Λιμάνια», ταξιδεύουμε μαζί τους σε εξωτικούς προορισμούς και γήπεδα που συνδυάζουν το καλτ των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων της επαρχίας με το ρέγκε. Ιστορίες για ματς που καθυστέρησαν να ξεκινήσουν λόγω επιδρομής μπλε καβουριών, ποδοσφαιρικοί σταρς που κατεβαίνουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, χωρός και μουσική στις κερκίδες, ημίχρονα με ψάρι μπαρακούντα και ρύζι!
Όλα αυτά, στο podcast που σας ταξιδεύει στα γήπεδα του κόσμου!
https://open.spotify.com/episode/21goJdHB8QTkGzpzSYx1MY?go=1&sp_cid=60bbd02b52c1466068c9c7aef10db388&utm_source=embed_player_p&utm_medium=desktop&nd=1
gazzetta.gr
-
Ξεκίνημα της μέρας με ένα πρωτότυπο κορεό από την Καζαμπλάνκα που λογικά θα εκτιμήσουν οι θαυμαστές του Στίβεν Κίνγκ, του γλυκύτατου συγγραφέα που κάποτε αναρωτήθηκε "Πώς μπορώ να τρομοκρατήσω ένα παιδί; Ας κρύψω ένα τέρας μεταμφιεσμένο σε κλόουν σε έναν υπόνομο".
(https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/347270043_1360552598007439_7858011924353224760_n.jpg?_nc_cat=103&ccb=1-7&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=3FrfOxOBn9gAX9StyFz&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AfCQL6Xh42nwusmFPFCqnR8CJilcV9lUhKrNqRBNcfxz8w&oe=647FBA56)
El Sombrero (https://www.facebook.com/photo?fbid=642147164614413&set=a.601410508688079&locale=el_GR)
-