Μηνύματα

51

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Ολυμπιακός 1ος αγώνας Ημιτελικά

« στις: Πεμ 08 Απρ 2021 23:07  »

Υ.γ.: Ξανακάνω την ίδια ερώτηση: "Πως στο καλό θα περάσουν οι 20 αυτές μέρες?!?!?!".

Όπως πέρασαν τόσα κ' τόσα χρόνια προσμονής κ' ελπίδας.

Θα θυμηθείς την πρώτη στιγμή που Τον γνώρισες...
...την πρώτη φορά σου στο γήπεδο...
...τα Σαββατόβραδα μιας εποχής άλλης που όσο πλησίαζε το ξημέρωμα νόμιζες ότι το πρωί δεν θα έχεις πλέον καρδιά από το εξοντωτικό βραδινό χτυποκάρδι σου...
Θα θυμηθείς τα Κυριακάτικα πρωινά σου, που όλοι οι δρόμοι άνοιγαν διάπλατα για να σε πάνε κοντά Του...
Θα έρθουν στο νου σου τα πρώτα σου δάκρυα που στέγνωσαν πάνω στο μαξιλάρι σου ως το πρωί της Δευτέρας...
...θα σε ξυπνήσει το κουδούνι του σχολείου σου, που σε καλούσε στην πρωινή προσευχή κ' η προσευχή η δική σου θα ζητά να μην ξημερώσει άλλη τέτοια Δευτέρα, μα, οι Δεύτερες σου θα είναι πολλές κ' θα είναι ίδιες...

... θα αποζητήσεις τους φίλους σου από τα παλιά, θα έρθουν στην μνήμη σου φιγούρες κ' πρόσωπα που σου λείπουν...

... θα ανατρέξεις στην θέση σου μέσα στο γήπεδο...
...θα εμφανιστούνε μπροστά σου σαν σε όνειρο όλοι οι κυανόλευκοι ποδοσφαιρικοί σου αστέρες μαζεμένοι, χωρίς χρονολογικό πλαίσιο...  θα αναβιώσεις ένα κινηματογραφικό ποτ πουρί από όλα τα γκολ που σε εκτόξευσαν στα Ουράνια...

Χωρίς να το συνειδητοποιήσεις θα δεις γύρω σου δρόμους να σε προσπερνούν με ταχύτητα κ' να φεύγουν στα γρήγορα από το οπτικό σου πεδίο... θα αντιληφθείς ότι βρίσκεσαι μέσα σε κάποιο λεωφορείο που σε ταξιδεύει εκτός έδρας...
... με ιλιγγιώδη ταχύτητα θα επαναλάβεις όλες τις διαδρομές κ' τις επιστροφές σου ξανά πίσω...
... θα τσακώσεις τον εαυτό σου, να χαμογελά κ' να κλαίει συγχρόνως...

... θα τρέξεις συνειδητά στο καλοκαίρι του '16... θα μείνεις εκεί κ' θα το ΠΑΣ slow motion...
... θα ξαναζήσεις κάθε στιγμή βήμα-βήμα...
... θα αναρωτηθείς πού χώρεσες τόση αντοχή μέχρι το 2016 ώστε να ζήσεις ένα τόσο τρελό καλοκαίρι...
Θα τσιμπηθείς για να δεις αν κοιμάσαι...
Θα νιώσεις οργή!
Θα θελήσεις να βγεις έξω, να πετάξεις την μάσκα κ' να φτάσεις στα Γιάννενα έστω κ' με τα πόδια για να ΠΑΣ στην προπόνηση για να φωνάξεις: "ΜΠΟΡΕΙΣ!"
Θα θέλεις να ξαναμπείς σε ένα λεωφορείο κ' να ΠΑΣ στην Αθήνα να αφήσεις την φωνή σου στο γήπεδο κ' ό,τι θέλει ας γίνει...

Από το δίπλα δωμάτιο θα σου τρυπήσει το μυαλό ο ήχος των ειδήσεων, θα αρχίσεις να ακούς κάτι φαλτσαριστές φωνές να σου "κατεβάζουν" νούμερα κ' απαγορεύσεις.
 Θα "καταβάσεις" μερικά "καντήλια" κ' εσύ...
Θα νιώσεις πάλι παγιδευμένος. Θα αισθανθείς αηδιασμένος. Θα καταλάβεις ότι δεν γίνεται πιό ξενερωμένος...

Θα γυρίσεις στον υπολογιστή σου, θα πατήσεις το κουμπί της Ομάδας κ' θα βυθιστείς πίσω στις αναμνήσεις σου!

Θα διαπιστώσεις ότι έχεις το προνόμιο να βιώνεις την πιό γλυκιά προσμονή της ζωής σου!
 Ότι εσύ έχεις ακόμα ΚΑΤΙ να περιμένεις!
Ότι έζησες έναν χειμώνα αξέχαστο κ' δεν ένιωσες μόνος σου ούτε μία στιγμή μέσα στους τέσσερις τοίχους!
 Ότι μια τρελοπαρέα στην Ήπειρο έφερε τούμπα τον κόσμο!!

Θα νιώσεις δικαιωμένος! Θα νιώσεις συγκινημένος! Θα αισθανθείς γεμάτος κ' έτοιμος για τα πάντα!

Κ' τότε θα καταλάβεις ότι κάποιοι άλλοι σε αντίθεση με σένα θα προτιμούσαν να μην περάσει αυτό το 20ήμερο...

52

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Ολυμπιακός 1ος αγώνας Ημιτελικά

« στις: Τετ 07 Απρ 2021 23:30  »

Όλη η Πόλη κατακλύζεται από περηφάνεια!

Οι άδειοι δρόμοι, τα έρημα στενά... οι εγκαταλειμμένες  μικρο-αλάνες, οι μαραμένες γειτονιές... έχουν στήσει την δική τους γιορτή.
Η ελπίδα βρήκε ΕΔΩ! το λιμάνι της.

 Έναν ολόκληρο χρόνο τριγυρνά ανάμεσα στα "χαλάσματα" και στις "στάχτες" των πόλεων χωρίς ούτε μια χαραμάδα ανοιχτή να κουρνιάσει...

Την συναπάντησαν τα παλληκάρια του ΑΓΙΑΞ, της πρόσφεραν τόπο για να χωρέσει και πλέον την κρατάνε δικαιωματικά στα χέρια τους!
Την έφεραν στο Σπίτι μας εδώ κ' καιρό, της φόρεσαν όμορφα κυανόλευκα ρούχα, την ταξίδεψαν σε όλη την χώρα κ' μάθανε σε όλον τον ντουνιά ότι πρέπει να έχεις ψυχή για να σε ανταμείψει με την μαγική της επίδραση.
 
Πέτρινη Ομάδα μου, ατσάλινη ψυχή!
Σ' ευχαριστώ από τα βάθη της ύπαρξής μου!
 Ένας γύρος σου έμεινε ακόμα στο ρινγκ.
 Ένας γύρος ακόμη για να διανύσεις την απόσταση!
Και η δόξα σου χαμογελά!

Πάρε αγκαλιά την ελπίδα σου, πάρε μαζί σου κ' την ψυχή μας κ' θα αντέξεις!
Το έχεις ξανακάνει!

53

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Ολυμπιακός 1ος αγώνας Ημιτελικά

« στις: Τετ 07 Απρ 2021 15:56  »

ΜΟΥ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΕΝΑ…, ή καλύτερα,
τι είχε δω στην ημέρα `μ (α, ρε γιαγιά…)
-   Μεταξύ πολλών άλλων -
Ο έρωτας με την πρώτη ματιά στη λεωφόρο, όταν σκορπίσαμε κάποιον Ηλυσιακό μ` εκείνο το 3-0,
Το βραδινό «φιλικό» με τον βάζελο που μας «έχασαν» με 5-2,
Το κυριακάτικο μεσημεριανό 2-3, και πάλι με το βάζελο,
Το μπαραζ με τον πανιώνιο, στη Λάρισα, λίγο πριν τις πανελλαδικές,
Και ήττες, κυρίως ήττες, πολλές ήττες, δίκαιες, και, φοβάμαι, ακόμη περισσότερες άδικες…
Και εγώ εκεί, πάντα εκεί, στα τσιμέντα της Αθήνας, του Μενιδίου, της Νίκαιας, της Κορίνθου, αλλά και αλλού… Το 91-92, σκαστός από το στρατόπεδο στο Αμύνταιο, να δω τις ήττες στη Νάουσα (2-1) και στην Έδεσσα (3-0) – και έγινα «παπί» στη βροχή, και έφαγα και πέντε μέρες φυλακή για αυτό το 3-0, όταν με κάναν «τσακωτό»…
Και τα χρόνια περνούσαν, και η αγάπη είχε πια στεριώσει, και όλο και δυνάμωνε και θέριευε…
Από τους πρώτους αγαπημένους μου μαλλιάδες με τα μυστήρια ονόματα, και ειδικά τον Μοντέζ, στο Λιάκο, στον «τσέλιγκα» τον Παπαγεωργίου, το Θανασάρα τον Παπάζογλου, τον Γιώργο τον Πρίσκα, τον «Φώντακα» το Μαντζούκη και σε τόσους και τόσους άλλους, που είμαι βέβαιος ότι τα ονόματα και οι μορφές τους στον περισσότερο κόσμο αυτής της χώρας δεν λένε απολύτως τίποτε. Όχι όμως σε μένα το «γραφικό»…
Αγάπησα μανούλα `μ, αγάπησα, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΑ…
Δεν κατάφερα να μείνω μακριά… ούτε και όταν βολόδερνε σε χωριά και κατηγορίες που δεν του ταίριαζαν… Ούτε και όταν τον περιγελούσαν, όπως περιγελούσαν και μένα για την τρέλα μου…
Και μετά στο ΜΟΥΦ – το λάτρεψα, και όχι μόνο εγώ, αυτό το παιδί – το Μπελά, τον Τάτση, τον Κορμαρή, τον Κοντογουλίδαρο και το Σαιτιώτη και το έπος του 2007 στο γαυροτίγανο!!!!
Και να ο Ντεβινσέντι, ο Τζημόπουλος, ο Λίλα και ο Βίλα – ναι, το ξέρω ότι ακούγεται σαν Μπόλεκ και Λόλεκ - και ο ήρωάς μου, ο ΚΑΡΙΜ ΦΕΚΓΡΟΥΣ, και, και, και… Εγώ, όπως και όλοι οι άλλοι «εγώ», πάντα μαζί και πάντα δίπλα.
Σε μία ατέρμονη,σχεδόν μοναχική πορεία, δέκα πίκρες και μισή χαρά, και αυτή, τις περισσότερες φορές βουβή, να ακούω σε κάθε Νίκαια, Νεάπολη και Κορυδαλλό να βρίζουν τον τόπο μου, τη μάνα μου, το σπίτι μου και να τραμπουκίζουν έναν «αδελφό» μου για το κασκόλ που τόλμησε να φορέσει. Και εγώ να λουφάζω στη μοναξιά μου και να υπομένω, όπως τότε που «τόλμησα» να πάρω το μικρό στο γήπεδο για πρώτη φορά, και μπροστά στην έννοια του, ανέχτηκα κάποιους τιποτάδες να βρίζουν χυδαία ένα σύνταυρο που θα μπορούσε να είναι πατέρας τους… Και ντράπηκα, ναι ντράπηκα, μπροστά στο πεντάχρονο παιδί μου, γιατί έκανα πως δεν άκουσα και δεν είδα… Σκιάχτηκα μη φοβηθεί, και φοβήθηκα τι θα γινόταν αν μπλεκόμουν…
Και όλα αυτά τα χρόνια, πάντα περίμενα και περίμενα, με το φόβο ότι δεν θα προλάβω να δω ένα τίτλο, μια έξοδο στην Ευρώπη, κάτι αντάξιο του σιωπηλού μεγαλείου της ΑΜΟ.
ΚΑΙ «ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ», και ο «μπουρτζόβλαχος», γύρισε το κουμπί, και με ένα σάλτο αναπάντεχο, έφτασε μέχρι τη Νορβηγία και την Ολλανδία… Και γω έκλαιγα με αναφιλητά σαν παιδί, και δεν ντρεπόμουν… Και θυμόμουν… Θυμόμουν φίλους και αδέλφια που δεν είχαν σταθεί τόσο τυχεροί, και δεν πρόλαβαν, δεν το είδαν… Και έκλαιγα ακόμη περισσότερο, και χαιρόμουν…
Ο Μιχαήλ, ο Πασχαλάκης, ο Κούτρης, οι τρεις ισπανοί σωματοφύλακες, ο μικρούλης μου Μαμπουλού, και όλα τα παιδιά προχωρούσαν, έβαζαν γκολ στα όνειρά μου και εγώ πέταγα…
Και μετά, ξαφνικά σκοντάψαμε, και αναγκαστήκαμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω προκειμένου να πάρουμε φόρα και να πετάξουμε ψηλότερα… Και πετάξαμε…πάλι…
Με οδηγό ένα ξενιτεμένο μας πουλί, καμιά εικοσιπενταριά ΛΕΒΕΝΤΕΣ, κάνουνε τη χώρα των γαυροβαζελομπαοκοχανουμηδων να στρέψει το βλέμμα της ψηλά στον ουρανό για να δει τι είναι αυτό που έχει ανοίξει τα φτερά του και σκεπάζει τους ίσκιους τους…
Και φτάσαμε στο σήμερα, στο τώρα…
Λοντίγκιν, Χουτσεσιώτη, Παντελάκη, Εραμούσπε, Πίρσμαν, Σάλιακα, Κάργα, Πήλιο, Οικονομόπουλε, Πανουργιά, Κάστρο, Ντομίνγκεζ, Λιάσε, Λώλη, Καρτάλη, Μπρένερ, Ελευθεριάδη, Γροσδάνη, Παμλίδη, Μιλιντσεάνου, Σιόντη, Κρίζμαν, Νάουμετς, Δούμτση, Αθανασίου και Τριάδη, ήρθε η ώρα…
Αυτός ο τόπος, αυτή η περιοχή, αυτή η πόλη, αυτοί οι άνθρωποι που φρόντισαν και γιάτρεψαν τις πληγές όσων από εσάς χαρακτηρίστηκαν κάποια στιγμή ως αποτυχημένοι και «τελειωμένοι», και έδωσαν σάρκα και οστά στα όνειρα των υπολοίπων, σε όσους από εσάς πίστεψαν ότι εδώ θα βρουν το εφαλτήριο για να απογειωθούν και να κερδίσουν τη ζωή που θέλουν να ζήσουν, ξέρουμε, είμαστε βέβαιοι ότι ΕΦΤΑΣΕ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΩΡΑ. Και το ξέρουν και όσοι από εμάς βρίσκονται στα ξένα. Με πήρε ο ξάδερφος από το Γκέτιγκεν να μου πει πως δεν αντέχει άλλο να περιμένει, και ότι τρελαίνεται μέχρι ν` αρχίσει το παιγνίδι με το γαύρο.
Ναι, κάποιες φορές λέμε και κάνουμε βλακείες και ανοησίες, και ναι, ακόμη περισσότερες φορές, δείχνουμε, και μάλλον είμαστε, ταγαροκέφαλοι, χοντροκέφαλοι, στενοκέφαλοι, ξεροκέφαλοι και ότι άλλο συνθετικό κολλάει στο κεφάλι μας… Αλλά δεν μπορείτε να αρνηθείτε, και σίγουρα δεν μπορεί να μην έχετε νιώσει ότι ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ. Και όταν αγαπάμε, ΑΓΑΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ… Μπορεί κάποιες φορές να σας πνίγουμε με την αγάπη μας, αλλά από την άλλη, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, όσοι επέλεξαν να τραβήξουν γι` άλλες πολιτείες, χωρίς τη δική μας εμμονική ζεστασιά και εμπιστοσύνη, λίγα κατάφεραν, και πάντως πολύ λιγότερα από όσα περίμεναν… Εδώ, σε τούτο τον τόπο, πολλοί απογειώθηκαν, και όσοι πήγαν να χάσουν την περπατησιά τους, βρήκαν ένα χέρι να τους σηκώσει και να τους σπρώξει μπροστά…
Εμείς λοιπόν, είμαστε απολύτως σίγουροι για εσάς. Ξέρουμε ότι θα κάνετε τα πάντα, όσα και ότι μπορεί ο καθένας σας, στο σημερινό παιγνίδι. Και όπου, προς στιγμήν, δεν μπορείτε ή λιποψυχήσετε, εμείς θα είμαστε εκεί, δίπλα σας… Μια ολόκληρη περιοχή, 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι, μια πόλη 100.000 ψυχές… Θα μας ακούσετε, θα μας νιώσετε, θα παίρνατε και όρκο ότι μας βλέπετε. Και αν βρέχει, μη φοβηθείτε, τα δάκρυά μας θα είναι. Δάκρυα χαράς και περηφάνιας.
Δεν ζητάμε τίποτε. Ξέρουμε πως θα κάνετε ότι μπορείτε για να μας προσφέρετε τα πάντα.
Το ξέρουμε ότι έφτασε η ώρα. Πιστέψτε το και εσείς. Η ώρα να γράψετε το δικό σας παραμύθι…
Εμείς απλά θα το διαβάσουμε και θα το λέμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας, και αυτά στα δικά τους παιδιά… Δίπλα στους θρύλους και τις άλλες ιστορίες αυτής της πόλης, στο πλάι της λίμνης.
Ποδοσφαιρικά και μόνο, κανείς άλλος, ποτέ, δεν είχε το δικό σας προνόμιο, και τη δική σας ευκαιρία, να γράψει τη σπουδαιότερη και μεγαλύτερη ιστορία, να κατακτήσει το κύπελλο, αφήνοντας στο διάβα του, πίσω, τα κουφάρια σχεδόν όλων αυτών – των τριών από τους τέσσερις !!! – που, εδώ και δεκαετίες, καταδυναστεύουν το ποδόσφαιρο και τις ψυχές μας.
ΑΔΡΑΞΤΕ ΤΗ ΜΕΡΑ
 

Η ψυχή του  μπαμΠΑΣ στην οθόνη μου!
Ολοκάθαρη, ανοχύρωτη, καθαρογραμμένη... μυημένη από παιδί στην μέθεξη των ολίγων...
Ημών των κατά κόσμον "σαλών"...
... που το κατεστημένο διαχρονικά μας περιγελά, καθώς δεν δύναται να βιώσει ούτε μία "στιγμή" από το μεγαλείο της παράτολμης αίσθησης στην ελπίδα... στη θέληση... στην προσδοκία...
στην εξοντωτική προσμονή προς το αδιανόητο ... την παραδοξότητα ... την έκσταση της εκπλήρωσης μιας παραχρονισμένης ευχής...
Ενός κατεστημένου που τρέμει στην σκέψη της ψυχικής συντριβής , στην παλινόρθωση της ύπαρξής του...


Πετάει η ψυχή του ΠΑΣολέ σήμερα κ' ταξιδεύει στους Ουρανούς των θαυμάτων!
Κάθε πάτημα των παικτών μας στο έδαφος κ' ένας κτύπος της γαλαζοαίματης καρδιάς μας!
Κάθε κτύπος κ' μία ευχή στην προαιώνια ελπίδα μας!
Κάθε ευχή φυλαχτό στην ψυχή μας!
Κάθε ψυχή κ' ασπίδα στα όνειρά μας!
Κάθε μας όνειρο κ' Στόχος!
Κάθε αποτέλεσμα κ' πείσμα για το μέλλον!
Κάθε κατάληξη περηφάνεια για την Ομάδα!!

54

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Ολυμπιακός 1ος αγώνας Ημιτελικά

« στις: Τρι 06 Απρ 2021 16:53  »

Να ξέρεις ότι ΜΠΟΡΕΙΣ!

Να μην φοβηθείς ούτε λεπτό!

Να ανακαλέσεις στην μνήμη σου, ποιός πραγματικά είσαι!

Να αισθανθείς ότι έχεις την δύναμη να σκοπεύσεις και να πετύχεις τον ΣΤΟΧΟ σου!

Από το γήπεδο να γνωρίζεις ότι θα λείπουν μόνο τα σώματά μας!

Να νιώσεις κοντά σου την αύρα μας που θα σε περιβάλλει!

Να αφουγκραστείς τον νοερό κραδασμό μας στους "Ζωσιμάδες"!

Να θυμάσαι ότι δεν μας χρωστάς τίποτε, η ιστορία σε Σένα χρωστάει!

Να αισθανθείς ότι η Πόλη είναι γεμάτη από Σένα!

Να παγιδεύσεις την "στιγμή" και να την αιχμαλωτίσεις!

55

Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / Απ: Κορονοϊός

« στις: Κυρ 21 Μάρ 2021 17:05  »

Οι πόλεις κατάργησαν τους πολίτες τους.
Τους αντικατέστησαν με αποκαμωμένους περιπλανητές....

Θα έχουν περάσει παραπάνω από 45 χρόνια, θυμάμαι, από τότε που διδασκόμουν την Αγγλική... όταν η δασκάλα, μου έδωσε την ερμηνεία ενός άγνωστου μέχρι τότε σε μένα ρήματος...
Wander...
Go round the city without a purpose.

 Φαντάστηκα τότε την εικόνα ενός  κακόμοιρου πλάσματος... ενός δυστυχισμένου ανθρώπου...
Τον είδα μπροστά μου περίπου ρακένδυτο ή σχετικά απεριποίητο στην εμφάνιση, με μαζεμένους σκυφτούς ώμους, να περιφέρεται μέσα στην πόλη, χωρίς εμφανή προορισμό...
...ενδεχομένως εγκαταλειμμένο από φίλους κ' συγγενείς,  φανερά αβοήθητο κ' διαλυμένο από τα βάσανα,
με την θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του... προβληματισμένο...
...απορροφημένο στις σκέψεις του κ' στα αδιέξοδα της ζωής του... - κ' που παράμερα απ' την Ζωή περιπλανώμενος άσκοπα - να αναμετράται σιωπηλά με τα θηρία που του ισωπέδωσαν το ανάστημα...

 Έμεινε χαραγμένη η λέξη αυτή στο μυαλό μου.
Μου γέμισε την ψυχή με συναίσθημα για τον κάθε συνάνθρωπο και μου παρείχε το αισθητήριο της διάκρισης κ' κατανόησης χαρακτήρων με ένα απλό βλέμμα.
Μου εμφύτευσε στην ψυχή την συμπόνια κ' την αλληλεγγύη
ενώ, παράλληλα με παγίδευσε στην ψευδαίσθηση της αλληλοκατανόησης κ' στην ψευδή ανακούφιση ότι, με την δομημένη ζωή μου, δεν θα επέβαινα μελλοντικά στο βαγόνι της περιπλάνησης...

45 χρόνια μετά, τριγυρνώντας στην πόλη -στα πρόθυρα μάλιστα της επετείου της Παλιγγενεσίας του έθνους μου...- χωρίς κανέναν πραγματικό προορισμό, παρά μόνο να γεμίσω στα κλεφτά τα πνευμόνια μου με λίγο μολυσμένο άγιο οξυγόνο, διαπιστώνω την θλιβερότητα της ύπαρξης του είδους μου ως ανθρώπου, σε μια περιπλάνηση άνευ προηγουμένου κ' χωρίς το παραμικρό φως στον ορίζοντα της αναξιοβίωτης πια κ' μιας κατά φαντασίαν πλέον διαβίωσης του απόκληρου είδους...

 Ήρθα στον χρόνο πίσω μισό αιώνα περίπου για να διαπιστώσω στο "σήμερα",  πως η μετάφραση της λέξης που τόση εντύπωση μου προκάλεσε στα παιδικά κ' άπειρα χρόνια μου, με περίμενε στο μέλλον μου, με πρωταγωνιστή τον ώριμο εαυτό μου, στην πιό συγκλονιστική εκδοχή ερμηνείας της...

56

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ για τον ΠΑΣ (και μόνο) / Απ: Τι σημαίνει ΠΑΣ

« στις: Κυρ 21 Μάρ 2021 00:50  »

 Έκανες τις μέρες μου Τετάρτες- Σαβ/κα και Δευτέρες.
 Πήρες μακριά μου την σκοτεινιά της συνεχόμενης 7ήμερης καταδίκης μου και γέμισες φως το "χρυσαφένιο" κλουβί μου.
  Έβαλες στην ζωή μου ομορφιά και παρεκτόπισες τον ζόφο της καθημερινότητας στην οποία φυτοζωώ, επί 12 μήνες.
 Υπερασπίζεις το γόητρό μου μέσα στην διαρκή ταπείνωση που βιώνω...
 ...και με γεμίζεις υπερηφάνεια καθώς σταθερά πλέον αναφέρεσαι στον εαυτό σου με τα λόγια που σου πρέπουν!!

57

ΠΑΣατέμπος (για να περνά η ώρα) / Απ: Έφυγε ο Τάκης Μουσαφίρης

« στις: Πεμ 11 Μάρ 2021 23:58  »

Ο Τάκης Μουσαφίρης δεν μπορεί να χωρέσει μέσα στα λόγια μας, παρά μόνο μέσα στις καρδιές μας και στα νιάτα μας.

Περπάτησε δίπλα μας όλα τα μονοπάτια κάποιας μακρινής νύχτας που για πάντα θα νοσταλγούμε.
Συνόδευσε τους καημούς της αγάπης μας.
Παρηγόρησε τις προδομένες και σπασμένες καρδιές μας.
 Ύψωσε την φωνή μας και την έκανε κεραυνό και αστραπή πριν πέσει η ψυχή μας στο χώμα.

Κρύψαμε μέσα στους στίχους του, τους μυστικούς έρωτές μας.
Τρέξαμε με όλη μας την ορμή νοητά σε κάποιον Σταθμό για να φέρουμε την αγάπη μας πίσω.
Αγανακτήσαμε με την ίδια μας την υπομονή και είπαμε: Τέρμα!
Και ξαποστάσαμε πάνω στις καλαμιές του, από τα βάσανα της ζωής...

Ο Τάκης Μουσαφίρης θα συνοδεύει για πάντα τις μελωδίες της νιότης μας, μέσα από μιά εποχή αλλοτινή, που θα τον νοσταλγεί και η ίδια...
...και που φυλαγμένη στις καρδιές όλων μας, θα αναζητά πάντα τον καλό μουσαφίρη της, που θα την φέρνει συχνά στο παρόν μαζί με  τις αναμνήσεις μας...

58

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Παναθηναικός 25η αγωνιστική

« στις: Σαβ 06 Μάρ 2021 21:43  »

Η Τζαμάλα αναβίωσε στο Στάδιο "Ζωσιμάδες"!
Ο ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ ΑΠΟΤΕΦΡΩΘΗΚΕ!
Το αποκριάτικο άρμα του έγινε στάχτη!
Οι παραδόσεις τιμήθηκαν όλες!
Το γαϊτανάκι τελείωσε!
Ο Μασκαράς ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ!

Σ' ευχαριστώ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ!
Κοντά σου ποτέ δεν μου έλειψε τίποτε!

59

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Παναθηναικός 25η αγωνιστική

« στις: Πεμ 04 Μάρ 2021 20:44  »

ΚΑΨΤΕ ΤΟΝ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟ!
Γιορτάστε τις παραδόσεις μας!
Αποτεφρώστε τον στην "τζαμάλα" των "Ζωσιμάδων"!
Εξαφανίστε για πάντα τον απεχθή Μασκαρά!

60

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: Παναθηναϊκός- ΠΑΣ Γιάννινα 2ος αγώνας Προημιτελικά

« στις: Πεμ 04 Μάρ 2021 20:37  »

Και, όσον αφορά ένα "δίλημμα" (...) έγραψα κάτι για τα θέλω μας και τον στόχο

Φίλε μου μπαμΠΑΣ, δίλημμα δεν υπάρχει!
Η πέννα σου είναι πολύ δυνατή γιατί αντλείς το μελάνι σου, απ' το δοχείο της καρδιάς σου!
 Είδα την συγκλονιστική "επιστολή" σου αργά μετά τα μεσάνυχτα, ύστερα από το σχόλιο του αγαπητού φίλου ltz και, ομολογώ ότι με πήρε το χάραμα απολαμβάνοντας καθεμιά λέξη, καθεμιά πρόταση που το αυθεντικό σου συναίσθημα υπαγόρευε να συντάξεις.
Η "επιστολή" σου αυτή, αλλά και όλα όσα εκφράζεις στο λόγο σου, αποτελεί μοχλό δύναμης στην ψυχή της Ομάδας, την ώρα που περιφέρεται μόνη της, όπου γουστάρει ο κάθε απίθανος του κατεστημένου, που θεωρεί και νομίζει ότι ο ΑΓΙΑΞ της ΗΠΕΙΡΟΥ θα μπορούσε ποτέ να χωρέσει στο τρύπιο τσεπάκι του.
Αστείον πράγμα...

ο υπέροχα ξεχωριστός Midnight είναι αυτός που, ανά τακτά διαστήματα, ταξιδεύει τα όνειρα όλων μας, βρίσκοντας νέες θάλασσες αλλά και απάγκια αραξοβόλια.

  Ήθελα μόνο να Του δίνω "φωνή".

 Ήθελα να πιάσω το νήμα από την αρχή του... από τα βάθη της μνήμης και της απέραντης νοσταλγίας μας, μέσα στα χρόνια που περάσαμε πλάι Του...

Στόχος μου ήταν να μας συνδέσω με τα μύχια αισθήματά μας και να τα φέρω στο φως χωρίς την παραμικρή συστολή.
 Ήθελα όλοι οι ευαίσθητοι φίλοι της πόλης να νιώθουν περήφανοι για τα συναισθήματα που τους κατακλύζουν από τότε που ήταν παιδιά, και να τα εκφράζουν ανεμπόδιστα σε Αυτόν!! που τους τα προκαλεί από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους.
Να διαρρήξω τα αγκαθωτά συρματοπλέγματα που κλείδωσαν κάποτε... την ψυχή του Γιαννιώτη.
Να ονειρευτούμε όλοι μαζί, να ελπίσουμε και τελικά να πιστέψουμε πως μας αξίζει να ζήσουμε και "στιγμές" έξω απ' τα μέτρα της λογικής ή της αχαλίνωτης φαντασίας.
Να έρθει η στιγμή που να γίνει ο ΣΤΟΧΟΣ συνείδηση!
Κ' τώρα είναι η ώρα!

Ειδικά ο... midnight

Α, ρε Γιαννιώτες παλληκάρια!
Φίλοι της καρδιάς μου! που ξέρετε να τιμάτε τις γνωριμίες σας, χωρίς να βγαίνει ποτέ λόγος παραέξω!...

61

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: Παναθηναϊκός- ΠΑΣ Γιάννινα 2ος αγώνας Προημιτελικά

« στις: Τετ 03 Μάρ 2021 23:55  »

Δεν βιάζομαι να σου μιλήσω απόψε.
Περιμένω να προσπεράσει η πρώτη ορμή της παραφροσύνης μου για να επαναφέρω την ψυχραιμία που απαιτείται.

Θέλω να μείνουμε μόνοι απόψε, και να τα πούμε ως το ξημέρωμα, σαν τον καιρό τον παλιό.

Μα τα συναισθήματα σήμερα δεν ελέγχονται και ούτε τελικά το επιθυμώ. Κατακλύζουν σαν χείμαρρος την ψυχή μου από παντού!
Σαν ποταμός παρασύρουν την ύπαρξή μου... την ταξιδεύουν σε πεδία ανέγνωρα μέχρι τώρα... την στροβιλίζουν και την εντάσσουν σε συχνότητες ανεξέλεγκτες... 
Την συντονίζουν, όπως σε όλη μου την ζωή, μόνο με ΣΕΝΑ!
Προσπαθώ να πιαστώ από ένα για σου πω πώς αισθάνομαι.

Θα το ήξερα σε άλλους καιρούς.
Θα νόμιζα ότι ονειρεύομαι... πως βρίσκομαι σε μιά παραζάλη...
Θα σου το έλεγα ότι νιώθω δικαίωση, πρωτόγνωρη ευδαιμονία, χαρά άγρια, συγκίνηση, ευγνωμοσύνη, θαυμασμό!

Απόψε είναι τελείως αλλιώτικα μεταξύ μας!
Εννόησα ότι δεν χρειάζεται να ξυπνήσω.
Και η πληροφορία αυτή, έχει από μένα την απάντηση: Πίστη!

Σε περιμένω όπως ποτέ μου ως σήμερα, να έρθεις στην Πόλη σου!
Θα είμαι εδώ όπως πάντα και θα φωνάζω το όνομά σου δυνατά, όπως έκανα πάντα, αλλά αυτή την φορά θα το νιώσεις κι εσύ όπως ποτέ άλλοτε ότι ο ΣΤΟΧΟΣ ΣΟΥ, είναι η μεγαλύτερη ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ!

62

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-ΟΦΗ 23η αγωνιστική

« στις: Κυρ 21 Φεβ 2021 23:59  »

ΠΑΣ κόντρα στο κατεστημένο, στα δεδομένα, στα βολικά και στα "συμμορφωμένα"...

Μου χαρίζεις στιγμές όμορφες κ' αναμνήσεις δυνατές μέσα στην απόλυτη ασχήμια που με περιβάλλει.

Μου ανεβάζεις το ηθικό κ' βρίσκεις σφυγμό, στο νεκρωμένο παρόν μου.

Με ανανήπτεις κ' με ζωογονείς από το μακρόχρονο "κώμα" που βρίσκομαι.

Μοχθείς κ' ξοδεύεις όλες σου τις δυνάμεις, κ' μου αφιερώνεις τους κόπους σου σαν δώρο, μια μέρα σαν αυτή, που άλλος κανένας δεν θεωρεί ότι μου αξίζει...

Μου επιτρέπεις να προσδοκώ, να αισθάνομαι, να εκφράζομαι και να ελπίζω...
... κ' να σιγουρεύομαι για μία ακόμα φορά, πως είσαι το πολυτιμότερο αποκούμπι της πόλης κ' πως είμαι η πιό επώδυνη απουσία στην ταραχώδη σου επιβίωση..

63

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Παναθηναικός 1ος αγώνας Προημιτελικά

« στις: Πεμ 18 Φεβ 2021 20:19  »

ΠΑΣ, δόξα σε σένα και στα παλληκάρια σου!
Δόξα στο μεγαλείο σου, στο πείσμα σου, στην τρέλα σου κ' στην απέραντη μοναξιά σου...

Το τενεκεδένιο για φέτος, ίσως επιστρέψει στην τενεκεδούπολη.
Πιθανόν να το πάρει κ' ο τενεκεδένιος που ποδοπάτησες στο Αγρίνιο.
Καθόλου δεν με νοιάζει.
Το κανονικό, το αυθεντικό! το πήρες εσύ σήμερα, που νίκησες ολομόναχος, ένα ολόκληρο (παρα)κράτος!
Στα χρόνια του Άγιαξ  οι... μεγάλοι των Αθηνών ήταν "χαμένοι" απ' το Τέροβο.
Εσύ, βάζελε, από σήμερα είσαι χαμένος απ' το Αγρίνιο!
 Άλλη φορά να μην ξαναβγείς έξω από την Αθήνα.
Να τα παίζουμε όλα τα παιγνίδια εκεί!


Εκείνο που με νοιάζει εμένα, μου το ξανάδωσες ΕΣΥ!
Μονάχα ΕΣΥ! για μια φορά ακόμη!

" Στιγμή" στον άχρωμο καιρό που ζούμε!
Κ' δώρο στην πόλη που, η επέτειος της απελευθέρωσή της, την βρίσκει πιό σκλαβωμένη από ποτέ!
Και μου θυμίζεις πως τίποτε δεν σε άλλαξε εσένα, ευτυχώς, κι ότι ποτέ σου δεν θα αλλάξεις!

Σ' ευχαριστώ που τολμάς!
Σ' ευχαριστώ που μπορείς!
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις!
Σ' ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της μοναξιάς μου, που δηλώνεις ο μόνος παρών στην διαχρονική και προκλητική εγκατάλειψή μου!
 ... και που ολομόναχος σηκώνεις στις πλάτες σου την περηφάνεια του Ηπειρώτη και  ορθώνεις το πληγωμένο του ανάστημα ψηλά ως εκεί πάνω στον Θεό, που φτάνουν τα άγρια βουνά του τόπου του!

64

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΑΕΚ-ΠΑΣ Γιάννινα 19η αγωνιστική

« στις: Τετ 27 Ιαν 2021 22:14  »

Μόνο μια στιγμή σου αρκεί, να μου ζεστάνει την βαρυχειμωνιά που ζω εδώ κι έναν χρόνο...
Να μου γλυκάνεις την πίκρα που ισωπέδωσε την ζωή μας την ίδια.
Μια στιγμή μόνο για να θυμάμαι αργότερα πως μέσα στην ατελείωτη μοναξιά του καιρού μας, ένιωσα την παρέα σου, σαν τον καιρό τον παλιό... τον δικό μας!
Σ' αυτή την παγωνιά της καθημερινότητας που βιώνουμε, και που η ψυχή σταματά να αισθάνεται, ήρθες σαν ήλιος ζεστός και η "στιγμή" σου ετούτη είναι σωτήριος παλμός και απόδραση από βέβαιη καρδιακή ασυστολία.

65

ΠΑτΣαρια - TRIARIA / Απ: Του κορωνοϊού το κάγκελο

« στις: Δευ 14 Δεκ 2020 23:05  »

&feature=emb_err_woyt

66

άλλες ομάδες - ποδόσφαιρο / Απ: ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ

« στις: Πεμ 26 Νοέ 2020 04:15  »

Σαν δίνη στριφογυρίζουν απόψε στο μυαλό μου εικόνες και στιγμιότυπα από μια ατελείωτη ποδοσφαιρική υπερένταση που η αυθεντική ομορφιά της χρονολογείται πολλά χρόνια πίσω...
Τότε που η ανθρωπότητα ποδοσφαιρική και μη, σταματούσε την όποια της ενασχόληση για να βιώσει την σημασία του δέους!
Μπροστά σ' ένα άθλημα που καθήλωνε τον πλανήτη με τον πλέον ελκυστικό, με τον πλέον συναρπαστικό τρόπο!
Τότε που το ποδόσφαιρο, ο βασιλέας των σπορ, ο παντοκράτορας όλων των αθλημάτων, απαθανάτιζε τον επί γης του Θεό, σε ένα αδιάκοπο κρεσέντο εξωπραγματικής μαεστρίας, εξωκοσμικής θαυματοποιΐας, ασύλληπτης, ανεπανάληπτης ποδοσφαιρικής μαγείας.
Τότε που όλες οι αλάνες του κόσμου αυτού, έγιναν χώροι λατρείας και μύησης του ενός και αναντικατάστατου ινδάλματος όλων των εποχών!
Τότε που ο Ντιέγκο Μαραντόνα με κάθε απίθανο τρόπο διαβεβαίωνε όλους εμάς ότι δεν ανήκε στο είδος μας...

Και ήταν εκείνοι οι καιροί που όλοι κοντέψαμε να πιστέψουμε ότι αυτό που βλέπαμε θα κρατούσε για πάντα!
Νομίζαμε πως τα βράδια με κάποιον αλλόκοτο τρόπο θα κατέβαινε από τα πόστερ του, που κατέκλυζαν τα παιδικά μας δωμάτια και θα μας έχριζε μαγικά τους επόμενους Ντιεγκίτο της γειτονιάς της δικής μας, που τελικά δεν παράλλαζε και πολύ από την δική του...

Με τον χρόνο καταλάβαμε ότι ήταν φερμένος από αλλού  και πως στο μέλλον ποτέ δεν θα ξαναβλέπαμε κάτι παρόμοιο, όσα χρόνια και να περνούσαν!
Συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν τυχεροί που στη μέρα μας είδαμε αυτό που ο κόσμος ποτέ δεν θα ξαναέχει την ευκαιρία...

Για την δική μου γενιά το άθλημα από σήμερα ορφάνεψε.
Ο Μαραντόνα ήταν ο μοιραίος, ο προκαθορισμένος γητευτής της μπάλας!

 Έζησε ακροβατώντας με το ίδιο πάθος μεταξύ ζωής και θανάτου, όσο παθιασμένα έζησε και τον αιώνιο έρωτα με την στρογγυλή του Θεά, η οποία από σήμερα θρηνεί χωρίς τέλος το αναντικατάστατο ταίρι της.
Αυτόν που έδωσε στην ύπαρξή της δόξα και αναγνώριση πέρα από το προβλεπόμενο του εφευρέτη της...

67

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2020-21 / Απ: ΠΑΣ Γιάννινα-Ολυμπιακός 4η αγωνιστική

« στις: Κυρ 04 Οκτ 2020 23:43  »

- Ο αγώνας δεν έπρεπε να τελειώσει πριν προλάβει να νικήσει ο Ολυμπιακός.

- Οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν βρίσκονται ποτέ σε θέση οφσάιντ γι' αυτό ο διαιτητής έκανε λάθος που κοίταξε το var κ' ακύρωσε το γκολ του Ολυμπιακού.

- Το γκολ του ΠΑΣ δεν έπρεπε να μετρήσει γιατί μπήκε πολύ νωρίς κ' χάλασε το 0 παθητικό του Ολυμπιακού.

- Ο ΠΑΣ δεν έπρεπε να ξαναβγεί στην Α' κατηγορία γιατί δεν συμμορφώνεται με την νέα κανονικότητα του κορωνο-νταμπλούχου.

- Ο ΠΑΣ δεν έπρεπε να υπάρχει στο ελληνικό πρωτάθλημα γιατί δεν συμμορφώθηκε ποτέ με τα προαπαιτούμενα των διορισμένων της κορυφής!

68

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ για τον ΠΑΣ (και μόνο) / Απ: Χορηγίες-μάρκετινγκ

« στις: Κυρ 06 Σεπ 2020 03:21  »

Δεν υπάρχει τρόπος να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ενδιαφέρεται να καταλάβει, τί σημαίνει να παραφράζεται το όνομα της Ομάδας σου...
 Δεν υπάρχει τρόπος να μεταπείσεις κάποιον, που δεν λαμβάνει υπόψιν του την γνώμη σου και ενεργεί αυτόβουλα και προ τετελεσμένων...
 Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συμμεριστεί την υπερένταση που σου προκαλεί όταν μεθοδικά και εν γνώσει του καταπατά κάθε λεπτομέρεια του αξιακού σου κώδικα περί ποδοσφαίρου...

Διότι εκείνος κινείται στον χώρο του χρήματος, ενώ εσύ στον χώρο του συναισθήματος.
Οπότε θα ματαιοπονείς.

Εκείνο που δεδομένα υπάρχει, είναι μόνο μια χρόνια αγανάκτηση και μία άνευ προηγουμένου αποστροφή που συνοδεύει την μνήμη σου περί του προσώπου που σε ταλαιπωρεί, που σε εξουθενώνει και που σε αγνοεί.

Κυρίως, όμως, σημασία έχει κ' ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να αναγνωρίσεις τον λόγο για τον οποίο δεν λαμβάνεσαι υπόψιν...

69

EuroPA'S League 2016-17 / Απ: PAS against the ODD (Europa League 2016-17)

« στις: Κυρ 19 Ιούλ 2020 23:28  »

Εκείνη την νύχτα πιστέψαμε πως θα ξημέρωνε μιά μέρα άλλη, καινούρια.
Στα βάθη της μνήμης μας ψάξαμε τους παλιούς εαυτούς μας... εκείνους που ονειρεύτηκαν ένα "αύριο" που το ζούσαμε απόψε.
Νωρίς καταλάβαμε πως το "αύριο" που ερχόταν ήταν το γνώριμο "χθες" που όλοι μας ξέραμε...
Ξορκίσαμε για ένα βράδυ όλους τους δαίμονες του παρελθόντος μας και μετά αγκαλιαστήκαμε πάλι σαν φίλοι αχώριστοι να πορευτούμε στο μέλλον...
Ποτέ δεν υπολογίσαμε τον ανελέητο εφιάλτη που ερχόταν από μακριά, για να μας επιβάλλει να μένουμε χώρια...
 Ήρθε μια μέρα του 2020 και είναι αμφίβολο το πότε θα σβήσει...
  Έφερε μαζί του τον "χωρισμό"...
... από το καθετί που μας ένωσε με εκείνη την νύχτα και από οτιδήποτε άλλο που μας κρατούσε μαζί για πάνω από μισό αιώνα...
Φάνηκαν οι παλιοί εφιάλτες μας, αναμνήσεις και φίλοι μιας εποχής άλλης, μακρινής...
Πήραν στην καρδιά μας θέση ξεχωριστή πιά και αγαπημένη... συνταιριάστηκαν με αυτό που τώρα μας λείπει ολοκληρωτικά...
 Έγιναν κι αυτοί νοσταλγία και βαθύ παρελθόν που κανείς δεν μπορεί να σιγουρέψει ότι θα το ξανασυναντήσει...

Μέχρι τώρα ψάχναμε όνειρα που για εμάς κράταγαν ένα βράδυ... μία "στιγμή" μόνο, και τα κολλάγαμε στην καρδιά μας σαν ιερό φυλαχτό.
Μόνο που δεν καταλάβαμε πως τα όνειρα τα δικά μας είχαν μια δόση μελαγχολίας, ακόμα και τότε που τα βιώναμε...
Σαν κάτι απροσδιόριστο απ' το μέλλον να μας το έλεγε πως κάποτε θα τα στερηθούμε μαζί με τους εφιάλτες που κουβαλούσαν...
 Έτσι... για να φιλιώσουμε μαζί τους μιά και καλή... και στην ζυγαριά της μνήμης να μην παλαντζάρει πιά τίποτε, παρά μόνο η εξοντωτική απουσία... και ένα αβέβαιο "κάτι"...

70

Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / Απ: Ένιο Μορικόνε

« στις: Τρι 07 Ιούλ 2020 15:20  »

71

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2019-20 / Απ: Πρωτάθλημα Superleague 2 2019-2020

« στις: Δευ 22 Ιούν 2020 22:46  »

Πικρό το περσινό νέο του υποβιβασμού,
ψιλο-ανάλατο το φετινό της επανόδου,
αφού ποτέ άλλοτε δεν ήρθε μετά από μια τέτοια ακραία συγκυρία.
 Μετά από τόσο πολύμηνη και καθολική ποδοσφαιρική απραξία, η οποία εν προκειμένω αποστερεί τον ενθουσιασμό από τον φίλαθλο για τα σχετικά περί της ομάδας του, καθόσον επί μήνες εκλείπει και η παραμικρή αλληλενέργεια μεταξύ οπαδών και Ομάδας, το χρονικό εκλαμβάνεται κάπως άνοστο...
 Δίκαιο ωστόσο, παρότι ο ΠΑΣ δεν είχε ανάγκη ούτε από μία ψηφοφορία ώστε να στεφθεί πρωταθλητής, ούτε από την περσινή παρηγορητική προφητεία του πρώην πρωθυπουργού ώστε να επανέλθει εκεί που του έπρεπε, ούτε ασφαλώς από την "καλοτυχία" του νυν... που συνέπεσε με την απόλυτη διάλυση της ανθρωπότητας και την κατάλυση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, κάτι που έκοψε και το πρωτάθλημα στη μέση...
 Ο ΠΑΣ ήταν επίπεδα πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες και τους συνδιεκδικητές για την θέση του πρωταθλητή της κατηγορίας.
 Συγχαρητήρια στην Ομάδα μας, να επανέλθει εκεί που οφείλει και αξίζει να βρίσκεται και η επάνοδος να σημάνει για την διοίκηση μία νέα αρχή, περισσότερων και μεγαλύτερων στόχων, έτσι όπως έχει δικαίωμα και υποχρέωση να θέσει για το μέλλον του ΠΑΣ.

72

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ για τον ΠΑΣ (και μόνο) / Απ: Τι σημαίνει ΠΑΣ

« στις: Κυρ 21 Ιούν 2020 01:22  »

Να με κυκλώνουν οι αναμνήσεις και να σε ψάχνω παντού...
και τελικά, να σε βρίσκω μπροστά μου,
σ' ένα τσιμεντένιο πλακάκι στο δρόμο...
να σ' έχουν χαράξει πριν 3ς δεκαετίες τουλάχιστον,
με ξενικά, μοντέρνα γράμματα: PAS 7

73

ΠΑΣατέμπος (για να περνά η ώρα) / Απ: O Johnny Hallyday δεν υπάρχει πιά...

« στις: Δευ 08 Ιούν 2020 14:55  »

74

Πρωτάθλημα - Κύπελλο 2019-20 / Απ: Πρωτάθλημα Superleague 2 2019-2020

« στις: Κυρ 17 Μάι 2020 22:34  »

Τελικα τι σκατα θα γινει με αυτην την παρωδια Super League 2 ? Θα ξεκινησει ποτε ;

Θα πρέπει πρώτα να εξεταστούν και να επαναπροσδιοριστούν νέοι κανόνες σχετικά με την διεξαγωγή του (πρωτ)αθλήματος...

Βασικά, θα πρέπει να αλλάξει η ονομασία ή να εναρμονιστεί η διαδικασία του αθλήματος με την αποκλειστική ερμηνεία της λέξης.

Οι νέοι κανόνες του ποδοσφαίρου θα πρέπει να σηματοδοτούν την αποκλειστική εννοιολογία.

Η μπάλα θα έρχεται σε αποκλειστική επαφή μόνο με τα πόδια και αυστηρά από τον αστράγαλο μόνο κ' κάτω. Οποιαδήποτε επαφή με άλλο σημείο του ποδιού ή του σώματος θα πρέπει να σημάνει την ακαριαία διακοπή του αγώνα με ανάλογη ποινή ασφαλώς του ποδοσφαιριστή κ' την άμεση απολύμανση της μπάλας κ' του ιδίου από το κεφάλι ως τα πόδια.
Οι κεφαλιές καταργούνται!

Οποιαδήποτε σωματική επαφή παίχτη με παίχτη θα πρέπει να θεωρείται απαγορευμένη προκειμένου για την διαφύλαξη της διασποράς του κορωνοιού μέσω του ιδρώτα ή της ίδιας της επαφής κ' να τιμωρείται αναλόγως...

Μαρκάρισμα:
κίτρινη κάρτα σε κάθε περίπτωση.
Τάκλιν:
κόκκινη κάρτα κ' ποινή μίας αγωνιστικής. Τζαρτζάρισμα:
αποβολή, ποινή δύο αγωνιστικών με περαιτέρω δυνατότητα αποκλεισμού του παίκτη από την ενεργό δράση κ' πρόστιμο για την  πιθανότητα διασποράς του κορωνοϊού.

Σε περίπτωση μαρκαρίσματος με κοινή πτώση των ποδοσφαιριστών στο έδαφος, επί τόπου  σύλληψη με παρουσία λοιμωξιολόγου του ποδοσφαιριστή που προέβη στο μαρκάρισμα, και την ακαριαία είσοδο των αστυνομικών στον αγωνιστικό χώρο.
 Εάν η ανατροπή γίνει στον περιορισμένο χώρο της μεγάλης περιοχής, τότε, εκτός από πέναλτυ, θα γίνεται προσαγωγή του ποδοσφαιριστή στο τμήμα με την κατηγορία του ενδεχόμενου δόλου της πιθανότητας άμεσης διασποράς του ιού στον αντίπαλο παίκτη κ' η κατηγορία θα επιφέρει ακόμη κ' την ποινή της φυλάκισης, με εισήγηση των ειδικών.

Εάν ο αντίπαλος παίκτης περάσει την γραμμή της μεγάλης περιοχής δεν θα έχει δικαίωμα κανένας αμυντικός να τον ακολουθήσει/καταδιώξει κ' ασφαλώς  τερματοφύλακας κ' επιθετικός θα πρέπει να κρατάνε τα 2 μέτρα απόσταση πριν την τελική φάση.

Στα κόρνερ δεν θα μπαίνει κανένας στην περιοχή εκτός του τερματοφύλακα, αλλά ούτε ο αντίπαλος παίκτης θα διεκδικεί εκ νέου την μπάλα, για τον κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού από τον συγχρωτισμό τους.

Στα στημένα εκτός περιοχής το τείχος θα κρατάει απόσταση 2 μέτρων ανά παίκτη, το έμμεσο καταργείται.

Στο πέναλτυ ο τερματοφύλακας θα αποχωρεί από την εστία για την πιθανότητα μετάδοσης του κορονωνιού από τον αντίπαλο, εξ' αιτίας της ταχύτητας της μπάλας.

Μετά από 10 διαδοχικές επαφές με την μπάλα, ο αγώνας θα σταματά κ' η μπάλα θα απολυμαίνεται.

Εάν συμπαίκτης ή αντίπαλος ακουμπήσει την μπάλα για 11η συνεχόμενη φορά, επίτηδες ή κατά λάθος, παρά την υπόδειξη του επόπτη για διακοπή, θα αποβάλλεται αυτομάτως από τον αγώνα, αδιαμαρτύρητα.
Κανένας παίκτης δεν θα επιχειρεί να κινείται προς το μέρος των διαιτητών για την αποφυγή της μετάδοσης του κορονωνιού, διαφορετικά θα αποβάλλεται μέχρι το πέρας του πρωταθλήματος.

Εάν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα από 11η επαφή με την μπάλα εξ' αιτίας κεκτημένης ταχύτητας, τότε το γκολ θα κατοχυρώνεται στην αντίπαλη ομάδα προς παραδειγματισμό της επιτιθέμενης ομάδας που δεν τηρεί τους κανόνες ασφαλείας ενάντια στον κορωνοϊό.

Σε ότι αφορά την εξέδρα, οι οπαδοί θα πρέπει να προσέρχονται κατά μόνας, θα απαγορεύονται οι οργανωμένοι, θα προτιμούνται οι άγνωστοι μεταξύ των κ' ασφαλώς δεν θα έρχονται σε καμία επαφή ο ένας με τον άλλον.
Η μάσκα θα απαγορεύεται αυστηρώς προς διευκόλυνση της αστυνομίας για την αναγνώριση των χαρακτηριστικών του προσώπου με κοινή απόφαση των λοιμωξιολόγων...

Θα απαγορεύεται οι γνωστοί να κάθονται στην ίδια εξέδρα, θα επιτρέπονται μόνο 10 άτομα ανά θύρα.
Δεν θα συνδιαλέγονται κ' δεν θα κινούνται από την θέση τους κατά την διάρκεια του αγώνα.
Στους πανηγυρισμούς δεν θα φωνάζουν, για την αποφυγή της διασποράς του κορωνοϊού μέσω των σταγονιδίων που πιθανότατα εκτοξεύονται από την ένταση της φωνής. Θα περιορίζονται σε χειροκροτήματα των 10 επαναλήψεων ανά γκολ, ενώ σε επίμονο χειροκρότημα οι αστυνομικές δυνάμεις θα συλλαμβάνουν τους υγειονομικούς χούλιγκανς κ' η εκάστοτε ΠΑΕ θα υποχρεούται σε καταβολή αυστηρού προστίμου.

Τα υβριστικά συνθήματα καταργούνται δια ροπάλου για τους ίδιους λόγους, ενώ οι χειρονομίες όπως επίδειξη του μέσου δαχτύλου χειρός κλπ εναντίον ποδοσφαιριστών -  διαιτητού - παραγόντων, θα επισύρουν την ποινή της άμεσης φυλάκισης με την έγκαιρη επέμβαση ασφαλώς της αστυνομίας, κατόπιν κοινής αποφάσεως των λοιμωξιολόγων, για την αποφυγή της διασποράς του κορωνοϊού στα γήπεδα, διά μέσω της εκτόνωσης ή διαμαρτυρίας των οπαδών.

Η αποχώρηση από τις εξέδρες θα γίνεται στον αυστηρό χρόνο των δύο ωρών μετά την λήξη της αναμέτρησης κ' ανά δύο άτομα τη φορά για την αποφυγή του συγχρωτισμού στις εξόδους, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις θα ελέγχουν τους οπαδούς για ενδεχόμενο συγχρωτισμό έξω από το γήπεδο σε πιθανά "πηγαδάκια" ώστε να επέμβουν για επιβολή προστίμων ή την προσαγωγή τους στο τμήμα σε περίπτωση που δεν συμμορφώνονται με τας υποδείξεις των ειδικών.

Υ.Γ. προς τον πρόεδρο, αν κ' όποτε το λαοφιλές άθλημα επιστρέψει...
Επειδή καθίσταται ελαφρώς χλωμό να ξαναπατήσει κανένας στο γήπεδο μπροστά στα όποια νέα μέτρα των ειδικών για την αποφυγή της διασποράς του κορωνοϊού... δεν θα ήταν κακό η ΠΑΕ να προμηθεύσει τους οπαδούς στις θύρες δωρεάν μάσκες πολλαπλών χρήσεων με το λογότυπο της Ομάδας, ως κάλεσμα ενίσχυσης της γηπεδικής  δραστηριότητας.

75

Ρε δεν ΠΑΣ καλα! / Απ: Κορονοϊός

« στις: Τετ 13 Μάι 2020 18:25  »

Μαγιάτικος καύσωνας! Ποτέ δεν το ξαναέζησα.
Χριστέ μου, σ' ευχαριστώ, είμαι λούτσα μέχρι το κόκκαλο!

Δεν ξέρω πόσοι το χαίρονται, δεν ξέρω πόσοι τρομάζουν στην ιδέα κ' μόνο... εγώ, όμως που είμαι λάτρης του καύσωνα πλέω σε πελάγη ευδαιμονίας κ' ευτυχίας!

70 χρόνια είχε να συμβεί κ' να που ήρθε πάνω στην ώρα!
Ήλιε μου, Ήλιε μου, βασιλιά μου!!

Δύο μήνες πήξιμο μέσα στην χλαπάτσα των κορωνο-(υ)ιών της ιατρικής, της μιντιακής κ' της έννομης υγειονομικής τάξης:

- Να βγω?
- Όχι, θα φας πρόστιμο!

- Να μπω?
- Να λουστείς πρώτα με οινόπνευμα!

- Να φάω?
- Να τα κάνεις πρώτα μπουγάδα!

- Να ντυθώ?
- Να τα πλύνεις πρώτα στους 90 βαθμούς!

- Να ξεντυθώ?
- Να περάσεις πρώτα από τον κλίβανο!

- Να χαϊδέψω το παιδί μου?
- Θα το αρρωστήσεις!
- Να το πάω βόλτα?
- Θα αρρωστήσει!
- Να πάω να του ψωνίσω?
- Τα κλείσαμε όλα!

- Να φιλίσω τη μάνα μου???????
- Θα την πεθάνεις!!

Κύριε ελέησον!...

Με 40 βαθμούς μια βδομάδα, πόσο θα γεννήσει ο γιος της κορώνας?
Αν πάρω τον Ήλιο αγκαλιά, πόσο πρόστιμο θα μου κόψεις, ρε?