Αθλητικά > Παγκόσμιο κύπελλο 2014
ΜουντοΑναμνήσεις
lemorsero:
Μουντιάλ από αύριο παίδες! :)
Επιτέλους κάτι καλό μέσα στη μιζέρια!
Τρομερό άρθρο έγραψε ο λεάνης στο σπορ φμ για τις αναμνήσεις του από τα μουντιάλ. Όντως τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος ποδοσφαιρόφιλος?
Το '82 είναι το πρώτο που θυμάμαι, έστω και αμυδρά. Αυτό και του '86 ήταν τα καλύτερα κατά γενική ομολογία.
Από κερκίδα οι αργεντίνοι το '78 δεν παιζόταν.
Αν έκανα chart show για τα καλύτερα ματς νομίζω οτι στο νουμερο 1 θα ήταν το γαλλία-βραζιλία στα μπέναλτι το '86 που μου έχει μείνει περισσότερο. Οι παλαιότεροι θα θυμάστε επίσης και άλλα απίστευτα ματς, χωρίς ποδοσφαιρική ποιότητα, χωρίς άμυνες, αλλά με παίχτες με ταλέντο και προσωπικότητα και εντεκάδες με πάθος.
Άντε καλά να περάσουμε!
Υ.Γ. Είναι σπάνιο να συναντήσεις οπαδό του ΠΑΣ που να μην υποστηρίζει Αργεντινή. Φέτος λέω να κάνω μια εξαίρεση λόγω στοιχήματος (πως καταντήσαμε %-|) και να πάω με τους εγγλέζους. Και όπως λέει και ο φίλος μου ο sv:
--- Παράθεση από: Siatrovouni στις Τετ 09 Ιούν 2010 23:59 ---Γαμω την Εθνικη και οτι σχετιζεται με την ΕΠΟ.
God Save the Queen. Go England, οπως παλια..
--- Τέλος παράθεσης ---
The Sex Pistols - God Save The Queen
Thomas New York:
Απο το 86 που παρακολουθω καθε ματς του μουντιαλ εχουν μεινει αξεχαστα τα παρακατω,
1986.
Δανια -Ουρουγουαη 6-1
Γαλλια-Βραζιλια 1-1 (προκριση η γαλλια στα μπεναλτ)
Βελγιο-ΕΣΣΔ 4-3 (για μενα το καλυτερο παιχνιδι που εχω δει ποτε στη ζωη μου)
Αργεντινη-Γερμανια 3-2 (ο καλυτερος τελικος μουντιαλ εβερ...)
1990.
το χειροτερο σε θεαμα μουντιαλ που εχω παρακολουθησει.
Γερμανια-Ολλανδια 2-1, με τη ροχαλα του Ραικαρντ στον Φελερ.
Γερμανια-Αγγλια 1-1. Κριμα για τον παιχταρα Γκαρι Λινεκερ που επεσε πανω σε μια διαστημικη Γερμανια σε εκεινο το μουντιαλ. Τα πεναλτι η αιωνια καταρα της Αγγλιας και τα παντσερ στον τελικο.
Ιταλια-Αργεντινη 1-1 και η Ναπολη χωρισμενη στα 2. Με τον Μαραντονα η τη χωρα τους?
1994.
Βουλγαρια-Γερμανια 2-1 στον προημητελικο με τον θεουλη Στοιτσκοφ.
Σουηδια-Ρουμανια 2-2 στον αλλο προημητελικο με τη Σουηδια να αποκλειει στα μπεναλτ την ομαδαρα του Χατζι.
Βραζιλια-Ολλανδια 3-2 και για το παιχνιδι αλλα και για την ατακα Μανολη Μαυροματη "Ντε Μπουρ, Ντε Μπουρ, Ντε Μπουρ, δινει στον διδυμο αδερφο του Ντε Μπερ..."
1998.
Βραζιλια-Δανια 3-2
Κροατια-Γερμανια 3-0 στον προημητελικο.
Γαλλια-Κροατια 2-1 στον ημιτελικο με ανατροπη απο τς πετεινοι με τα 2 μοναδικα γκολ του Τουραμ στην καριερα του στην εθνικη!
Αργεντινη-Αγγλια 2-2 με τον παιχταρα Οουεν και την αποβολη Μπεκαμ για την οποια κατηγορηθηκε οτι κοστισε τον αποκλεισμο.
2002.
Μουφα μουντιαλ.
Το μονο που μου εμεινε ηταν τα διαιτητικα οργια στα ματς της Ν. Κορεας με Ισπανια και Ιταλια για να φτασουν στον ημιτελικο.
2006.
Γαλλια-Ισπανια 3-1 στον προημιτελικο με τον Ζινταν να κανει πλακα στους ηττοπαθεις Ισπανους.
Γερμανια -Ιταλια 0-2 στην παραταση με τον τεραστιο Ντελ Πιερο να σφραγιζει με γκολαρα την προκριση της Ιταλιας στον τελικο.
Γαλλια-Ιταλια 1-1 στον τελικο. Και μονο η κεφαλια του Ζινταν στον Ματερατσι επισκιαζει το αθλιο θεαμα που παρακολουθησαμε.
ΥΓ.
Και πανω απο ολα αγαπω, τιμω και παντα θα θυμαμαι Μανολη Μαυροματη, Παυλο Γερακαρη, Στρατο Σεφτελη και Γιαννη Αργυριου για τις μοναδικες στιγμες που μου εχουν χαρισει...
Ειστε απλα τρισμεγιστοι...
ΛΟΚΟ:
Απ' όταν άρχισα να παρακολουθώ (δεν υπήρχαν τηλεοράσεις χαμόρια προϊστορικά γι' αυτό άργησα ...ασταδιάλα).
Η μεγάλη Ολλανδία, άξιζε τουλάχιστον 2 κούπες, αλλά τις έχασε, γιατί έπρεπε να κεδρίσουν οι οργανωτές. Ειδικά τα στησίματα στην Αργεντινή (αν και ΑργεντινοΦαν), έμειναν στην ιστορία με το Περού να στήνει κώλο στους (υπό καθεστώς χούντας) οργανωτές.
Το γκολ στον τελικό με τη Γερμανία, με τη σέντρα κι αφού άλλαξαν 5 εκατομύρια πάσες, χωρίς κανένας γερμανός να ακουμπήσει μπάλα, παρά μόνο για να τη βγάλει από το πλεχτό έχει μείνει στην ιστορία.
Η καλύτερη ομάδα που έχω δει ποτέ (μετά τον Αγιαξ της Ηπείρου) είναι η Βραζιλία του '82, του Σόκρατες, του Φαλκάο, του Ζίκο, του Εντερ, του Σερέζο, αλλά και του (καμιά σχέση με το αντικείμενο) τερματοφύλακα (ότι πάει μέσα γράφει). Ισοφάρισαν την κωλόφαρδη Ιταλία στον ημιτελικό, αλλά επέμεναν μπροστά (τους έφτανε η ισοπαλία) για να φαν και το τρίτο και να μη πάρουν αυτό που τους έπρεπε.
Τεράστια ομάδα η Γαλλία του Ροστώ, Τιγκανά, Ζιρές, Πλατινί. Τεράστιο ματς με τη Γερμανία. Ο Σουμάχερ με καρατιά σπάει μερικά δόντια κι ένα σπόνδυλο ( δε κάνω πλάκα) του Μπατιστόν που είχε τσιμπήσει τη μπάλα και πήγαινε να καθαρίσει το παιχνίδι στη κανονική διάρκεια... Δεν εισπράτει κόκκινη, ούτε σφυρίζεται κάτι! Το ματς πάει στη παράταση, οι Γάλλοι προηγούνται 3-1, αλλά ως δεύτεροι αυτόχειρες Βραζιλιάνοι, συνεχίζουν τις επιθέσεις, για να ισοφαρισούν στο 120 και να χάσουν στα πέναλτι.
Αγαπημένη, αλλά όχι σπουδαία, ομάδα, η Αργεντινή του '74, με παίχτες Ινδιάνους καμικάζι (Αγιάλα, Ερέδια, Ηούσεμαν, Γιαζάλδε)
Ρε παιδιά, αφού κάνετε μνεία για το ματς Βραζιλίας Γαλλίας στα μπέναλτ...
Το τελευταίο που έκρινε και τον αγώνα το χτυπάει ο βραζιλιάνος... Πέφτει ο τέρμας, η μπάλα περνάει δίπλα του και χτυπάει στο δοκάρι... Γυρνάει προς τα μέσα, βρίσκει τον πεσμένο τέρμα και επιστρέφει στα δίχτυα. Κανας διαιτητής... Δεν έχει σχολάσει η φάση με το δοκάρι; Μούχει μείνει απτα τότε η απορία.
Από ατάκες ακόμα γελάω με τον Κατσαρό τον πατέρα (ή τον Τσώχο τον πατέρα...), που σε κάποια μετάδοση λέει το απίστευτο:
Με πληροφορούν από Ελλάδα, ότι έχετε στοπ καρά στις οθόνες (είχε παγώσει η εικόνα), πράγμα που δεν συμβαίνει στο γήπεδο ...εδώ ο αγώνας συνεχίζεται κανονικά!
Μα σκέφτεστε να ε'ίχε στοπ καρέ και στο γήπεδο αχχαχαχχαχαχ... Αγαλματάκια ακούνητα οι παίχτες, μέχρι να σιάξουν τη σύνδεση.
aramis:
Λόγω συμφωνίας χαρακτήρων αλλά και σεβασμού στς μεγαλύτερους να συμπληροδιορθώσω τον ΛΟΚΟ πως η Βραζιλία του '82 (η καλύτερη μπάλλα πόχω δει κι εγω εν ζωή) δεν αποκλείστηκε απο την Ιταλία του Μπεαρζότ στον ημιτελικό αλλά στα προημιτελικά όπου τότες ήταν με βαθμολογία για να βγείς και δεν ήταν νοκ-άουτ.Στη Βραζιλία αρκούσε ισοπαλία ενω οι Ιταλοί ήθελαν μόνο νίκη. Δυστυχώς πολλοί παράγοντες -ένας απο αυτούς ήταν η απίστευτη ρέντα του Ρόσι- την κατέστησαν άλλη μια βασίλισσα δίχως στέμμα, μετά την Ουγγαρία του '54 και την Ολλανδία του '74. Έβαλε 2 απίστευτα γκόλ. Την ισοφάριση του τρισμέγιστου Σόκρατες μ' ένα εκπληκτικό σλάλομ και πλασέ στην κλειστή γωνία του Τζόφ, και ξερό σούτ του Φαλκάο (2η ισοφάριση) απο το ύψος της μεγάλης περιοχής ύστερα απο απίστευτη προσποίηση που έστειλε απο την άλλη πλευρά Σιρέα και Τζεντίλε. Στην ιστορία έμεινε εκείνος ο έξαλλος πανηγυρισμός του Φαλκάο, μετά το γκόλ που κατέληξε να πνιγεί στις αγκαλιές των παγκιτών και του Σαντάνα.Ενός Σαντάνα που ήταν η επιτομή του προπονητή δημιουργού θεαματικών συνόλων και θα είναι πάντα στις καρδιές των ποδοσφαιρόφιλων, έστω κι αν του καταλογίζεται τουλάχιστον αφέλεια ως προς την προσπάθειά του να χωρέσει πολλούς καλούς παίκτες στην ενδεκάδα σε βάρος της αμυντικής του γραμμής. Για παράδειγμα τα ακραία του μπάκ Όσκαρ και Λεάντρο στις ομάδες τους δεν έπαιζαν σε αυτή τη θέση....Ο κάκιστος σ' εκείνη τη διοργάνωση Βαλντίρ Πέρεζ (τερματοφύλακας) ήταν λύση ανάγκης μιας και ο Λεάο απείχε για ιδεολογικούς λόγους (νομίζω διαμαρτυρία για το καθεστώς της Βραζιλίας- δεν διαμαρτυρόταν μετά το μουντιάλ ο πούιστς?).Μεγάλη επίσης ήταν η απώλεια του νεαρού τότε Καρέκα λόγω τραυματισμού με αποτέλεσμα να παίζει φόρ ο λίγος Σερτζίνιο.
Γενικά για όσους είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε εκείνο το Μουντιάλ, η μπάλλα που έπαιξαν οι άνθρωποι αυτοί ήταν απο άλλο πλανήτη!
Ειδικά το 2ο ημίχρονο του Βραζιλία - Σοβιετική Ένωση (2-1), για μένα ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει απο τόπι ever!
tauri_7:
--- Παράθεση από: Thomas New York στις Παρ 11 Ιούν 2010 01:34 ---
1986.
Βελγιο-ΕΣΣΔ 4-3 (για μενα το καλυτερο παιχνιδι που εχω δει ποτε στη ζωη μου)
--- Τέλος παράθεσης ---
Λόγω αδυναμίας σε αυτή τη θέση (του τερματοφύλακα) να συμπληρώσω οτι σε αυτό το ματς αν δεν με απατάει η μνήμη μου έπαιζαν δυο εκ των κορυφαίων της εποχής. Ο μεγάλος Μισέλ Πρεντόμ απο την μιά και ο τρισμέγιστος Γιούρι Ντασάεφ απο την άλλη. Απο τότε είχα αρχίσει να σημαδεύω τα γόνατα και τους αγκώνες κάνοντας μπλονζόν στην άσφαλτο της αυλής του σχολείου για να τους μιμηθώ.
--- Παράθεση από: Thomas New York στις Παρ 11 Ιούν 2010 01:34 ---Γερμανια-Αγγλια 1-1. Κριμα για τον παιχταρα Γκαρι Λινεκερ που επεσε πανω σε μια διαστημικη Γερμανια σε εκεινο το μουντιαλ. Τα πεναλτι η αιωνια καταρα της Αγγλιας και τα παντσερ στον τελικο.
--- Τέλος παράθεσης ---
Νομίζω οτι τότε έκανε την δήλωση ο Λίνεκερ η οποία έχει μείνει μέχρι και σήμερα " το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο επι 90+ λεπτά 22 παίχτες κλωτσάνε μια μπάλα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί..." ή κάπως έτσι τέλοσ πάντων...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση